Bayramlık Alışverişim Zehir Oldu

Hanımlar merhaba,

Ben yaklaşık 1,5 senelik evli bir bayanım, eşimle çok severek evlendik, ben 29, eşim de 31 yaşında.İkimiz de çalışıyoruz ve çok şükür iyi maaşlar alıyoruz.

Evlendiğimizden beri genelde eşimle birlikte alışverişe çıktık, daha doğrusu kendisi tekstil üzerine çalıştığı için, onun çalıştığı yerden alışveriş yaptık son zamanlarda,ama şunu belirteyim, kesinlikle ve kesinlikle sürekli olarak para harcayan, alışveriş yapan bir tip değilim, ama çok sıkı da değilim, fakat eşimin bu konuda biraz çekindiğim sıkı bir tarafı var ve kendimi bu konuda biraz baskılanmış hissediyorum.

Neyse dün işyerimden izinliydim ve bir arkadaşımla birlikte alışverişe çıktık, birlikte gezerken çok güzel bir etek-ceket takım gördüm ama çok beğendim, e zaten bayram da geliyo ihtiyacım var, hem çalıştığım için işyerinde de giyebilirim diye düşündüm ve aldım. Bunun haricinde bir tane de kravat aldım eşime.

Akşam eşim odada bunları gördü, elinde poşetlerle gelmiş bunlar ne hayatım diye soruyo ama sinirlenmiş belli, dedim bayram için aldım, yok ne kadar çok harcıyormuşum, israfmış, giyeceğim yok muymuş, millet aç açık çıplak geziyomuş, beni frenleyecek biri lazımmış, bundan sonra ya eşimle ya görümcemle çıkacakmışım alışverişe, baya bi saydı. O sayınca ben de tutamadım kendimi ben de saydım ve şu an kesinlikle konuşmuyor benimle, bir de bu huyu var sürekli küsüyor, en ufak bir tartışmada alınganlık vs.

Çok bunaldım ve paylaşmak istedim, tavsiyelerinizi bekliyorum..

pembeev .!.:

Hanımlar merhaba,

Ben yaklaşık 1,5 senelik evli bir bayanım, eşimle çok severek evlendik, ben 29, eşim de 31 yaşında.İkimiz de çalışıyoruz ve çok şükür iyi maaşlar alıyoruz.

Evlendiğimizden beri genelde eşimle birlikte alışverişe çıktık, daha doğrusu kendisi tekstil üzerine çalıştığı için, onun çalıştığı yerden alışveriş yaptık son zamanlarda,ama şunu belirteyim, kesinlikle ve kesinlikle sürekli olarak para harcayan, alışveriş yapan bir tip değilim, ama çok sıkı da değilim, fakat eşimin bu konuda biraz çekindiğim sıkı bir tarafı var ve kendimi bu konuda biraz baskılanmış hissediyorum.

Neyse dün işyerimden izinliydim ve bir arkadaşımla birlikte alışverişe çıktık, birlikte gezerken çok güzel bir etek-ceket takım gördüm ama çok beğendim, e zaten bayram da geliyo ihtiyacım var, hem çalıştığım için işyerinde de giyebilirim diye düşündüm ve aldım. Bunun haricinde bir tane de kravat aldım eşime.

Akşam eşim odada bunları gördü, elinde poşetlerle gelmiş bunlar ne hayatım diye soruyo ama sinirlenmiş belli, dedim bayram için aldım, yok ne kadar çok harcıyormuşum, israfmış, giyeceğim yok muymuş, millet aç açık çıplak geziyomuş, beni frenleyecek biri lazımmış, bundan sonra ya eşimle ya görümcemle çıkacakmışım alışverişe, baya bi saydı. O sayınca ben de tutamadım kendimi ben de saydım ve şu an kesinlikle konuşmuyor benimle, bir de bu huyu var sürekli küsüyor, en ufak bir tartışmada alınganlık vs.

Çok bunaldım ve paylaşmak istedim, tavsiyelerinizi bekliyorum..

Genişletmek için tıkla...

ayy allah yardımcın olsun canım ya. bir ömür kısmık adamla nasıl geçer.. valla nasıl tavır alman gerektiğini kestiremedim şuan. gizli gizli al dolabına koy desem iyimi etmiş olurum onuda bilmiyorum. hem farkederse daha çok kızar. :26:

AlxFa .!.:

ayy allah yardımcın olsun canım ya. bir ömür kısmık adamla nasıl geçer.. valla nasıl tavır alman gerektiğini kestiremedim şuan. gizli gizli al dolabına koy desem iyimi etmiş olurum onuda bilmiyorum. hem farkederse daha çok kızar. :26:

Genişletmek için tıkla...

Hemen fark eder yeni bişeyi, yani çok eli sıkı diyemem ama mutlaka ihtiyacım olmalı yeni aldığım şeye, alternatifi varsa almamalıyım ona göre, hiç bi heves bırakmıyo insanda

pembeev .!.:

Hemen fark eder yeni bişeyi, yani çok eli sıkı diyemem ama mutlaka ihtiyacım olmalı yeni aldığım şeye, alternatifi varsa almamalıyım ona göre, hiç bi heves bırakmıyo insanda

Genişletmek için tıkla...

Siz calisiyorsunuz, aldiginiz seye ihtiyaciniz da var, gidip gücünüzün yetmedigi birseyler alip borclanmadiniz da. Bunlari anlattiginizda hala anlamamakta direniyorsa, alttan filan almayin bence. Kabullenmek zorunda. Bu kadar kücük bi olayi, konusup cözmeyi denemiyor da küsüyorsa, siz de küsün ve sakin barismaya calismayin derim ben.

Bi de, neyi sakliyorsunuz ya. Sakin saklamayin. Ben olsam bugün gider bi takim daha alirdim. :)

owner .!.:

valla nedir bu adamlardan çektiğimiz bilmiyorum..
benimde canım çok sıkkın eşimle tartıştık dün gece hemde ailemin yanında..
sadece senin eşine özgü bir davranış değil canım bu,benim eşimde de var malesef
erkekler bizlere göre biraz daha dikkatli sanırım bu konularda..
bende alışverişin dozajını birazcık yükseltsem uyarı alıyorum hemen eşimden..
eleştiriliyorum fazla harcıyormuşum,savurganmışım falan..

Genişletmek için tıkla...

Sorma canım, hep idare etmek kadınlara düşüyor nedense
Bana göre de onun israf olan alışverişleri var ama ben onu hiç bir zaman uyarmaktan öteye gitmedim, ha illa alıyorsa, kendi kendime hevesidir dedim geçtim, asla küsen kişi ben olmadım

En nefret ettigim erkek tipidir. İnsanlar sadece ihtiyactanmi giyinirmiş?çalışıp parani kazanıyorsun,eminim aile ekonomisine de katkın vardır.harcamalarinin hesabını yapabilirsin herhalde.kazancinizda iyiymis.ortada bı musriflik yoksa heray belli bir meblağ özel ihtiyaclarınız için ayırmalısınız.karin tokluğuna yasamıyoruz heralde.

Esın çok ayıp etmiş umarım hatasını anlar özür diler

Lolalula .!.:

Siz calisiyorsunuz, aldiginiz seye ihtiyaciniz da var, gidip gücünüzün yetmedigi birseyler alip borclanmadiniz da. Bunlari anlattiginizda hala anlamamakta direniyorsa, alttan filan almayin bence. Kabullenmek zorunda. Bu kadar kücük bi olayi, konusup cözmeyi denemiyor da küsüyorsa, siz de küsün ve sakin barismaya calismayin derim ben.

Bi de, neyi sakliyorsunuz ya. Sakin saklamayin. Ben olsam bugün gider bi takim daha alirdim. :)

Genişletmek için tıkla...

aynen dediğiniz gibi, kendimi küçük bir çocukmuşum da babamdan annemden gizli birşey yapıyormuş gibi hissediyorum,
zaten bundan sonra aldığım birşeye yorum yapacağını da sanmıyorum, bu konuda biraz ipler koptu, ve bu sefer eşimden bir adım gelmedikçe benden de gitmeyecek

gelinciksurubu .!.:

En nefret ettigim erkek tipidir. İnsanlar sadece ihtiyactanmi giyinirmiş?çalışıp parani kazanıyorsun,eminim aile ekonomisine de katkın vardır.harcamalarinin hesabını yapabilirsin herhalde.kazancinizda iyiymis.ortada bı musriflik yoksa heray belli bir meblağ özel ihtiyaclarınız için ayırmalısınız.karin tokluğuna yasamıyoruz heralde.

Esın çok ayıp etmiş umarım hatasını anlar özür diler

Genişletmek için tıkla...

Özür falan dilemez öyle bir tip değil, hani bir söz var burnu düşse eğilip almaz,aynen öyle.
Ama bugünden sonra bana sanki ben onun işçisi, elemanıymışım da harcamaları kısmak zorundaymışım gibi davranmasını kabullenemem

gelinciksurubu .!.:

En nefret ettigim erkek tipidir. İnsanlar sadece ihtiyactanmi giyinirmiş?çalışıp parani kazanıyorsun,eminim aile ekonomisine de katkın vardır.harcamalarinin hesabını yapabilirsin herhalde.kazancinizda iyiymis.ortada bı musriflik yoksa heray belli bir meblağ özel ihtiyaclarınız için ayırmalısınız.karin tokluğuna yasamıyoruz heralde.

Esın çok ayıp etmiş umarım hatasını anlar özür diler

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle sana katılıyorum
bende sinir oluyorum zaman zaman eşimin kendi paramla aldığım şeylere müdahale etmesine,eleştirmesine..
herkes aynı değildir bazıları alışveriş yapmayı sever bazıları sevmez dimi ama..
hem bu alışveriş bizi zorlayacak cinsten değilse artı bir borç yada ne bileyim külfet altına girmeyeceksek neyin müdahalesi bu!!!
ayyy çok sinirliyim...

owner .!.:

Kesinlikle sana katılıyorum
bende sinir oluyorum zaman zaman eşimin kendi paramla aldığım şeylere müdahale etmesine,eleştirmesine..
herkes aynı değildir bazıları alışveriş yapmayı sever bazıları sevmez dimi ama..
hem bu alışveriş bizi zorlayacak cinsten değilse artı bir borç yada ne bileyim külfet altına girmeyeceksek neyin müdahalesi bu!!!
ayyy çok sinirliyim...

Genişletmek için tıkla...

Kendi adıma söyliyeyim, benim hatam baştan bazi tavizler vermekte oldu, ilk günden itibaren taviz verilmemeli..

benimkininde bazen öyle krizleri olur bende kesinlikle israf şeklinde harcama yapan biri değilimdir ayda yılda bir aldıgım şeyler gözüne batar..bende artık anında yapııştırıyorum lafı.."bu evde yalnızca sen çalısmıyorsun bende çalısıyorum benimde harcamaya hakkım var üstelik ben kadınım güzel giyinmek benim hakkım " diyorum ozaman susuyor:)

serçecik .!.:

benimkininde bazen öyle krizleri olur bende kesinlikle israf şeklinde harcama yapan biri değilimdir ayda yılda bir aldıgım şeyler gözüne batar..bende artık anında yapııştırıyorum lafı.."bu evde yalnızca sen çalısmıyorsun bende çalısıyorum benimde harcamaya hakkım var üstelik ben kadınım güzel giyinmek benim hakkım " diyorum ozaman susuyor:)

Genişletmek için tıkla...

O zaman susuyorsa yine de şanslısınız, susmayanları da var ve benim eşim onlardan biri, ha sustuğu da olur ama o zaman da küsmüştür, günlerce haftalarca suratını çektiğim oluyor ki biz daha yeni evliyken de ilk aylarımızda bile bu böyleydi malesef

pembeev .!.:

O zaman susuyorsa yine de şanslısınız, susmayanları da var ve benim eşim onlardan biri, ha sustuğu da olur ama o zaman da küsmüştür, günlerce haftalarca suratını çektiğim oluyor ki biz daha yeni evliyken de ilk aylarımızda bile bu böyleydi malesef

Genişletmek için tıkla...

haa küsme huyu ayrıdır canım benimkide çok güzel küser küsüncede tam küser çocuktan beterler bunlar yahu

pembeev .!.:

Hanımlar merhaba,

Ben yaklaşık 1,5 senelik evli bir bayanım, eşimle çok severek evlendik, ben 29, eşim de 31 yaşında.İkimiz de çalışıyoruz ve çok şükür iyi maaşlar alıyoruz.

Evlendiğimizden beri genelde eşimle birlikte alışverişe çıktık, daha doğrusu kendisi tekstil üzerine çalıştığı için, onun çalıştığı yerden alışveriş yaptık son zamanlarda,ama şunu belirteyim, kesinlikle ve kesinlikle sürekli olarak para harcayan, alışveriş yapan bir tip değilim, ama çok sıkı da değilim, fakat eşimin bu konuda biraz çekindiğim sıkı bir tarafı var ve kendimi bu konuda biraz baskılanmış hissediyorum.

Neyse dün işyerimden izinliydim ve bir arkadaşımla birlikte alışverişe çıktık, birlikte gezerken çok güzel bir etek-ceket takım gördüm ama çok beğendim, e zaten bayram da geliyo ihtiyacım var, hem çalıştığım için işyerinde de giyebilirim diye düşündüm ve aldım. Bunun haricinde bir tane de kravat aldım eşime.

Akşam eşim odada bunları gördü, elinde poşetlerle gelmiş bunlar ne hayatım diye soruyo ama sinirlenmiş belli, dedim bayram için aldım, yok ne kadar çok harcıyormuşum, israfmış, giyeceğim yok muymuş, millet aç açık çıplak geziyomuş, beni frenleyecek biri lazımmış, bundan sonra ya eşimle ya görümcemle çıkacakmışım alışverişe, baya bi saydı. O sayınca ben de tutamadım kendimi ben de saydım ve şu an kesinlikle konuşmuyor benimle, bir de bu huyu var sürekli küsüyor, en ufak bir tartışmada alınganlık vs.

Çok bunaldım ve paylaşmak istedim, tavsiyelerinizi bekliyorum..

Genişletmek için tıkla...

Eşinizin bu tepkisi için alt metinde bir şey yatıyor olması lazım. Eşinizin ailesinin durumu da önemli olabilir kendisi için. Benim eşimde enteresan başka bir olay var mesela.. Evimize aldığımız her şeyi kendi ailesine "Filan hediye etti" deyip saklar hala. Gülümsediğim bir şeydir, çok önemsemem.. Oysa ailesinde çalışan kişi sayısı bizim yaklaşık üç katımız ve dolayısıyla giren maaş da bize yakın. Ancak fazla tutumlulular ve hep "yok" tur... =) Dolayısıyla eşim de bizim eve öyle çok ahım şahım şeyler almamaya dikkat eder, ben aldığımda da, hesabını nasıl vereceğini düşünür hala =) Sevimli bir şey bu benim gözümde..
Ancak benim harcamalarıma karışıyor olduğu ilk zamanlarda durum böyle değildi elbette.. Ben buradaki kadınlara ters gelen bir huyda olduğum için sanırım önüne çabuk geçebildim.. Her zaman bahsettiğim gibi "O imrendiğim kadınlardan biri değilim ne yazık ki".. Kendimi koruma iç güdüsü de olabilir.. Daima şunu söylerim "Çalışmak zorunda değildim, hiç olmadım.. Çalışıyorsam da yalnızca kendi ihtiyaçlarım için çalışırım... Evlenmeyi göze aldıysan, tek görevin olan "eve bakmak" edinimini yerine getireceksin.. Az ya da çok.. Soğan ekmek ya da tuz ekmek.. Şikayet etmem... Ama gözümde düşmemek istiyorsan, eve bakacaksın... Ben lüks harcamalarımı kendi kazancımdan yaparım" deyip kesip atarım... Aslında onu bile eşimin yapması lazım bence... Ama ben de bu kadar verici olabiliyorum işte...

Demek istediğim, belki siz de benim imrendiğim o kadınlardansınız.. Evlendiğiniz ilk günden beri evin maddi yükünü de tüm içsel zenginliğinizle paylaştıysanız ve bu konuda da eşinizin reis olmasına izin verdiyseniz eğer, böyle yöneticilik vasıfları çıkabiliyor ortaya, finans müdürü gibi.. En ufak kuruşa bile hakim olmak isteyebiliyorlar... Çok fazla nedeni olabilir huy dışında... Tutum, arttırma, daha yüksek refah seviyesi birikimler vasıtasıyla veyahut kendi ailesine karşı olan maddi yükümlülük... Hiçbir şey vermiyor olabilir, ama aldıklarınızda da kimsenin gözü kalsın istemiyor da olabilir... Kötü bir niyet midir? Hayır... Ancak kendilerine pek karışılsın istemezler, kadını yönetebildikleri her alanda yönetmek isterler...

Bence şunu yapabilirsiniz... Maaşınızı bundan böyle 3 birime bölebilirsiniz... Bunun bir birimini eve katkı olarak eşinize verebilirsiniz... 1 birimini bankaya kendiniz veya doğacak çocuğunuz için yatırabilirsiniz... 1 birimini de alışveriş ve çalışma motivasyonunuzu devam ettirecek tüm kişisel harcamalarınıza ayırabilirsiniz... Bu konuda eşinizle konuşun.. Kendisini sizinle eşit görüp "ben de aynısını yapacağım" diye tutturursa, o vakit siz de "O zaman her yaptığımın aynısını yapmalısın.. Çocuk da doğurmalısın.. Adet de görmelisin... (işe direkt yansıyan ve motivasyon gerektiren erkekten farklı kadınsal negatif durumlar olduğu için ikisini saydım) eve gelince yemek de yapmalısın, misafir de karşılamalısın, temizliği de yapmalısın.. vs. vs..." listeyi arttırın.. Çünkü bu sayılanlar aslında bizim temel görevlerimiz gibi üstümüze kalmış ve yapıyoruz... Göstermelik yardım eden eşler de var... Ama yük daima kadının üstünde... Bu nedenle maaş bile almalısınız... Ama almıyorsunuz... Siz de kendi maaşınızdan kendinize maaş kesintisi yapıverin.. Bunu da eşinize güzellikle anlatın... Daha çok yeni evlisiniz... Bazı şeylerde böyle keskin çıkmalar yapmak gerekiyor ki, biraz geri adım atsınlar...

Evlilik iki kişinin karşılıklı yaptığı bir kara savaşına benziyor... Ne kadar geri çekilirseniz, o kadar toprağınız karşı atağın sınırları içinde kalır ve fethedilir... Kendi küçük bahçenizde hapsolmaktansa geçen tüm o senelerden sonra, kendi cumhuriyetinizi sağlığınız için sonuna kadar koruyun...

Selamlar,

Serotonin,

Gerçekten yazınızda çok doğru tespitleriniz var, Ayrıca vakit ayırıp yazdığınız için de teşekkür ederim.

Eşimin ailesinin maddi durumu benim kendi aileme ve bizim şu anki maddi durumumuza göre oldukça yetersiz durumda, zaten eşimin yetişmesinden kaynaklı bir durum çok belirgin bir şekilde, ki dün akşam kendisine de aynen böyle söyledim, ona göre kendini iyi hissetmek için giyinmek bir lüks, ama sorun şu ki bana göre böyle değil, inanınki evlenmeden önceki giyimimle evlendikten sonraki giyimim arasında çok fark var, ha kendimi kısıtlamamaya çalışıyorum ama o zamanki gibi rahat değilim.

Eşimin bunu görüp de, halen beni israf etmekle suçlaması zoruma gidiyor, dedim ya o birşey aldığında ben hevesidir deyip karışmıyorsam, onun bana karışması haliyle zoruma gidiyor, ama bana sorarsanız bu durum bile küsmek için sebep değil, her konuda anlaşmak, orta yoldan gitmek zorunda değiliz, ama eşime göre, ben ona uymuyorsam o zaman hayata bakış açımız, amaçlarımız farklı, aynı evin içinde iki yabancı olalım.

pembeev .!.:

Hanımlar merhaba,

Ben yaklaşık 1,5 senelik evli bir bayanım, eşimle çok severek evlendik, ben 29, eşim de 31 yaşında.İkimiz de çalışıyoruz ve çok şükür iyi maaşlar alıyoruz.

Evlendiğimizden beri genelde eşimle birlikte alışverişe çıktık, daha doğrusu kendisi tekstil üzerine çalıştığı için, onun çalıştığı yerden alışveriş yaptık son zamanlarda,ama şunu belirteyim, kesinlikle ve kesinlikle sürekli olarak para harcayan, alışveriş yapan bir tip değilim, ama çok sıkı da değilim, fakat eşimin bu konuda biraz çekindiğim sıkı bir tarafı var ve kendimi bu konuda biraz baskılanmış hissediyorum.

Neyse dün işyerimden izinliydim ve bir arkadaşımla birlikte alışverişe çıktık, birlikte gezerken çok güzel bir etek-ceket takım gördüm ama çok beğendim, e zaten bayram da geliyo ihtiyacım var, hem çalıştığım için işyerinde de giyebilirim diye düşündüm ve aldım. Bunun haricinde bir tane de kravat aldım eşime.

Akşam eşim odada bunları gördü, elinde poşetlerle gelmiş bunlar ne hayatım diye soruyo ama sinirlenmiş belli, dedim bayram için aldım, yok ne kadar çok harcıyormuşum, israfmış, giyeceğim yok muymuş, millet aç açık çıplak geziyomuş, beni frenleyecek biri lazımmış, bundan sonra ya eşimle ya görümcemle çıkacakmışım alışverişe, baya bi saydı. O sayınca ben de tutamadım kendimi ben de saydım ve şu an kesinlikle konuşmuyor benimle, bir de bu huyu var sürekli küsüyor, en ufak bir tartışmada alınganlık vs.

Çok bunaldım ve paylaşmak istedim, tavsiyelerinizi bekliyorum..

Genişletmek için tıkla...

işte erkekler böyle yapıyor, sonra kadınlar aldıkları şeyi ya sakalamak yada yalana başvurmak yoluyla gösteriyor.. yanlış aslında, "madem ihtiyacın vardı önümüzde bayram iyi etmişsin" demek çok zor sanki. bir akrabam kadın çalışıyordu, yeni bişey aldığı zaman ayşenin fatmanın giyinip vereceğim, onun başka varmış bana sen giy dedi vs.. derdi. Ayşeye büyük gelmiş, fatmaya küçük gelmiş ayağına yatardı. neyse bir arkadaşımda 1 senelik evliydi eşine "bekarlıktan var sen görmedinmi bunu, hayatım yenigörmüş muamelesi yapıyorsun" falan derdi.. bu arkadaşım boşandı. boşanma sebebi yalan söylemesi, şiddetli geçimsizlik falan fırt.. gerek yok böyle şeylere.. ben geçengün üstüme başıma bişeyler aldım eşime diyemedim 3 gün... sonunda söyledim indirim vardı, ihtiyacımda vardı aldım diye. iyi etmişsin dedi. birde bizim çok borcumuz, çok ödememiz olmasına rağmen dedi bunu.. mutlu oldum :)

nicksizim .!.:

işte erkekler böyle yapıyor, sonra kadınlar aldıkları şeyi ya sakalamak yada yalana başvurmak yoluyla gösteriyor.. yanlış aslında, "madem ihtiyacın vardı önümüzde bayram iyi etmişsin" demek çok zor sanki. bir akrabam kadın çalışıyordu, yeni bişey aldığı zaman ayşenin fatmanın giyinip vereceğim, onun başka varmış bana sen giy dedi vs.. derdi. Ayşeye büyük gelmiş, fatmaya küçük gelmiş ayağına yatardı. neyse bir arkadaşımda 1 senelik evliydi eşine "bekarlıktan var sen görmedinmi bunu, hayatım yenigörmüş muamelesi yapıyorsun" falan derdi.. bu arkadaşım boşandı. boşanma sebebi yalan söylemesi, şiddetli geçimsizlik falan fırt.. gerek yok böyle şeylere.. ben geçengün üstüme başıma bişeyler aldım eşime diyemedim 3 gün... sonunda söyledim indirim vardı, ihtiyacımda vardı aldım diye. iyi etmişsin dedi. birde bizim çok borcumuz, çok ödememiz olmasına rağmen dedi bunu.. mutlu oldum :)

Genişletmek için tıkla...

Aslında o tip fikirler aklıma geliyor da kendi paramla niye yalancı olayım ya, kendi param demek de hoşuma gitmiyor ama kendi param yani:) Eşini de tebrik ediyorum, olay biraz olgunlukta bitiyor sadece.

Siz calisiyorsunuz tabiki alcaksiniz kendi paranizi kazanmanizin yani sira is yerinde her gun farkli giyinil bakimli olunmali benim babam bu konudaki nadir insanlardan sanirim . O hic nisey demezdi annem alisveris yaptigi zaman ki benim annnem de cidden surekli alirdi ama babam alcak tabi calisiyo ise gidiyo derdi...

Benim annem de çok alışveriş yapar,babam her defasında sinirlenir ama anneme bir türlü söz geçiremez,annem bildiğini okur yani.
Demek ki baştan öyle alıştırmış annem.

Ama annem de cidden aşırıya kaçtığını fark ettiğinde babam görmeden diye kıyafetleri ya benim ya da kardeşimin dolabına saklar :)
Babam yeni mi aldın diye sorduğunda annem oscar'lık bir performans göstererek ''Aaaa hayır geçen yazın/kışın sonunda aldım yeni değil ki'' der,babam da bazen yer bazen yemez güler geçer ne yapacağım seninle diye :)

Yani demem o ki çok fazla stres yapmayın bu durumu kendinize,kazanıyorsunuz ki harcıyorsunuz ve de kendi çalışıp kazandığınız para,kimsenin söz hakkı yok diye düşünüyorum.
Eşiniz dahil.