- 11 Ocak 2015
- 815
- 1.087
- 133
Merhabalar, aranıza yeni katıldım.
Bu siteyi 1 ay önce falan keşfettim o gün bugündür her gün mutlaka takip ediyorum siteyi.
Benim konum şöyle, 21 yaşındayım eşim 29 yaşında 1.5 yıllık güzel ve sakin bir evliliğim var. Yurtdışından gelin geldim, bir kaç farklı yerde çalıştım ama malesef sürdüremedim, üniversite mezunuyum ama mezun olduğum bölüm ile ilgili iş bulma imkanım sıfır. Her neyse çok şükür calisamama is bulamama psikolojisini atlattım. Ev hanımı olmak da güzelmiş.
Konu şu ki bir iki aydır hep bebek düşünüyorum. Benim yaşımda biri hamilelik dese bana belki "ama çok gencsin" derim.. neden nasıl oldu bilmiyorum ama istiyorum işte. Şuan korunuyorum doğum kontrol hapı kullanıyorum. Belki ben çok büyütüyorum ama eşim hiç bebek konusunu açmıyor en son doğum gününde yaşlanıyorum artık çocuk okula gittiğinde dedesi sanmasinlar tarzinda espriler yaptı ama o kadar.
O esprilerden biraz cesaret alarak bir ara açtım konuyu bebeğimiz olsa nasıl olur falan gibi, güzel olur tabi falan dedi, ama o kadar başka konu açıyor hemen film mi izlemek falan diyor, bebek pat diye olan bişey değil, korunmayı bırakmak lazım, folik asit e başlamak lazım. Istiyorum ki beraber konuşalım ve kararlar alalım.
Bana dese seneye başlayalım, o da olur, ben netlik seviyorum. Eşim daha sakin pek bişeyi kafaya takmaz. Olsa da olur olmasada olur huzurlu olalım biz ikimiz yeter ki modunda.
Ailem de pek sıcak bakmıyor sanırım, onun ailesi de, okuyorum burda da aileler torun falan ister.
Uzun oldu belki ama toparlayamiyorum, neden bilmiyorum ama bebek konusunu açmaya çekiniyorum. Biraz bekleyip bu duygunun gitmesini mi beklemem lazım, yoksa eşimle hislerini açık açık paylaşmayı mıyım
Teşekkür ederim sonuna kadar okuyanlar için.
Bu siteyi 1 ay önce falan keşfettim o gün bugündür her gün mutlaka takip ediyorum siteyi.
Benim konum şöyle, 21 yaşındayım eşim 29 yaşında 1.5 yıllık güzel ve sakin bir evliliğim var. Yurtdışından gelin geldim, bir kaç farklı yerde çalıştım ama malesef sürdüremedim, üniversite mezunuyum ama mezun olduğum bölüm ile ilgili iş bulma imkanım sıfır. Her neyse çok şükür calisamama is bulamama psikolojisini atlattım. Ev hanımı olmak da güzelmiş.
Konu şu ki bir iki aydır hep bebek düşünüyorum. Benim yaşımda biri hamilelik dese bana belki "ama çok gencsin" derim.. neden nasıl oldu bilmiyorum ama istiyorum işte. Şuan korunuyorum doğum kontrol hapı kullanıyorum. Belki ben çok büyütüyorum ama eşim hiç bebek konusunu açmıyor en son doğum gününde yaşlanıyorum artık çocuk okula gittiğinde dedesi sanmasinlar tarzinda espriler yaptı ama o kadar.
O esprilerden biraz cesaret alarak bir ara açtım konuyu bebeğimiz olsa nasıl olur falan gibi, güzel olur tabi falan dedi, ama o kadar başka konu açıyor hemen film mi izlemek falan diyor, bebek pat diye olan bişey değil, korunmayı bırakmak lazım, folik asit e başlamak lazım. Istiyorum ki beraber konuşalım ve kararlar alalım.
Bana dese seneye başlayalım, o da olur, ben netlik seviyorum. Eşim daha sakin pek bişeyi kafaya takmaz. Olsa da olur olmasada olur huzurlu olalım biz ikimiz yeter ki modunda.
Ailem de pek sıcak bakmıyor sanırım, onun ailesi de, okuyorum burda da aileler torun falan ister.
Uzun oldu belki ama toparlayamiyorum, neden bilmiyorum ama bebek konusunu açmaya çekiniyorum. Biraz bekleyip bu duygunun gitmesini mi beklemem lazım, yoksa eşimle hislerini açık açık paylaşmayı mıyım
Teşekkür ederim sonuna kadar okuyanlar için.
