Merhaba, 6 aydır görüştüğüm biri var. Benden önce başarısız, yorucu bir evliliği olmuş ve daha üzerinden 1-1.5 sene geçmiş. Aşık olup evlenmiş ama bitirmiş haklı sebeplerle. bunları benden hiç saklamadı hep dürüst oldu. Bir şeylere başlamaya gücü yoktu. Karşılıklı birbirimize iyi geldik ve zamana bıraktık. Hani bazı insanlara baktığınızda yaralarını onlar söylemeden görürsünüz ona doğru çekilir ve yanında olmak istersiniz. Başından beri yorgun bi adamlayım ben, bunu bilerek başladım ve devam ettim. Hayatın ona getirdiği şeyler hep yorucu olmuş. Denemeye bile gücü yoktu saygı duydum zamanla bakalım dedik ve 6 aydır çok güzel bir şey paylaştık biz. Gittikçe daha derinleşti bir şeyler. Ama bir noktada biz olmayı beceremedik, en basiti beraber plan yapmayı. Birbirimize çok yakın oturuyoruz belki onun etkisi vardır, çok sık görüşebiliyoruz yani. Geçen konuştuğumuzda bu eksikliği sorduğumda o da kabul etti. Nedenini bilmediğini ama anlamak içinde 6 ayın bunun için yeterli bir zaman olduğunu söyledi. Onun için ideal bir insan olduğumu söylüyor ve benimle sağlıklı bir ilişki yaşanabileceğini ama buna gücünün olmadığını söylüyor. Ona bu 6 aydır çok iyi geldiğimi, hayatını güzelleştirdiğini, aklına kafasına çok yattığımı ama hala kendisinin bir enkaz olduğunu söylüyor ve işine hayatına odaklanmak istiyor. Hayatında ilk kez aşık olmadan beraber olduğu biriyim ya takılmış ya da aşık olmuş. Böyle bir durumun ona da ilk olduğunu söylüyor. Bana çok değer verdiğini biliyorum ama gitmeli miyim sizce ondan? Bu arada gerçekten oyunsuz, oldukça net ve iyi biri. Aranızda çabalayıp kazanan var mı?
