Buradaki 2. konu açışım ilkinde sorunumu yazdığımda beni rahatlatan yorumlar aldığımdan başka bir sorunumu daha paylaşmak istedim. Bir süre sonra 19 olacağım ama ailem bana sürekli hem çocuk gibi hem de aşağılayıcı davranıyor. Her anne baba için evladı çocuk gibidir ama bu başka bir boyut. Sürekli senin aklın ermez, senin beynin yok, kendin gibi aklın da gelişmemiş ( yaşıtlarıma göre daha küçük duruyorum), çocuk gibi kaldın en geri sensin gibi cümleler kuruyorlar ki bunlar en basit, hafifletilmiş hali. Küfür, hakaret ne ararsanız var. Ayrıca o kadar her şeyime karışıyorlar ki kendime kıyafet alamıyorum, odamı kendi zevkime göre düzenleyemiyorum. Kitaplarımı dolaba koyuyorum diğer gün bakıyorum annem onları karmakarışık dizmiş. Arkadaşlar deseniz sadece bildikleri 4 arkadaşım var onlarla bizim kapının önünde oturabiliyorum sadece :). 17 yaşıma kadar çarşıya kendim gidemedim. Hiçbir yaz tatile bir kere dahi gitmedim denize bir kere bile giremedim. Maddi durumumuz kötü de değil ama işte. Bundan dolayı mı bilmiyorum ama yer yön sorunum başladı. Zaten hala otobüse bindiğimde kalbim çarpıyor ya kaçırırsam ineceğim yeri ya bilemezsem diye. Babam anneme sürekli benden için akli dengesi yok diyor. Lise hayatımda başarılı bir öğrenciydim. Okul 1. liğim varken beni tebrik eden ailem değil arkadaşlarımın aileleriydi. Hiç unutmuyorum 10. sınıfta ben takdir arkadaşım teşekkür almıştı. Kız üzgünd bir hayli. Annesi yanına gelip onu teselli etmiş notunun gayet iyi olduğunu söylemişti. O gün eve gelip karnemi göstermeye çalışmıştım ama kimse önemsememişti. Ağlayıp durmuştum kendi kendime. Yine 10.sınıfta yazın bilgisayar oyunu oynuyorum diye demediklerini bırakmadılar. Affedersiniz hangi p*çle konuşuyormuşum, hangi ahlaksızlığı yapıyormuşum vs. Gece olunca konuşmaları benim odama kadar gelirdi. Babam anneme sürekli beni akıl hastanesine yatırmak istediklerini söylerlerdi. Duymamak için ellerimle kulaklarımı sıkı sıkı kapatır, sessizce ağlardım. Bundan dolayı uyku felci vs birkaç rahatsızlık yaşamaya başladım. Bunlar tabi dediğim gibi en basiti. Annem çok sinirli bir kadın. Babamla araları oldukça kötü. Birbirlerine etmedikleri küfür, söylemedikleri hakaret kalmadı. Ben bir şey deyince de bizim evin düzenini bozan sensin diyorlar. En ufak bardaktan su dökülse yere annem öyle bir bağırıyor öyle bir sinirleniyor ki elinde ne varsa fırlatıp atıyor. Babam başına buyruk biri. Empatiden oldukça yoksun. En çok da babamın bana ağza alınmayacak kelimeler söylemesi üzüyor beni. Bir de ablam var evli kendisi. İnanın o kadar umurunda değilim ki. Hatta bana karşı aşır bir kini var. Evine geldiğimde beni kovuyor, yemek yerken her hareketime laf söylüyor. Herkese beni kötülüyor. Yediğim yemeği dahi kıskanıyor. Bir sevgilim var bir de. İlk sevgilim. 17 yaşındayken sevgili olduk ama o kadar korkuyorum ki ailem öğrenir diye. Hele ki ablamdan. Arkadaşlarımın sevgililerini ailesi en azından annesi biliyor. Ama ben korkudan tek kelime dahi edemiyorum. Zaten 9 aydan uzun bir süre görüşmedik yüz yüze. Görüşemedik. Daha çok yazacağım şey var ama daha fazla uzatmak istemedim. Ama bazen gerçekten ruhsal olarak o kadar yoruluyorum ki bünyem artık kaldırmıyor.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Baskıcı Aile...
- Konu Sahibi nisan3312
- Başlangıç Tarihi
- 11 Aralık 2018
- 36.877
- 227.337
biliyorum çalışıyorum da zaten ama o kadar zor ki. Bir küçük yiğenim var peşimden ayrılmıyor. Gece çalışayım diyorum izin vermiyorlar üstüne üstlük interneti kapıyorlar.
- 11 Aralık 2018
- 36.877
- 227.337
Bahane bulmayacaksın, okuyup meslek sahibi olmaktan başka çıkar yolun yok.
evet yoksa kafayı yiyeceğim...
- 29 Eylül 2020
- 172
- 291
Canım senin yapman gereken tek şey ders çalışıp üniversite kazanmak kendi ayaklarının üstünde durmak. Annem bana şunu dedi babam şöyle yaptı diye ders çalışacağın vakti bunları dert etmekle geçirirsen daha çok aile baskısı görürsün. Görülmek farkedilmek birşeyler başarmak istiyorsan çalışmaktan başka çaren yok. Yksye 4 ay kaldı bence bunu düşün
- 26 Ekim 2015
- 508
- 810
Ne yazık ki değişmeyecek anne ve baban. O korkuların ve kalp çarpıntıların hep psikolojik bu baskılardan. Çok zor bir durum bu. Anca kendi işini yapıp başka eve çıkmadığın sürece buna katlanmak zorundasın. Ailenin tutumu da hiç doğru değil onların da psikolojik desteklik olduğuna inanıyorum yani doktora gitseler kesin bi psikolojik rahatsızlıkları çıkar. Bir insan bu kadar çocuğuna eziyet edemez. Siz bir an evvel okuyup iş bulup başka eve çıkmaya bakın.
çalışmamda bir sorun olmuyor pek fazla .Bir şekilde çalışıyorum asıl olan ruhuma oluyor. Zaten streslı br süreç bir de bunlar ekleniyor.
- 26 Ekim 2015
- 508
- 810
En azından üniversite kazanıp başka şehire gidene kadar, ya da iş edinip başka eve çıkana kadar dişinizi sıkacaksınız. Bırakın ne derlerse desinler hedefinize odaklanın.
- 6 Mart 2013
- 659
- 843
Kendini o kadar güzel ifade etmişsinki keşke herkes senin gibi akıl hastası olsa (!) Akıl hastası biri nasıl takdir alsın nasıl okul birincisi olsun ayrıca.Bence ailen bir doktora görünmeliler..Bütün aile fertlerinin bu kadar sinir küpü olması hiç hayra alamet değil.Sana tavsiyem ailenin normal olmadığını kabul et ve yolunu öyle çiz.Yoksa sürekli neden böyleler,neden bana böyle davranıyorlar diye düşünürsen kendi kendini yer bitirirsin.Bol bol ders çalış tek kurtuluşunun başarılı olup iyi bir mesleğinin olursa bu sayede ailenden kurtulup biraz nefes alacağını düşün.Erkek arkadasın da olması gayet doğal..Belki sana iyi gelir..Sorunlarını içine atma,belki arkadaslarına anlatamazsın böyle yazabıldıgın platformlarda olabildigince yaz içini bosalt desarj ol...Ailen de demekki onların zamanında katı bır sekılde sevgı gormeden yetıstırılmıs o yuzden aynısını sana uyguluyorlar..Neysekı unıversıte hayatı belkı cok ılerde evlılık vs derken kendi hayatını kurdugunda dıledıgın herseyı yaparsın...Biraz sabret canım emınım cok güzel bir hayat senı beklıyor hep guzel hayaller kur,sureklı kurslara gıt bırseylerle mesgul ol kı kafana takmayasın...Ayrıca tebrık edıyorum senı okul 1.sı olmak hıc kolay degıl..
- 10 Ekim 2020
- 1.997
- 8.758
Ailenizin sizin bu şekilde özgüveninizi düşürmesine çok üzüldüm. Lütfen onların dedikleri sıfatları kendinize yakıştırmayın. Akli dengesi bozuk olanlar bence aileniz, normal olan hiçbir aile çocuğuna böyle hakaretler etmez çünkü.
Seneye üniversiteler açılır diye umuyorum, ne olursa olsun şehir dışı yazın ve kurtarın kendinizi. Çok güzel bir hayatınız olur umarım ❤
Seneye üniversiteler açılır diye umuyorum, ne olursa olsun şehir dışı yazın ve kurtarın kendinizi. Çok güzel bir hayatınız olur umarım ❤
Merhaba benim annemle olan sıkıntılarıma yorum yapmışsınız ben de gerçekten sizi çok iyi anlıyorum babamdan yana şanslıyım benim de ablam var ama artık o da evlenmek istiyor tahammül edemiyor iste zamanında ailelerimiz evleniyor çocuk yapıyorlar sadece yapmak için anne nedir nasıl olunur bilmiyorlar eğitim veya tedavi almıyorlar biz kendilerimizi yetiştirmek zorunda kalıyoruz siz nerede yaşıyorsunuz bu arada 1 yas küçüğüm sizden :) bende normalde 500 m aşağıda sahil var gidemezdim ama babam artık anlıyor tabii erkek arkadaşımı bilse şu an o da çok kızar emeklerim boşuna vs der evet belki küçüğüz ama bir yerden hayatın zorluklarına tanışmak gerekiyor. Babam bana artık sadece para veriyor al işini hallet diyor fatura ödemeyi ekmek almayı iade etmeyi bilet almayi vs vs öğren diyor hakkımızda hayırlısı olsun inşallah
Yaşım 11 di kapının önünde oyun oynayamazdım bahçeye sofra bezini sirkeleme bahanesiyle çıkar arkadaşlarla konuşurdum hey gidi günler hey şimdi evliyim eşim gez toz bana karışma diyo
