Öyle dırdır ediyor laflarıyla öyle yaralıyor ki düşünmek için oturup aklıma geldikçe söyledikleri kinlenip kalkıyorum asla memnun olmuyor bir türlü beğenmiyor beni kendim olduğum için demiyorum evim tertemiz yemeğim hep ovakta bebeğim pırıl pırıl ama sen evde yatıyon demekten başka birşey yok şimdi konuştuk ben sana git demiyorum benim elalemden utanma yüzüm var sende o yok ama diyor kalacaksam ailesiyle kalacakmışım ev konusunu sonsuza kadar kapatmış kalmayacaksan da çocuğunu da al git tek kuruş vermem diyor benim ne kızıma bakacak ne de bilet alacak param bile yok bu kadar varlığın içinde bir gün çöp bile istemedim kendinden bir ev dışında düşünüyorum bir çözüm bulamıyorumBebeğinize biraz hazırlıksız yakalanmışsınız, böyle okudum postlarınızda. Henüz evliliğe alışırken.. Olsun, her olanda bir hayır vardır, okuduğum kadarıyla dünya tatlısı bir kız çocuğunuz var.
Erken dönem, hazırlıksız ve oturmamış evliliklerde bazen ilk etapla çok fazla baskıya maruz kalınabilir ve zayıflık gösterildiği için aileler daha fazla müdahalede bulanabilir. Siz bu dönemlere gebe iken, yani oldukça duygusal bir eşikteyken, üstelik eşinizin ailesi ile birlikte otururken maruz kalmışsınız. Bunların hepsi aşılabilir şeyler bu arada..
İlk konunuzda kendinizi oldukça suçlar ve eşinizle, ailesini gözünüzde yükseltmiş gördüm sizi.. Biraz duygusal anlamda dengesizlikler var ancak bu hepimizde var, hele ki böyle dönemlerde..
Kimi arkadaşlar, lohusalığı bir senede atlattıklarını falan yazıyorlar burada.. Çevremde de var... Sizin bulunduğunuz ortamda ilişkiler biraz gerilmiş olabilir bu dönemde.. Ama eğer isterseniz, hazır hissederseniz hepsi de halledilebilir.
Çok toz pembe bir pencere açmak istemiyorum ama sizin kadar da karamsar olmayacağım...
bu arada bebeğinizle ilgili söylenmiş her şeye alınıyor olmanız normal, anneyiz.. İnanın bu gereksizlerden çevremizde onlarca var.. Bu meselelere kafanızı takmayın siz, zamanla herkes ağzının payını alacak zaten çocuk büyütürken..
Şöyle yapalım.. Bence siz biraz daha düşünün.. son kararınız, eşinizin size uyguladığı bir şiddet var sa (psikolojik, ekonomik, fiziksel) bunların dereceleri, boşanırsanız planınız nedir.. Boşanmayıp bir müddet sabır ederseniz, neler değişir, neleri elde edebilirsiniz..
Tüm artı ve eksileri bir değerlendirin.. belki de herkesin yaşadığı şeyleri yaşıyorsunuz ancak dertleşecek kimseniz yoktur.. Olsaydı eğer, birilerinin daha sizinle aynı kaderi paylaşıp farklı metodlarla yoluna devam ettiğini görseydiniz, kendinizi nasıl hissederdiniz...
Tüm bunları bir değerlendirin.. Dengesiz duygu durumu biraz teraziye oturunca bence eşinizi de farklı bir eve çıkmak için ikna edebileceksiniz.. Öncelikle eşinizin kaygılarını ve evlilikle ilgili kuşkularını silmek gerekebilir.. Sizin de öyle...
Ne dersiniz bu yazıma bilmiyorum.. ama bir düşünün..
Çok acele etmeyin, çok doldurmayın kendinizi...
Not: İnsanları mutlu edemezsiniz.. Kayınvalidem ilk oğlum çok zayıf diye söylenip durmuştu... Komik kadındır vesselam.. Oğlumsa aşırı zeki ve sağlıklı bir çocuk olarak çoktan herkesin ağzına lafını tıktı.. İkinci doğdu.. Bu kez de çok kilolu bir oğlum oldu.. doğumdan şimdiye kadar... ona da çok kilolu bu diye kulp taktılar.. Takarlar.. Benim sumocu oğlum gayet sempatik ve duygusal bir tosbaa olup çıktı... Kimseyi mutlu edemezsiniz... Metabolizma işi bunlar... Hayırlar, hayırlara zincirle bağlıdır.. nedenini bilemeyeceğimiz pek çok şey, aslında farklı bir hayıra bağlanacağı içindir... Onlar öğrenememiş bunu.. Siz bilin yeter...
Öpüyorum..
Düşünün biraz hadi..
Bizim her zaman ki kavga konumuz ayrı ev konusu ben hiç bir zaman boşanma taraftarı olmadım kızım var ne o babasız olsun ne de ben sevdiğimden ayrı olayım istemedim evet vurdu kırdı herşeyi yaptı ama vazgeçmedim bir de eşimde bir teyze var beni hiç sevmez bende onu sevmem eşimi benden kıskanıyor öyle söyleyim çok belli bana diyor herkes senden nefret ediyor sen lanet birisin falan psikolojik olarak uygulayabileceği tüm baskıyı uyguluyor görümcem en baştan nişan olduğundan veri bana soğuk asla sıcak olmadı annesine babasına niye anne baba diyormuşum aynı evde kaldığımızı hiç istemedi hergün bizde çünkü benim hoşlanmadığımı biliyo hoşlanmama sebebim de kendisi bana bir gün sıcak olmadı ki eşim sürekli bunları göstererek bana herkesin benden nefret ettiğini söylüyor umrumda değil diyorum o ise herkesi çok fazla kafasına takar herkes ne derse doğru ben yalanım bana asla inanmaz ne yaptığımı bilmiyorum hergün evdeyim sürekli fırsat versem eve girmezsin diyor altımda arabam herşeyim zaten var istesem ggirmem ben evinin çocuğumun fırsatını asla vermiyorum hala yaramıyorum dışarı kırk yılda bir çıkıyorum birde kızımın bezi maması bitince onları almaya gidiyorum iki haftada bir ona bile eve girmiyorsun diyor bir türlü olamadık hep beni değiştirme çabasında mükemmel ol istiyor anlamıyorum bir türlü en ufak kavgamız dağlara taşlara sığmıyor hemen konu boşanma en ufak cevap vereyim hemen baba evim bir kapı uzağımda şimdi de kestirdi attı ev falan yok yaşayacaksan böyle yaşamayacaksan da defol git diyor biliyor asla birlikte yaşamak istemediğimi ne yapayım peki şimdi bir ömrü böyle mi geçireyim kızımı alıp aşamayacağım bir hayata mı gireyim düşünmekten kafayı yiyorum ne yapacağımı bilmiyorum öl kurtul diyorum kızım sanki herşeyin farkındaymış gibi bana iyice sarıldı bırakmıyor elimi yanağımı okşuyor sarılıyor tek tesellim tek varlığım onun için en iyisini yapmalıyım kızına destek ol gideyim madem benden nefret ediyorsan dedim bırakırsan bakılır en iyi şekilde alıp gidersen de artık benim kızım olmaz diyor o kadar seviyor kızını o kadar düşkün ki eve kendini zor atar ona sarılmak öpmek için gece uyansın seveyim diye başını bekler dünden beri sevmiyor bile dipsiz bir kuyuya düştüm çıkamıyorumİlk konunuzda yazdıklarınızdan beri ne değişti peki?
Benim burada amacım her zaman herkesten farklı ve gerçekten kişinin kestirebildiğim kadarıyla karakterine göre çözüm yolları sunabilmek... Burada her şeyi objektif anlatamadığımız zamanlar oluyor sanırım. Bunu konuları derinleştirirken özellikle "özel mesajlar yoluyla" çok sık yaşadım, yaşıyorum..
Boşanın, kesin çözüm bu yazmak.. en kolayı..
Ama ya karşılıklı problemler ve atışmalar yüzünden işler buraya geldi ise... Çok somut şeyler dışında ben buradan net cevapları pek sevmiyorum.. Sizin ilk konununuz benim en önemli referansım...
Ama yok katlanılmayacak gibiyse, zaten herkes size yeterince akıl vermiş..
İşte ben . kızım 9 aylık bile değildi ama ailem muhteşemdir . boşandık .daha önce de konu açmıştım tekrar tekrar kimseyi yormayacağım yazarak özeti eşimle sorunlarımız birlikte oturma falan artık kavgalar Nasıl normal olduysA olmuyor ben lanetli doğmuşum mutluluk haram ve boşanmayakarar verdim eşimin ve bebim iyiliğimiz için sorun 9 aylık bir kızım var ve ne yapacağımı Nasıl yaşayacağımı bilmiyorum küçük bebeği olup ayrılıp bebeğiyle çalışan var mı sadece bu konuda biraz yorum bekliyorum
Neden ayrıldınızİşte ben . kızım 9 aylık bile değildi ama ailem muhteşemdir . boşandık .
Sonra tekrar evlendik ama uzun yıllar boşanmış kaldık o sürede kötü değildi açıkcası
O zaman için annesi ile hiç anlaşamıyorduk. pire için yorgan yaktım ve boşandık. tabi doğru dürüst hiç konuşmadan. sonrası nda oturduk konustuk (yıllar sonra ). o benim problemimi çok farklı anlamış .Neden ayrıldınız
Çok teşekkür ederim iyi geldiniz gerçekten de"Bitmek üzere olan evliliğim" konusunu sonuna kadar okudum..
Şimdi burada yazdıklarınızı okuyorum.. Bu çok detaylı konuşulması ve değerlendirilmesi gereken bir durum.
Belki ailenizi görme bahanesi ile bir süre Türkiye'ye dönmeniz daha doğru.. O sırada burada birileriyle konuşup dertleşmek de iyi gelebilir.
Bakın yine söylüyorum... İki konu arasında ki uçlar çok zıt.. Bu nedenle nihayetinde eşiniz ve ailesinin size karşı son tavrını bilemeyeceğim. Bilmek içinse çok detaylı değerlendirmek lazım. Siz "ben çok kötüyüm, şu an şiddet var" diyorsanız, benim dışımda yazan arkadaşları dinlemenizi tavsiye ederim. Dediğim gibi... Ben iki konu üzerinden çaprazlama okumaya çalışıyorum, ne değişti anlayabilmek için..
Detaylı yardım içinse, bence Türkiye'ye kısa bir tatil ayarlamanız daha doğru.. Aklı Selim düşünüp, doğru kararı vermeniz dileğiyle..
Önceleri hep kendimi suçladım böyl olursa bende sorun var dedim aslında eşim psikolojik olarak kendi söylediği herşeye beni de inandırdı evet ailesi çok iyi anne baba olarak o konuyu açarken kv daha çok seviyordum hala severim ama arkamdan konuşması beni biraz soğuttu kulaklarımla duydum çünkü başkası söylese hayatta inanmazdım oğluna Bebek muamelesi yapıyor ayrılın evinizi kurun diyen olmadı artık da hiç olmaz elinden gelse altını bağlayacak yorulmasın tuvalete gidip diye o derece herşeyi karman çorman anlattım toparlasam aslında çok açık ve net eşim dün bana annemin olmadığı bir evde seninle asla yaşamam dedi tam bir ana kuzusu bende ailemle yaşamak istesem evlenmez kendi aileme nazım da geçerdi dedim bir ton hakaret eşim böyle biri sinirlensin yeter ki açar ağzını yumar gözünü saymadık küfür aileme bile etmedik hakaret bırakmaz kapıdan birini çevirsem evlensem senden iyiydi der der de der işte kafam karma karışık oldu ama ne yapmam gerektiğini biliyorum artık çok teşekkürler bu şekilde açıklayıcı olduğunuz için"Bitmek üzere olan evliliğim" konusunu sonuna kadar okudum..
Şimdi burada yazdıklarınızı okuyorum.. Bu çok detaylı konuşulması ve değerlendirilmesi gereken bir durum.
Belki ailenizi görme bahanesi ile bir süre Türkiye'ye dönmeniz daha doğru.. O sırada burada birileriyle konuşup dertleşmek de iyi gelebilir.
Bakın yine söylüyorum... İki konu arasında ki uçlar çok zıt.. Bu nedenle nihayetinde eşiniz ve ailesinin size karşı son tavrını bilemeyeceğim. Bilmek içinse çok detaylı değerlendirmek lazım. Siz "ben çok kötüyüm, şu an şiddet var" diyorsanız, benim dışımda yazan arkadaşları dinlemenizi tavsiye ederim. Dediğim gibi... Ben iki konu üzerinden çaprazlama okumaya çalışıyorum, ne değişti anlayabilmek için..
Detaylı yardım içinse, bence Türkiye'ye kısa bir tatil ayarlamanız daha doğru.. Aklı Selim düşünüp, doğru kararı vermeniz dileğiyle..
Çocuğumu benden ayırma olayını bırakmış artık al götür diyor ama yardım bekleme durumu o kadar iyiysen kızıma bir çöp bile vermem diyor annem babam köyü terk edip asla benimle gelmezler annem gelir di ama babam hasta babamı bırakıp gelmez babam da şehirde yaşayamaz sevmiyor ayrılmıyor olduğu yerden çok dedik ama nafaka olayına gelince mahkeme bana verse bile ödemez o öyle biri bilmiyorum evet gidecek yerim var ama durumlar çok farklı kafamı toparlayıp herşeyi düzene sokmam lazım şu an sadece kızım önemli başka hiç bişey umrumda değil artıkYanlış hatırlamıyorsam daha onceki konunuza da yazmıştım. Tatil amaçlı Türkiye'ye dönün. Ve boşanma davası açın. Böylece cocugunu sizden ayıramaz. Şuan çalışmıyor olabilirsiniz ama ileride çalışmanıza engel değil. Çocugunuz anneannesi ve dedesiyle buyurken sizde bi işte çalışarak ve nafaka alarak geçinebilirsiniz. En azından Türkiye'de dönecek bir kapınız var. Neden bu eziyetleri çekiyorsunuz.
Ailenizin evi şehir merkezine çok mu uzakta? Bir süre orada idare edip çocugunuz okul çağına gelene kadar birikim yapsanız? Veya sizin için istediğiniz şehirde iyi bir kadın sığınma evi, kreşi olan iş olanakları araştırabilirim. Neler yapabiliriz öğrenebilirim. Burada böyle okuyup çaresiz kalmayı hiç sevmiyorum. Hangi ülkedesiniz bilmiyorum eğer orada kalmak istiyorsanız ve daha kolay olacaksa bulunduğunuz ülkede de kadınlara sahip çıkan kurumlar vardır elbet.Çocuğumu benden ayırma olayını bırakmış artık al götür diyor ama yardım bekleme durumu o kadar iyiysen kızıma bir çöp bile vermem diyor annem babam köyü terk edip asla benimle gelmezler annem gelir di ama babam hasta babamı bırakıp gelmez babam da şehirde yaşayamaz sevmiyor ayrılmıyor olduğu yerden çok dedik ama nafaka olayına gelince mahkeme bana verse bile ödemez o öyle biri bilmiyorum evet gidecek yerim var ama durumlar çok farklı kafamı toparlayıp herşeyi düzene sokmam lazım şu an sadece kızım önemli başka hiç bişey umrumda değil artık
İngiltere'deyim bende bir süre susup iyice araştıracağım burda Nasıl kalabilirim çünkü 2.5 yaşında okula başlayacak kızım çalışmak için bana Zaman oluyor kızım için burda kalmam lazımAilenizin evi şehir merkezine çok mu uzakta? Bir süre orada idare edip çocugunuz okul çağına gelene kadar birikim yapsanız? Veya sizin için istediğiniz şehirde iyi bir kadın sığınma evi, kreşi olan iş olanakları araştırabilirim. Neler yapabiliriz öğrenebilirim. Burada böyle okuyup çaresiz kalmayı hiç sevmiyorum. Hangi ülkedesiniz bilmiyorum eğer orada kalmak istiyorsanız ve daha kolay olacaksa bulunduğunuz ülkede de kadınlara sahip çıkan kurumlar vardır elbet.
İngiltere'deyimhangi ulkede ve sehirdesiniz? Paris'teyseniz avukat bulmaniza yardimci olabilirim.zoey1616
Çocuk aynı zamanda İngiltere vatandaşı değil mi? Şayet öyle ise size oturma izni rahatlıkla çıkar.Dil bilmemeniz sorun değil ,iyice araştırın Türkçe bilen avukatlar vardır.Türkiyedeki adli yardım servisine benzer ücretsiz hukuki yardım kurumları vardır mutlaka vardır İngiltere'de. Araştırın boşanın nafaka vermem vs tehditine de kanmayın Avrupa'nın bu konuda kuralları ve uygulaması çok net.İngiltere'deyim
Evet kızım burda doğdu Türkiye vatandaşlığı yokÇocuk aynı zamanda İngiltere vatandaşı değil mi? Şayet öyle ise size oturma izni rahatlıkla çıkar.Dil bilmemeniz sorun değil ,iyice araştırın Türkçe bilen avukatlar vardır.Türkiyedeki adli yardım servisine benzer ücretsiz hukuki yardım kurumları vardır mutlaka vardır İngiltere'de. Araştırın boşanın nafaka vermem vs tehditine de kanmayın Avrupa'nın bu konuda kuralları ve uygulaması çok net.
Dönme TR ye nerdesin tam olarak sana rehber çağırmak zorundalar ev ve eşya parası mutlaka verirler TR de çok zorlanırsınÇalışmıyorum yurt dışındayım boşanınca döneceğim Türkiye'ye
Size oturma izni çok rahatlıkla çıkar. Ücretsiz hukuki yardım veren yerleri araştırın ,tercüman da bulunur.Avrupa ve Amerikan hukuk sisteminde eşler nafaka ödemekten kaçamıyorlar.Türkiyeye dönmeyin bence.Kızınız kreşe başlar ,siz de önce dil eğitiminizi tamamlayın sonra size uygun bir iş bulursunuz.Türkiyede işsizlik tavan yapmış durumda hem siz hem de çocuğunuz perişan olursunuz.Evet kızım burda doğdu Türkiye vatandaşlığı yok
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?