- 28 Ağustos 2016
- 1.438
- 2.359
- 133
- Konu Sahibi Albatrosanda
-
- #1
Kızlar merhaba, belki benimki çok büyük bir dert değil ama
Ben kendimi çok yalnız hissediyorum. Hayatımdaki olumsuzluklar üst üste geldi son zamanlarda.
Şu an çalışmıyorum kpssye hazırlanıyorum iki senedir. Günün büyük bölümünde ders çalışıyorum. Spora gidiyorum. Onun dışında içimden pek de bisey yapmak gelmiyor. Arkadaşlarım nasıl denk getirdilerse ayni anda evleniyorlar başları kalabalık :) Herkesin kendi derdi var. Kurslara gideyim desem biraz pahalı.
Mutsuzum. Sanki herkes mutlu bir ben mutsuzum. Aylardır bu ruh hali içindeyim. Şükürsüzlük mü bu yaptığım bilmiyorum. Ama belki son bi senedir hiç içten bir kahkaham olmadı.
Dizilerdeki gibi uzaklara dalıp dalıp gidiyorum :)
Atamam ne olacak olsa nereye gidicem evlilik icin geç mi kalıyorum o da atama gibi mi olacak. Hayal ettiklerimi gerçekleştirebilecek miyim. Kafamda bir sürü soru. Ve tüm bu sorulara karşılık yalnız hissediyorum. Herkes sürekli ilerliyor ben olduğum yerde sayıyorum sanki. En ufak bir olumsuzluğa tahammül edememeye başladım.
Biliyorum çok karamsar yazdım ama içimi döktüm hissettiklerim bunlar. Aklımdan geçen bunlar.
Aranızda var mı böyle dar zor günler geçirip hiç beklemediği anda refaha erenler veya benim gibi hissedip de bu durumdan kurtulanlar.
Şimdiden okuyup cevap veren herkese teşekkür ederim :)
Ben kendimi çok yalnız hissediyorum. Hayatımdaki olumsuzluklar üst üste geldi son zamanlarda.
Şu an çalışmıyorum kpssye hazırlanıyorum iki senedir. Günün büyük bölümünde ders çalışıyorum. Spora gidiyorum. Onun dışında içimden pek de bisey yapmak gelmiyor. Arkadaşlarım nasıl denk getirdilerse ayni anda evleniyorlar başları kalabalık :) Herkesin kendi derdi var. Kurslara gideyim desem biraz pahalı.
Mutsuzum. Sanki herkes mutlu bir ben mutsuzum. Aylardır bu ruh hali içindeyim. Şükürsüzlük mü bu yaptığım bilmiyorum. Ama belki son bi senedir hiç içten bir kahkaham olmadı.
Dizilerdeki gibi uzaklara dalıp dalıp gidiyorum :)
Atamam ne olacak olsa nereye gidicem evlilik icin geç mi kalıyorum o da atama gibi mi olacak. Hayal ettiklerimi gerçekleştirebilecek miyim. Kafamda bir sürü soru. Ve tüm bu sorulara karşılık yalnız hissediyorum. Herkes sürekli ilerliyor ben olduğum yerde sayıyorum sanki. En ufak bir olumsuzluğa tahammül edememeye başladım.
Biliyorum çok karamsar yazdım ama içimi döktüm hissettiklerim bunlar. Aklımdan geçen bunlar.
Aranızda var mı böyle dar zor günler geçirip hiç beklemediği anda refaha erenler veya benim gibi hissedip de bu durumdan kurtulanlar.
Şimdiden okuyup cevap veren herkese teşekkür ederim :)