Bebekli Hayat Bana Göre Değilmiş

Koalina sessizce takip edenlerdenim. Hastasın diye kalbini birde ben kırmayayım diye zaten kıranlar var bi sürü ama sana iyi niyetlilerde kötü niyetlilerde hiç biri fayda etmiyor.

Söyleyeceğim şeyi ömrüm boyunca kimseye söyleyeceğimi zannetmezdim ama lütfen bebeği evlatlık ver.
Senin için, eşin için, bebek için ve bebek hasretiyle yanan bir aile için. Organ nakli gibi bişey. Ne bileyim belki saçma bi benzetme oldu ama şu mesajın dehşet edici bir şey.
İnan sakince düşünüyorum kınamıyorum rencide etmiyorum veya başka başka duygular içerisinde değilim.
Seni hiç tanımayan görmeyen bir kere dahi mesajlaşmayan ben bile ürktüm. Belki de üstesinden gelebileceğin bir duygu değil bu. Toplu intihara sürükleme herkesi. Olmuyorsa olmuyordur.
Aynen ben de bir cok kez yazip yazip sildim, ama koalina bebegini papagani kadar sevmiyor malesef.
Her cocuk kendisini cani kadar sevecek bi anneyi hakeder, kaldi ki omrunun bi kac senesini feda etmek.
Eminim cocuga iyi bakiyordur, zarar vermiyordur ama anne sevgisi de sart.
Keske evlatlik verebilse ama toplumumuz bu uygulamya acik degil henuz.
 
Aynen ben de bir cok kez yazip yazip sildim, ama koalina bebegini papagani kadar sevmiyor malesef.
Her cocuk kendisini cani kadar sevecek bi anneyi hakeder, kaldi ki omrunun bi kac senesini feda etmek.
Eminim cocuga iyi bakiyordur, zarar vermiyordur ama anne sevgisi de sart.
Keske evlatlik verebilse ama toplumumuz bu uygulamya acik degil henuz.

Ben de ayni sekilde sizin gibi yazip yazip silenlerdenim. Yeni anne olmus birini kirmamak adina su konu acildigindan beri sustum ben de. Ancak bebege bisey olsa uzulmem cumlesini okuyunca kan beynime sicradi. Ayni anda dogum yaptik onunla. Benim de kizim 2.5 aylik. Iyi anne degilim ben de ozluyorum biseyleri. Kocami ozluyorm en basiti. Zaten bi gece evdeyse bi gece nobette olan hatta cogu zaman sehir disi goreve 3 4 gun surelerle giden bir esim var. Her gun bebegimle delirircesine ugrasirken eve sag saglim gelecek mi diye bir de koca yolu bekliyorum ben. En azindan onun kocasi her gun yaninda ve tam destek. Ustelik aileme de tam 1000 km uzaktayim. Onun ailesi de yaninda. Bazen yemek yemeyi unutuyorum. Isik hiziyla dus aliyorum. Sac taramayi unuttum. Burda kimsem yok. Hic kimsem.
Ama ben bunlara uzulup evladima sımsıkı sarilmayi ne zaman ogrendim biliyor musun ? 35 gun once dogum yapan ve bebegi 35 gundur yogun bakimda yatan can dostumun halini gorunce. Eminimki uykusuz kalmayi cok isterdi o 35 gunde. Ve 4 ay daha ayri kalacaklar tabi o da en iyi ihtimal bebek hayata tutunursa. Bebegi makineye bagli yasiyor su an tek basina nefes alamiyor. Annesini koklamadi annesi onu koklamadi. Dogar dogmaz bir kere kucagina alamadi. Apar topar aldilar yanindan bebegini. Burnu kapali dediler. O minicik beden 2 kere ameliyat oldu.. bu sefer de cigerleri gelismedi dediler. Koskoca 35 gun evlat aglamasina, onunla ilgilenmeye hasret bir anne ve evladini papagani kadar sevmeyen bir anne. Uzgunum cok cok uzgunum...
 
Koalina Koalina kuzenımle gorustum canım . Bıraz anlattım soyledıklerını , bu yasadıgı lohusa sendromu agır olarak gecırıyor dıyor.
Yanı okuduğu kadarıyla oyle duşundu , bırde sen bu geçmeyecek dıyorsun ya onun ıcınde dedı kı nereden bılıyor gecmeyecegını daha once yasamadıgı deneyım etmedıgı bısey ıcın oyle mı degıl mı karar veremez.
Ancak oda senın duzenlı olarak hem psıkıyatrı hemde yetıskın terapıstınden destek alman gerektıgını soyluyor. Haftada 2 gun vs gıbı olur dıye soyluyor, onun tanıdığı bırı yokmuş bu konuda uzmanlaşan .Dun aksam yazan arkadasın seceneklerı buna uygun mu o sekılde yazmıştı , kıme baslarsan basla ama devamını getırmesı lazım kımse 1-2-3 seansta mucızelere yaratmaz , hoşuna gıtmesede devam etmıs olması gerekiyor dıye soyledı .

Buarada bazı yorumları görünce sasırıyorum , ben bebegını sevmedıgını düşünmüyorum . Hele papağanla kıyaslanmaması da gerekiyor bence kırıcı oluyor.

Ama sunuda kabul etmek gerekır kı bazen bazı seyler zaman gectıkce buyur , daha olgunlaşır ve tanımı konulabılır. Tabı kı suanda ona duyduğu merhamet , bebegın acızlıgı onu yoruyor ve uzuyor , bunu sorumluluk olarak adlandırıyor daha sonrasında tamamen yasadıgı seyın sevgı olduğunu öğrenecek.

Mesela babalık , babalık annelık gıbı başlamıyor tam 3 sene boyunca çocukla vakıt gecırdıgınde beyınde salgılanan bır hormonla cocugun babası olduğunu tam olarak kavrıyorlarmış bunlarla alakalı bılımsel açıklamalar okumuştum .

Şuanda hem sağlıklı dusunemedıgını unutmayın bence , bırde kendımızlede kıyaslamayalım olumsuz olarak . Ona yakın orneklerı elbette verelim , mesela benım 2. cocugumda bır cok kez dışarı çıkma deneyımım oldu avm fılan gıtmeye calıstım ıkı çocukla her defasında bambaşka sekılde rezıl olup donduk , sımdı guluyorum ama o zaman bayada ağladım yanı . Bırde avm gezmeye gıdıp , emzırme odalarından cıkamayıslarımız var kı evlere şenlik.

Ben sevmedıgını düşünmüyorum , sadece tanımı yapamıyor ve olumsuz dusuncelere cok odaklanmış dıye düşünüyorum .
 
Son düzenleme:
Casper25 Casper25 S Sismaniye ve @KaraTurna
Ben üzgün değil miyim sizce? Yahut elimde olsa deliler gibi sevmek, sevmez miyim? İşkence mi ediyorum, bakmıyor muyum, sürekli yüzüne seni sevmiyorum falan mı diyorum? Bebeğe yazık ama bana değil mi? Elimde olmayan duygularla boğuşuyorum. Siz de "böyle bir anne" diyorsunuz. Zaten bir şeylerin yanlışlığını farkettiğim için bu haldeyim.
 
Cuma günü başka bir doktora randevum var bakalım ne diyecek.


İlk gittiğim doktor sanırım pek ciddiye almadı. Bu cuma başka birine randevum var nasıl olacak bakalım ama ben de üzülğyorum. Bir tane mutlu duygum kalmadı, pişmanlık, korku, ümitsizlik, üzüntü vs...


Evet anlıyor, anlamıyor ama herkes mutsuz maalesef...olamıyorum eskisi gibi neşem falan kalmadı. Her gün kendimi itekliyorum artık nereye kadar bilmiyorum.

Bir arkadaş uzman isimler vermiş mutlaka görüş birisiyle lütfen..
 
Casper25 Casper25 S Sismaniye ve @KaraTurna
Ben üzgün değil miyim sizce? Yahut elimde olsa deliler gibi sevmek, sevmez miyim? İşkence mi ediyorum, bakmıyor muyum, sürekli yüzüne seni sevmiyorum falan mı diyorum? Bebeğe yazık ama bana değil mi? Elimde olmayan duygularla boğuşuyorum. Siz de "böyle bir anne" diyorsunuz. Zaten bir şeylerin yanlışlığını farkettiğim için bu haldeyim.

ne olur şu konuyu tekrar kapattır

daha önce de yazdım bu konunun ilk açıldığı zamanlarda

sana iyi gelecek, desteğini istediğin kişilere özelden yaz

ara telefonda ağla

ama bu açık platformda seni aşağı çekecek çok yorum da var

mesela bazı yorumları beğensem mi beğenmesem mi ben onu bile tartamadım zira bazı cümleleri evet on numara ama bir kelime bile seni incitebilir

bak @Mune da diyor kapatalım diye hadi kapattır biz sana yine destek olmaya hep buradayız

yine açarsın konu gerektiğinde
 
Buna şaşırmadım inanın.
Böyle bir cevap bekliyordum zaten,bir sebebi olmalıydı bunun zira sizinki sevmemek değil bence.
Peki şimdi kardeşinizi seviyor musunuz?
Ona bakınca ne hissediyorsunuz? o kac yaşına gelince onunla güzel vakit geçirmeye başladınız? Yoksa hep mutsuz muydunuz?
Seviyorum tabi ki şimdi 17 yaşında bir genç kız. Ufakken pek hoşlanmıyordum vakit geçirmekten, 5 yaş civarı sanırım daha iyi vakit geçirmeye başladık.
Koalina nerede oturuyorsun.
Bilemiyorum eğer güvenirsen kk dan gönüllü kadınlar bulalım.istersen sosyal medya hesaplarından inceleyelim birbirimizi.daha başka referanslar da verelim.
Haftanın bir kaç günü gelip sana yardımcı olalım.
Yaz yaz nereye kadar.bazen de reel çözüm yolları gerekiyor.
Bir gözlemlersin kendini.geçici olabileceğini görürsün hislerinin belki böyle bir destek grubunu arkanda bulursan.
Yurt dışında sürekli yapıyor arkadaşlarım bu destek uygulamalarını.
Ben varım eğer sen böyle bir destek istersen.annen yanında yokmuş ona çok üzülüyorum.bu psikolojik durumda yalnız kalmaman gerekiyor bence.cevap bekliyorum.istanbul Avrupa yakasındayım ben. .
Teşekkür ederim düşğnceniz için yani per perişan değilim. Biraz düzen oturttum ama manevi olarak kimsenin olmaması beni yoruyor. Şu an psikiyatri işleri sebebiyle ailemin yanındayım ama annemin beni anladığı yok,daha çok strese sokuyor diyebilirim. Manyak mısın, dayaklıksın, şımarıksın, bekarken iş yaptırmadık şimdi zora gelemiyorsun gibi şeyler söylüyor.
 
Konuyu takipteyim ama hiç yazmadım bugüne kadar, yapılan bazı yorumlar kanımı donduruyor. Allah sizi ıslah etsin ne diyeyim, bu kızcağız depresyonda! Herkes sizin gibi anasının karnından ''Mükemmel Anne'' olarak doğmuyor. O şeref sizlere ait. Ban yemek istemiyorum yoksa devam ederdim.

Koalina Koalina konunu kapattır yalvarırım.. Bu konuya yazılanlar seni daha kötü yapmasın, lütfen..
 
Annen sanki biraz üzerine gelebilecek yapıda bu kadar bilmemesi belkide iyidir
Kız kardeşin yokmu ?
Eşin açısından oldukça şanslı olduğunu düşünüyorum arada isyan etmesi çok normal oda deşarj olabilmeli
O anlarda gitsin mutlu olsun diye düşünme
Eşin bu durumun düzelmesini ve seninle bebeğiyle mutlu olmayı istiyor
Gerekli eforuda sarfediyor bence
Senin bu durumda olmanın en büyük sebebi zayen hazır olmadığın bir ruh halindeyken kısa sürede bebekle başbaşa kalman bence koalina
Bende yaşadım lohusa sendromu konuşmuştuk seninle
Annem tam 2 ay kaldı gitti ona rağmen günlerce ağladım çok zorlandım
Sen sadece 10 gün sonra ne olduğunu anlayamadan yanlız kaldın
Ya annen şartları zorlayıp seninle kalmalıydı yada sen ailenin yanında durmalıydın
İmkan olsa direk yardımcı bakıcı tutmalıydın ama geçti bunlar artık
Şimdi ailenin yanındaymışsın bu durumdan max düzeyde faydalan
Uzun uzun duş al
Alışverişe git
Kitap oku vs
Biraz daha kaliteli uyuman için yardımcı olsunlar
Bende emziriyorum ama annemlere gidince annem yanına alıp gece mama verdi ben uyudum
En başta sağlıklı bir anneye ihtiyaçları var
Ben senin bebeği sevmediğinide düşünmüyorum
İyi bakmak için elinden geleni yapıyorsun
Bebek için endişeleniyorsun
Emziriyorsun
Sırf daha rahat gördüğü için hiç emzirmeden mama veren bir sürü insan var
Ama sen yapmadın
Sütün azaldı korkusuyla çoğalsın diye elinden geleni yaptın
Sevmeme konusu biraz çevrenden ve aşina olduğumuz anne kalıbından kaynaklanıyor bence
Yani çok anaç
Hep mıç mıç
Herşeyi mükemmel gösteren
Tek bir sn dahi pişman olmamış gibi davranan
Gösteriş anneliği yapan o kadar çok insan varki
Olması gereken bu diye biliyoruz
Yerleşmiş artık içimize
Sen onlar gibi olmayıncada
Olmadım işte eksiğim sevinemiyorum ben anne olmamalıydıma daha kolay bağlıyorsun
Özgür yaşamış her kadın tüm hayatının kontrolünü bir bebek alınca doğum sonrası hormonunda etkisiyle zaten bi çöküntü yaşar
Bende yaşadım
Bi çok insanda yaşıyor
Dile getirmiyorlar sadece
Senin hepsi üst üste bindi
Ani gebelik
Alışamadan doğum
Doğuma adapte olamadan hayatında köklü değişim
Kısa sürede aniden başbaşa kalma
Zor bebek vs
Arkadaşlarım verdiği doktor tavsiyelerini listele ve incele
En içine sinenine randevu al
Ben sana inanıyorum
Zamanla çok başka şeyler konuşacağız
Teşekkür ediyorum, bir erkek kardeşim var 3 yaş küçük bir de 15 yaş küçük sınava hazırlanan kız kardeşim. En büyük benim yani yardımcı olamıyorlar herkes kendi derdinde...
Annem evet olayın boyutunu bilse sanırım çocuğu alıp beni de hastaneye yatırır. Şu an onun zannettiği ben gezemiyorum, tozamıyorum diye ağlıyorum yahut susturamayınca gece uyuyamayınca ağlıyorum. Hadi çık dışarı diyor ama şu an en çok istediğim yete gitsem bile zevk almayacağım. Çünkü anne olma yükü çöktü içime ve çok bunaltıyor bu beni.
Annem 10 gün kaldı ama kayınvalidem bir süre dha bizde kalıp gitti. Sonra ben kötü olunca kırk güne kadar onlarda kaldım. Tamamen yalnız kalmadım ama kimse de bana sarılıp geçecek demedi, ya ben anlatamadım ya onlar anlamadı.
Eşim sağolsun hem uzun saatler çalışıp bir de benim buhranımla uğraşıyor. Bense atlatamayacakmışım gibi hissediyorum ve bari o kendini kurtarsın modundayım şu ara.
 
Konuyu takipteyim ama hiç yazmadım bugüne kadar, yapılan bazı yorumlar kanımı donduruyor. Allah sizi ıslah etsin ne diyeyim, bu kızcağız depresyonda! Herkes sizin gibi anasının karnından ''Mükemmel Anne'' olarak doğmuyor. O şeref sizlere ait. Ban yemek istemiyorum yoksa devam ederdim.

Koalina Koalina konunu kapattır yalvarırım.. Bu konuya yazılanlar seni daha kötü yapmasın, lütfen..
Üyelik iptali istedim çünkü özel mesajla yazanlar daha fena. Geçmeyecek minvalşnde şeyler yazılmış ve az umut kırıntım varsa o da yok oldu,örnek:


ben var ya, hislerimi burda ifade etsem linç ederler beni.
kızımı çok seviyorum ama hergün ve hergün öfke doluyum. lanet olsun seni doğurduğum güne diyorum. bir görsen o kadar akıllı hiç üzmeyen bir bebek ki...
hangi akla hizmet bebek sahibi oldum bilmiyorum. kötü bir anbe olmaktan korkuyorum. benim yüzümden psikolojisi kötü bir çocuk büyüsün istemiyorum..
daha bir kaç aylıkken uzun zaman uyuyunca acaba öldü mü deyip içten içe sevinirdim...
annemi arayıp etrafta bebek isteyen varsa götür onların olsun demişliğim var...
hala attığım her adımın bebeğime bağlı olmasından nefret ediyorum.
evcil hayvan besliyor olsan kurtulma şansın var, ama bunun yok...
anne olmak isteyen herkese YAPMAYIN diye hakırasım var...
anne olanın aklına sıçsınlar diyorum sürekli.
ne bileyim öyle işte
 
Üyelik iptali istedim çünkü özel mesajla yazanlar daha fena. Geçmeyecek minvalşnde şeyler yazılmış ve az umut kırıntım varsa o da yok oldu,örnek:


ben var ya, hislerimi burda ifade etsem linç ederler beni.
kızımı çok seviyorum ama hergün ve hergün öfke doluyum. lanet olsun seni doğurduğum güne diyorum. bir görsen o kadar akıllı hiç üzmeyen bir bebek ki...
hangi akla hizmet bebek sahibi oldum bilmiyorum. kötü bir anbe olmaktan korkuyorum. benim yüzümden psikolojisi kötü bir çocuk büyüsün istemiyorum..
daha bir kaç aylıkken uzun zaman uyuyunca acaba öldü mü deyip içten içe sevinirdim...
annemi arayıp etrafta bebek isteyen varsa götür onların olsun demişliğim var...
hala attığım her adımın bebeğime bağlı olmasından nefret ediyorum.
evcil hayvan besliyor olsan kurtulma şansın var, ama bunun yok...
anne olmak isteyen herkese YAPMAYIN diye hakırasım var...
anne olanın aklına sıçsınlar diyorum sürekli.
ne bileyim öyle işte
Ben anne değilim, olmaya çalışıyorum. Olduğumda ne yaşayacağımı bilmiyorum, ve kendi içinde yaşadığın acıyı kucaklıyorum. Sen kötü bir anne falan değilsin, sen depresyonda ve yalan söylemeyen bir annesin. Milletin yanında yavrum yavrum diye bağrına basanların bunları düşünmediği ne malum?

Depresyon bu güzelim, ve inan bana geçecek. Hayatımız bir tren garı duygularda tren. Gelecekler, bekleyecekler ve zamanları dolduğunda gidecekler. Her duygunun bir ömrü vardır, bunun da var. Ne zaman biter ne şekilde olur bilemem ama bütün kalbimle söylüyorum ki geçecek.

Ve tekrar ediyorum yalvarırım kapat konuyu, dayanamıyorum sana yazılanlara. Özel mesajla yazanları da Allah'a havale ediyorum. İnsan kınadığını yaşar unutmasınlar.
 
Canım benimki bunları yaklaşık iki haftadır yapıyor. Gülmeler hatta cevap vermeler başladı, garip sesler çıkartıyor. Tanıyor mu zannetmiyorum henüz. Yine de desen ki eski hayatını geri alacaksın düşünmez dönerim maalesef. Özellikle gece uykusunun uzun zaman boyunca deliksiz olmayacağını düşününce geliyorlar bana. Benim 4'ten 5'ten sonra sabaha kadar uyumuyor. Gözünü de açmıyor, mızık mızık yarım saattr bir ağlıyor, ıkınıyor, mızırdıyor bir şeyler. Bitmiyor günüm ve sabah olmuyor sanki. Direk aynı günden sonsuza devam ediyorum hissi ve günlük 3-4 saat uykular. Akşam eşim zaten 7'de geliyor, bebek uyusa da 2 saat oturabilsek bir bardak çay içsek düşüncesi...bebeğin gece yarısına kadar uyumayıp benim sinirlenmem, eşimi özlemem, uykusuz kalmam vs... Eminim bir çok anne de yaşamıştır ama işte ben fazla büyütüyorum veya dirayetsizim veya alışamıyorum aylardır.
Ben sanırım "olduğu kadar" kısmında da problemliyim. Daha iyisi olabilecekken neden olduğu kadarla yetineyim gibi düşünüyorum ister istemez. Neden rahatça gezmek varken bebeğin saatine uygun ve olduğu kadar gexebiliyorum gibi...
Ama şu an annemin yanındayım ve anladım ki etrafında anne baban ve kardeşin olunca her şey daha kolay. Bugün uzun zamandır ilk defa kahkaha attım mesela.
bunları her anne yaşıyor illaki emin olun. bende derdim acaba ne zaman yatıp bir daha sabah kalkacağım diye. ama her şey düzene giriyor. tabiki yardımcı çok önemli en kötü zamandasınız. ilk 3 ay bazen annem yada kardeşim benimle kalırdı o gece nasıl dinlenmiş uyanırdım. o günler ömrüm hep böyle geçecekmiş gibi gelirdi. ama şimdi erkenden yatıyor ve kalkmıyor hiç. gezme tozma meselesine gelince büyüyene kadar evet olduğu kadara alışsanız iyi olur. elbette daha iyisi olabilir ama keşke olsa ama bebek ufakken bu durum zor. ama bu eğlenmemize engel değil olmamalı. tamam tatile gittim ama kafama göre denize giremedim. uykusu maması memesi herşey düşünülmek zorunda ama bebeği bu durumlara engel olarak görmezsek daha mutlu oluruz. mesela hafta sonu kayağa gidiyoruz 2 yaşında bebekle sence ne kadar kayabiliriz. ama oğlum ikinci kez kayağa gidiyor ilkinde çok küçüktü bu sefer karla tanışacak kardan adam yapacağız. bunu yaparken oğlum olduğu için kardan adam yapıyordum yoksa kayacaktım dersem mutsuz olurum. onun yerine yeni keşfettiği bir şeyin keyfini beraber çıkarmak olarak bakacağım. çocuğunuz var diye şunu yapmayalım zaten zevk almıyorum buraya gitmeyeyim zaten birşey anlamam diye bakmayın en fazla bir öğünü kaçar en fazla bir saat geç uyur. şimdi çok küçük ama büyüyünce herşey kolay olacak. emin olun kimse gece uykusundan zevkle uyanmıyor bebek için bile olsa. kısaca salıverin hayatı ve yardım alın. temizlik bebek bakımı konusunda. alt komşum eşi görev için şehir dışına çıkınca bir yardımcı aldı. saatlik anlaşıyorlar o 2 saat anne duşa giriyor güzel bir kahve içiyor. belki bir film izliyor. iyi geliyor. illaki tek bakacağım diye zorlamayın 2 saat bebeğinize başkası baktı diye bebekte hasar olmaz ama mutlu anne = mutlu bebek. bebekler annenin gerginliği kesinlikle hissediyor. bir şey okumuştum. bir anne anlatıyor. bebeğinin tırnağını keserken derin kestiğini sanmış bebek ağlamamış ama anne endişe edip panikleyince bebekte ağlamaya başlamış. bebekler gergin ortamda gergin hissederler ve fazla mızıklanırlar
 
:KK34: :stop: Onlar düzelememiş, destek alamamış lütfen sen desteğini alacaksın ve hersey daha farklı olacak. Bu kopyaladığın mesajı yazan kısıyle , senın durumun farklı olacak .
Diyecek bısey de bulamıyorum ama yazdıkça buraya belkıde daha da cok ıcıne gırıp, çıkılmaz hale geliyor durumun .
 
Türk milleti olarak ağlayan cocuklara tahammülümüz yok hepimiz sabırsısız ağlamasın etmesin yedı yirmi dört kucagında gezdir yeterkı ağlamasın diyen halden anlamayan insanlar var. cocuk bu aglayacak tabi karnı toksa altıda temizse aglayınca surekli kucagına alma zamanla alısacak oda kendi kendine yasamayı ogrenecek
 
Üyelik iptali istedim çünkü özel mesajla yazanlar daha fena. Geçmeyecek minvalşnde şeyler yazılmış ve az umut kırıntım varsa o da yok oldu,örnek:


ben var ya, hislerimi burda ifade etsem linç ederler beni.
kızımı çok seviyorum ama hergün ve hergün öfke doluyum. lanet olsun seni doğurduğum güne diyorum. bir görsen o kadar akıllı hiç üzmeyen bir bebek ki...
hangi akla hizmet bebek sahibi oldum bilmiyorum. kötü bir anbe olmaktan korkuyorum. benim yüzümden psikolojisi kötü bir çocuk büyüsün istemiyorum..
daha bir kaç aylıkken uzun zaman uyuyunca acaba öldü mü deyip içten içe sevinirdim...
annemi arayıp etrafta bebek isteyen varsa götür onların olsun demişliğim var...
hala attığım her adımın bebeğime bağlı olmasından nefret ediyorum.
evcil hayvan besliyor olsan kurtulma şansın var, ama bunun yok...
anne olmak isteyen herkese YAPMAYIN diye hakırasım var...
anne olanın aklına sıçsınlar diyorum sürekli.
ne bileyim öyle işte

Çok üzülüyorum senin için koalina bir çıkmazdasın. Vicdan azabı çekiyorsun ama hissettiklerin elinde değil. Baştan istememekte haklıymışsın demek ki kendini çok iyi tanıyorsın ve gerçekten dürüst bir insansın.

Yapılacak yorum yok aslında tek önerim bundan gerisinde yapacak bişey olmadığı için uzman yardımı alman. Bakarsın düşündüğünden daha iyi gelir zamanla da tamamen geçmese de azalır bu hisler. Sana içten dileklerimle bunu inşallah atlatır ve mutlu bir aile olursun diyorum.
 
Sizin için buradan yapılabilecek tek şey var bence, dua etmek. Umarım en kısa sürede bu düşüncelerden kurtulur, iç huzurunuzu bulur ve mutlu olursunuz.
 
İyice saçmalandı artık ya insanlar birbirlerini üzmek dibe çekmek için bir yarışa girmişler bu forumda !!!! Bu durumda olan bir kadına geçmeyecek filan yazmak kendi olumsuz hikayelerini anlatmak özelden yazmak mutsuz etmek umutsuzluğa düşürmek nedir ? Karşısındaki insan kötü olunca mutlu mu oluyorlar acaba !!!! Yazık çok yazık kadın kadına destek değil köstek oluyor işte öyle bir dünyadayız çok acı çok sinir bozucu!!!! Koalina yerinden olsam özelden yazanları ifşa ederdim burada seni dibe çekmeye çalışan kimmiş görürdük bu kadarına pes
 
Casper25 Casper25 S Sismaniye ve @KaraTurna
Ben üzgün değil miyim sizce? Yahut elimde olsa deliler gibi sevmek, sevmez miyim? İşkence mi ediyorum, bakmıyor muyum, sürekli yüzüne seni sevmiyorum falan mı diyorum? Bebeğe yazık ama bana değil mi? Elimde olmayan duygularla boğuşuyorum. Siz de "böyle bir anne" diyorsunuz. Zaten bir şeylerin yanlışlığını farkettiğim için bu haldeyim.
Hayir ben iskence etmeyecegini hatta bakim ve ilgi konusunda bir cok anneden daha iyi oldugunu cok iyi biliyorum.
Inan seni asagilamak nasil sevmezsin demek degil niyetim, ama olmayinca olmamis demek ki.
Mukemmeliyetci oldugun icin boguldugunu dusundum hep. Dedim ki rahat olabilse anneligin o kadar bogucu bir sey olmadigini farkedecek. Cok ilgimi cektin ara ara mesajlarina baktim, olumlu gelismelere sevindim.
Lakin su bebek olse su anki durumumdan iyi tarzi birsey dedigin mesaji gordukten sonra ciddi dusuncem bu bebegin evlatlik verilmesi oldu. Emin ol sadece bebegin iyiligi icin degil. Ben de cok bocaladim anne olarak, biri otizmli biri asiri zor bi cocuk. Ben hicbir zaman ozgur olamayacagim der daha da bunalirdim.
Hatta bi ara cocuklari devlet elimden alsa nasil olur diye dusunup rahatladigim bile oldu, annem biz cocukken hapise atsalar beni keske dermis. Ben boyle dusundukten sonra da ikileme duser onlari cok ozlerim diye aglardim.
Iki ucu boklu degnek yani.
Bu buhranlarin olmasi normal, lakin normal olmayan kisim iste yukarida beni o mesaji yazmaya iten kisimdi.
Umarim gercek dusuncen degildir.
 
Bide bebek bakımı için eğitim almak lazım diye düşünüyorum nasıl uyutulur nasıl gazı cıkarılır ne zaman emzırılır gibisinden bakımda zorlanınca buda depresyona sürükler insanı
 
X