Kesinlikle fazla iyimsersiniz.
Gun geliyor afedersiniz wc gidemiyorum ki benim iglum cok sakin bir bebek.
Gerisini siz dusunun.
sakini böyle oluyorsa yandık desenize...
peki öneriniz nedir?
galiba herkesin kendine ait bir temposu var.
ben de bunca zaman hiç istemedim, hamile kalırım diye aklım gitti. ama şimdi cesaret edebilmişken denemeli miyim diye kendime soruyorum. bakalım eşimle de konuşacağız etraflıca.
bebeğiniz sağlıkla gelsin :)
tebrik ederim bir koltuğa bir sürü karpuz sığdırmışsın :)
günde en az 8 saat uyurum.
ve sadece geceleri uyuyabilirim
bu uykusuzluk beni bitirebilir yani.
bebek bakımını ben yapmak durumundayım. belki dönüşümlü olarak eşimle ücretsiz izne çıkabiliriz. anne ya da kayınvalide yok. temizlik için birilerini işe alabilirim.
tatil senede 1 zaten bizde. hani zaten şimdiden onlardan geri kalmış durumdayımiyice asosyal oluruz artık.
evet öyle oluyor telepati yöntemiyle anlaşıyoruz eşimle
süpersiniz valla tek başına altından kalkmışsınız.
başarılarınızın devamını diliyorum :)
yaparsinnnBu sene bana ne oldu bilmiyorum.
Bi bebek isteği geldi. Öyle ayılıp bayılmıyorum ya da başkasının bebeğini kucağıma falan almak, sevmek gibi şeyler istemiyorum. Bebekler bana biraz korkutucu bile gelirler.
Ama kendim bir insan yetiştirmek isteği içindeyim.
Önceden çok korkuyor ve neredeyse asla istemem diyebiliyordum. Şimdi bir bebeğin fiziksel ve duygusal ihtiyaçlarını karşılayabilirim diyorum. Bu konuda kendime güveniyorum. Nerden geliyor bu güven bana acaba
Biraz kendimden bahsedeyim.
6 yıllık evliyim
Yaşım 28 (eşim 33)
Mutlu olduğumuz bir evliliğimiz var.
İkimiz de çalışıyoruz.
Ben doktora öğrencisiyim. Derslerim bitti bu yaz çok önemli bir sınavım var.
Yeterlik sınavı.
Bu sınavda önce yazılı sonra sözlü olarak başarılı olmam lazım. Bunun için yaza kadar ders çalışacağım.
Sınavı geçersem de tez yazmaya başlayacağım.
Hayatımın bu aşamasında çocuk için zamana karar vermem gerekiyor.
Doktora gittim ön kontroller için kist vs görünür bir sorunum yok.
Eşim kararı bana bıraktı. Sınavımın ve tez yazma sürecimin tehlikeye girmesinden endişe ediyor.
Ben ise hepsini yapabilecek kadar güçlü hissediyorum.
Fazla mı iyimserim acaba?
Dışarıdan bakış açılarına ihtiyacım var arkadaşlar...
Sahsen ben evliligin 9.yilinda anne oldum.
Evlendikten sonra univetsite okudum. Yuksek lisansa baslayacaktim ama olmayinca hamile kaldim.
Bana sorarsaniz once doktoranizi bitirin.
O zaman direkt ertelemenizi tavsiye ederim
Bir yandan bebek bakimi bir yandan tez imkansiz gibi. Cok uslu bir bebekse olur. Ama yoksa emeklemeye basliyor tirmanmaya basliyor surekli pesinde olmali biri. Kimi bebek yemiyor kimi bebek gazli oluyor. Anne bir lokma atistirmaya bile vakit bulamiyor. Bu arada tez bence imkansiz.
Fazla hesap kitap yapma bence. Şu gün şu saatte olsun deyince daha çok stres oluyor Bebek mevzusu. Akışına bırak. SevgilerBu sene bana ne oldu bilmiyorum.
Bi bebek isteği geldi. Öyle ayılıp bayılmıyorum ya da başkasının bebeğini kucağıma falan almak, sevmek gibi şeyler istemiyorum. Bebekler bana biraz korkutucu bile gelirler.
Ama kendim bir insan yetiştirmek isteği içindeyim.
Önceden çok korkuyor ve neredeyse asla istemem diyebiliyordum. Şimdi bir bebeğin fiziksel ve duygusal ihtiyaçlarını karşılayabilirim diyorum. Bu konuda kendime güveniyorum. Nerden geliyor bu güven bana acaba
Biraz kendimden bahsedeyim.
6 yıllık evliyim
Yaşım 28 (eşim 33)
Mutlu olduğumuz bir evliliğimiz var.
İkimiz de çalışıyoruz.
Ben doktora öğrencisiyim. Derslerim bitti bu yaz çok önemli bir sınavım var.
Yeterlik sınavı.
Bu sınavda önce yazılı sonra sözlü olarak başarılı olmam lazım. Bunun için yaza kadar ders çalışacağım.
Sınavı geçersem de tez yazmaya başlayacağım.
Hayatımın bu aşamasında çocuk için zamana karar vermem gerekiyor.
Doktora gittim ön kontroller için kist vs görünür bir sorunum yok.
Eşim kararı bana bıraktı. Sınavımın ve tez yazma sürecimin tehlikeye girmesinden endişe ediyor.
Ben ise hepsini yapabilecek kadar güçlü hissediyorum.
Fazla mı iyimserim acaba?
Dışarıdan bakış açılarına ihtiyacım var arkadaşlar...
Evet canim, esim geldi yanima =) ben de bebekken usluymusum ya ama sonucta illa ki bize benzeyen taraflari olacak sonucta annesiyiz =D gece yatirirken mama verip şoyle bir 4 saat uyuyordu komsum. Zaten gunden gune buyuyecekler, illa ki bir duzene girecekler. Krese de basladi mi zaten okul hayatina girmis oluyorlar. Onemli olan senin istemen. Boyle duygular yasamak senin tercihin, senin kararin. Ki senin gibi kadinlarin olsun cocugu... Burada neler okuyoruz. Akli basinda, duzgun insanlarin yetistirecegi evlatlara ihtiyac var.hahah evet öyle oluyor telepati yöntemiyle anlaşıyoruz eşimle
süpersiniz valla tek başına altından kalkmışsınız.
başarılarınızın devamını diliyorum :)
yaa teşekkür ederim güzel sözleriniz için.
her şey insanlar için
annem 5 seneye yakın yatağa bağımlı yaşadı
bezinden mamasına yıkanmasına tırnak bakımından kıyafetine ilgilenmeye çalıştım. hani bunlardan sonra bebek ne kadar zor olabilir ki diye düşünüyorum bazen.
demlicaykeyfi evet tanıyoruz birbirimizi biraz sen de atandın di mi? eşinle aynı yerde misiniz?
28 e girince bi haller oldu bana gerçekten. demek yalnız değilmişim
bebek olursa bana benzese dünyanın en şanslı insanı olurdum herhalde. bayağı uslu bir bebekmişim. annem gece 10 da yatırırmış sabah 7 ye kadar uyurmuşum. (arada mama veriyormuş işte) kendimi mi klonlatsam?
işte benim hayatım sürekli masa başında ders çalışmak
yani şu an bunu daha fazla yapmalıyım
ama sınavı geçip tezi yazıp bitirsem de masa başında ders çalışma sürecim aynen devam.
ya komple vazgeçmeliyim ya da bi cesaret diyip bu işe girişmeliyim. bilemiyorum...
aynen öyle, bilmiyorum nasıl bir süreç olduğunu. her hamilelik olumlu sonuçlanacak diye bir şey de yok
belki hamile kalırım ama kaybederim falan
bunlar hep psikolojik yıkım.
bu maceraya girmeli miyim düşünüyorum...
önerinizi değerlendireceğim teşekkürler...
umarım yüksek lisansa başlarsınız bi an önce
alanınıza göre değişir ama yüksek lisans çok zor değil bebekle yapılır bence.
teşekkürler morportakal
tez sonrasına ertelemek bizim için çok uzun bir süre.
bakalım eşimle de konuşacağız..
Dra gittiyseniz ön kontroller için ve eşinizle bu konuyu konuştuysanız bebek gelmeye karar vermiş olabilirBu sene bana ne oldu bilmiyorum.
Bi bebek isteği geldi. Öyle ayılıp bayılmıyorum ya da başkasının bebeğini kucağıma falan almak, sevmek gibi şeyler istemiyorum. Bebekler bana biraz korkutucu bile gelirler.
Ama kendim bir insan yetiştirmek isteği içindeyim.
Önceden çok korkuyor ve neredeyse asla istemem diyebiliyordum. Şimdi bir bebeğin fiziksel ve duygusal ihtiyaçlarını karşılayabilirim diyorum. Bu konuda kendime güveniyorum. Nerden geliyor bu güven bana acaba
Biraz kendimden bahsedeyim.
6 yıllık evliyim
Yaşım 28 (eşim 33)
Mutlu olduğumuz bir evliliğimiz var.
İkimiz de çalışıyoruz.
Ben doktora öğrencisiyim. Derslerim bitti bu yaz çok önemli bir sınavım var.
Yeterlik sınavı.
Bu sınavda önce yazılı sonra sözlü olarak başarılı olmam lazım. Bunun için yaza kadar ders çalışacağım.
Sınavı geçersem de tez yazmaya başlayacağım.
Hayatımın bu aşamasında çocuk için zamana karar vermem gerekiyor.
Doktora gittim ön kontroller için kist vs görünür bir sorunum yok.
Eşim kararı bana bıraktı. Sınavımın ve tez yazma sürecimin tehlikeye girmesinden endişe ediyor.
Ben ise hepsini yapabilecek kadar güçlü hissediyorum.
Fazla mı iyimserim acaba?
Dışarıdan bakış açılarına ihtiyacım var arkadaşlar...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?