• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Başkalaırın düşünecelerine göre hareket etmek !!

eylul25

Hayırlısı ile İnşallah
Kayıtlı Üye
3 Ekim 2011
686
1
96
Bursa
İstesem de engel olmadığım bunun için kendime defalarca kızdığım bi durum
evet başkalarının benim hakkımda ne düşündüğüne çok önem veriyorum
"aman öyle yapmayayım şu ne der,öteki ne düşünür" diye diye bi baktım ki kendim için yaptığım şeyler azalmış
ben artık başkalarını merkez almışım onların duygu ve düşüncelerine göre hareket eder olmuşum..
Sırf onlar daha iyisini bekliyor diye kendimden çok ödün veriyorum
Ya da benim beğendiğimi çevremdekiler beğenmedi diye bende vazgeçiyorum.
Kendime ait bi kararım olmuyor sürekli birilerine göre hareket ediyorum
eşimde kızıyor bana sürekli başkalarına göre yaşama diyor ama olmuyor işte..:20:
evliliğimi de etkiliyor bu durum,rahatsız oluyorum bu tutumumdan
Kurtulmak istiyorum artık bana tavsiyeleriniz neler olur arkadaşlar,sizce ne yapmalıyım !!
 
canim bu durumdan rahatsiz oluyosun belli yaapman gereken seyde cok basit zaten mutsuzsun bu durumdan hem herkezi memnun edemezsinki binbir cesit insan var.baskalarini rahatsiz etmedigin surece kendini mutlu hissettigin seyleri yap/
 
canim bu durumdan rahatsiz oluyosun belli yaapman gereken seyde cok basit zaten mutsuzsun bu durumdan hem herkezi memnun edemezsinki binbir cesit insan var.baskalarini rahatsiz etmedigin surece kendini mutlu hissettigin seyleri yap/

evet canım çok rahatsız oluyorum
tamam diyorum artık tınlamayacağım kendi bildiğim gibi davranacağım
ama olmuyor kendimi yine kafaya takmış şekilde buluyorum.
Neden beceremiyorum acaba ??
 
canım bilinç altımıza neredeyse 20 senedir işlenen elalem ne der düşüncesini yenmek kolay olmayabilir...

ama sen artık başkalarına bağımlı olduğun yaşları geçtin elalem artık sana ne diyebilir?

birde içinden geldiği gibi anı yaşamaya çalış isteklerine önem ver...

özgürsün sen kim karışır...

seni kimse engellemiyor kendi aklın frenliyor...aşabilirsin...
 
canım bilinç altımıza neredeyse 20 senedir işlenen elalem ne der düşüncesini yenmek kolay olmayabilir...

ama sen artık başkalarına bağımlı olduğun yaşları geçtin elalem artık sana ne diyebilir?

birde içinden geldiği gibi anı yaşamaya çalış isteklerine önem ver...

özgürsün sen kim karışır...

seni kimse engellemiyor kendi aklın frenliyor...aşabilirsin...

aynen canım çocukluğumda öyle yetiştirildim
hep biri ne der düşüncesi içinde büyüdüm gerçekten onun etkisi oluyor
Halada süre gelen bi durum olunca kolay kolay yenemiyorum sanırım
Evet özgürüm ben kim ne karışır demi :)) tuttum bu sözü sağol canım
 
insanlar konuşur.bilende konuşur bilmeyende.kimsenin dediği seni bağlamasın.kendi doğrun neyse onu yaşa.başka insanların fikirlerini de dinlemek lazım ama direk olduğu gibi uygalamak değil aklına not edip,istersen kullanmalı.ve bir duruşumuz olmalı.hayata karşı insanlara karşı.zaten ülke olarakta birey olarakta sürü psikolojisiyle yaşıyoruz.millet ne der,herkes yapıyorsa doğru demekki vs vs. ama insanoğlu yanılır şaşırır bizden yaşça büyükte olsa bir insanın söylediğine direk itibar edilmemeli diye düşünüyorum.ben karşımdaki insanı kaybetmemek adına veya kırmaktan korkarak kendi fikirlerimi beyan etmekten çekinmem.biz karşımızdakiyle açık açık konuşamadığımız için hep birbirmizi yanlış anlıyoruz. ima ederek laf sokarak konuşuyoruz ne gerek var?.herkes ne düşünüyorsa söylesin .bana göre bu doğru veya bu yanlış.biz kendi hayatımızı yaşayalım,diğer insanların bizim için uygun gördüğü hayatı değil..:34:
 
insanlar konuşur.bilende konuşur bilmeyende.kimsenin dediği seni bağlamasın.kendi doğrun neyse onu yaşa.başka insanların fikirlerini de dinlemek lazım ama direk olduğu gibi uygalamak değil aklına not edip,istersen kullanmalı.ve bir duruşumuz olmalı.hayata karşı insanlara karşı.zaten ülke olarakta birey olarakta sürü psikolojisiyle yaşıyoruz.millet ne der,herkes yapıyorsa doğru demekki vs vs. ama insanoğlu yanılır şaşırır bizden yaşça büyükte olsa bir insanın söylediğine direk itibar edilmemeli diye düşünüyorum.ben karşımdaki insanı kaybetmemek adına veya kırmaktan korkarak kendi fikirlerimi beyan etmekten çekinmem.biz karşımızdakiyle açık açık konuşamadığımız için hep birbirmizi yanlış anlıyoruz. ima ederek laf sokarak konuşuyoruz ne gerek var?.herkes ne düşünüyorsa söylesin .bana göre bu doğru veya bu yanlış.biz kendi hayatımızı yaşayalım,diğer insanların bizim için uygun gördüğü hayatı değil..:34:

çok güzel ifade etmişsin canım sağol duymak istediğim tamda bunun gibi şeylerdi
Başkalarının fikirlerine saygı duyma işini fazla abartıyorum ben
o öyle düşünüyorsa öyledir ben ne düşünüyorum diye sormuyorum kendime
mesela çalışan bir bayan olmama rağmen evimin temizliğini hiç aksatmam derli topludur herzaman
ama bazı temizlik hastası diye tabir edeceğim şahısların bir lafına bakıp
bana göre temiz olan evimi temizlemek için iş yerinden izin aldım ve gün boyu temizlik yaptım.
eşimle bu konu yüzünden tartışınca durumumum hiçte iyi olmadığını anladım
tek başıma bi çıkar yol bulamayınca paylaşmak istedim sizlerle
bu sadece basit bi örnek bunun gibi niceleri var işte inş yenerim bu huyumu ..
 
dışarıdan gelecek öneri zinciri anlık motivasyon sağlar. kalıcı çözüm için içeriden müdahale gerekir. buraya konu açıcak kadar başkasının fikrini önemsemenin nedeni-leri olmalı. bunlara inerek çözümlemeye adım atabilirsin.
edindiğimiz alışkanlıkları kırmak mücadele istiyor. kolay olmayan ama çok da zor olmayan onarılmak için bekleyen pürüzlü duygular. hepimizde var.
 
çok güzel ifade etmişsin canım sağol duymak istediğim tamda bunun gibi şeylerdi
Başkalarının fikirlerine saygı duyma işini fazla abartıyorum ben
o öyle düşünüyorsa öyledir ben ne düşünüyorum diye sormuyorum kendime
mesela çalışan bir bayan olmama rağmen evimin temizliğini hiç aksatmam derli topludur herzaman
ama bazı temizlik hastası diye tabir edeceğim şahısların bir lafına bakıp
bana göre temiz olan evimi temizlemek için iş yerinden izin aldım ve gün boyu temizlik yaptım.
eşimle bu konu yüzünden tartışınca durumumum hiçte iyi olmadığını anladım
tek başıma bi çıkar yol bulamayınca paylaşmak istedim sizlerle
bu sadece basit bi örnek bunun gibi niceleri var işte inş yenerim bu huyumu ..
anladım canım.gerçekten bakma milletin dediğine,temziliğin fazlası zaten hastalık, yani onu diyen kimse anormal olanda o. sen değilsin ki.kendini yıprattığına değermi hiç.hayatı kaçırma böyle ufak tefek şeyler için boşver.herşey olduğu kadar olsun.iyi bak kendine:34:
 
Herkes iyi niyetli olmuyor.Başkalarının isteğine göre hayatını yönlendirme.Sen o insanların hayatına burnunu soksan sana neler yaparlar,bir dene istersen...Kulak asma kimseye ,kendi hayatını yaşa.
 
Sözlerine önem verdiğin o başkaları sen kendinle başbaşayken,derdinin,sevincinin içinde mi?Sanmıyorum olduklarını.Ekmeğini,suyunu ,aşını onlar mı veriyor?Kötü gününde kim var yanında?Millet ancak laf söyleyip akıl vermeye bayılır.Kimseye kendini beğendirmek,kendini onaylatmak mecburiyetin yok.Boşversene kendi hayatını yaşa kimseye hesap vermek zorunda ya da kimsenin dediğini yapmak zorunda değilsin arkadaşım.Bu canı sana onlar vermedi,sen de kendi canını başkaları için sıkma,üzme...
 
Bu ve diğer konulara yorum yapan arkadaşlar, şöyle bir bakıyorum da, tam kötü gün dostlarısınız. İnsanın her an yanında olmasını istediği dostlar gibisiniz. Çok önemli teselli ve tavsiyelerde bulunuyorsunuz.Ben de bu tavsiyelerden arada faydalanıyorum.Kadınlar kulübünün üyesi olmaktan gurur duyuyorum. Hepinize kalpten teşekkürler...
Konuya gelecek olursak, ben de kendi deneyimlerim sonucu, hayatta hiç kimseyi, kendi annem ve babam da dahil olmak üzere, memnun edemeyeceğimi öğrendim.İnsanların ne düşündüklerinin değil, kendimin önemli olduğuna inanıyorum (yada inanmaya çalışıyorum diyelim.):50:
Şöyle bir örnek vereyim, ısrarla Hukuk Fakültesi'ne gitmemi isteyen babamı, avukat olmam da memnun edemedi. O şimdi hakim ya da savcı olmadığım için bana için için sitem ediyor.Oysaki ben, ta ortaokuldan beri matematik öğretmeni olmak istemiştim. Herhangi bir desten 8-9 alsam, babam "10 alan var mıydı? O aldı, sen neden 10 alamadın, neyin eksik" deyip, hevesimi bazen kırardı.Bu kadar stresli ve zor bir meslek olduğunu bilseydim kesinlikle avukat olmazdım. Babamı dinlemeyip, öğretmen olurdum. Ama yine de herşeyin hayırlısı diyorum. Babam da kendince benim iyiliğimi düşündü:2::2::2:
 
canım başkalarını dinlemekten dert yanmışsın. bence de bu bir sorun çünkü bir süre sonra kendi kendinin kurdu olup hiç yoktan kendine dert yaratıyorsun. yapma.
bir de şöyle düşün. çevrende yüzlerce insan var. hepsinin isteklerini yerine getirmeye çalışırsan, senin net bir kararın olmaz. çünkü birinin istediği diğerininkine uymayacaktır. sonra sen kendinden ödün vermeye başlayacaksın. bence sen ilk önce ben ne istiyorum diye düşün. diğerleri yani sana yakın fikri olanlar uyar diğerleri de saygı duymayı öğrenir.böylece sen mutlu olursun.
 
bende tam tersıyım senın aksine kim ne derse desin ben buyum dıyebılıyorum ama ben bu halde mutluyum. kayınvalıdem derki su ne düşünmez banane anne dıyorum ben eşimle mutluyum demı sızle sorun yok elaleme ne derim oda dogru dıyorsun der oda cok dısarıyı dusunur ama ben tınlamam ben kendıme bakarım kımseye bakmam bence bıran önce kurtul bu durumdan herkesı mutlu edemezsın ama ısteyen senle oldugun gibide mutlu olabılır..
 
Bu ve diğer konulara yorum yapan arkadaşlar, şöyle bir bakıyorum da, tam kötü gün dostlarısınız. İnsanın her an yanında olmasını istediği dostlar gibisiniz. Çok önemli teselli ve tavsiyelerde bulunuyorsunuz.Ben de bu tavsiyelerden arada faydalanıyorum.Kadınlar kulübünün üyesi olmaktan gurur duyuyorum. Hepinize kalpten teşekkürler...
Konuya gelecek olursak, ben de kendi deneyimlerim sonucu, hayatta hiç kimseyi, kendi annem ve babam da dahil olmak üzere, memnun edemeyeceğimi öğrendim.İnsanların ne düşündüklerinin değil, kendimin önemli olduğuna inanıyorum (yada inanmaya çalışıyorum diyelim.):50:
Şöyle bir örnek vereyim, ısrarla Hukuk Fakültesi'ne gitmemi isteyen babamı, avukat olmam da memnun edemedi. O şimdi hakim ya da savcı olmadığım için bana için için sitem ediyor.Oysaki ben, ta ortaokuldan beri matematik öğretmeni olmak istemiştim. Herhangi bir desten 8-9 alsam, babam "10 alan var mıydı? O aldı, sen neden 10 alamadın, neyin eksik" deyip, hevesimi bazen kırardı.Bu kadar stresli ve zor bir meslek olduğunu bilseydim kesinlikle avukat olmazdım. Babamı dinlemeyip, öğretmen olurdum. Ama yine de herşeyin hayırlısı diyorum. Babam da kendince benim iyiliğimi düşündü:2::2::2:

aynen senin gibiyim bende ailemden çok etkileniyorum şimdi birde eşimin ailesi eklendi
eşim kızıyor bana yapmak istemiyorsan yapma istiyorsan yap kimse için kendini mecbur etme diyor
eşimle bu konu yüzünden artık karşı karşıya gelmek istemiyorum bende

burada yazan arkadaşlara tek tek teşekkür ediyorum.Yardımlarınız yorumlarınız için dikkate alacağım..

bende tam tersıyım senın aksine kim ne derse desin ben buyum dıyebılıyorum ama ben bu halde mutluyum. kayınvalıdem derki su ne düşünmez banane anne dıyorum ben eşimle mutluyum demı sızle sorun yok elaleme ne derim oda dogru dıyorsun der oda cok dısarıyı dusunur ama ben tınlamam ben kendıme bakarım kımseye bakmam bence bıran önce kurtul bu durumdan herkesı mutlu edemezsın ama ısteyen senle oldugun gibide mutlu olabılır..

ne mutlu canım umarım bende bunu başarabilirim gerçekten sürekli kuruntu gereksiz bir takıntı halinde olmak yoruyor artık benii
 
merhabalar. ben 5 sene boyunca eşimle birbirimizi bekledik ailem izin vermıyordu evlenmemıze.cok sey yasadık ama sonunda evlendık. evlenmeden önce o kadar cok hayallerım vardı ki. evliliği cok farklı düşünüyordum.ama hayal kırıklıgıymıs meger. cok farklı bi evlilik hayatı gördüm ve yasadım. kayın validemgilin evinin 3 ev asagısına ev tuttular. ama onlarla yiyip içiyoruz kışın da orda kalıyoruz. ramazan da da eltim kaynım ve 3 cocuguyla kalıyoruz 2 odalı bir evde. hiç oturamıyorsun otursan da yer olmuyor. gecen ramazanda ikiz cocuklarıma düşük yaptım. ondan önce 5 ay öncede ilk cocuguma düşük yaptım. kayınvaliem bencil kendi burnunun doğrusunda gidiyor. okuma yazması yok cahil.ama herseyi ben biliyorum havasında adeta. bizim fikirlerimizi sormuyor bıle önemli değil. kendi ailesine ayda 2-3 kez gidiyoruz oturmaya. bazen haberim olmuyor işten cıkıyorum oraya buraya giiyorum işten agrı. demıyorlar bıle. bezen akşam evde yarın suraya gidiyoruz diyo. sormuyor bıle işiniz varmı diye. bi iki kere gitmek istemediğimi dile getirdiğimde surat ediyor tavır alıyor. kendi aileme bile ayda 1 kere yada hiç gidemıyorum. çünkü arabamız yok gidelim demıyorlar gıtmek ıstedıgımde gonulsuz gıbı ıstellı olmuyor ii gidelim yada bizim ne işimiz var siz gidin diyor. arabamız olmadıgından onlarla her yere gıdıp gelıyoruz. sınırlerım cok bozuluyor sabahları bıle kalktıgımda aklıma gelıyor basım agrıyor. eşim e sölüyorum bişi yapmıyor. dediği tek şey beraber duruyoruz. ayıp olur. gitmeyelım dediğimde bana cıkısıyor goruyorsun dıyor. bende onun bu tavrına kızıyorum bişi yapmıyor. arada ki dengeyi saglayamıyor.size bişi anlatım bir ramazan da davet olur dıye 15 gün izin kullandım 3 ay işyerinde izinlrimi biriktirerek. bayram sabahı kayın valıdemın ailesi görümcem teyzem anneannem geldi zaten eltimler bızde. o gün gezmelri yaptık. 3 günü de işe baslıyorum dayımlara amcamlara gıdemedım. 3 günü de gıdemedım. 4 gün bı sabah kahvaltısında kayın valıdem eltımler gıtmeden ekmek edeceklermıs o akşam ıcın.ban onu soluyor. bende amcamlara dayımlara gıdemedım dedim. bayram bıtıyor dedim olmadı sşiz yiyin biz gelince yeriz dedim.masada pufladı. sonra dedi ki ii tamam gidin annegile de onlarda gelsın dedi. tmm dedim. bayram gezmesini yaptık o akşam annemgille geldik eve 8,30 gibi.herkes soguk davrandı. hamur azmıs bana soledıler bende yetebılır dedim gıttıgımız yerlerde bişiler konuyor yedık az yerler dedım. eltım ekmegın peşinde bana hııı yetmeyınce sız tokmuydunuz mu deriz dıye gulerek tuhaf bı konusma yaptı. bende bozuldum abimin eşi yengem de aanladı bu durumu. kayın valıdem hamur yogur dedi. nese bızımkıler yedi kayınvalıdem kucagında eltımın couguyla mutfak kapısından gecmeye calısıyor kapının bı tarafında ben varım bana cekılıver bıle demıyor.zorluyor kendını konusmuyor yanı ben,imle.bende ekmegı yemedım . içerde oturuyoruz eltıme gel otur yemış ye cay iç bilmem ne.biz yokuz ailem yok gibi. eltim gilin ailesine gitmiyorsunu görüşmüğyorsunu diye annem cıkıstı bı ara kayınvalıdem annemde tersledı lafla sakayla karısık.sonra herkes gıttı. kayın valıdemı dısarı cagırdım gelır mısın bı ıkonusucam dıye. gelmedı burda konus dedı. sonra geldı yatak odasına ben de bıişiy mi var tuhaf davranıyorsunuz dedim. bişiy mi yaptık dedim. bi kusurumuz ol du dedim. yooo nerden cıkardın sana bişi diyen mı oldu diye tavırlı konustu anne bi tuhaftınız. gelinimiz yengem bile fark ettmiş ki bana bişi mi var dıye sordu dedim. ona neymiş laf cıkartma ona da sorarım ben bılmem ne costu bırden kavga edıyor. ne oldugunu bılemedım. alt tarfı bı soru sordum. artık bana da geldiler bana cekemıyorsan cekme dedı biş iyokken. bende kızdım gidiyordum artık kapıdan cıkıyordum asagı evimize yatmaya barıs falan gıtmedı kaldık sonra bana saglık karnesınde bı ıkımızın resmını gosterıyor sızı burda tasıyorum annenı sevıyorum annenın bı gulmesı yeter dıye ban sölenıyor. sonra barıs ses tonumu yukselttıgım için ozur dıle dedi. sinirlendım ona da sırf onun için hiç yapmadıgım bişiyi yaptım ve kursura baka dıye öptüm yanagından . o günden beri onlara kızıstım. hala o sinirim gitmedi. eltime de. eltim zaten herkesnen konuuyor muhabbet iyi. bana bi hal jhatır bıle sormuor. görümceme teyzeme gıtsek onlarla konusuyor ya benle konusmuyor. hep ben soruyorum. bu duruma anlam vermıyorum. küçüğüm diye kaale alınmıyorum sanırım.oysa ben eltimim cocuklarının sevdiğim için doğum günlerinde pastalarını yapıp hediyelerini alıp herkesı topladım kutladıkgörümcemin cocuklarının teyzemın cocugunun hep kutlşadım.hedıylerıyle. eltimin doğum gününü de kutladım pasta aldım cebımde 25 tl kaldı ona ayıpolmasın dıye cüzdan aldım. o na verirken sarıkmaya yaklastım o sarılmadı bıle. görümcemin doğum gününü kutladık 3 parça hesşiye almıslar bot kıyafet vs.. benım doğum günümde bi tel actılar sadece.hiç bişi yapmadılar.hedıye kutlama degılde. baskalrından ayrı tutuluyorum gucume gıdıyor. neden ama . bi kötülüğüm olmadıgını düşünüyorum. eşim e de kızıyorum bazen keske evlenmeseydim dıyorum. nasıl ne sekılde davranacagımı bılemıyorum. cahıl ınsanlarla ugrasmak gercekten zormuş yani eşimde dahıl genış ince düşenemiyorlar. kalın kafalılar hepsi. düzenmiz olmadıgından bebek de yapmak ıstemıyorum. o kadar cok gelenımız var ki ve gidenimiz oturamıyorum işten gelince bazı akşamları. misafir olmasa da kendıme bı ugraslar buluyorum hep dısarda mutfakta kafam öle rahatlıyor . bu durum duzelır mı bılmem. duzelmez. ınsanları kırmak ıstemıyorum. kırarsam da geri dönüş olmaz geri donmem öle bı huyum vardır. hersey kestırıp atarım.kayınvalıdem eltıme bı meseleen dolayı arakasından kedı bacaklı saını yolartım vss pıs kelımeler kullandı. kım bılır bana ne ler der. agzı pıs.bu ortamdayız benımde pskolojım bozuldu hepğ onlarla kukla gıbı gıt gel gıt gel. sıkıldım bunaldım.içimdekılerı dıyemıyorum eşime dıyıorum faydası yok artık onla kavga ediyorum. vlendıgımız gunden beri 1 kere cıktık dısarı evlenelı 2 sene olcak. o da alısmıslar gelıver gıdıver yonlendırmelere kendı baslarına bısı yapamamıslar. ne yazık.
 
merhabalar. ben 5 sene boyunca eşimle birbirimizi bekledik ailem izin vermıyordu evlenmemıze.cok sey yasadık ama sonunda evlendık. evlenmeden önce o kadar cok hayallerım vardı ki. evliliği cok farklı düşünüyordum.ama hayal kırıklıgıymıs meger. cok farklı bi evlilik hayatı gördüm ve yasadım. kayın validemgilin evinin 3 ev asagısına ev tuttular. ama onlarla yiyip içiyoruz kışın da orda kalıyoruz. ramazan da da eltim kaynım ve 3 cocuguyla kalıyoruz 2 odalı bir evde. hiç oturamıyorsun otursan da yer olmuyor. gecen ramazanda ikiz cocuklarıma düşük yaptım. ondan önce 5 ay öncede ilk cocuguma düşük yaptım. kayınvaliem bencil kendi burnunun doğrusunda gidiyor. okuma yazması yok cahil.ama herseyi ben biliyorum havasında adeta. bizim fikirlerimizi sormuyor bıle önemli değil. kendi ailesine ayda 2-3 kez gidiyoruz oturmaya. bazen haberim olmuyor işten cıkıyorum oraya buraya giiyorum işten agrı. demıyorlar bıle. bezen akşam evde yarın suraya gidiyoruz diyo. sormuyor bıle işiniz varmı diye. bi iki kere gitmek istemediğimi dile getirdiğimde surat ediyor tavır alıyor. kendi aileme bile ayda 1 kere yada hiç gidemıyorum. çünkü arabamız yok gidelim demıyorlar gıtmek ıstedıgımde gonulsuz gıbı ıstellı olmuyor ii gidelim yada bizim ne işimiz var siz gidin diyor. arabamız olmadıgından onlarla her yere gıdıp gelıyoruz. sınırlerım cok bozuluyor sabahları bıle kalktıgımda aklıma gelıyor basım agrıyor. eşim e sölüyorum bişi yapmıyor. dediği tek şey beraber duruyoruz. ayıp olur. gitmeyelım dediğimde bana cıkısıyor goruyorsun dıyor. bende onun bu tavrına kızıyorum bişi yapmıyor. arada ki dengeyi saglayamıyor.size bişi anlatım bir ramazan da davet olur dıye 15 gün izin kullandım 3 ay işyerinde izinlrimi biriktirerek. bayram sabahı kayın valıdemın ailesi görümcem teyzem anneannem geldi zaten eltimler bızde. o gün gezmelri yaptık. 3 günü de işe baslıyorum dayımlara amcamlara gıdemedım. 3 günü de gıdemedım. 4 gün bı sabah kahvaltısında kayın valıdem eltımler gıtmeden ekmek edeceklermıs o akşam ıcın.ban onu soluyor. bende amcamlara dayımlara gıdemedım dedim. bayram bıtıyor dedim olmadı sşiz yiyin biz gelince yeriz dedim.masada pufladı. sonra dedi ki ii tamam gidin annegile de onlarda gelsın dedi. tmm dedim. bayram gezmesini yaptık o akşam annemgille geldik eve 8,30 gibi.herkes soguk davrandı. hamur azmıs bana soledıler bende yetebılır dedim gıttıgımız yerlerde bişiler konuyor yedık az yerler dedım. eltım ekmegın peşinde bana hııı yetmeyınce sız tokmuydunuz mu deriz dıye gulerek tuhaf bı konusma yaptı. bende bozuldum abimin eşi yengem de aanladı bu durumu. kayın valıdem hamur yogur dedi. nese bızımkıler yedi kayınvalıdem kucagında eltımın couguyla mutfak kapısından gecmeye calısıyor kapının bı tarafında ben varım bana cekılıver bıle demıyor.zorluyor kendını konusmuyor yanı ben,imle.bende ekmegı yemedım . içerde oturuyoruz eltıme gel otur yemış ye cay iç bilmem ne.biz yokuz ailem yok gibi. eltim gilin ailesine gitmiyorsunu görüşmüğyorsunu diye annem cıkıstı bı ara kayınvalıdem annemde tersledı lafla sakayla karısık.sonra herkes gıttı. kayın valıdemı dısarı cagırdım gelır mısın bı ıkonusucam dıye. gelmedı burda konus dedı. sonra geldı yatak odasına ben de bıişiy mi var tuhaf davranıyorsunuz dedim. bişiy mi yaptık dedim. bi kusurumuz ol du dedim. yooo nerden cıkardın sana bişi diyen mı oldu diye tavırlı konustu anne bi tuhaftınız. gelinimiz yengem bile fark ettmiş ki bana bişi mi var dıye sordu dedim. ona neymiş laf cıkartma ona da sorarım ben bılmem ne costu bırden kavga edıyor. ne oldugunu bılemedım. alt tarfı bı soru sordum. artık bana da geldiler bana cekemıyorsan cekme dedı biş iyokken. bende kızdım gidiyordum artık kapıdan cıkıyordum asagı evimize yatmaya barıs falan gıtmedı kaldık sonra bana saglık karnesınde bı ıkımızın resmını gosterıyor sızı burda tasıyorum annenı sevıyorum annenın bı gulmesı yeter dıye ban sölenıyor. sonra barıs ses tonumu yukselttıgım için ozur dıle dedi. sinirlendım ona da sırf onun için hiç yapmadıgım bişiyi yaptım ve kursura baka dıye öptüm yanagından . o günden beri onlara kızıstım. hala o sinirim gitmedi. eltime de. eltim zaten herkesnen konuuyor muhabbet iyi. bana bi hal jhatır bıle sormuor. görümceme teyzeme gıtsek onlarla konusuyor ya benle konusmuyor. hep ben soruyorum. bu duruma anlam vermıyorum. küçüğüm diye kaale alınmıyorum sanırım.oysa ben eltimim cocuklarının sevdiğim için doğum günlerinde pastalarını yapıp hediyelerini alıp herkesı topladım kutladıkgörümcemin cocuklarının teyzemın cocugunun hep kutlşadım.hedıylerıyle. eltimin doğum gününü de kutladım pasta aldım cebımde 25 tl kaldı ona ayıpolmasın dıye cüzdan aldım. o na verirken sarıkmaya yaklastım o sarılmadı bıle. görümcemin doğum gününü kutladık 3 parça hesşiye almıslar bot kıyafet vs.. benım doğum günümde bi tel actılar sadece.hiç bişi yapmadılar.hedıye kutlama degılde. baskalrından ayrı tutuluyorum gucume gıdıyor. neden ama . bi kötülüğüm olmadıgını düşünüyorum. eşim e de kızıyorum bazen keske evlenmeseydim dıyorum. nasıl ne sekılde davranacagımı bılemıyorum. cahıl ınsanlarla ugrasmak gercekten zormuş yani eşimde dahıl genış ince düşenemiyorlar. kalın kafalılar hepsi. düzenmiz olmadıgından bebek de yapmak ıstemıyorum. o kadar cok gelenımız var ki ve gidenimiz oturamıyorum işten gelince bazı akşamları. misafir olmasa da kendıme bı ugraslar buluyorum hep dısarda mutfakta kafam öle rahatlıyor . bu durum duzelır mı bılmem. duzelmez. ınsanları kırmak ıstemıyorum. kırarsam da geri dönüş olmaz geri donmem öle bı huyum vardır. hersey kestırıp atarım.kayınvalıdem eltıme bı meseleen dolayı arakasından kedı bacaklı saını yolartım vss pıs kelımeler kullandı. kım bılır bana ne ler der. agzı pıs.bu ortamdayız benımde pskolojım bozuldu hepğ onlarla kukla gıbı gıt gel gıt gel. sıkıldım bunaldım.içimdekılerı dıyemıyorum eşime dıyıorum faydası yok artık onla kavga ediyorum. vlendıgımız gunden beri 1 kere cıktık dısarı evlenelı 2 sene olcak. o da alısmıslar gelıver gıdıver yonlendırmelere kendı baslarına bısı yapamamıslar. ne yazık.

Canım, çok karışık yazmışsın, anladığım kadarıyla yorum yapıyorum sana şu anda.Birincisi, madem kendi eviniz var neden eşinle konuşup kendi evinizde kendi düzeninizi sürdürmüyorsunuz?İkincisi, evleneli 2 sene olmuş ama sen 2 defa hamile kalmışsın ve şimdi diyorsun ki, çocuk yapmak istemiyorum.Eşinle konuşup kendi evinize geçin, kendi düzeninize alıştıktan sonra çocuk meselesini aranızda konuşursunuz bence.İkinizde çalışıyorsunuz ve evi yatmadan yatmaya kullanacaksınız.Buna rağmen kayınvalide de kalmak niye?Bir de 3 ev aşağısı yani...İstediğiniz zaman gelip gidebilirsiniz, keza onlarda aynı şekilde...
 
öncelıkle cevap yazdıgın için teşk edeirm. evet kalabılırız en cok ıstedıgım sey inan. ama eşim gelmıyor benımle. kalmıyor. ancak yazın evımızde yatıyoruz hava iyi diye. geceye kadar yıne ordayız. gelınce yemek yer tv yı asagıda ızleyelım derım gelmez. kendı evımızı benımsemıyor sankı . kendı evımızde temızlık vs ısımız olur. kendısı işten gelir yemegını yer asagı kendı evımıze gelmez ara ve hadı bırak artık sonra yap der. işten gelıyorum işlerimi akşamları yapabıldıgım için gec satlere kadar ugrasıyorum. eşim bir defasında bıtırmedın gelmedın dıye asagıya eve yanıma gelere k kızıp elektrık süpürgesinin fişini cekip gitti. napmam lazım. bılemıyorum. cok kavga etmısımdır. orası yabancı ev mı dıye. o da cahılce dusunuyor . kalın kafalı düşüncelı ailesi gibi. bişile dıyerek yonlendırmeye calıssamda yanlıs gelıyor sankı. o kadar kendı evımızı temızlık ıcın asagı ınıyorum dedım kayın valıdeme bı kere olsun yapılcak bişi varmı gelıyımmı demedı. o da çalısıyor erkekn cıkıyoru işten.saolsun yemegı yapıyor etrafı toparlıyor.ama gelınce hep bı yerlerı agrıyor. tamam yas genc değil ama. kendımı hasta hıssedıyorum. mesela asag ı eve gıdıyorum ben dıyorum bosver sıonra yaparsın hadı oturmaya gıdıyoruz sormak yok bıle ayda 2 kere gıdıyoruz hep te kendı aılsı annesıne kızıne eltıme. ayda 2 er kez. gıtmezsen surat eder. çirkin konusur. tavır alır aynı yerde yız ya. surtaına bıle bakıtmıyor. yapp sınırım cıkıyor bogmak gelıyor herkesi eşim de dahıl .kendı aılme bıle 2 ayda 1 kere falan gıdıyorum. bencıl ınsanlar.eşime dıyorum orta yolu sen sagla dıye o da pısmış ya hep böle alıstırmıslar değiştiremıyorlar laf dıyemıyorlar surat tavır alıp sölenıyor ya .o da sesını cıkarmıyor tek kalıyorum onların karsısında. kayınvalıdem amlıyat oldu 1 hafta ızın aldım ev de hast baktım. eltımlerde arada gelıp gıttıler sureklı annemle bı konu hakkında bızım evımızle ılgılı konusurken annemın deiği lafı yanlıs anlamıs ve suratı asılmıs farklı düşünüp o da eşine konusmuş kaynımda evden cıkıverırım dıye eşime demiiş. eşimde kayınvalıdemı aradı ortalık karıstı. kayınvalıdem eltıme cırpı bacak kedı bacaklı saclarını yolarım geldıgınde nasıl dı şimdi kendını ne sanıyor vsss demedıgını bırakmadı aslında o sozlerı hakedecek bısı de degıl neler soledı kayın valıdem. ertesı gun bıze geldıler konustular herkes sut dokmus kedı gıbı bana da bı ıyıler kaynım eltım eltım terlık falan verıyor kaynım kobnusmaz konusuyor :D guldum sadece bende. nese 1 hafta sonra bıze geldıler annam eltımın elıne cay falan verıyor. :D bu nasıl sey anlayamıyorum. ıkılı oynuyor. hemde cok. neler dıyordu ne yapıyor. sorunlar karsısında böle cırkın seler soleyen ınsan benım hakkımda da soluyordurkesin. söler de beklerım. ben doğrucuyum kızsamda yüze derim hatalarını düşüncelerim olumsuz da annemde olsa yuze derim içimde tutamıyorum.ızınlı gunumde yemek yapacaktım cagıracakmıyız bırılerını dedim kayın valıdem görümceme de dedi aradım evde değişiklik yaptık dedi yardım edın dedı. küçük seler ıcın ınsanı oraya ayaksındıyorlar ne geregı varsa. gelmezse eltımı dedı o da gelmezse teyzemı kendı kardesını ve annesını cagırmamı dedı. düşündüm ailem yok bunların ıcınde. solmedı bıle. ailemı cagıramıyorum cekınıoyrum onların evı ya onlarda zaten kayınvalıdemın tuhaf hallerının farkında kı annemde kızıyor . görümcemde adam kullanmayı sevıyor yardım eder ama düşünce yapıları farklı dar yanı eltım bencıl dar dusuncelı ben yokmusum gıbı kustahca davranır, benımle ılgılı olumsuz bısıyde hemen guler bısı olmamıs gıbı derdıne ortak olmaz can sıkkınlıgıma el uzatmaz. guler kendını ortaya cıkarır. hep bu ınsanlar la beraberım eşim sahıp cıkmaz. kayınvalıdem bencıl alıngan dediği dedik iş te anlattıklrım gibi. kayınpederim şakacı ama cok pasaklı ayakkabılarıya eve gırıyor. ellerını yıkasada bı havluya sılıyor sımsıyah oluyor bı yemek yıyor yerlere süreklı iş yapıyorsun oturamıyorum hiç işten gelınce tıtızım bırde. eşimde bunalıyorsun dıyıp dısarı da cıkarmaz. cocuk gibi ailesinin yanında durur. bende mecburen öle. nasıl davranacagımı bılemıcek durumda bosluktayım. bazen konusmuyoru m bişmi var dıyorlar . kendılerıne surat ettıgımı düşnüyorlar. onların guldugu bana komık gelmıyor bazen. tuhafıma gıdıyor. bana gore cok farklı aıle yapıları . kayın valıdem kaynanasından cok cektıklerını anlatıverır de bazen. zamanı gelınce sen cok cekıssın sen gelınlıerıne yapma dıye.bazende insan bu duruma nasıl gelıyor neler cekmıstır dıyorum. bosver dıyorum uzulmesınler bııs demıyım dıyorum. böl işte... hayal ettiğim evlilik
 
Back
X