Bebeğini istemeyen arkadasim

evet birde bence anca yaşlı alır beni falan demis. ben bu kafayla yaşlı adamı da hak ettiğini düşünmüyorum.
 
Onu anlıyorum depresyona girmiş ve malesef bu süreçte ilaçta alamaz emziriyorsa eğer... Bence Ona şükürler olsunki sağlıklı bir bebeği olduğu yönünde telkinde bulunun ya engelli ya da hasta bir bebeği olsaydı? O zaman gözü birşey görmeyecekti evliliği devam etseydi dahi.. hayat çok daha zor olacaktı... daha genç bebeği aklı başında bir çoçuğa dönüştüğünde bile genç bi yaşta olacak o zaman hayatına biri girebilir inş evlilik olmasında gerekmiyor şu süreçte arkadaşları cevresi ile zaman geçirebilir
 
Pişmanlık hep insanoğlunun yakasında. Herkes aynı kafa yapısında olamıyor neden suçlanıyor bu arkadaş hiç anlayamadım hep dar zihniyetler dar bakış açıları. Biraz empati yapabilsek hayat nasıl da yaşanılır biyer aslında. Mahalle baskısı denen şey burda da kendini göstermiş işte.

Ben eşimden ayrıldığımda herkes iyi ki çocuk olmadan döndün dedi bu bi zarardan kardı benim için. Bu arkadaş da çocuğu var diye üzülmüş işte ne var bunda çok haklı pişmanlığında. Çocuğu suçlaması sindirememesi sağlıklı düşünemediğinden tabii ki bu insanın şuan suçlanmaya linç yemeye değil desteğe farklı bakış açısına ihtiyacı var. Ne güzel arkadaş ki gelmiş burdan destek arıyor bikere çok şanslı böyle bi arkadaşı olduğu için. Meryem uzerli bile çocuğu olunca tükenmişlik sendromuna girmedi mi ilkkez o zaman duyduk bu tabiri. Belli ki aynı duyguları yaşayan birsürü kadın var. Herneyse arkadaşınızın üzüntüsü çok taze bunları sindirmesi zaman alacak sadece şuan geleceği fazla düşünmeden kendisinin evladının can sağlığına şükretmesini daha kötü olayların olduğunu yaşandığını örneklerle anlatarak teselli etmeye çalışın. Arasıra çocuğu birilerine bırakıp sosyalleşebilmesine destek olun. Evde daha çok bunalıma girmesin hayatın devam ettiğini hala nefes aldığını hissetsin. Çocuklu olupta yine güzel şeylerin onu bekleyebilecğini umudunu yitirmemesini bol bol anlatın dağıtın kafasını. Allah yardımcısı olsun.
 
Arkadaşınız doğum sonrası psikoz yaşıyor olabilir ve ciddi olabilir durumu bipolar bozukluğuna gidecek kadar..
Psikolojik destekle birlikte sosyal destek almasını sağlayın çevreniz de..
Ayrıca akşamları fazla yalnız kalmasın böyle durumda en fazla kafa karışıklığını akşamları yaşar..
 
Kendi gibi çocuklu biriyle evlenmenin nesi kötü ki bunun gayet iyi olabilecegini anlatabilirsin. Ayrica guzel guzel büyütsün sevimli akilli bi cocugu kim istemez. Baba olamayan biri de cikabilir karsisina. Hayat ihtimallerle dolu o su an karanlik tarafi goewbilio sadece bu yuzden iki ihtimale düşürmüş hatta ihtiyar ya da cocuklu alir derken. Su an kış ama elbet bahar gelecek yaz gelecek.
 
Hem boşanma travması yaşamış,hem de yeni doğum yapmış bir kadının saçmalaması normal, burda analık duyarı zorlanmamalı bence,normal davranışlar normal insanlardan beklenir, ruh hali düzeldiğinde zaten bu düşüncelerin anormal olduğunu farkedecek.
Yakın bir arkadaşına duygularını açmış,hayatta bir sürü şeyde zorlanıyor olabilir,bebek yüzünden gelecekten endişe ediyor olabilir,yanlızlık çekmemeyi istemesi de bebeğinden nefret ettiği anlamına gelmez.Koca muhabbeti açılmış ama sohbet sırasında konu oraya nasıl geldi bilemeyiz ki.Belki evlilik düşünür müsün sorusunun cevabıydı..Demek istediğim tek bir cümle yüzünden yargılamak doğru değil.
 
Yorumları okumadım ama tahmin ediyorum. Senide çok iyi anlıyorum. Arkadaşın çok şanslı senin gibi bir dostu olduğu için. Bekara koca boşamak kolay burda atan tutana. Arkadaşın 28 yaşındaymış ben 40 yaşındayım 2 çocuğuma rağmen 2 ay önce boşandım. Keşke 2. Yi yapmasaydım derim arada kendi kendime sonrada pişman olurum 7 yaşında arkadaşım gibi benim. Ama hayat zor yaşamayan bilemez. Böyle düşğnmemiz çocuğumuzu sokağa atcağımız anlamına gelmez. Elimden geldiğince en güzel şekilde bakmaya çalışırım evladıma. Eminim arkadaşında bakacaktır. İnsanız sınanıyoruz geçicek elbet. Sağlık olsun gerisi boş.
 
Vermesen kendi karnını bile doyuramayacak acizlikte bir sabiiiyi nasıl sorumlu tutabiliyor...
Nihayetinde onun dünyaya gelmesindeki en büyük pay bir erkekle kurduğu zevk-i münasebetten dolayı kendine ait...

kendi zevklerinin öZgür bekar hayatının dibine vuramayacak diye çocuğu suçlayacak bencillikte bir kadına ne desen boş hayatım
Herkes çocuk doğuruyor
Analık başka meziyet

Bizde yaşadık bizde gördük
Ona göre öfkelenme kınama hakkını kendimde görüyorum
 
Siz mi karar veriyorsunuz insanların neyi hak edip hak etmediğine?
Hayır ben karar vermiyorum. iyileşip suçsuz günahsız bebeğini bi fazlalık olarak gördüğü sürece mantıken hak ettiğini düşünmüyorum. Siz neden takıldınız benim düşüncelerime? Sizce masum bir bebeği günah keçisi bellemek daha mantıksız değil mi? ben evlenebilme düşüncelerinden evvel destek alması taraftarıyım.
 
Son düzenleme:
Yorumlar çok sert. Ama ben yazınızı okurken nedense arkadaşınızla empati yapabildim. Hissettikleri çok insani geldi bana(bu arada 2 yıllık mutlu bir evliligim var. Yanlış anlaşılmasın arkadaşınızla aynı şeyleri yaşamadım yani) Öncelikle arkadasiniza hissettikleri şeyler için kendini suçlu hissetmemesini ve aynı şeyleri yaşayan insanların da kendisi gibi düşünebileceğini soyleyin. Sadece bebeğine ve kendisine biraz zaman lazım olduğunu,zamanın her şeyi güzelleştireceğini ve bütün bu olan bitenler durulunca;nasıl böyle şeyler düşünmüşüm ben diye kendini bile anlayamayacağını soyleyin.
 
Dışardan bakınca herşey ne kadar da net değil mi? Kimse sınanmadığı günahın masumu değildir sözü de bu yüzden zaten. Birde bu sözü eleştirmişler ya ne garip insanlar var.. İnsanların duyguları, pişmanlıkları, üzüntüleri vardır ya hani bazen sağlıklı düşünemez falan bu da böyle birşey işte. O arkadaş da dışardan baksa size çok hak verir belki ama o içeride işte aradaki fark bu. Tabii ki de ortada masum bir bebek var en günahsızından zamanla annesi de anlıycaktır belki de bigün şükredecektir ama bugün böyle karışık durumlar, duygular, gelecek kaygısı.. Bunu aşmak için de dediğiniz gibi destek alınması lazım iyi niyet ve anlayışla..
 
Aynen öyle arkadaşım. Ben bizzat aynı şeyi yaşayarak yorum yaptım üstelik. Yani bende hamile iken ayrıldım. Ve en çok bebeğime üzüldüm net konuşuşum bundan ötürü. En içten dileğim insaAllah bir an evvel bu yanlış düşüncelerinden kurtulur ve bu gibi aslında yersiz olan korkuları yerine kendisinin mutluluğu ve geleceği için kaygılanmanın beraberinde bebeğinide düşünür.
 
Reactions: 000
Arkadaşınızın içten içe böyle şeyler düşünmesi normal geldi bana. Yeni anne olmuş ve eşinden ayrılmış bunlar zor süreçler. Psikolojik olarak iyi durumda olmadığı için de bu düşünceler geçiyor aklından. Sağlıklı düşünemiyor artık.

Arkadaşınıza yaşadıklarının hiç kolay olmadığını ve bunu daha rahat atlatabilmesi için psikolojik destek alması gerektiğini uygun şekilde anlatmalısınız.
 
Aynı durumu yaşayan bir arkadaş bende de var. Ben de senin gibi arkadaşına ne söyleyeceğini bilemeyenlerdenim. birgün bana şöyle bir itirafta bulunmuştu. "çocuğumu seviyorum asla doğurmasaydım diyemem ama bu halde yeni biriyle başlamak çok zor" haklıydı aslında. Çocuğun hatası değil kendi hatasıydı. kötü giden evliliğe "çocuğumuz olsun" mantığıyla yaklaşmış, hatta tedavi görmüş bunun için öyle çocuk sahibi olmuştu. Sonra da baştan beri kötü başlayan evlilik kaçınılmaz sona ulaşmış, boşanmışlardı.
İşin gerçeği evli ve çocuklu bir bayan olarak yeniden birini bulamadı. Evet hep çocuklu baylar çıktı karşısına, ya da başka niyetle yaklaşanlar. Düşününce de imkansız değil ama bekar hiç evlenmemiş bir adam çocuklu birini neden istesin.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…