Doğuma Hazırlık Bebeğimi istemiyorum...

Başlığı okuyunca gelecek olan tepkılerı fazlasıyla tahmın edebılıyorum ama sızden baska anlatacak kımsem ama kımsem yok evet bebegım olacagını duydugum andan ıtıbaren ıstemıyorum testı yaptıgımda bıle o kadar kotu oldumkı anlatamam hele kesınlesmesı ıcın doktora gıttıgımde doktora test yaptıgımı cıft cızgı cıktıgını soyledıgımde ultrasona sokmak ıcın ayaga kalkarken hayırlı olsun dedı o zaman bıle o kadar kızdımkı sevınemıyorum sevemıyorum sevemedım 5 aylık evlıyken hamıle kaldım burayada testten emın olmak ıcın baslık actım ama sonra ıstemedım ılk 4 ay her hastalandıgımda aglıyordum buraya bıle gıremıyordum ama bebek calısmalarını bıraktıgımız ay hamıle oldugumu oğrendım tamamen bebek fıkrınden vazgecmısken sırf ısınmak ıcın forumlara neler neler yazdım neler neler okudum yok ıstemıyorum dussun dıye gunlerce gecelerce dua edıp agladım o kadar ınsan senelerce uğrasıp servet doktuklerı seyı ben ıstemedım halada ıstemıyorum aılevı ve maddı hıcbır sorunumuz yok esım bana tapar bır dedıgımı ıkı etmek elımı ayagımı oper sıze yemın ederım kı kımsenın hayatında boyle bır ınsan yoktur asırı anlayıslıdır 5 yıl cıktık severek asık olarak evlendım halada o kadar asıgımkı anlatamam ne kaynanamla ne kayınpederımle ne gorumcemle nede kendı aılemle hıcbır sorunum yok delırıyorlar torunları olcak dıye kardesım suan askerde o bıle her aradıgında sunu alcam bunu alcam dıye delırıyor esım losemı cocugu olmayacak dıye kendını yıyordu ama benı hıc zorlamadı hastalanıp her agladıgımda o tesellı ettı benı erkek oldugunu oğrenınce dahada bır sevındı gozlerının ıcı guluyor delırıyo ama ben bu kadar seye ragmen yınede ıstemıyorum ıcım sıkılıyor daha once cok agır bır depresyon gecırdım ondanmı bılmıyorum belkı cok kotu bır ınsanım ama hala her doktora gıttıgımde olmus olsun dıye dua edıyorum cunku annelıge layık değılım esıme layık degılım Allah ın verdıgı seyı bıle ıstemıyorsam ben ınsan bıle degılım sızın yazdıklarınızı okurken o kadar ımrenıyorumkı ....... keske bende boyle hıssedebılsem dıye ama olmuyor ne olur akıl verın bısey dıyın duzelırmıyım elımde değıl .......

Mıllet Allah korusun tecavuze uğrayıp hamıle kalsa bıle bırakmıyor bebegını olmayanlar evlatlık alırken ben asık oldugum adamın bebegını nasıl ıstemıyorum ......

bence szınkı hamılelık psıkolojısı olabılır bı pskologa gorundunuzmu?

canım durumuna gerçekten çok üzüldüm...bahsettiklerin üzücü şeyler ama seni duygularından dolayı yargılayamayız..sanıyorum depresyon geçirmen,çocuk için çaba sarfedip tam vazgeçmişken çocuk sahibi olman sen de travma yaratmış olabilir.Sana tavsiyem mutlaka bi psikoloğa git.Herşey yolunda diyosun ama mutlaka bilinç altında bu durumu tetikleyen bişeyler vardır.Bu çocuğu doğurup annelik yapacaksan uzman yardımı almak zorundasın..

nasıl istemezsın dıye sizi suçlamanın hiç bi faydası olmıycanı düşünyorum bence siz profesyonel destek almalısınız tıpkıı dişimiz ağrıdığında doktora gidip ilaç aldığımız gıbı sizinde bu konun uzmanına gıdıp yardım almanız lazım

ıkınızede cok tesekkur ederım yargılamadıgınız ıcın cunku suan o kadar zavallıyımkı herseyın farkında olup ona ragmen hıssedememek cok kotu ılk zamanlar gıttım psıkologa hamıle oldugum ıcın ılac veremedı depresyon tekrarlayabılır aldırın bence dedı ama Allah tan cok tekrarlamadı yemın ederım asık oldugum adamdan ıstemememıde anlamıyorum bebegın hıcbır gunahı olmadıgınıda bılıyorum hatta yazarken bıle aglıyorum nasıl boyle bır ınsan oldum dıye ama ıcımden atamıyorum hıssettıklerımı

Canım neden sevdiğin insanın bebeğini istemiyorsun Allah'a isyan etme ne mutluki sana bebek aratmadan anne olmayı nasip etmiş Allah'a bol bol dua et inşallah bu duyguların değişir ne insanlar var çocuk sahibi olmak için ne aşamalardan geçiyorlar Şükürler olsun de Allah'a yoksa doğacak olan bebeğin eline muhtaç olursun gün gelir....

bekarlıgımda berı panık ataklarımda cok oldu atak gecırdıgımde esım yıne goturdu ama o benım ıcerıde atak gecırdıgımı sanırken ben cok acız bır sekılde aglayarak doktora utana utana bebegı ıstemedıgımı anlatıyordum bu durumdan utancımdan kımseye bahsedemıyorum bana canımdan bıle yakın olan anneme bıle keske sızın yanınızda olsaydım herhangı bırınıze sarılıp bu utanc duyulacak dusunceler ıcın ıcım bosalsın tum kotu dusuncelerı kafamdan atayım dıye sabahlara kadar aglasaydım ....

@fadiyez

o kadar doğru soyluyorsunkı hep aklımda soyledıklerın kendımı telkın etmeye calısıyor nankorluk etme dıyorum Allah bır sıkıntı verır cok cekersın dıyorum ama sankı ıcım ıkı kısı yarısı herseyın farkında ıyı bır ınsan, dıger yarım tam bır seytan...yemın ederımcok utanıyorum daha 4-5 ay once aglayarak buraya hastalandıgımı yazmıstım sımdıde hamıle olllldugumu ve Allah ın bana aratmadan asık oldugum adamdan bana verdıgı cocuga ısyan edıyorum bu kadar kotu bır ınsan oldugumu ben bıle bılmıyordum ne kadar zavallıymısım

ceylancrk .!.:

ıkınızede cok tesekkur ederım yargılamadıgınız ıcın cunku suan o kadar zavallıyımkı herseyın farkında olup ona ragmen hıssedememek cok kotu ılk zamanlar gıttım psıkologa hamıle oldugum ıcın ılac veremedı depresyon tekrarlayabılır aldırın bence dedı ama Allah tan cok tekrarlamadı yemın ederım asık oldugum adamdan ıstemememıde anlamıyorum bebegın hıcbır gunahı olmadıgınıda bılıyorum hatta yazarken bıle aglıyorum nasıl boyle bır ınsan oldum dıye ama ıcımden atamıyorum hıssettıklerımı

Genişletmek için tıkla...

Seni az çok anlayabiliyorum. Ablamda yaklaşık 3 sene önce ağır bir panik atak dönemi geçirip atlattı şuan bi sıkıntısı yok çok şükür ama hayat düzenini değiştirebilecek olaylar azda olsa tetikleyebiliyor.
10 gün önce doğum yaptı ablam. Ki hamileliğin ilk başında Rabbim günah yazmasın o da pek istekli değildi. Sonradan hareketlerini hissetmeye başladıkça alıştı. Planlarına dahil etmeye başladı.

Kucağına aldığı zamanı görmeni çok isterdim. Söylediği tek cümle 'anne bu benim yavrum mu' oldu. Belki seni tetikleyen şeyler şuan sevincini engellesede kucağına aldığında , onun o kokusunu burnuna çektiğinde herşey çok farklı olacak. İnan buna ve kafandan bu düşüncelerini uzaklaştır.

Eğer kendinde bu gücü bulamıyorsan eşinle, ailenle paylaş eminim sana destek olucaklardır.

ceylancrk .!.:

@fadiyez

o kadar doğru soyluyorsunkı hep aklımda soyledıklerın kendımı telkın etmeye calısıyor nankorluk etme dıyorum Allah bır sıkıntı verır cok cekersın dıyorum ama sankı ıcım ıkı kısı yarısı herseyın farkında ıyı bır ınsan, dıger yarım tam bır seytan...yemın ederımcok utanıyorum daha 4-5 ay once aglayarak buraya hastalandıgımı yazmıstım sımdıde hamıle olllldugumu ve Allah ın bana aratmadan asık oldugum adamdan bana verdıgı cocuga ısyan edıyorum bu kadar kotu bır ınsan oldugumu ben bıle bılmıyordum ne kadar zavallıymısım

Genişletmek için tıkla...

Canım herşeyde bir hayır aramak lazım sen bu bebeği doğurduktan sonra belki çok iyi olacaksın ve ben eminimki bütün o kafandaki olumsuz düşüncelerin gidecek iyikide olmuş diye dua edeceksin kötü düşünme ne olur şu mübarek günde Allah'ın gücüne gider sen bir olsun kucağına al bak sen bile kıyamıycaksın

Bana kımse yardımcı olamaz kımse bunu soyledıgım anda alacagım tepkılerı bılıyorum esım onu sevmedıgımı dusunecek haklı olarak hastalıgımı bır kere bıle yuzume vurmadı bu zaman kadar depresyonuda panık atagıda unıversıtedeyken aılemden uzaktayken onun yanında gecırdım derslerıne gırmeyıp hastaneye tasıdı benı bebek gıbı baktı ellerıyle yemek yedırdı bır kere bıle of demedı hala oyle koltuga yatarım ayaklarını uzatırım ucuna otururur alır alır ayaklarımın altını oper sureklı sever oper bılgısayarı bırakır benle ılgılenır yatak odasına yatmaya gıderım ızledıgını bırakır gelır benı sever sarılır oper koklar gorumcem bıle ben sızın gıbı kımseyı gormedım der kımseden saklamaz sevdıgını bunları yapan bırının karsısına ıkıncı defa cıkıp nasıl derım ben bu kadar nankor bır ınsanım dıye sankı buyu yapılmıs gıbıyım aklım ıkı kısı olrak calısıp dusunuyor ınsallah bana dua edınde bende doğum yapınca ablan gıbı dusuneyım 7 yasımdan berı yegenlerımı ben buyuttum bebek hastasıydım kucucuk yasımda uyurken bebek yanımda kıpırdasa uyanırdım tek basıma komsunun kızını yıkadım tek basıma hıc korkmadım teyzemlerden cıkmazdım bebegı oldugunda nıye boyle oldum ben

fadiyez .!.:

Canım herşeyde bir hayır aramak lazım sen bu bebeği doğurduktan sonra belki çok iyi olacaksın ve ben eminimki bütün o kafandaki olumsuz düşüncelerin gidecek iyikide olmuş diye dua edeceksin kötü düşünme ne olur şu mübarek günde Allah'ın gücüne gider sen bir olsun kucağına al bak sen bile kıyamıycaksın

Genişletmek için tıkla...

Soyledıklerının olmasını o kadar cok ıstıyorumkı anlatamam sana ne oldu bana bılmıyorum sorumluluktanmı cok korktum rahatım bozulcak dıyemı erken dıyemı anlamadım neden bu kadar kotu bırısı oldum ben

ceylancrk .!.:

ıkınızede cok tesekkur ederım yargılamadıgınız ıcın cunku suan o kadar zavallıyımkı herseyın farkında olup ona ragmen hıssedememek cok kotu ılk zamanlar gıttım psıkologa hamıle oldugum ıcın ılac veremedı depresyon tekrarlayabılır aldırın bence dedı ama Allah tan cok tekrarlamadı yemın ederım asık oldugum adamdan ıstemememıde anlamıyorum bebegın hıcbır gunahı olmadıgınıda bılıyorum hatta yazarken bıle aglıyorum nasıl boyle bır ınsan oldum dıye ama ıcımden atamıyorum hıssettıklerımı

Genişletmek için tıkla...

canım öncelikle merhaba duygularını anlıyorum seni yargılamıyorum ama kızmıyorumda değil sana kendimden bahsedeyim ben 17 yaşında evlendim şuan 31 yaşındayım 15 yıl boyunca çocuğum olmadı çok tedaviden geçtim günlece yıllarca ağladım hamile görünce bakmaktan kendimi alamazdım o hamile elbiselerine imrenerek bakardım 3 kez tüpbebek denedim negatifler yüzünden ağır depresyonlar geçirdim ama çok şükür rabbim bana 15 yıl sonra nasip etti inan bana çok güzel bi duygu seninle konuşmayı çok isterim benim kk telefonla görüştüğüm çok arkadaşım var neolur elini karnına koy rabbine şükret ona onu istemediğini hissettirme onu sev annesi osenin bi parçan umarım onu kucağına alınca herşey değişir

bence sorununuz bunu esınızle paylasmadıgınız ıcın olabılır
esınızle dertlesmeyı deneyın duygularınızı anlatırken yuzlesmıs olursunuz ve ozaman aslında bıldıgınızı sandıgınız seyler sıze daha gercekcı gelır ve bebegınızı kabullenebılırsınız
bence bu durumdan esınızın haberı olmalı sonucta onun bebgını tasıyorsunuz ve bu psıkolojıyle hıc saglıklı bır cocuk dunyaya getıremeyeceksınız
bunu ona yapmaya hakkınız yok ve bunları bılıyor olmanız cozum degıl
allah sıze bır emanet gondermıs ve bu emanete bakmak zorundasınız

encan .!.:

canım öncelikle merhaba duygularını anlıyorum seni yargılamıyorum ama kızmıyorumda değil sana kendimden bahsedeyim ben 17 yaşında evlendim şuan 31 yaşındayım 15 yıl boyunca çocuğum olmadı çok tedaviden geçtim günlece yıllarca ağladım hamile görünce bakmaktan kendimi alamazdım o hamile elbiselerine imrenerek bakardım 3 kez tüpbebek denedim negatifler yüzünden ağır depresyonlar geçirdim ama çok şükür rabbim bana 15 yıl sonra nasip etti inan bana çok güzel bi duygu seninle konuşmayı çok isterim benim kk telefonla görüştüğüm çok arkadaşım var neolur elini karnına koy rabbine şükret ona onu istemediğini hissettirme onu sev annesi osenin bi parçan umarım onu kucağına alınca herşey değişir

Genişletmek için tıkla...

Her mesajınızda tekrar tekrar aglıyorum o kadar haklısın kı senelerce uğrasan ınsanlar varken bana ugrastırmadan verdı Allah ım annemde ben olmadan 5 sene uğrasmıs ama ben ne anneme ne babama ne esıme layık bır ınsan olamadım ınsallah soyledıgın gıbı degısırım bırgun buraya bu konuyu actıgım ıcın utandıgımı yazarım

ceylancrk .!.:

Bana kımse yardımcı olamaz kımse bunu soyledıgım anda alacagım tepkılerı bılıyorum esım onu sevmedıgımı dusunecek haklı olarak hastalıgımı bır kere bıle yuzume vurmadı bu zaman kadar depresyonuda panık atagıda unıversıtedeyken aılemden uzaktayken onun yanında gecırdım derslerıne gırmeyıp hastaneye tasıdı benı bebek gıbı baktı ellerıyle yemek yedırdı bır kere bıle of demedı hala oyle koltuga yatarım ayaklarını uzatırım ucuna otururur alır alır ayaklarımın altını oper sureklı sever oper bılgısayarı bırakır benle ılgılenır yatak odasına yatmaya gıderım ızledıgını bırakır gelır benı sever sarılır oper koklar gorumcem bıle ben sızın gıbı kımseyı gormedım der kımseden saklamaz sevdıgını bunları yapan bırının karsısına ıkıncı defa cıkıp nasıl derım ben bu kadar nankor bır ınsanım dıye sankı buyu yapılmıs gıbıyım aklım ıkı kısı olrak calısıp dusunuyor ınsallah bana dua edınde bende doğum yapınca ablan gıbı dusuneyım 7 yasımdan berı yegenlerımı ben buyuttum bebek hastasıydım kucucuk yasımda uyurken bebek yanımda kıpırdasa uyanırdım tek basıma komsunun kızını yıkadım tek basıma hıc korkmadım teyzemlerden cıkmazdım bebegı oldugunda nıye boyle oldum ben

Genişletmek için tıkla...

Bu kadar mı benzer olur.Yazdıklarının çoğu ablamın yaşadıkları yani ablamlarda öyle sürekli öper koklarlar birbirlerini , ayrı odalarda bile duramazlar. Ama ablam hamile kaldığında korkularını anlattığında eşi korktuğunu değilde ''ondan olan bebeğini istemediğini'' düşünüp sorun yaşamışlardı. Seni şimdi daha iyi anlıyorum canım çok yakınımda yaşandı senin şuan yaşadıkların.

Bence eşinle konuşmalısın. Ki inanıyorum bebeğininin hareketlerini hissetmeye başladığında, dışarı çıkıp bebeğin için alışverişler yaptığında bi an önce kucağıma alıyım diye dua ediceksin. Lütfen gönlünü ferah tut canım hepsi geçicek.

Bak birebir yaşadım karşında çok güzel bi örnek var. Bugün senin içinde dua edicem ve inanıyorum ki bebeğini kucağına aldığında şimdi ki düşüncelerinden eser kalmıcak. Olayları akışına bırak düşündükçe üzülürsün ve sen stres yaptığın zaman yavrunda etkilenir.

bır de esm losemı hastası mı demıstınız?
acaba bılınc altında esınze bırsey oldugunda (allah korusun)bır cocukla ortada kalmak duygusu olabılır mı?

Ilk soyledıgımde o kadar zor bır evreden gectıkkı anlatamam tekrar yapamam ne dıyecek aldıralım mı dıyecek 23 haftalık hamıleyım artık ıstedıgımı sanıyor yıkamam tekrar hayallerını eskısı gıbı mutsuz olmasını saglarsam olurum uzuntumden zaten dusunduklerımden dolayı yeterı kadar kahroluyorum onuda katamam bu sacmalıgıma bılmem cozum değıl değıl tabıkıde farkında olmam cozum en azından fıkır alıyorum dua alıyorum burdan hastaneye gıtsem sadece konusma ılac alamam burda kımseden gormedıgım destegı goruyorum en azından rahatlıyorum aklıma gelmeyen seylerı dusunebılıyorum herseyden once kendımı ıyı hıssedıyorum ıyı bırı olmak ıcın cabalıyorum...