Şimdi arkadaşım telefondan bir dünya yazdım silindi gitti. Şimdi, ben dün diğer konuda bana göre 'evet, aşkı öldürür' dedim. Ama şimdi 'Hayır, iyi ki doğurmuşum' diyorum. Yani ruh halime göre bir cevap ve senin kafanı da baya bir karıştıracak aynı kişiden iki yanıt. Çoluklu-çocuksuz her günümüz bir değil ki. Dün eşimle çok fena kapıştık (öyle şiddet ve gürültü değil. olayın başında eşim tartışmayı başlatan kişi. Sebep oğluma bağırdım. Yahuu isteyerek mi bağırmışım. Bunu biliyor ama kendine hakim olamıyor, neyse.) bende gergin o an ki ruh halimle öyle dedim. Çocuk işi sabır işi. Ben 35'lerinde anne oldum şimdi 40'larımdayım. Eşim 50. Yani geç çocuk yaptık. Bu hayat şartlarında, sinir stres zor. Bu bir bahane olmamalıdır elbet. Çocuğumu bile isteye doğurdum. Rabbim isteyen her kulunun kucağına bir bebek versin inşallah (Amin) Ama kolay değil öyle. Ben ona yetememekten çok korkuyorum. Eğitim hayatını çok önemsiyorum (Her birey gibi) Şimdi asıl soruna geleyim. Eşim 14 yıldır hayatımda. Kendisini çok seviyorum Sonradan aşık oldum kendisine. Şimdi de ölesiye seviyorum dersem abartmam yani. Arkadaşlar belirtmiş, bence de bende katılıyorum. Bir kişi neyse odur. Kişiliği çok önemlidir. Benim eşimde şükür saygılı bir insandır. Evlenmeden önce nasıl seviyorsam şimdi katlar bu sevgim. Eşimde beni sever (bunu biliyorum, hissediyorum) seviyordur yani
. Ama çocuk olduktan sonra çok tartıştık be arkadaşım. Yalan mı yazayım şimdi. Çocuk olduktan sonra bağlar çok kuvvetlendi kabul. Ama anlaşmazlıklar heep sudan sebepler. Ben üşür derim o sıcak der.Ben aç derim o doymuştur der. Ben hasta derim o abartıyorsun der. Yani düşer çocuk ooo kıyamettt. o anki refleksler yani. Bile isteye bağırmaz. Ama bende fena değilim. Çocuktan sonra geldi fena hallerim. Adama hep bağırıken buldum kendimi. Adam sus pus. Unutmadan, benim adam çay demlemeyi de bilirmiş hem de en misinden. Kızartmada bir hayl sabırlı. Çocu emzirirken gördük hünerlerini :) . Ben şunu da eklemek isterim güzel mutlu evliliklere çocuk gelsin. Sorunlu kavgalı, gürültülü evlilikleri BEBEK kurtarmaz. Yazık oluyor çocuklarımıza. Bazı kadınlardan duymuşluğum var. bir tane doğurayım sonra boşarım, bebeğimle mutlu huzurlu. Sanki mağazadan oyuncak bebek alıyor. Ee robot değil ki o bebek. Duyguları ne olacak?