Merhaba,
Ben Finlandiya da yasiyorum. . Bir kere gunese hasretim. Surekli soguk. Ayrica cok pahali. Tabiki artilari var, mesela guvenli. Fakat bogulacak gibi oluyorum. Yeni dogum yaptim, evdeyim, camdan bakiyorum dalip gidiyorum. Cocugumun bu hayat olmayan yerde nasil buyuyecegini, buradaki insanlar gibi duygusuz yetisecegini, benim gordugum guzellikleri, sicak okul dostluklarini bulup bulamayacagini sorguluyorum. Diyeceksiniz ki adapte ol dil ogren. Dili cok zor ama elimden geldigince konusabiliyorum. Esim burali ama cok sicak birisi. Burdaki insanlar gibi degil, sanki o benden daha Turk, hep neseli hep mutlu. Zaten onu bu yuzden cok sevdim. O bile burdaki insanlardan tipki benimki sikayet ediyor. Birbirinden izole yasiyor herkes. Burada bir omur boyu nasil geciririm bilmiyorum. Ona bazen soyluyorum, burda nasil yaslanicagimi bilmiyorum diye. Turkiyeye gideriz istiyorsan diyor. Ben onu da istemiyorum. Suan ki durum malum. Belki de gunes gormemekten bu kadar depresif oldum bilmiyorum. Baska bir ulkeye tasinmayi da dusundum. Bana soylenenler ,her yer aynidir orda da yabancisin. Ama cocugumu burda buyutmek sanki ona haksizlikmis gibi geliyor. Ne yapicagimi bilmiyorum.