Bebeğim renklerimi götürdü

gozdemmmmmm .!.:

Bundan 5 yıl önce evlendiğimde hayatımda renkler vardııı..Gök mavi, çimen yeşil....Kırmızılar,pembeler vardı hayatımda...Çocuk mu ? istemiyoduk tabiii...Aradan 2 yıl geçtikten sonra öğrencilerimi koklarken hepsinin bi başka koktuğunu farkettimm..Acaba benim bebeğim nasıl kokardı ki?????? Tamam dedim zamanı geldii..Hayatımda ki renklere bi yenisini ekleyelim...Sağlıklıydık isteyince olur sandık...Bi kaç aydan sonra neden acaba demeye başladık....Her kafadan bi ses çıkıyodu..İlişkiden sonra sırt üstü yattt!!!! Tamam işte eksik buydu...Bunu da denedik ...Hayatımdaki renkler azalmaya başlamıştı...Hersabah bu düşünceyle uyanmayı en iyi sizler bilirsinizzzz..Sonra dokor maceraları başladı...Aradan 4 yıl geçmişti bile...Her şey siyah beyazdı artık............Kırmızılar,morlar yoktu hayatımda.................Tüp bebek yaptırmaya karar verdik...İlk denemede sonuç pozitiftiii...Kendi bebeğimi koklamaya yaklaşmıştım artık...Bebeğim renkleride beraberinde getirdi....Gök ne kadar da maviydi...Kalp atışlarını duyduğum gün gokkuşağını gördüm ekranda................Ultrason ekranı adeta gökkuşağıydı....İki hafta sonra bugün en renkli elbisemi giydim...Bebeğimi görecektimmmm.......Elbisemde her renk vardı tıpkı bebeğim gibi.............Ultrason siyah beyazdı .................Gökkuşağım kaybolmuştu.........Bebeğim renklerimi de alıp gitmişti...Beni siyah beyaza mahkum etmiştiiiiiiiiiiiiii.....Ben onu çok sevmiştim ama o beni istememiştiiiiiiiiiiiiiiiiiii.......................Çok ama çok kötüyümmmm

Genişletmek için tıkla...

badenur .!.:

gözdemmm merhaba,
buradaki herkesin farklı bir hikayesi var, ama acılar o kadar anlaşılır, o kadar ortakki, her gözyaşının anlamı aynı.... şu ne kadar güçlü olmaya çalışsamda gözyaşlarıma engel olamıyorum, ben bebek kaybetmedim ama benim umutlarımı çaldılar........ yok ettiler ezdiler... 4 kez tüp bebek denemesi yaptım, her seferinde umutluydum, her seferinde hayallerim vardı, her seferinde inandım.... 12 gün dakika dakika gün saydım... ama resmen oynamışlar benimle....sonra bir insan evladı doktor çıktı dediki, bak senin bu bu sorunların var, bu sorunların varken, yaptığın tüp denemelerinin hepsi boşunaymış zaten... inanmak istemedim 6 doktor daha gezdim... ama gerçek ortadaydı... maddi manevi yıkıldık... herşey anlamını yitirdi gözümde... bedenim ruhum çöktü adeta... doktorlra inancımı yitirdim, yaşamanın anlamsız geldiği en uç noktaya kadar geldim....... hep aklımda bu saattemi öğrenecektim bunları vardı..... üstelik yaşım 40 oldu.... üstelik elde avuçta ne varsa tükenmişti. sinirlerim her denemedeki hayal kırıklığı ile erimişti bitmişti zaten.... ve doktorlar bana 2 ameliyat olmam gerektiğini söylüyordu... bundan sonrası içinse zaten şansım sadece %15-20 üstelik.... çok hırpalandım... ama eşim için , içimde bitip tükenmek bilmeyen annelik duygusu için, doğruldum, ayağa kalktım, dimdik oldum... ardından sadece o %20 lik şans için ameliyat masasına yattım... şimdi iyileşmeyi bekliyorum... iyileştiğimde yine umuda doğru yelken açacağım... bunu yapmak zorundayım, yeniden güçlü olmak zorundayım... başka çarem yok... şimdi geçmiş ne kadar içimi yakıp kavursada, geleceğe umutlu bakıyorum... yeniden dünyanın renklerini görmeye çalışıyorum....

Genişletmek için tıkla...

gozdemmmmmm .!.:

bebeğimi hatırlatan o kadar çok şey var ki...iğne yerlerim bile geçmediiiiiiiiiiiiiii.......ama meleğim yok....

Genişletmek için tıkla...

melisaa .!.:

gozdecigim seninle ayni kaderi paylasiyorz bende bundan iki hafta once bebegimi kaybetim senağlama 7 haftalikken kalp atisini duydum sanki dunyalar benimdi 2hafta sonra ultrasyona gitigimde kalbi durmustu annesini terk etti cok zor bisey ALLAH sabir versin

Genişletmek için tıkla...