Merhabalar,
Bildiğiniz gibi eşimin bir kızla flortoz yazışmalarını yakaladım ve boşanma kararı aldım.Kendisi daha dune kadar boşanmak için can atarken avukata gidince birden pişmanım demeye başladı.Jestler özürler bundan sonra degicegimler çocuğumuz için deneyelim demeler....Hiçbirine inanmıyorum onunla bu olaydan önce de mutlu değildim.Sorumsuz, rahatına düşkün beni sürekli ailesine veya başkalarına ezdiren hicbir zaman arkamda olmayan evlilik sorumluluğunu taşıyamayan bir adamdı.Gercekten tüm duygularım bitti bu olayla birlikte ama gelin görün ki etrafım sürekli affet çocuğun var diyor basta da ailem.Böyle bir şeyi unutmam mümkün değil güvenim kırıldı bir daha güvenemem.Henuz 29 yaşındayım.En güzel yaslarim en güzel gunlerim ağlamakla geçti şimdi bir de bu.Artik geçmişle yaşamak istemiyorum geçmişi tamamen kapatıp çocuğumla yeni bir hayata başlamak istiyorum bunun için kendimi çok güçlü hissederken 2.5 yaşındaki çocuğum babam nerde çok özledim neden gelmedi babam dedikce başımdan aşağı kaynar sular boşanıyor.Gecen siyah arabaya babam geldi diye sevinerek binmeye çalıştı içim eziliyor ikimize de çok düşkün ve çok küçük.Esimin değişeceğine inanmıyorum ki değişse bile ben bittim artik.Tum bunlar olurken eşimin ailesi tek kelime bile etmedi oğullarına kendini ezdirme boşanacaksan bosan demişler.Bizi zaten bitiren aldatma olayı değil kendilerinin yıllardır bitmeyen talepleri annesinin akıl hastası gibi davranması en ufak bir kendimi savunmam da ailecek bir olup ustume gelip beni sindirmeleri.Esimin her defasında annesinin hatasını kabul edip onu değiştiremem sen susup idare edeceksin demesi.Gercekten çok üzgünüm bu yuva için 10 senemi verdim maddi manevi neler yapmadım.Ote yandan eşime ya da başka bir erkeğe ihtiyacım yok arabam bile bozulduğunda sanayiye adamların arasına gidip tamir ettirdim gerekçesi de arabayı ben kullanıyormuşum.Oglan çocuğumu erkek berberinede tıraş ettirdim kendisine bir sey yaptırmak için 30 bin kez söylemek lazım her şey benim üstümde.Artik bu yükten kurtulmak istiyorum ama canım oğluma hiç kıyamıyorum nolur bir çıkış gösterin.
Ben de artık değer gormek el üstünde tutulmak sevip sevilmek istiyorum bu duygular küçük çocuğu olan biri için çok mu bencilce
Bildiğiniz gibi eşimin bir kızla flortoz yazışmalarını yakaladım ve boşanma kararı aldım.Kendisi daha dune kadar boşanmak için can atarken avukata gidince birden pişmanım demeye başladı.Jestler özürler bundan sonra degicegimler çocuğumuz için deneyelim demeler....Hiçbirine inanmıyorum onunla bu olaydan önce de mutlu değildim.Sorumsuz, rahatına düşkün beni sürekli ailesine veya başkalarına ezdiren hicbir zaman arkamda olmayan evlilik sorumluluğunu taşıyamayan bir adamdı.Gercekten tüm duygularım bitti bu olayla birlikte ama gelin görün ki etrafım sürekli affet çocuğun var diyor basta da ailem.Böyle bir şeyi unutmam mümkün değil güvenim kırıldı bir daha güvenemem.Henuz 29 yaşındayım.En güzel yaslarim en güzel gunlerim ağlamakla geçti şimdi bir de bu.Artik geçmişle yaşamak istemiyorum geçmişi tamamen kapatıp çocuğumla yeni bir hayata başlamak istiyorum bunun için kendimi çok güçlü hissederken 2.5 yaşındaki çocuğum babam nerde çok özledim neden gelmedi babam dedikce başımdan aşağı kaynar sular boşanıyor.Gecen siyah arabaya babam geldi diye sevinerek binmeye çalıştı içim eziliyor ikimize de çok düşkün ve çok küçük.Esimin değişeceğine inanmıyorum ki değişse bile ben bittim artik.Tum bunlar olurken eşimin ailesi tek kelime bile etmedi oğullarına kendini ezdirme boşanacaksan bosan demişler.Bizi zaten bitiren aldatma olayı değil kendilerinin yıllardır bitmeyen talepleri annesinin akıl hastası gibi davranması en ufak bir kendimi savunmam da ailecek bir olup ustume gelip beni sindirmeleri.Esimin her defasında annesinin hatasını kabul edip onu değiştiremem sen susup idare edeceksin demesi.Gercekten çok üzgünüm bu yuva için 10 senemi verdim maddi manevi neler yapmadım.Ote yandan eşime ya da başka bir erkeğe ihtiyacım yok arabam bile bozulduğunda sanayiye adamların arasına gidip tamir ettirdim gerekçesi de arabayı ben kullanıyormuşum.Oglan çocuğumu erkek berberinede tıraş ettirdim kendisine bir sey yaptırmak için 30 bin kez söylemek lazım her şey benim üstümde.Artik bu yükten kurtulmak istiyorum ama canım oğluma hiç kıyamıyorum nolur bir çıkış gösterin.
Ben de artık değer gormek el üstünde tutulmak sevip sevilmek istiyorum bu duygular küçük çocuğu olan biri için çok mu bencilce
