Öncelikle geçmiş olsun...
Belki farketmedi, belki çekindi, belki de siz hislerinizde yanılmıyorsunuzdur, bilemem.
Ancak her şeyi oluruna bırakırken en azından bir meslektaşınızın size yanlış bir davranışı olmadıgı halde ona tavır alırcasına öfkeyle yaklaşmayın bence.
Geçen gün birinden duydugum bir söz hala aklımdan çıkmıyor (çok alakasız gereksiz bir duygusallık içinde oldugumu düşünsem de... )
"Her kadının, her insan gibi şefkate ihtiyacı olduguna inanırım; sevmek sevilmek güzel şeyler, kendinize haksızlık etmeyin artık"
Yani boşluktan direttim diyerek kendinize yüklenmeyin siz de, çok dogal bir duygu bu.