• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bayram Meselesi

derdimend

Aktif Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
17 Temmuz 2018
295
558
33
Merhaba arkadaşlar.
Şu an için büyük olmasa da büyümeye meyilli bir derdim var,fikir almak istiyorum.
Eşimin ailesiyle normalde görüşmüyoruz,uzak farklı şehirlerdeyiz ilk konumda bunun sebepleri var.Normal gelin,kv,görümce meselelerinden ziyade oğlumun doğum sonrası geçirdiği rahatsızlıktan sonra bende ipler koptu.Ben onları affedemiyorum,onlar zaten kendilerini hatalı bulmuyor falan.Farklı kültürlerin,başka vicdanların insanıyız.Kendi ruh sağlığım ve yuva huzurum için en iyisi bu,ben zamanla anladım.
Eşimle şükür gayet iyiyiz artık bu konular açılmıyor.
Geçen sene bayrama gitmedim ama kaynımın düğünü olduğu için bayramdan sonra beş gün kaldım,sıkıntı olmadı,zaten biz eşimle gezdik pek görüşmedik.
Şimdi bu bayram hiç gitmesem bir sene torunlarını görmemiş olacaklar,fazla umurlarında değil ama eşim üzülecek.
Anne babasından ziyade oğlumun memleketini,akrabalarını görmesini istiyor,hak veriyor bende istiyorum.

Eşim ramazandan önce bir hafta yalnız gidecekti,sonra ramazana benim memleketime,kurbana onun memleketine gitmeyi düşünüyormuş.
Bense tam tersi ramazanın son zamanı onun kendi,benim kendi ailemin yanına gidip,bayrama da eşimin yanına geçmeyi düşündüm.
Sebebi de hem eşimin zaten gitmeyi istiyor oluşu,hem kurban sonu oğlumun doğum gününü ailemle kutlamak istemem(onlar da öyle bir alışkanlık yok,büyük ihtimalle doğum tarihini de hatırlamazlar)
Kurban da eltimin doğumu var,onlar eşimgille akraba ve aynı köyün insanı daha rahat anlaşıyorlar gibi.
Ben doğum öncesi ve sonrası çok çok kırıldım,üzüldüm.
Oğlum yoğun bakımdayken özelde doğurmam,zorunlu sezeryana bir başıma girmem laf oldu.

Her yeni doğum yeni bir kıyas oluyor malum ve ben o zamanlar orada olup sen nasıl doğurdun,kaç kg doğurdun meselelerine girip kalmayan tahammülümü tüketip cinnet geçirmek istemiyorum.

Siz olsanız nasıl yapardınız,ben benim ve çocuğum için en iyisi bu olduğunu düşünüyorum.Eşim için de kendi huzurumuz için böylesi iyi aslında ama bilmiyorum,şu an gerçekten maşallah iyi gidiyoruz çekirdek aile olarak.Gereksiz tartışma yaşayıp huzursuzluk çıkmadan şu bayram meselelerini atlatmak istiyorum.
Tavsiyelerinizi bekliyorum..
 
Mantıklı düşünüyorsun.
Bunu eşinle paylaşarak, bu şekilde hareket edebilirsiniz.
Kendi huzurunu başkalarının gönlü olsun diye tabii ki bozma.
Umarım tatsız herhangi bir şey ile karşılaşmadan huzurla geçirirsiniz bayram zamanını.
 
bence de tek çare oturup güzel bir orta yol bulmak. Bayram dediğin senede iki zaten. Birbirinizin kalbini kırmadan halledebilirsiniz.
 
Merhaba arkadaşlar.
Şu an için büyük olmasa da büyümeye meyilli bir derdim var,fikir almak istiyorum.
Eşimin ailesiyle normalde görüşmüyoruz,uzak farklı şehirlerdeyiz ilk konumda bunun sebepleri var.Normal gelin,kv,görümce meselelerinden ziyade oğlumun doğum sonrası geçirdiği rahatsızlıktan sonra bende ipler koptu.Ben onları affedemiyorum,onlar zaten kendilerini hatalı bulmuyor falan.Farklı kültürlerin,başka vicdanların insanıyız.Kendi ruh sağlığım ve yuva huzurum için en iyisi bu,ben zamanla anladım.
Eşimle şükür gayet iyiyiz artık bu konular açılmıyor.
Geçen sene bayrama gitmedim ama kaynımın düğünü olduğu için bayramdan sonra beş gün kaldım,sıkıntı olmadı,zaten biz eşimle gezdik pek görüşmedik.
Şimdi bu bayram hiç gitmesem bir sene torunlarını görmemiş olacaklar,fazla umurlarında değil ama eşim üzülecek.
Anne babasından ziyade oğlumun memleketini,akrabalarını görmesini istiyor,hak veriyor bende istiyorum.

Eşim ramazandan önce bir hafta yalnız gidecekti,sonra ramazana benim memleketime,kurbana onun memleketine gitmeyi düşünüyormuş.
Bense tam tersi ramazanın son zamanı onun kendi,benim kendi ailemin yanına gidip,bayrama da eşimin yanına geçmeyi düşündüm.
Sebebi de hem eşimin zaten gitmeyi istiyor oluşu,hem kurban sonu oğlumun doğum gününü ailemle kutlamak istemem(onlar da öyle bir alışkanlık yok,büyük ihtimalle doğum tarihini de hatırlamazlar)
Kurban da eltimin doğumu var,onlar eşimgille akraba ve aynı köyün insanı daha rahat anlaşıyorlar gibi.
Ben doğum öncesi ve sonrası çok çok kırıldım,üzüldüm.
Oğlum yoğun bakımdayken özelde doğurmam,zorunlu sezeryana bir başıma girmem laf oldu.

Her yeni doğum yeni bir kıyas oluyor malum ve ben o zamanlar orada olup sen nasıl doğurdun,kaç kg doğurdun meselelerine girip kalmayan tahammülümü tüketip cinnet geçirmek istemiyorum.

Siz olsanız nasıl yapardınız,ben benim ve çocuğum için en iyisi bu olduğunu düşünüyorum.Eşim için de kendi huzurumuz için böylesi iyi aslında ama bilmiyorum,şu an gerçekten maşallah iyi gidiyoruz çekirdek aile olarak.Gereksiz tartışma yaşayıp huzursuzluk çıkmadan şu bayram meselelerini atlatmak istiyorum.
Tavsiyelerinizi bekliyorum..
Bence fikrinizi aynen anlatın.. Bu arada çekirdek aile kalmayı nasıl başarabildiniz.. İş sizin taktikleriniz de mi varsa ben de bilmek isterim.. Yoksa eşinizin pek de bu konuda oralı olmamasından mı kaynaklı
 
Huzurunu bozmaya değmez eşine buradaki bize anlattığın gibi sakince anlat anlar umarım :KK66:
Mantıklı düşünüyorsun.
Bunu eşinle paylaşarak, bu şekilde hareket edebilirsiniz.
Kendi huzurunu başkalarının gönlü olsun diye tabii ki bozma.
Umarım tatsız herhangi bir şey ile karşılaşmadan huzurla geçirirsiniz bayram zamanını.
bence de tek çare oturup güzel bir orta yol bulmak. Bayram dediğin senede iki zaten. Birbirinizin kalbini kırmadan halledebilirsiniz.
esinizin ozel baska bir sebebi yoksa,
sizin gerekceleriniz gayet makul, kabul edecektir bence.

Umarım doğru şekilde cevaplama yapıyorumdur :)
Tek mesele sakince konuşabilmek,eşim sakin kalır ama onun o sakin halindeki trip beni yükseltebilir :110:
Bunca yaşanandan sonra insan istiyor ki kendi düşünsün bazı şeyleri ama erkeklerin en azından benim eşimin duygularımı anlaması için uzun uzun konuşmam gerek..umarım sıkıntısız atlatırım.

Teşekkürler :KK36:
 
Umarım doğru şekilde cevaplama yapıyorumdur :)
Tek mesele sakince konuşabilmek,eşim sakin kalır ama onun o sakin halindeki trip beni yükseltebilir :110:
Bunca yaşanandan sonra insan istiyor ki kendi düşünsün bazı şeyleri ama erkeklerin en azından benim eşimin duygularımı anlaması için uzun uzun konuşmam gerek..umarım sıkıntısız atlatırım.

Teşekkürler :KK36:
herkes herşey bir şekilde geçiyor gidiyor ama insana eşi ve onun söyledikleri kalıyor. İnşallah kırmadan kırılmadan atlatırsınız
 
O zaman sakince anlat ve anlatman bitince yanından git bence.Sayet ben haklı olduğumda dinleyip dinleyip tepki verilmemesi daha da yükseltir beni.Sanirim bu erkek milletine her defasında gözüne soka soka anlatmak lazım yoksa onlardan anlamasını beklersek yıllar boşa geçer.Allah kolaylık versin :dua:
 
Bence fikrinizi aynen anlatın.. Bu arada çekirdek aile kalmayı nasıl başarabildiniz.. İş sizin taktikleriniz de mi varsa ben de bilmek isterim.. Yoksa eşinizin pek de bu konuda oralı olmamasından mı kaynaklı

Valla yanlış bir tavsiye vermek istemem ama benim eşimdeki değişimle çekirdek aile huzurum geldi.
Bu değişim içinde bir cinnet+bir ay uzaklaştırma gerekti :)

Sağolsunlar kendi ailesi de onu her zaman en kötü günlerinde yalnız bırakarak bazı şeyleri anlayıp,ortayı bulmak yerine herkes kendi yerinde mutlu olsun,hatta mümkünse herkes birbirinden uzak olsun düşüncesini benimsemesini sağladı zamanla..
Allah herkesin yuvasına huzur versin..
 
O zaman sakince anlat ve anlatman bitince yanından git bence.Sayet ben haklı olduğumda dinleyip dinleyip tepki verilmemesi daha da yükseltir beni.Sanirim bu erkek milletine her defasında gözüne soka soka anlatmak lazım yoksa onlardan anlamasını beklersek yıllar boşa geçer.Allah kolaylık versin :dua:

Kesinlikle o umursamaz duruşla cezalandırır gibi oluyor iyice sinir oluyorum.
Epeydir böyle tartışma yaşamadık ya hiç istemiyorum aslında kırmak,kırılmak..
Sanırım dediğiniz gibi duygu ve taleplerimi belirtip,çocuğu uyutmaya gitmek :)
Çok sağolun :KK52:
 
Umarım doğru şekilde cevaplama yapıyorumdur :)
Tek mesele sakince konuşabilmek,eşim sakin kalır ama onun o sakin halindeki trip beni yükseltebilir :110:
Bunca yaşanandan sonra insan istiyor ki kendi düşünsün bazı şeyleri ama erkeklerin en azından benim eşimin duygularımı anlaması için uzun uzun konuşmam gerek..umarım sıkıntısız atlatırım.

Teşekkürler :KK36:

Erkekler malesef bizim kadar ince düşünceli değiller.
"Sen aklından bul istedim" cümlesini her kadın eşine kurmuştur muhakkak, ki ben çok sorunlar yaşamış biri olaraktan, bu cümleyi çok kurdum.
Çözümü de iletişim ile bulduk, eşim zaten kendisi itiraf ediyor "ben senin kadar düşünemeyebiliyorum, sen de düşünemediklerimi söyle işte, bu kadar mı zor" demişti bir seferinde.
Bende artık bu şekilde davranıyorum, genel anlamda şükür sorunsuz ilerliyoruz.

Ancak benim eşim biliyor benim onun ailesine karşı soğuk olduğumu ve gerçekten zorunluluklar haricinde görüşme taraftarı olmadığımı.
O yüzden genel anlamda eşimin mutlu olabileceği durumlarda ben bazen insiyatif kullanıyorum, ancak huzurumun kaçacağından şüphe ettiğim durumlarda geri adım atıyorum, eşim de üstelemiyor çünkü artık durumların farkında.

Önemli olan bu bence, eşinizin artık sizin hislerinizi bilmesi, anlaması, ve kabullenmesi.
 
Valla yanlış bir tavsiye vermek istemem ama benim eşimdeki değişimle çekirdek aile huzurum geldi.
Bu değişim içinde bir cinnet+bir ay uzaklaştırma gerekti :)

Sağolsunlar kendi ailesi de onu her zaman en kötü günlerinde yalnız bırakarak bazı şeyleri anlayıp,ortayı bulmak yerine herkes kendi yerinde mutlu olsun,hatta mümkünse herkes birbirinden uzak olsun düşüncesini benimsemesini sağladı zamanla..
Allah herkesin yuvasına huzur versin..

Amin, aynı şeyleri ben de yaşadım, malesef.
İnsan keşke yaşanmasa diyor, ancak bazen böyle durumlar da gerekiyor.

Eşimin ailesi neyseki, beni haklı çıkartacak davranışlarda bulundu, ben de en azından "haksız değilmişim sezilerimde" dedim. Eşim de gördü herşeyi ve netice olarak şimdi herşey çok daha farklı.
Eşlerdeki en önemli nokta bu sanırım, gerçekleri görmeleri ve ona göre davranmaları.

Yoksa anası onun anası, tabii ki başının tacı etsin onu, her istediğini dediğini yapsın, ama benim yuvamdaki huzuru bozmadan, bana müdahale ettirmeden... Bireysel olarak annesinin gönlünü yapsın, beni bulaştırmasın. Benim mantığım bu.
 
Yardımcı olabildiysen ne mutlu bana :KK54:Kırmak ve kırılmak istemiyorsak bile mecbur kalıyoruz bi yerde çünkü zamanında kirila kirila taze fasulyeye donusmusuzdur.
 
Amin, aynı şeyleri ben de yaşadım, malesef.
İnsan keşke yaşanmasa diyor, ancak bazen böyle durumlar da gerekiyor.

Eşimin ailesi neyseki, beni haklı çıkartacak davranışlarda bulundu, ben de en azından "haksız değilmişim sezilerimde" dedim. Eşim de gördü herşeyi ve netice olarak şimdi herşey çok daha farklı.
Eşlerdeki en önemli nokta bu sanırım, gerçekleri görmeleri ve ona göre davranmaları.

Yoksa anası onun anası, tabii ki başının tacı etsin onu, her istediğini dediğini yapsın, ama benim yuvamdaki huzuru bozmadan, bana müdahale ettirmeden... Bireysel olarak annesinin gönlünü yapsın, beni bulaştırmasın. Benim mantığım bu.
:KK9::KK9::KK9::KK9::KK9::KK9::KK5:
 
Erkekler malesef bizim kadar ince düşünceli değiller.
"Sen aklından bul istedim" cümlesini her kadın eşine kurmuştur muhakkak, ki ben çok sorunlar yaşamış biri olaraktan, bu cümleyi çok kurdum.
Çözümü de iletişim ile bulduk, eşim zaten kendisi itiraf ediyor "ben senin kadar düşünemeyebiliyorum, sen de düşünemediklerimi söyle işte, bu kadar mı zor" demişti bir seferinde.
Bende artık bu şekilde davranıyorum, genel anlamda şükür sorunsuz ilerliyoruz.

Ancak benim eşim biliyor benim onun ailesine karşı soğuk olduğumu ve gerçekten zorunluluklar haricinde görüşme taraftarı olmadığımı.
O yüzden genel anlamda eşimin mutlu olabileceği durumlarda ben bazen insiyatif kullanıyorum, ancak huzurumun kaçacağından şüphe ettiğim durumlarda geri adım atıyorum, eşim de üstelemiyor çünkü artık durumların farkında.

Önemli olan bu bence, eşinizin artık sizin hislerinizi bilmesi, anlaması, ve kabullenmesi.
Amin, aynı şeyleri ben de yaşadım, malesef.
İnsan keşke yaşanmasa diyor, ancak bazen böyle durumlar da gerekiyor.

Eşimin ailesi neyseki, beni haklı çıkartacak davranışlarda bulundu, ben de en azından "haksız değilmişim sezilerimde" dedim. Eşim de gördü herşeyi ve netice olarak şimdi herşey çok daha farklı.
Eşlerdeki en önemli nokta bu sanırım, gerçekleri görmeleri ve ona göre davranmaları.

Yoksa anası onun anası, tabii ki başının tacı etsin onu, her istediğini dediğini yapsın, ama benim yuvamdaki huzuru bozmadan, bana müdahale ettirmeden... Bireysel olarak annesinin gönlünü yapsın, beni bulaştırmasın. Benim mantığım bu.

Sıkıntılarınızı atlatmanıza sizin adınıza çok sevindim,benim de eşim bunca zor zamanlardan sonra beni anlayıp,destek oldu.
Ailesi ile ilgili meselelere ben zaten karışmam gelsinler evinde ağırla,sen git vakit geçir ama bu saatten sonra beni işin içine katma diyorum.Çünkü ben zamanında esime anneler gününde anneni ara,çiçek yolla,saygılı konuş tavsiyeleri verirken onların o taraftan beni kötülediklerini gördüm.Allah herkese kalbindeki niyeti versin.
Eşimin en baştan istediği birlikte büyük bir aile olmaktı,ailesinin istediği ise itaatkar bir köle bulmak..Ben öyle olmadığım için kendi evlatlarından bile vazgeçtiler.Kendi hayatları kendi kararları,benim yuvamdan uzak nasıl isterlerse öyle yaşasınlar.
Umarım biz de bu kadar umurlarinda olmadığımız ve normalde artık hiç umrumda olmayan insanlar için birbirimizi kırmayız.
 
sızın soyledıklerınız mantıklı esınızle yıne aynen bu sekılde konusup anlatın bakalım ne dıyecek
 
Merhaba arkadaşlar.
Şu an için büyük olmasa da büyümeye meyilli bir derdim var,fikir almak istiyorum.
Eşimin ailesiyle normalde görüşmüyoruz,uzak farklı şehirlerdeyiz ilk konumda bunun sebepleri var.Normal gelin,kv,görümce meselelerinden ziyade oğlumun doğum sonrası geçirdiği rahatsızlıktan sonra bende ipler koptu.Ben onları affedemiyorum,onlar zaten kendilerini hatalı bulmuyor falan.Farklı kültürlerin,başka vicdanların insanıyız.Kendi ruh sağlığım ve yuva huzurum için en iyisi bu,ben zamanla anladım.
Eşimle şükür gayet iyiyiz artık bu konular açılmıyor.
Geçen sene bayrama gitmedim ama kaynımın düğünü olduğu için bayramdan sonra beş gün kaldım,sıkıntı olmadı,zaten biz eşimle gezdik pek görüşmedik.
Şimdi bu bayram hiç gitmesem bir sene torunlarını görmemiş olacaklar,fazla umurlarında değil ama eşim üzülecek.
Anne babasından ziyade oğlumun memleketini,akrabalarını görmesini istiyor,hak veriyor bende istiyorum.

Eşim ramazandan önce bir hafta yalnız gidecekti,sonra ramazana benim memleketime,kurbana onun memleketine gitmeyi düşünüyormuş.
Bense tam tersi ramazanın son zamanı onun kendi,benim kendi ailemin yanına gidip,bayrama da eşimin yanına geçmeyi düşündüm.
Sebebi de hem eşimin zaten gitmeyi istiyor oluşu,hem kurban sonu oğlumun doğum gününü ailemle kutlamak istemem(onlar da öyle bir alışkanlık yok,büyük ihtimalle doğum tarihini de hatırlamazlar)
Kurban da eltimin doğumu var,onlar eşimgille akraba ve aynı köyün insanı daha rahat anlaşıyorlar gibi.
Ben doğum öncesi ve sonrası çok çok kırıldım,üzüldüm.
Oğlum yoğun bakımdayken özelde doğurmam,zorunlu sezeryana bir başıma girmem laf oldu.

Her yeni doğum yeni bir kıyas oluyor malum ve ben o zamanlar orada olup sen nasıl doğurdun,kaç kg doğurdun meselelerine girip kalmayan tahammülümü tüketip cinnet geçirmek istemiyorum.

Siz olsanız nasıl yapardınız,ben benim ve çocuğum için en iyisi bu olduğunu düşünüyorum.Eşim için de kendi huzurumuz için böylesi iyi aslında ama bilmiyorum,şu an gerçekten maşallah iyi gidiyoruz çekirdek aile olarak.Gereksiz tartışma yaşayıp huzursuzluk çıkmadan şu bayram meselelerini atlatmak istiyorum.
Tavsiyelerinizi bekliyorum..
bence sen de esinde gayet akli basinda insanlarsiniz. ikinizde guzelce bir ortk noktada bulusursunz kimse icin huzursuz olmayin onun istekleride senin isteklerinde onemli
 
Back
X