Merhaba arkadaslar
Burada ilk kez sizinle birseyler paylasiyorum. Esimle 2 senelik bir beraberligimiz var ve yaklasik olarak 3 aydan beri de evliyiz. Fakat su zamanlarda esimle aramizda birtakim problemler olmaya basladi. Bunlari ben mi buyutuyorum bilmiyorum o yuzden buraya yazmak istedim. Esimin ailesi ozellikle annesi ve erkek kardesi esime cok duskun. esim de onlara tabi ki. Ama bu duskunluk bana biraz fazla abartiliyor gibi geliyor annesi nerdeyse terliyor diye sirtina bez koyacak cunku. Esim 29 ben ise 22 yasindayim. Ailesiyle olan en ufak bir mevzuda ilk olarak hep beni haksiz buluyor. Daha sonra konusunca zaman zaman ozur diledigi oluyor ama ilk hamle olarak hep haksiz taraf ben oluyorum. Ufak tefek tartismalarimizi gidip annesine anlatiyor. Ona evlilikte olan seyleri annesine yansitmamasi gerektigini soyluyorum ama beni dinleyip dinlemediginden emin degilim. Ona artik evlendigini, biraz ailesinden siyrilip bagimsiz olarak kendi kararlarini kendi vermesi gerektigini soyluyorum ama basarili olamiyorum. Babasindan da asiri derecede bir korkusu var. Defalarca babasiyla konusmasini onu bu konuda uyarmasini soyledim ama dinletemedim. 29 yasindaki adama resmen ilk okul cocugu gibi davraniyorlar ve esimin bunlara olan tutumu da tam hanimevladi denecek cinsten. Bu durum beni cok streslendiriyor, lutfen fikirler verin. yardim edin. cevaplarinizi bekliyorum.
Burada ilk kez sizinle birseyler paylasiyorum. Esimle 2 senelik bir beraberligimiz var ve yaklasik olarak 3 aydan beri de evliyiz. Fakat su zamanlarda esimle aramizda birtakim problemler olmaya basladi. Bunlari ben mi buyutuyorum bilmiyorum o yuzden buraya yazmak istedim. Esimin ailesi ozellikle annesi ve erkek kardesi esime cok duskun. esim de onlara tabi ki. Ama bu duskunluk bana biraz fazla abartiliyor gibi geliyor annesi nerdeyse terliyor diye sirtina bez koyacak cunku. Esim 29 ben ise 22 yasindayim. Ailesiyle olan en ufak bir mevzuda ilk olarak hep beni haksiz buluyor. Daha sonra konusunca zaman zaman ozur diledigi oluyor ama ilk hamle olarak hep haksiz taraf ben oluyorum. Ufak tefek tartismalarimizi gidip annesine anlatiyor. Ona evlilikte olan seyleri annesine yansitmamasi gerektigini soyluyorum ama beni dinleyip dinlemediginden emin degilim. Ona artik evlendigini, biraz ailesinden siyrilip bagimsiz olarak kendi kararlarini kendi vermesi gerektigini soyluyorum ama basarili olamiyorum. Babasindan da asiri derecede bir korkusu var. Defalarca babasiyla konusmasini onu bu konuda uyarmasini soyledim ama dinletemedim. 29 yasindaki adama resmen ilk okul cocugu gibi davraniyorlar ve esimin bunlara olan tutumu da tam hanimevladi denecek cinsten. Bu durum beni cok streslendiriyor, lutfen fikirler verin. yardim edin. cevaplarinizi bekliyorum.
