Bana bir şeyler oluyor

Merhaba.
Öncelikle bu halleri yaşadığınız için illa bir teşhis koyma ihtiyacı hissetmeyin. Mevcut hastalıkların belirtileri olsa dahi o hastalığın kati suretle var olduğu iddia edilemez. İnternet üzerinde yazılan hastalık belirtilerini dikkate almayınız. Daha da açık söyleyeyim her psikologun ve psikiyatrın teşhisinin de doğru olduğunu düşünmeyiniz. Birçoğu ilaç şirketleri ile yaptıkları anlaşmalar neticesinde teşhis koyarlar. Ne yazık ki...

Duygu durum bozukluğu zaman zaman birçok insanın yaşayabildiği bir durumdur. Duygu durum bozukluğu yaşayan her birey borderline yahut bipolar değildir. Çevresel ve mevsimsel değişimler ile de duygu durum bozukluğu yaşanabilir. Uzun yahut kısa sürebilir. Geçebilir veya başka bir hastalığa geçiş yapılabilir.

Önemle belirtmeliyim ki genetik bir problem yok ise, psikolojik her sorun geçicidir. Nasıl geçeceğinin kararı da sizin elinizdedir. Emin olunuz ki ilaçlar sadece beyin kimyanızı değiştirir. Sizi tedavi etmez. Yineliyorum sorununuz genetik değilse... Klişe bir tabir olacak lakin çözüm sizde. Yıllarca ilaç kullanmış ve dahi türlü teşhislere kaba etleri ile gülmüş biri olarak söylüyorum bunu. Aynı dönemde gittiğim üç doktor üç farklı teşhis koymuştu. Ne yazık ki psikoloji alanı artık ticaret alanıdır. Ben bunu beyin kimyam bozulduktan sonra anladım.

Doktora kızmışsınız yaş unsurunu öne sürdüğü için lakin kısmen haklı. Duygu durum bozuklukları bu yaşlarda daha çok meydana çıkıyor. 25 yaşından sonra öfke kontrolü hususunda daha başarılıdır birçok insan. Ve dahi doğru zamanda doğru tepkiler verme konusunda da. Sizin yaşlarınızda iken bazı arkadaşların yazdığı tüm teşhisleri bizzat koydular bana. Uzun yıllar ilaç da kullandım. Ancak bir süre sonra ilaçları bıraktım. Zira sorun beynimde değil ruhumdaydı. Sorununuz beyinde değilse, boşuna ilaç kullanmayın. Bunu anlamanın yolu ise maalesef birkaç doktora gidip karşılaştırma yapmaktır. Çeşitli testlere tabi tutulmaktır. Kolaylıklar dilerim.
 
Merhaba

İki kıta var sanki birinde mutluluk , ailem , arkadaşlarım , sevgilim , keyif aldığım anlar . Diğerinde ise acı , nefret , intikam , depresif duygu durumları . Ortasında ben . Süregelen hayat . Okulum , derslerim sıradan yaşam tarzım .

Sevdiğimi söylediklerimi bir anda yerin dibine sokuyorum . Nefret ediyorum herkesden . Mutlu bir anımda mutsuzlaşıp kapanabiliyorum içime . Bazen dışardan eve girmeyeyim derken ertesi gün ekmek almaya bile çıkmak istemiyorum . Saatlerce sohbet ettiğim arkadaşlarıma merhaba bile demek istemiyorum . Bu hal bazen 1 gün sürüyor bazen 3 bazen 5 . Bazense sabahtan akşamına değişiveriyor dengelerim .

Ortada hiç bir sorun yokken kaygılanıyorum nefesim kesiliyor . Uygunsuz , yoğun öfkelerim var . Öfkemi kontrol altında tutamıyorum .

Yoğun dürtüsellikler yaşıyorum . Çılgın gibi para harcama , tıkınırcasına yemek yeme ...

Bazen Dünya'daki en güzel kadın benim . En zeki kadın benim . Bazen bu çirkin aptal ucube kim diye aynalara küsüyorum

Kaybetmekten korktukça etrafımdakileri kaybediyorum . Bana neler oluyor ?


Dip not: 22 yaşındayım . Üniversite 4.sınıftayım . Derslerimle , ailemle , sevgilimle , dostlarımla , maddi , manevi hiçbir sıkıntım yok .

Değerli yorumlarınızı bekliyorum


Aynı bensin. Ben de aşırı öfke nöbetleri var . Çıldırır gibi ağlayıp,tepiniyorum bazen.
Dışarıda hele o kadar agresifim ki, beni mümkün değil tanıyamaz yakınlarım.
Bir öyle bir böyleyim. İki farklı kişilik taşıyorum sanki . Ve en tuhaf olanı bazen hangisine bürünürsem diğeri benle konuşuyo :53:

Ve aynen, bir gün kendimi o kadar güzel görüyorum ki, fotoğraflara bile yansıyor. "Ay diyorum ne kadar güzel biriyim ben, hepsinden,herkesten"
Sonra bikaç gün ya da belki de ertesi güne, "ne çirkinsin kim sevsin seni ?"
Bir anda parlamalarım ve bir anda sakinleşmelerim var .

Bilmiyorum. Sadece tek göz odada yaşamak istiyorum bazen :ssz:
 
Tek tek okudum değerli yorumlarınızı çok teşekkür ederim .

Az önce doktordan geldim . Ben kendini çok net ve düzgün ifade bir insanım . Ama doktorun algısında bir sıkıntı olmuş olacak ki ben daha duygularım uç nokta bile demeden yaşındandır yaşından dedi . Kendimi yeni ergen birey gibi hissettim onların da her sıkıntısı ergenliğe bağlanır ya .

Ankara'da madalyonla görüştüğümü söylemiştim 2 sene boyunca . O zamanlar düzeldiğini ancak şu sıra nüksettiğini ilettim .

Varlıklı bir aileden gelen gençlerde bu sorunlar olabiliyor istediğiniz her şeye evet dedikleri için şımarıyorsunuz . Ailenizin yanından ayrılıp okumaya geldiğinizde de böyle afallıyorsunuz dedi . Hayretler içinde kaldım . Doktor açık ve net olarak '' Kendine dert arama '' dedi . İstiyorsan sana bir antidepresan yazayım kullan dedi . Şeker mi yahu bu ilaç .

Çıldırdım bende . Tekrar izah etmeye çalıştım . Gene aynı şeyleri döndü dolaştı söyledi . Dinlemiyor bile beni . Yüzüme bile bakmıyor . Sonra sinirlenince gülerek evet öfke kontrolu sorunun var senin belli dedi . Resmen dalga geçti .

En sonunda senin sorunun bizi aşar sen seansına 200 lira verip Madalyona git dedi gene gülerek . Bende sinirlendim şikayet edeceğim böyle doktor mu olur dedim çıktım odadan .

Anlayacağınız daha da sinirlendim . Hastalığım her neyse bir de katil olacaktım üzerine . Neyse ki cezam azalırdı vursaydım gözüne bir tane keşke :@:47:

yaşla alakalı olabilir ama yazılarından oyle bir tavrın yokmus gibi gelmisti bana.

doktorun sonucta uzmanlık alanı bu, dogru veya yanlıs diyemem ama bir suru ihmalkarlıgı okuyoruz duyuyoruz neyse ki o kadar ciddi bir rahatsızlık durumunuz yok anladıgım kadarıyla, zaten oyle olsa doktorun da gozunden kacmazdı sanırım.

yerinizde olsam bu durumdam sikayetciysem baska bir doktora giderdim. (madalyonu biliyorum ve ilgileri vs duydugum kadarıyla epey iyiymis, tekrar oraya gidebilirsin, zatne once psikologlar ile gorusuyor duruma gore doktora yonlendiriyorlarmıs o yuzden daha rahat anlatırsın ve direkt ilac yazdılar da demezsin)

bir de şu yönünden bak, ilac istemiyordun ve yaşla alakalı diyen senin bu durumunu normal karsılayan bir uzman cıktı ;)
ne kadar ilgisiz olsa da ihtisasını bu alanda yapmıs birinin seni telkin edecek bir cumle kurması öfkelenmen yerine icini rahatlatan birsey olsun...

zaten sen kurdugu cumleler ve tavrına kızmıssın ama olsun aldırıs etme, onlar da robot olmadıgı icin gundelik hayatta benzer sıkıntıları yasıyorlar ve sonuc olarak psikolojileri pek saglam degil, her doktor da bir degil.
 
Son düzenleme:
Soylediklerin bana bipolar'i andirdi.
Duygularini asiri uclarda yasaman. Depresif anlarin, sonrasinda asiri para harcama istegi filan... Bir zamanlar meslegim geregi calistigim ders kitabini tekrar okudum sanki.
Tabii burdan kimse sana teshis koyamaz, ancak tahmin... Belki de birseyin yoktur, bir duygusal gecis yasiyorsundur. Bunu bilemeyiz, ancak doktorun soyler.
Alayci bir doktora denk gelmen kotu olmus. Icin rahat etmediyse baska doktora da gorunebilirsin.

Bu arada psikiyatrik ilaclardan bu kadar korkmayin. Olur da doktor yazmaya kalkarsa. Doktor size uygun dozu gerek belirtilerinizle, gerek deneme-yanilma yontemiyle ayarlayacaktir. Ilaclarin uyuttugu, uyusturdugu, insani aptallastirdigi filan, bunlar sehir efsanesi, kulaktan dolma seyler. Verilen ilac hastayi uyusturuyorsa dozda hata vardir, doktora soylenmeli. Yoksa uyumak, uyusmak, aptallasmak kabul edilecek ilac etkileri olamaz. Anormal bir durum cunku. Malesef ulkemizde psikiyatrik rahatsizliklar gibi psikiyatrik ilaclara da tabu gozuyle bakiliyor. Kabul edilmiyor. Boyle boyle insanlar birbirini etkileyip, tedaviye engel olunuyor. Halbuki konu komsuyu degil, bilir kisiyi, doktorumuzu dinlememiz lazim.
 
Son düzenleme:
Back
X