bana her sey iyi olacak der misiniz

abiyekuzu26 .!.:
taciz, tecavüz, şiddet, boşanmıs bir ailenin cocugu oldugum için aile tarafından istenmeme, hakaret, beddua, evden kovulma
yıllarca sessiz sakin bugünlerin geçeceğini bir gün biteceği ümidi ile yaşadım.
Yeri geldi çok dua ettim, yeri geldi kişisel gelişimime adadım, bakış açımı değiştirdim neysen o olursun ne düşünürsen o olur dedim. Olduramadım.

Değişmedi. Ailemle görüşmüyorum 8 ay kadar oldu. Kimsenin umurunda değil. Hani 8 yıl daha görüşmesem de böyle olur.

30 yaşımda en güzel zamanlarımda artık gücüm bitti. Her sabah güne gülümseyerek yeni umutlarla başlıyorum bir süre idare ediyorum. Sonra bir kare görüyorum kardeşine sarılan abla, annesi ile yürüyen kız, pazarda alışveriş yapan aile. Yada arkadasımın ailesinin arayıp ne zaman geleceksin demesi. PAtronla kavga eden arkadasımın sevgilisini araması.

O zaman dağılıyorum ama sadece içimde. Keşke bir şeyler farklı olsaydı.

Çok zor bir gün geçirdim iş yerinde eve geldim yastıga sarılarak oturdum sarılacak kimse yok. Yaşamak istemiyorum. Şiddet görürken keşke bir yerime bir sey olsa da birine bir sey anlatabilsem biri görse derdim kızarıklık bile olmazdı. Bi 30 yıl daha bu şekilde yaşayacak gücüm yok.

Geçer mi bir gün iyi olur mu her şey. İçinizi kararttıysam üzgünüm ama burdan baska yazacak anlatacak yerim yok
Genişletmek için tıkla...

Tabi ki her şey güzel olacak
Sen sadece seni inciten insanlardan uzak dur
İnsan nefes aldıkça hayat sürekli değişiyor
Öyle zor, öyle korkunç şeyler yaşadım ki neler geldi neler geçtiiii
Kendine acıma , çok çalış, çok yorul, çok dua et, göreceksin iyi olacaksın. Hayatta sarılabileceğin insanlar yumuşak karnın olur hep, duygularının seni esir almasına izin verme, yalnız insan çok güçlüdür. Hayatını yeniden kuracaksın ve çok mutlu olacaksın. Mutluluğu kendi içinde ara, başkasında aramak sana hata yaptırır
 
allaha dua et allah yardımcın olsun umudunu ümidini kesme hiç bir zaman allahtan her şeyde bi hayır var
 
Babamla 1.5 sene görüşmemiştim. Gerçekten bu süreçte ne zaman baba ile ilgili bişey görsem üzülürdüm. Ben de sorunlu bi ailede büyüdüm. Zaten öyle olmasa öz babamla neden görüşmeyeyim. Ama sonra bi an oldu, barıştım. O eskiden çocuğunun derdini gücünü umursamaz görünen adam değişti. Başkası söylese inanmazdım değişeceğine. Ama lütfen olumlu düşünün. Elbet karanlıklar aydınlığa çıkar. Ayrıca siz bir bireysiniz, elbette aile çok çok önemli ama gün geliyor tüm sorunlarla, dertlerle, hastalıklarla tek başınıza uğraşmanız gerekiyor. Sıkmayın canınızı.
 
Margaret Hamilton .!.:
Normalde cok fazla bahsetmem ama taciz ve darp magduruyum. Hem de hic tanimadigim bir insan tarafindan, yanlis yerde yanlis zamanda olmam kisaca sans , kader ne derseniz deyin. Beni bulduklarinda bir sure yogun bakimda kaldim ve herkes fiziksel olarak iyilesmeme o kadar takilmisti ki psikoloji kismi ikinci plana atilmisti. Sonra bir gun kendime zarar vermeye kalkinca seneler surecek bir terapi surecinde buldum kendimi. Ilac tedavileri, uzun ve agir bir psikoterapi sureci gecirdim. Sonra bir karar verdim universiteye gitme zamanimdi, basima gelenleri degistiremeyecegim ama hayatimin sonrasinin benim elimde dedim. Once ruhumu iyilestirmek icin cocuklarla gonullu calisacagim derneklere uye oldum. Bir tanesinde oldukca aktif calistim, onlarin ruhunu iyilestirirken kendimi de iyilestirdim. Cok gezdim, dunyanin yarisini gezdim. Tekrar ayni sey basima gelir korkusunu bertaraf etmek icin hic tanimadigim bir ulkede, karanlik sokaklarda tek basima gezdim. Tekrar insanlara guvenemem derken guvendim, asik oldum, kirildim, iyilestim. Kisaca korkularima yenilmedim. Yeni yabanci diller ogrendim, yeni bir enstruman ogrendim, bolca spor yaptim. Bu arada bana calismak cok iyi geliyordu hep calistim ve basarili bir universite - is hayati gecirdim.

Sonra 25 yasinda yurtdisina yerlestim, burada esimle tanistim, su an doktora yapiyorum ve evliyim. Bugunun gelecegini 18 yasindaki kendime soz vermistim. Bunun icin cabaladim. Su an normal gundelik dertlerim oldugunda bazen mutlu oluyorum biliyor musunuz?

Bu surecte kendime hic acimadim. Neden bunlar basima geldi diye sorgulamak yerine kabullenmeyi ve affetmeyi sectim. Saldirgani kisi olarak affetmedim basima gelen seyi kabullendim, zaten oldukca makul bir ceza aldi. Annem hukuk profesoru, yanlis bir aileye catmisti yani. Affetmek insanin kendi icinde olan bir sey, ben ruhumu gecmisten arindirmak icin affetmeyi sectim. Size tavsiyem de bu gecmisinizi affedin. Degistiremeyeceginiz seyleri kabul edin.

Bunlari yazdim cunku her sey sizin elinizde. Hayat cok guzel, basiniza ne gelirse gelsin. 1 dakikasini bile bosa harcamak uzucuyken, 30 sene diyorsunuz. 30 sene sonra bugunku kendinize tesekkur etmek icin simdi harekete gecin. Yeterince istedikten sonra insanin ruhunun ne kadar cabuk iyilesiyor olduguna inanamayacaksiniz.
Genişletmek için tıkla...

Bütün yaşadığınız talihsizliklere rağmen şansınız bilinçli bir anne hatta aileymiş.
Annenizi ayrıca hayata karşı dimdik durabilen bir evlat yetiştirdiği için ekstra tebrik ediyorum.
 
Margaret Hamilton .!.:
Normalde cok fazla bahsetmem ama taciz ve darp magduruyum. Hem de hic tanimadigim bir insan tarafindan, yanlis yerde yanlis zamanda olmam kisaca sans , kader ne derseniz deyin. Beni bulduklarinda bir sure yogun bakimda kaldim ve herkes fiziksel olarak iyilesmeme o kadar takilmisti ki psikoloji kismi ikinci plana atilmisti. Sonra bir gun kendime zarar vermeye kalkinca seneler surecek bir terapi surecinde buldum kendimi. Ilac tedavileri, uzun ve agir bir psikoterapi sureci gecirdim. Sonra bir karar verdim universiteye gitme zamanimdi, basima gelenleri degistiremeyecegim ama hayatimin sonrasinin benim elimde dedim. Once ruhumu iyilestirmek icin cocuklarla gonullu calisacagim derneklere uye oldum. Bir tanesinde oldukca aktif calistim, onlarin ruhunu iyilestirirken kendimi de iyilestirdim. Cok gezdim, dunyanin yarisini gezdim. Tekrar ayni sey basima gelir korkusunu bertaraf etmek icin hic tanimadigim bir ulkede, karanlik sokaklarda tek basima gezdim. Tekrar insanlara guvenemem derken guvendim, asik oldum, kirildim, iyilestim. Kisaca korkularima yenilmedim. Yeni yabanci diller ogrendim, yeni bir enstruman ogrendim, bolca spor yaptim. Bu arada bana calismak cok iyi geliyordu hep calistim ve basarili bir universite - is hayati gecirdim.

Sonra 25 yasinda yurtdisina yerlestim, burada esimle tanistim, su an doktora yapiyorum ve evliyim. Bugunun gelecegini 18 yasindaki kendime soz vermistim. Bunun icin cabaladim. Su an normal gundelik dertlerim oldugunda bazen mutlu oluyorum biliyor musunuz?

Bu surecte kendime hic acimadim. Neden bunlar basima geldi diye sorgulamak yerine kabullenmeyi ve affetmeyi sectim. Saldirgani kisi olarak affetmedim basima gelen seyi kabullendim, zaten oldukca makul bir ceza aldi. Annem hukuk profesoru, yanlis bir aileye catmisti yani. Affetmek insanin kendi icinde olan bir sey, ben ruhumu gecmisten arindirmak icin affetmeyi sectim. Size tavsiyem de bu gecmisinizi affedin. Degistiremeyeceginiz seyleri kabul edin.

Bunlari yazdim cunku her sey sizin elinizde. Hayat cok guzel, basiniza ne gelirse gelsin. 1 dakikasini bile bosa harcamak uzucuyken, 30 sene diyorsunuz. 30 sene sonra bugunku kendinize tesekkur etmek icin simdi harekete gecin. Yeterince istedikten sonra insanin ruhunun ne kadar cabuk iyilesiyor olduguna inanamayacaksiniz.
Genişletmek için tıkla...

Her şey benim elimde olsaydı bugün iftarı ailemle yapar yada en kötü iftar da arayıp yemek yedin mi bugün ne yaptın diyen biri olurdu

Her şey benim elimde olsa bebeklikten gençliğime her Allah ın günü o evde fazlalık olduğumu duyarak yaşamaz kapıyı tekmeleyerek uyandırılmak yerine günaydın diyerek uyandırılırdım.

Babam benim telefonlarımı açmadıgı için maillerini mecburen okuyacak diye maille iletişim kurmaya çalışmazdım

Tecavüze uğramadan önce yada sonra arayacak gidecek bir kapım olurdu benim elimde olsaydı.

Benim elimde olsaydı çok şey yapardım neyse sizin adınıza sevindim
 
abiyekuzu26 .!.:
taciz, tecavüz, şiddet, boşanmıs bir ailenin cocugu oldugum için aile tarafından istenmeme, hakaret, beddua, evden kovulma
yıllarca sessiz sakin bugünlerin geçeceğini bir gün biteceği ümidi ile yaşadım.
Yeri geldi çok dua ettim, yeri geldi kişisel gelişimime adadım, bakış açımı değiştirdim neysen o olursun ne düşünürsen o olur dedim. Olduramadım.

Değişmedi. Ailemle görüşmüyorum 8 ay kadar oldu. Kimsenin umurunda değil. Hani 8 yıl daha görüşmesem de böyle olur.

30 yaşımda en güzel zamanlarımda artık gücüm bitti. Her sabah güne gülümseyerek yeni umutlarla başlıyorum bir süre idare ediyorum. Sonra bir kare görüyorum kardeşine sarılan abla, annesi ile yürüyen kız, pazarda alışveriş yapan aile. Yada arkadasımın ailesinin arayıp ne zaman geleceksin demesi. PAtronla kavga eden arkadasımın sevgilisini araması.

O zaman dağılıyorum ama sadece içimde. Keşke bir şeyler farklı olsaydı.

Çok zor bir gün geçirdim iş yerinde eve geldim yastıga sarılarak oturdum sarılacak kimse yok. Yaşamak istemiyorum. Şiddet görürken keşke bir yerime bir sey olsa da birine bir sey anlatabilsem biri görse derdim kızarıklık bile olmazdı. Bi 30 yıl daha bu şekilde yaşayacak gücüm yok.

Geçer mi bir gün iyi olur mu her şey. İçinizi kararttıysam üzgünüm ama burdan baska yazacak anlatacak yerim yok
Genişletmek için tıkla...
Kaderimiz neredeyse aynı bende kimsesizim cok agladı cok yıprandım hos hala alıyorum evlendim onda da turlu turlu skntı 2 yasında kızım var tek umut kaynağım herseyi napim hayata devam ediyorum kpss ye hazırlanıyorum kızım ıcın umudum o kimsesizlik cok kotu bilirim acını dertlesmek istersen yaz ozelden her zaman dinlerim senin ıcın dua edıcem
 
Hayat herkese adil davranmıyor malesef. Hayattaki aileniz yok benim de dünyalar iyisi ailem kalben yanimdalar ama vefat ettiler. Hangimiz daha kötü durumda bilemedim.
 
Skyline10 .!.:
Kaderimiz neredeyse aynı bende kimsesizim cok agladı cok yıprandım hos hala alıyorum evlendim onda da turlu turlu skntı 2 yasında kızım var tek umut kaynağım herseyi napim hayata devam ediyorum kpss ye hazırlanıyorum kızım ıcın umudum o kimsesizlik cok kotu bilirim acını dertlesmek istersen yaz ozelden her zaman dinlerim senin ıcın dua edıcem
Genişletmek için tıkla...
🙏 teşekkürler :)
 
abiyekuzu26 .!.:
🙏 teşekkürler :)
Genişletmek için tıkla...
Keske aynı sehır de olsaydık ben senı tanımadan seviyorum valla her zaman yaz ben inanıyorum sen mutlu olacaksın sana bir hayat arkadas yolda lazım oyle bir adam olmalı ki yaralarını sarsın evet hep deniyor bir erkege ihtiyacınız olmasın diye ama bizde ailede yok napalim bari kendi ailemizi kuralım diyoruz sana cok dua edıcem cok mutlu ol ınsallah tatlı tatlı bebısler in olsun kendi aileni kur ınsallah
 
Umarım sizin için her şey çok güzel olur. 🤲🏼Hayat herkese adil davranmıyor, haklısınız ancak elimizden geldiğince bu hayata sıkı sıkı tutunmalıyız. Bak ne güzel demişsiniz her sabah yeni umutlarla güne başlıyorum diye. Bir söz var en umutsuz anlarımda onu aklıma getiririm: ‘En uzun, en çaresiz geceni düşün. Sabah olmadı mı?’ Umudunuzu hiç yitirmemeniz dileğiyle...
 
Çok geçmiş olsun.
Tek diyeceğim şu kapak görselini paylaştığım kitabı okuyun. Farkı göreceksiniz.
Alanında uzman bir çocukluk dönemi travma uzmanı bir kadın tarafından yazılmış.
Okuyun. Sizin gibi olaylar yaşayan insanları göreceksiniz. Çözüm yollarını da bulacaksınız.
Bu kitabı okuyun.

images.jpeg
 
Maalesef kötü bir geçmişi kötü anıları beynimizden silemiyoruz ama hayat devam ediyor klişesi var ya hani onu yapmak zorundayız bi yerden başlaman bi yerden tutunman gerekir hayata.
Güzel anılar biriktir kendin için yaşa mutlu ol hayatının her gününü dolu dolu geçirirsen zaten geçmişte yaşadığın acıların zamanla senin canını daha az yaktığını farkediceksin.
 
Kimseye ihtiyaciniz yok,tek basiniza ayakta durabilirsiniz ,kimse devsmli derdini anlatani zaten sevmiyor ,
Psikolojik destek alin lutfen
 
ATTRAENTE .!.:
Tabi ki her şey güzel olacak
Sen sadece seni inciten insanlardan uzak dur
İnsan nefes aldıkça hayat sürekli değişiyor
Öyle zor, öyle korkunç şeyler yaşadım ki neler geldi neler geçtiiii
Kendine acıma , çok çalış, çok yorul, çok dua et, göreceksin iyi olacaksın. Hayatta sarılabileceğin insanlar yumuşak karnın olur hep, duygularının seni esir almasına izin verme, yalnız insan çok güçlüdür. Hayatını yeniden kuracaksın ve çok mutlu olacaksın. Mutluluğu kendi içinde ara, başkasında aramak sana hata yaptırır
Genişletmek için tıkla...

Yok yalnız insan güçlü değildir. Sahur oldu alarm değilde otomatik uyandım. Uyandım ama kalbimde sızı ile uyandım. O sızı ile uyuyakalmıştım çünkü. Psikolog çaresiz kaldığı için tedaviyi sonlndırdım. Depresyondayım. Depresyonu moral bozukluğu ile karıştırırdım önceden öyle değilmiş.
Çünkü benimkinin çaresi yok bu tip sıkıntılarda mutlaka kişinin yanında destek alacağı birileri olmalı
 
deepsimply .!.:
Kimseye ihtiyaciniz yok,tek basiniza ayakta durabilirsiniz ,kimse devsmli derdini anlatani zaten sevmiyor ,
Psikolojik destek alin lutfen
Genişletmek için tıkla...

Şehrin en iyi psikoloğuna gittim ama maalesef o bile 6. Aydan sonra tıkandı.
Bende kimsede görmediği iyi olma çabası vardı ama tıkandı çünkü bu tip durumlarda seans sonrası destek alabileceği güç alabileceği birilerinin olması lazımmış hayata geçirebilmek uygulayabilmek için. Ben yalnız olduğum için ne kadar çabalarsam çabalayayım başa dönüyorum

seansla bir ömür devam edebilirdim ama ona da maddiyatıM dayanmaz
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Maariftakvimi
Böyle Arkadaşlıklar Sadece Dizi ve Filmlerde mi Var
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
1K
gaffounette
G
sungunes
Ölmek istiyorum artık dayanamıyorum
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
3K
Zerriniffet
Zerriniffet
B
Gerçeklikten koptum ve geri dönemiyorum.
2 3 4
Yorumlar
77
Görüntüleme
7K
notredam
N
Z
çok uzunca iç dökme, her şeyden biraz
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
6K
SARILARIN FILIZ
SARILARIN FILIZ
F
Suçlu hissetmek?
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
2K
Vasfiyeteyzeniz
Vasfiyeteyzeniz
Back
X