- 27 Haziran 2010
- 1.825
- 2.059
- 658
Kızlar merhaba. Ben şuan 32 yaşında ev hanımı olan biriyim. Daha önce kpss ile ilgili denemelerim oldu. İlk kez 2010da girdim fena bir puanda almadım ama malum kopya skandalı nedeniyle puanlar uçunca atanamadık. Sonrada denemelerim oldu ama olmadı yine.
İktisat mezunuyum en az 85 bantını geçmem gerek atanabilmek için ama ben 77-80aralığını geçemedim bir türlü..
Hep sınırdan döndüğüm azda olsa umudum olduğu için kpssye çok takıldım kaldım ve yıllarım bir yerden başlangıç yapamadan geçti.
Dün babamlarla konuşurken çok keyfim kaçtı. Sana çok üzülüyoruz emekli olamazsan işin çok zor yaşlılıkta koca elinemi bakıcaksın sürekli falan dediler. Ne yap et çocuk okula başlasın Bi işe başla dediler.. Evet haklılar ama çok keyfimi kaçırdı bu sözler.
Bende geleceğimle ilgili umutsuzum çoğu kez. Yarın çocuk büyüyüp okula falan başlayınca evde napıcam diye düşünüyorum.. Evde mutlu olan biride değilim keşke çalışsaydım diyorum. Düzenli bir gelir ve garanti istediğimden devlete bu kadar taktım zamanında sanırım..
Bu saatten sonra napabilirim bir fikir verseniz.. Eşimde polis ve çalışma saatleri belli olmuyor. Benim düzenli Bi işim olması gerek ki kızım yalnız kalmasın.
Bilmiyorum kızlar dünden beri aslında bildiğim ama ertelediğim gerçekler acı Bi biçimde çarptı yüzüme.. Kendimi bu hayatta hiçbir işe yaramaz hiçbişi başaramamış gibi hissediyorum..
Varmı bu kadar umutsuzken bir anda önünde bir kapı açılan güzel hikayeler. Bunları duymak iyi gelicek sanırım Son kez 2020 kpssyi deniyim diyorum. Belki bu sefer olur.. Sanki başka bir işte tutunamazmışım gibi duruyor..
İktisat mezunuyum en az 85 bantını geçmem gerek atanabilmek için ama ben 77-80aralığını geçemedim bir türlü..
Hep sınırdan döndüğüm azda olsa umudum olduğu için kpssye çok takıldım kaldım ve yıllarım bir yerden başlangıç yapamadan geçti.
Dün babamlarla konuşurken çok keyfim kaçtı. Sana çok üzülüyoruz emekli olamazsan işin çok zor yaşlılıkta koca elinemi bakıcaksın sürekli falan dediler. Ne yap et çocuk okula başlasın Bi işe başla dediler.. Evet haklılar ama çok keyfimi kaçırdı bu sözler.
Bende geleceğimle ilgili umutsuzum çoğu kez. Yarın çocuk büyüyüp okula falan başlayınca evde napıcam diye düşünüyorum.. Evde mutlu olan biride değilim keşke çalışsaydım diyorum. Düzenli bir gelir ve garanti istediğimden devlete bu kadar taktım zamanında sanırım..
Bu saatten sonra napabilirim bir fikir verseniz.. Eşimde polis ve çalışma saatleri belli olmuyor. Benim düzenli Bi işim olması gerek ki kızım yalnız kalmasın.
Bilmiyorum kızlar dünden beri aslında bildiğim ama ertelediğim gerçekler acı Bi biçimde çarptı yüzüme.. Kendimi bu hayatta hiçbir işe yaramaz hiçbişi başaramamış gibi hissediyorum..
Varmı bu kadar umutsuzken bir anda önünde bir kapı açılan güzel hikayeler. Bunları duymak iyi gelicek sanırım Son kez 2020 kpssyi deniyim diyorum. Belki bu sefer olur.. Sanki başka bir işte tutunamazmışım gibi duruyor..
