Evet evlenme teklifide aldim. Beni cok mutlu eden birisiyle beraberimCiddi olarak görüştüğün bı ilişkin var mı ?
Evet evlenme teklifide aldim. Beni cok mutlu eden birisiyle beraberimCiddi olarak görüştüğün bı ilişkin var mı ?
Böyle saçmalık mu olurDugun umrumda degil zaten sevmemde hic
Ama bu konusmalar yapinca kiyametler kopuyor evde ben kendimi ne saniyormusum acelem neymis abimi bekleyecekmisim. Abim evlenincede aradan zaman gecmesi lazimmis falan
Seni mutlu edeceğine eminsen benden arkadaş tavsiyesi. Arkana bile bakma. Kimsenin keyfini de bekleme. Abin 40 yaşında evlense o zaman mı evleneceksin bence en güzel zamanlarını sevdiğin adamla geçir. Annenler evliliğine de karışıp evlilik hayatını biraz huzursuz edecek gibi görünüyor ama buna müsade etmediğin sürece yapamazlar.Evet evlenme teklifide aldim. Beni cok mutlu eden birisiyle beraberim
Psikolojik destek almak için pandeminin bitmesini beklemenize hiç gerek yok ..gidin bir an önce destek almaya başlayın.Bakın siz de ailenizle birlikte yaşayıp (onlar da mutlaka başkaları ile görüşüyorlar) yaşadığınız sorun karşısında mecbur kalınca arkadaşınızın evine gidiyorsunuz.Psikologla da fiziksel mesafeniz diğer görüştüğünüz kişilerden daha yakın temas içermeyecek. İnsan oğlu gelişime /değişmeye hazır gibi gözükse de "değişime dirençlidir ". bize sıkıntı yaratan durumlarda bile hem kendimiz hem karşımızdaki insanın değişmesini istemeyiz .Kendimiz değişmek istemediğimiz için yardım fırsatlarını değerlendirmeyiz ..artık yeyişkin olmamıza rağmen aileden ayrı eve çıkmayız ve bunu onlar için yaptığımızı düşünürüz. Siz yardım alsanız ve uygulanabilir çeşitli kararlar alsanız ve uygulamanız da da anneniz ve ablanız sizin eski @Seda23 olmanız için kışkırtacak,sizi kısır döngü içine çekmeye çalışacaktır sakın yılmayın ve tuzağa düşmeyin..inanın onlar da zamanla değişecek ama değişim sizde başlamak zorunda bunu da bilin.Maddi durumum el veriyor ama evdeyken konusamam anlatamam rahatca acilamam. Onu bile gelir dinlerler o yuzden bitmesini istiyorum yuz yuze gitmek icin
Masumlar apartmanı dizisine benziyor hayatınız. Tabi o biraz daha abartılı. Çok üzüldüm. İnşallah kurtulursunuz. Ailemizi kendimiz seçemiyoruz sizin de sınavınız onlar demek... İnşallah kendi kuracağınız ailede sizin aradığınız sakinliği sağlarsınız. Ben sadece ailenize karşı dolduğunuz için herşeye patladığınızı düşünüyorum. Onlardan kurtulunca bu sinirlilik de geçer. Çok az kalmış allah sabır versin bu kadar dayanmışsınız bu zamanları da atlatırsınız inşallahMerhabalar herkese,
Benim derdim ailemle. 30 yaşındayım bu zamana kadar yaptığım her şey eleştirildi. Genel de yapmak istediğim şeylerde önümde engeldi benim ailem. Başkalarının çocukları yapınca aa bak şöyle yapmış derler hep e bende zamanında yapayım dedim siz bırakmadınız diyince susarlar. Evet baktılar okuttular paramı eksik etmediler sağolsun hepsi. Ama mesela istediğim bölüm şehir dışında diye yazamadım. Çok büyük aile baskısı vardı. Hiç unutmam üniversiteye giderken evden çıkmıştım sabah erkendi . Çıkar çıkmazda arkadaşımı aramıştım annem camdan izlemiş telefonla konuştuğumu görünce hemen arayıp o…. bu saatte kimle konuşuyorsun ne haltlar yediğini biliyorum göstericem ben sana diyip suratıma kapatmıştı telefonu. Yaptığım bir şeyde yoktu haftasonu zaten dışarı çıkamazdım haftaiçide sadece okula gider gelirdim. O zamandan bu zamana ne değişti diye düşünüyorum daha geçen sene bir kere aradığı telefona cevap vermedim 10 dakika sonra geri aradım diye ne haltlar yiyorsunda sen o telefona bakmıyorsun bi dışarı çıkma hemen kendini kaybediyorsun diye avazı çıktığı kadar bağırmıştı. Arama sebebide çikolata istiyorlarmış.
Ablam var bir tane benden 3 yaş büyük hep açığımı arardı annemlere söyleyebilmek ya da yüzüme vurmak ortalığı karıştırmak için. Mesajlarımı okurdu gizliden. Cahil biri değildi aslında ama bencildi bence. Her zaman ben yapmadım sende yapmayacaksın , bana böyle oldu sanada böyle olacak kafasında. Kesinlikle ne güzel bir anımı ne de derdimi açamam çünkü bilirim ki illa günü gelir onu yüzüme vurur. Çokta sinirli birisi eskiden beri sinir krizleri geçire geçire kimsede sinir bırakmadı. Döverdi saçlarımı yola yola , yüzümü gözümü tırnaklayarak. Ben 30 o 33 yaşında ama hala sinir krizi geçirse üzerime saldırır. Değişen tek şey yıllar içinde karşılık vermeyi öğrenmem oldu.
Ben aşırı sakin bir insandım. Beni birinin kızdırabilmesi için ciddi anlamda bir efor sarfetmesi gerekirdi. Bunu bütün sülale bilir. Hep içime attım. Ama artık bir kelime yetiyor. O kelime normal bir şey bile olsa sinir krizi geçirecek kadar sinirlenebiliyorum içimde fırtınalar kopuyor.
Annemi anlamaya çalışıyorum. Çok çekti diyorum. Kaynanası ve 2 görümcesiyle aynı apartmanda yaşıyordu. Çok çektirdiler çokk. Annem bana ben senden sakin biriydim eskiden der hep. Babam annemi aldattı. Annemin ne kadar üzüldüğünü günlerce ağladığını hatırlıyorum. Ama ayrılamadı. Sizin için ayrılmadım desede en büyük etkenlerden birisi elalemdi de. Onlar ne derdi çünkü.
Anneme göre bizim hayatımızda kesinlikle iyi bir şey olamaz. Güzel iyi bişey söylersen kesinlikle olumsuz bir yorumu vardır hevesini kursağında bırakacak yorumlar yapar. Benim sevgilim var geçen sene koronadan önce evlilik teklifi aldım aileme söylemem uzun bir zaman aldı. Çünkü biliyordum ki hevesimi kıracak yorum kesinlikle yapacaklar. Yaptılarda. Annemin babama söylemesi derken sonra korona falan derken hala tanışmadılar. Virüsü bahane ediyorlar. Ama kendileri bir işleri olunca dışarıda çıkıyorlar şehir dışınada gidiyorlar. Ben artık dayanamadım istediğiniz kadar uzatın yazdan sonra evlenicem ben sizin keyfinizi bekleyemem bu ne böyle dedim. Bana bekleyeceksin gerekirse 1 2 yıl daha bekleyeceksin şuna bak bu ne hevesmiş ne merakmış. Şimdi heveslisin sonra görücem ben seni öyle bir yere çakılacaksın burnun b….tan çıkmayacak kendini bir şey sanıp havalara girme dediler ablamla beraber. Bunu demelerinin tek sebebide sevgilimin maddi durumunun iyi olması ve gelecekle ilgili seyahat planlarımızın olması. Çünkü onlara göre iyi bir şey olmamalı kesinlikle kimsenin hayatında. Bende bu sözleri duyunca kırdım döktüm her şeyi. Yeri yerinden oynattım bu evden çıkayım bi daha hiçbirnizin yüzünü bile görmeyeceğim benden bu kadar artık dedim çıktım evden arkadaşıma geldim dün akşam. Abimde oradaydı o an ben ayrıldıktan sonra annem ne dedim ben sanki demiş. Abimde söylediğin bir kelime cümle değil yılların birikiminin cevabını alıyorsun. Üslubun konuşma tarzın o kadar bozuk ki kimse çekemiyor seni artık demiş. Ama tabikide hayır ben haklıyım kafasındaymış hala.
Yani iyi bir şey olsa heves kırıp moral bozan , kötü bir şey olsa yine hakaretler aşağılamalardan başka bir şey yapmayan bir ailem var. Zaman geçtikçe onlardan soğuduğumu hissediyorum. Kendimi hiçbir şeye layık görmüyorum ne bir nişana ne bir gelinlik giymeye çünkü ben kimim ki benim başıma neden güzel şeyler gelsin ki. Ve en kötüsüde aşırı aşırı sinirli biri oldum. Ben böyle olmak hiç hiç istemiyorum ☹ ben eski halime eski sakinliğime geri dönmek istiyorum kızlar ne yapmalıyım bi yardım edin yol gösterin ☹ pandemi biraz düzelince psikologa kesinlikle gideceğim. Ailemden de soğumak istemiyorum ama benden uzaktalarken onları aramak bile gelmiyor içimden iyi olduklarını bilmek yetiyor çünkü iyi kötü paylaşım yapacağım hiçbir şey yok anlatamıyorum konuşamıyorum onlarla
30 yaşındasınız zaten 40ı bulmanızı mı beklemeniz gerekiyor. Eve maddi destek sağlıyorsunuz büyük ihtimalle bu yüzden de bırakmıyorlar peşinizi, ayrılın evden, sevgilinizden eminseniz evlilik hazırlıklarına başlayın, yaza sade bir nikahla kurın yuvanızı, bu yaşta obların istediğini yapmak zorunda değilsiniz.Dugun umrumda degil zaten sevmemde hic
Ama bu konusmalar yapinca kiyametler kopuyor evde ben kendimi ne saniyormusum acelem neymis abimi bekleyecekmisim. Abim evlenincede aradan zaman gecmesi lazimmis falan
Maddi oldugunu sanmiyorum olayin. Ama ne oldugunuda anlamiyorum gercekten.Böyle saçmalık mu olur
Eve maddi yardum mı yapıyorsun ondan mı istemiyorlar acaba evlenmeni
Hayır değil tam tersi güzel birşeyMaddi oldugunu sanmiyorum olayin. Ama ne oldugunuda anlamiyorum gercekten.
Benim arkadaslarimda evleniyor nisanlaniyor. Aileleri nasil destek oluyor nasil mutlular goruyorum inanilmaz uzuluyorum.
Bizimkiler anca aa bu ne hevesmis boyle gorcez Biz seni demekten daha iyi bir sey soylemiyorlar
Evlenirken kim heves etmez ki mutlu olmayi istemek hevesli olmak kotu bisey mi?
Maddi oldugunu sanmiyorum olayin. Ama ne oldugunuda anlamiyorum gercekten.
Benim arkadaslarimda evleniyor nisanlaniyor. Aileleri nasil destek oluyor nasil mutlular goruyorum inanilmaz uzuluyorum.
Bizimkiler anca aa bu ne hevesmis boyle gorcez Biz seni demekten daha iyi bir sey soylemiyorlar
Evlenirken kim heves etmez ki mutlu olmayi istemek hevesli olmak kotu bisey mi?
Böyke toksik ailelerde ve anne siddeti altinda büyüyen insanlar kolay kolay "size ne" diyemiyor maalesef. Senelerin travmatik baglari iste. Cocuk her zaman annesinin ilgisini ve sevgisini kazanmaya calisir. Konu sahibi burda bile gördügü siddeti aciklamaya calisiyor. Halbuki aciklanacak bir tarafi yok. Annesi zamaninda bütün stresini ve mutsuzlugunu cocuklarindan cikartmis. Belki tek kurban olarak o secildi. Konu sahibi bunlardan siyrilmak istiyorsa psikolojik destek almali. Öncelikle kendini korumak zorunda. Zamaninda bütün sınırları cignenen insana, sınır koymak basta zor geliyor. Hatta sanki suc isliyormus gibi hissedebilir, halbuki suc onda degiliyi de ailenize neden "size ne" demiyorsunuz
Diyorum. Defalarca soyledim. Ama aldigim cevap sen kendini ne b..k saniyorsundan oteye gecmiyoriyi de ailenize neden "size ne" demiyorsunuz
abiniz yaza evlenecekse evlensin kendi bilir düğününü derneğini
alın gününüzü kurun bu arada evinizi
yani 30 yaş üstü insanlar olarak aileden ne gibi bir onay bekliyorsunuz
özetle abiniz bu yaza evlense size de en erken seneye yaza mı izin verecekler
akrabalar ikinize ayrı ayrı takı takamaz endişesi mi var
yani siz Mayıs ta abi Haziran da evlense takı az olur vs diye mi düşünüyorlar
zaten pandemi takı vs beklenmesin
Sana benzer bir geçmişim var bizim evin tek teröristi annemdi çok şükür. Evlendikten sonra bile baskılarına maruz kaldım. Eşim sayesinde toparlandım kendime geldim. Ve zamanla birikenler yüzünden artık annemle iletişimim sıfıra yakın.Diyorum. Defalarca soyledim. Ama aldigim cevap sen kendini ne b..k saniyorsundan oteye gecmiyor
Psikolojik baskilarla o kadar sindirilmisim ki manipule edilmis mi ki nasil degistiricem bilmiyorum
Biz ne dersek yap sakin cevap verme hicbir seye o zaman iyi birisin aksi bisey olursa hayirsizin tekiyim
Sizin ailenize karşı öfkenizi vurup dökerek yapmanız tamamen öğrenilmiş bir davranış.cok yara aldığınız yazdiklarinizdan belli.gercekten zor insanlar.basariniza en önce set koyan kişi yine anneniz.cunkuMaddi durumum el veriyor ama evdeyken konusamam anlatamam rahatca acilamam. Onu bile gelir dinlerler o yuzden bitmesini istiyorum yuz yuze gitmek icin
Hevesli olmak kötü birşey değil..eğer eşiniz iyi biri olucaksa özgür olup iyi bir yuva kurmak okadar guzelki..çok garip ama bir anne evladını kiskanabilirmi? Yani komşu kızı boyle davransa sizi kıskanıyor cekemiyor mutlu olmanızı derdim ama anneniz için bişey diyemiyorum.saglikli bir ruha sahip değiller..seda annen değişmez onun değişmesini beklersen 60 yaşına gelirsin.sen degiseceksin kırıp dokmeyeceksin birey olucaksin ve kendi kararlarını verip yuvanı kuracaksın.Maddi oldugunu sanmiyorum olayin. Ama ne oldugunuda anlamiyorum gercekten.
Benim arkadaslarimda evleniyor nisanlaniyor. Aileleri nasil destek oluyor nasil mutlular goruyorum inanilmaz uzuluyorum.
Bizimkiler anca aa bu ne hevesmis boyle gorcez Biz seni demekten daha iyi bir sey soylemiyorlar
Evlenirken kim heves etmez ki mutlu olmayi istemek hevesli olmak kotu bisey mi?