Artık sosyal kontrol yok, sosyal ebeveyncilik var. Çocukların da kafası karışık.
Sosyal medyada anne: Dağıtsın, kirletsin, yeter ki öğrensin...
Kamera arkası anne: (Car car bağırır) Oğlum/Kızım niye oyuncaklarını dağıttın, topla şunları. Niye elinde dolanarak yiyorsun? Kaç defa söyleyeceğim, bir öğretemedim; oyuncaklarını dağıtmadan oyna, orada burada bir şey yeme çıldırıcam ya çıldırıcam...
Birde bunların yolda izde, kafede, avmde çocuğuna kaşlarını çatıp kızdığında, sen dünyanın en kötü ebeveyniymişsin gibi cıkcıklayanları var ki daha vahim. Hepsi doğal ortamında çocuklarına aslan, kaplan. Fakat sosyal görünüş çok önemli, dışarıda cici ve tatlı ebeveyn olmalısın. İnsanlar ne kadar bilinçli anne, nasıl da sabırlı demeli.
Sonra çocuk diyor ki; annem bozuk para gibi yazısı ile turasının ne zaman döneceği belli değil. Çocuğuna hiç kaşlarını çatmayan, kızmayan anne var mı?
Anneler evrim geçirdi sadece. Eskiden oklava, terlik gösterilirdi şimdi psikolojik şidder var çocuklar üzerinde. Çocukların da haliyle kafası karışık.