neyle karşılaşacağına dair kafanda soru işaretleri vardır eminim.
Ailemi çok seviyorum ama ikinci sınıf kompozisyon ödevlerinde bile istanbul dışında okumak istediğimi yazardım,evcilik oyunlarında öğrenci evindeymişim gibi hayal kurardım,tercih kağıdıma da istediğim bölümün marmara,ege,güneydoğu,akdeniz,içanadolu her ilden üniveristeyi yazdım:)
bunları söylüyorum ki ne kadar hevesle-uça uça gittiğimi anla diye.
Ama yurda gelip,babamla vedalaştığım gibi gözlerim yaşlarla doldu,kendimi kimsesiz hissettim,cami avlusuna bırakılmış çocuk gibi:)
annemin yanında bile asla ağlamazdım ama o gece hiç tanımadığım oda arkadaşımla(o da benim gibi çömezdi) sarılıp hüngür hüngür ağladık
ama sonra o da ne?
kapı açıldı diğer oda arkadaşlarımız geldi,ikisi de gecen seneden arkadaş..nasılll mutlular anlatamam yeniden buraya geldikleri için.
'buraya bir gelen ağlar,bir de burdan giden' dediler bana
sonuna kadar gerçeklik payı var bu cümlenin,ben de yeni gelenlere söylüyorum :))
tabii ilk zamanlar o yalnızlık hissi yakıyo canını ama sonra alışıyosun.Etrafındaki herkes senin gibi kimsesiz olduğu için,birbirinizin kimsesi oluyosunuz...
Sana bir de ikinci senemin ilk gününü anlatayım,ev tutmuştuk,annemle geldik,alışveriş yaptık...Nasılll özlemişim,durup durup ev arkadaşımla birbirimize sarılıyoruz,aptal aptal gülümsüyoruz,KENDİ EVİMİZE eşya bakıyoruz...
Yani ilk senenin ilk aylarını atlatınca rüyaa gibi bi hayat seni bekliyo
Erkek arkadaş meselesine gelinceee
azıcık özlem size yarar zaten,birbirinizi ne kadar özlediğinizi farkedersiniz
hem aman amcamgil görecek,şu kadın annemin arkadaşı mıydı ya korkuları olmadan rahaaatça dolaşırsınız Sakarya sokaklarında,hatta belki göl kenarında iki günlük bi tatil yaparsınız,ailenin evindeyken sıkıyosa yap bunu :))))
Heeem belki seneye eve çıkarsın,o zaman yarin gelir yemekler hazırlarsın,beraber kahvaltı yaparsınız,uzanıp film seyredersiniz...bu yakınlık uzaklıktan doğan sorunları da kaldırır diye düşünüyorum
ayyy amma uzattım:)
yeni okulunda başarılar dileyip bitireyim bari :)