• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bebeğimi annem bakıp büyütmek istiyor, bende kalsın diyor. Sizce vermeli miyim?

Alıntılı mesajları gördükten sonra hatırladım bende. Nick hafızam sıfır olduğu için size gerçekten yardımcı olmak istemiştim.
Nasılmış? Seks yaparken iyiydi doğurunca mı zor geldi? Hani millet spor salonlarında avare avare geziyordu ama sizin çok şükür aileniz vardı, anneydiniz. Gerçekten haklıymışsınız, bakmayacaksa doğurmayacak kimse.
İnsanları zorbalarken umarım bu yaşadıklarınız aklınız gelir de biraz ders alırsınız. Yazık.
Ağzına sağlık👏🏼
 
Bu kadın şefkat dili haketmiyor hanımefendi. Bilmiyorsunuz belki ama kendisi senelerce bebek sahibi olmaya çalışıp tüp bebeğe karar veren onlarca kişiye ithafen tüp bebek imitasyon bebek ya sahte bebek gibi geliyor dedi. Lohusa depresyonuna girmiş kendisi gibi depresyonda olan bir kadına kendi daha hamileyken seks yaparken iyi anneliği haketmiyorsunuz doğurmasaydın bakmayacaksan dedi. Vajinismus yaşayıp burda çare arayan çoğu kişi için ağıza alınmayacak şeyler söyledi. O yüzden acımıyoruz bu hanımefendiye umarım açıklayıcı olmuştur.
İsteyen istediğini yazsın duyar kassın çok da tın ohhhhh içimin yağları öyle bi eridiki çok keyifliyim dünden beri 💃🏼
 
Son düzenleme:
Bebeginizle ayni evde kalin butun guzel zamanlari siz gecirin kokunuzu alsin ama agladiginda olumsuz anlarda annenize birakin...sakin 1 sene falan ayri evlerde uyumayin ayrica esinizde orda kalsin hep birlikte atlatin
 
Kız 20 günlük bebeğe napıcak, ölür bebe Allah korusun. Muhtemelen bakmıyor hiç.
Ben lohusa depresyonunda 1 haftalık oğlumu yere atmak istiyordum 😭😭😭 beni tutan bir güç vardı sanırım. Hem bırakmak istemiyordum hem zarar vermek aklıma geliyordu. Acaba yere atsam ne olur falan diye. Allah korusun o yüzden anacığım beni 1 sn bile hiç yalnız bırakmadı bebekle.
Lohusa depresyonu çok kötü bir şeydir. Rabbim düşmanıma vermesin. Neler çektim ben bilirim bir de Allah.
 
Ben de sizin gibi çok zor bir süreçten geçtim, çünkü hem çocuk istemiyordum hem de hayatımda kucağıma bebek almamıştım. Psikolojik destek de aldım. Bu süreçte annem hep yanımdaydı. Ama asla bebeği bana bırak demedi. Aksine bağımızın güçlenmesi için her işi üstlendi, bebek bakımına banyosuna mamasına da yardımcı oldu, hakkını ödeyemem. Siz de bu şekilde bir destek alın annenizden. Her şeyden önce o bebeğe yazık, onun size en ihtiyacı olduğu dönem. Maalesef güçlü olmak zorundasınız ve sorumluluk almanız gerekiyor. Doktorun böyle bir şey söylemesi de acayip ilginç geldi.
 
İstemeyen doğurmasın neden böyle garip şeyler yapıyorlar ya tövbe tövbe
Güya yanlışlıkla hamile kalmış bütün bina düşüreceksin artık yıkama halı malı demekten bi hal olmuştuk... aklı fikri gecelik alıp sabaha kadar iş pişirmekte onun gece seslerini duymayan kalmadı... Allah ıslah etsin
 
Bu kadın şefkat dili haketmiyor hanımefendi. Bilmiyorsunuz belki ama kendisi senelerce bebek sahibi olmaya çalışıp tüp bebeğe karar veren onlarca kişiye ithafen tüp bebek imitasyon bebek ya sahte bebek gibi geliyor dedi. Lohusa depresyonuna girmiş kendisi gibi depresyonda olan bir kadına kendi daha hamileyken seks yaparken iyi anneliği haketmiyorsunuz doğurmasaydın bakmayacaksan dedi. Vajinismus yaşayıp burda çare arayan çoğu kişi için ağıza alınmayacak şeyler söyledi. O yüzden acımıyoruz bu hanımefendiye umarım açıklayıcı olmuştur.
Yazdıklarınızı hiç bilmiyordum, kesinlikle çok kötü şeylermiş, işte tam da bu yüzden bize ders olsun ki konu sahibi gereksiz başkalarını kıranlar / yargılayanların başına neler gelebiliyor ve ihtiyacı olacak şefkatten nasıl kendini yoksun bırakıyor insan kötülüğüyle..

Benim korkum hem Allah hem bir cana sebep olmak, konu sahibine duyar kasıyor gibi anlaşılmak istemem. Senelerdir bu forumdayım ve cidden bunlardan korkarım.
 
Merhaba arkadaşlar. Ben doğum sonrası depresyonu çok ağır yaşadım ve hala yaşıyorum maalesef. Psikiyatriye gittim ve şu an ilaç tedavisi alıyorum. Emzirmeyi bebeğim 10 günlükken bırakmak zorunda kaldım. Anneme yakın oturuyorum. Annemde kalıyorum 20 gündür. Dün çıldıracak noktaya geldim artık bebeğin ağlamasına tahammül edemediğimden. Yeter artık bıktım usandım canımdan bezdim gibi laflar ettim. Çok agresif davrandım. Annem de ver bebek 1 sene kadar benimle kalsın her gün gel gör ilgilen ama biraz ben büyüteyim sen de bu arada tedavini tamamla diyor. Annem abimle yaşıyor, babamla yıllar önce boşandılar. Zaten doğum yaptığım günden beri annem ilgilendi çocuğumla. Çok alıştı ona. Şimdi ben kararsızım. Annemin dediği gibi mi yapsam. Bebeğe kendi evimde kendim bakmaya kalksam iyileşme sürecim daha zor geçecek onu biliyorum. Psikiyatrist de aynı şeyi söyledi. Şu dönemde evine gidip bebeğe yalnız bakmayı düşünme dedi. Öfkemi ve negatif duygularımı kontrol edemiyorum ben bu dönemde. Eşime de bahsettim annemin önerisinden. Pek sıcak bakmadı ama karşı da çıkmadı. Kararı bana bırakıyor gibi.
Merhaba . 8 yaşında oğlum var . Ben onu 22 yaşında doğurdum . Kolık bır bebektı babası ıle çok problemlıydık hamılelıgımde ufak tefek sıddetle başlayıp , doğumdan sonra daha dıkıslerım alınmadan benı dovmeye basladı . Üzüntüden sütüm kesıldı . En son lohusa halımle Bebegım susmuyor dıye bana bıcakla saldırıp benı dovdu . O gün ayrılma kararı aldım bebegımle çok mücadele verdım çok göz yaşı döktüm evlenmeden önce babam da onun gıbı bır adamdı . Babam yüzünden pıskolojık tedavı gören ben , evladım ıcın depresyona bıle gıremedım ile gırdım çalıştım , boşandım . Ve ben bütün bunları yaşarken aılemden farklı bır sehırdeydım çocuğumun babası bıle yardım etmıyordu tek başıma gece gündüz ağlayarak ağlaya bakıyordun yatağına bırakıp yemek yapıp yıyemıyordum . Çalışmak zorunda olan anneler bilir , ısten geldıgımde çocuğum uyuyor olduğunda yada o uyanmadan ıse gıttıgımde ağlıyordum . İlk yürüyüşünü ben göremedim dıye bıle uzuluyordum . Ben üsteyken annem bakıyordu ılk anneme anne dedı bana ısmımle hıtap edıyordu ama benım canım acıyordu . Durum ne olursa olsun cocugunuzu annenınzde olsa başkasına vermeye hakkınız yok. Annenız sızınle kalsın çocuğunuzla beraber yaşayın . Bence bu rahatlığa kendınızı alıştırmayın
 
Sırf lohusalığın zorluğundan bahsettim diye bana o kadar zayıf karakterli isen doğurmayacaksın demiştin. Nasılmış lohusa depresyonu, milleti kınarken iyiydi tabi. Umarım bundan sonra yaşamadığın bir şey için kimseye tepeden tepeden konuşmazsın.
Sadece zor dedın dıye sana bunu mu dedı gerçekten ? Kolay olduğumu kım ıddıa edebılır ya . Yazık gerçekten . Büyük konuşmamak lazımmış . Allah sana güç versın canım bebegınle güzel günler goresın
 
20 yıl sonra da doğursa olacak olan buydu, ektiğini biçiyor o.
Icımden keşke hıc hamıle kalmasaydın demek gectı ılk . Ama 2. Çocuğu o kadar çok ıstıyorum ki olmuyor . Bu yüzden demek ıstemedım . Ben bu kadar zorlukta bır çocuk büyütmüşüm . 7 sene sonra yenıden evlendım . Oğlum la esımle çok mutlu bır yuvam var çok ıstıyorum olmuyor . Ve boylelerı başkasına vermek ıstıyor ya benım ıcım çok acıyor . Keşke bana da verse Allah 😔
 
Back
X