BANA BİR AKIL VERİN LÜTFEN!!!

Arkadaşlar bebeğim 7 aylık oldu. Şükürler olsun ki uykusu, yemesi, emmesi düzene girdi. Dişleri de çıktı şükür. Sorun bende. Hala regl olmadım. 15-16 yaşımdayken prolaktinim yüksek olduğu için 2 yıl tedavi görmüştüm. O dönemde de kilo almıştım, psikolojim yerle bir olmuştu hormonlar yüzünden. Ama şimdi çok daha zor durumdayım. Diyetimi, sporumu yapıp bebeğimi bol bol emzirmeme rağmne değil kilo vermek durmadan almaya başladım. Aynaya bakamaz oldum. Eşime yaklaşmıyorum zaten. O bana destek olmaya çalışıyor. Beni her halimle sevdiğini söylüyor sürekli ama ben kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Her yerim ağrıyor, ellerim ayaklarım bile davul gibi şiş. Duygularım desem inişli çıkışlı. Sürekli ağlamak istiyorum. Okulum bittikten sonra tüm arkadaşlarım başka şehirlere dağıldı. Ne bir arkadaşım var konuşabileceğim ne de ailem yakınımda. 12 saatlik mesafeden telefonla konuşmak da yetmiyor. Evde bunalıyorum. Eşim arada çocuğa bakıyor beni dolaşmaya gönderiyor. Ben bir köşede oturup ağlıyorum. Ne olacak benim bu halim? Bana bir yardım edin kızlar.

Canım fiziksel rahatsızlığının sebep olduğu kilo alımın için bir diyetisyene gidip durumunu anlat bence. Bir uzman görüşü almanda fayda var.psikolojik durumların için de şunu söyleyebilirim ki yalnız değilsin. Bebek sahibi olmak inanılmaz güzel bir duygu olmasının yanı sıra bir kadını hem fiziksel, hem ruhsal çok zorlayan bir durum. Hamilelikle başlayan zorlu günler, bebek doğduğunda giderek artıyor.uykusuz geceler,yorucu gündüzler, sürekli endişe hali,eşimizle vakit geçirememek,cinsel yakınlıkların azalması, her istediğimizde dışarı çıkamamak, sosyal hayatın azalması...bu liste uzar da uzar.o yüzden yaşadıkların,hissettiklerin çok doğal.zamanla sen bebeğinin hayatına getirdiklerine alışacaksın,o bu dünyaya alışacak... Herşey yoluna girecek. Zorluklar bitecek diyemem ama senin dayanma gücün artacak, gittikçe kendini olaylar üstünde daha kontrol sahibi hissettikçe güçlendiğini fark edeceksin.yavrusunun küçücük bedeni acılar içinde kıvranırken çare arayan anneler var hayatta. Güzel bebeğinin sağlığına ve sana yardımcı olan ve seni her halinle seven eşine şükret canım. Allah`a sığın,bol bol dua et.En kısa zamanda bu günleri atlatıp huzura kavuşmanı diliyorum.

eminekzlglkaya .!.:

Arkadaşlar bebeğim 7 aylık oldu. Şükürler olsun ki uykusu, yemesi, emmesi düzene girdi. Dişleri de çıktı şükür. Sorun bende. Hala regl olmadım. 15-16 yaşımdayken prolaktinim yüksek olduğu için 2 yıl tedavi görmüştüm. O dönemde de kilo almıştım, psikolojim yerle bir olmuştu hormonlar yüzünden. Ama şimdi çok daha zor durumdayım. Diyetimi, sporumu yapıp bebeğimi bol bol emzirmeme rağmne değil kilo vermek durmadan almaya başladım. Aynaya bakamaz oldum. Eşime yaklaşmıyorum zaten. O bana destek olmaya çalışıyor. Beni her halimle sevdiğini söylüyor sürekli ama ben kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Her yerim ağrıyor, ellerim ayaklarım bile davul gibi şiş. Duygularım desem inişli çıkışlı. Sürekli ağlamak istiyorum. Okulum bittikten sonra tüm arkadaşlarım başka şehirlere dağıldı. Ne bir arkadaşım var konuşabileceğim ne de ailem yakınımda. 12 saatlik mesafeden telefonla konuşmak da yetmiyor. Evde bunalıyorum. Eşim arada çocuğa bakıyor beni dolaşmaya gönderiyor. Ben bir köşede oturup ağlıyorum. Ne olacak benim bu halim? Bana bir yardım edin kızlar.

Genişletmek için tıkla...

Aynı şeyleri yaşadım. Sonra hipotiroidi hastası olduğumu öğrendim. Bi hormon testi yaptırın. İlaca başlayınca 75 kilodan 49 kiloya kadar düştüm

Yaptırdım tahlilimi troid çıkmadı. Başka neden kaynaklanıyor olabilir ki acaba? Doktor uzman bir cerrahın görmesi gerektiğini söyledi.

Sonunda 8,5 aydan sonra regl oldum. Ve bir anda kilolarım gitmeye başladı. Yaklaşık 2 haftadır su diyeti yapıyordum. Çok mutluyum :) Tartıda 4 kilo gitti. Egzersizlere, diyete ve bol bol emzirmeye devaaam :)