Bebekli Hayat Bana Göre Değilmiş

Merak edenler için ilk mesajımı da güncelledim;
Psikolog ve psikiyatri ile beraber devam ediyorum. Depresyonun yanında anksiyete de olduğu söylendi. Kullandığım
hafif bir ilaç vardı, değişmedi. Psikolog bir anne sorunu da tespit etti, şaşırmadım :KK70:

Eşimin ısrarıyla homeopati diye bir yöntem de denedim. Ne kadar güvenilir hiç bir bilgim yok, araştırmamıştım bile.

Ney ne kadar işe yaradı bilemiyorum ama her şey biraz daha iyi. Zaman geçtikçe sevgim de artıyor yapabildiklerim de...
Tabi hala o sıkışmışlık hissi yakamı bırakmıyor. Yalnız kalmayı çok severdim ama nadiren mümkün ki yalnızken bile zihnim dolu. Evet gün içinde vakit geçirirken eğleniyorum ama özel zamanlara da ihtiyaç duyuyor, eski boş vakitlerimi- sorumsuz yaşamımı arıyorum. İstediğim zaman uyuyabilmek, çantamı alıp çıkmak ve keyfimce gezmek, sabahlamak gibi şeyler lüks. Bu konuda yalnız olduğumu zannetmiyorum, bir çok anne arıyordur bu durumu.
Kısacası buz gibi suya girmiş gibiyim. Başta ciddi bir şok yaşadım ama suyun içinde kaldıkça alışıyorum. Tabii kimseye de "su çok güzel sen de gelsene" diyemem, demem :)
Yardımcı olanlara teşekkürler
Homeopatie alternatif tip.. cok ilgiliyim alternatif tipa dikkatimi cekti.. senin rahatsizliginda bitkisel neler kullanilir bilemiyorum.. ama sakinlestirici bitkiler filan diye dusundum nedense.
 
Büyüdükçe öyle çok güzelleşecek ki herşey. Ancak çantamı alıp çıkamıyorum kısmı sanırım uzun zaman bizimle yaşayacak..
 
Bu arada hislerim şu şekilde; bebeğini alacağız ve eskiye döneceksin deseler ne cevap vereceğime emin değilim ama muhtemelen hayır derim.
Bir kaç hafta önce hiç düşünmeden dönerim diyordum.

Şimdi bana gülüyor, hep gülüyor çok neşeli, gözümün içine bakıyor iki çift laf edeyim diye :) şımarık hareketler, yapabildiği kadar bıdırdanma şeklinde iletişim kuruyoruz. Bütün gün dışarıda durduğumuz da oldu, pek sorun çıkarmadı. Hava güzelse geziniyoruz, değilse evde saçma sapan oyunlar oynuyoruz:)
Ne istediğini de anlıyorum artık sesinden ve hareketlerinden. Kimsenin onu bu şekilde anlayamayacak olması da garip bir duygu.

Zaten anne sevgisi zaman ile olur. O ilk dogumda pembis bulutlar üzerinde gezeni sadece instagramda gördüm :)

Daha öncede demistim, ilk zamanlar iletisimsizlik ve uykusuzluktan dolayi agir. Buna bide hormonlar ve cevre baskisi eklendiginde harbi bir senlik oluyor :)

Sonradan dedigin gibi bebek ne istiyor belli oluyor, bir rutin gelisiyor. Bu yeni rutinde yerini bulmak zaman aliyor ama basaracaksin, eminim. Önceki yasamini hic bir zaman geri alamazsin, ama tamamen kaybetmezsin de. Olaya Koalina versiyon -1 olarak bakma, olaya Koalina versiyon 2.0 olarak bak. Farkli, yeni ve dahada güclü.
 
Bu arada hislerim şu şekilde; bebeğini alacağız ve eskiye döneceksin deseler ne cevap vereceğime emin değilim ama muhtemelen hayır derim.
Bir kaç hafta önce hiç düşünmeden dönerim diyordum.

Şimdi bana gülüyor, hep gülüyor çok neşeli, gözümün içine bakıyor iki çift laf edeyim diye :) şımarık hareketler, yapabildiği kadar bıdırdanma şeklinde iletişim kuruyoruz. Bütün gün dışarıda durduğumuz da oldu, pek sorun çıkarmadı. Hava güzelse geziniyoruz, değilse evde saçma sapan oyunlar oynuyoruz:)
Ne istediğini de anlıyorum artık sesinden ve hareketlerinden. Kimsenin onu bu şekilde anlayamayacak olması da garip bir duygu.

Çok sevindim Koalina.
Zamanla daha da güzelleşecek; yürümesi bi ayrı heyecan olacak, konuşması bir ayrı. Hayatı anlamaya çalışması, sana anlatışı da ayrıca güldürecek.

Bak 3-4 gün önce, benim oğlan haldır huldur koşarak yanıma geldi "Isırdıığ ısırdığğ anne ısırdı beniğğ" diyerek öbür odadan. "Noldu oğlum kim ısırdı, Safiş mi ısırdı? (Safiş bizim kedi)" diye sordum; "Hayığğ gel gel" dedi elimden tuttu odaya götürdü. Ben de düşünüyorum la evin içinde kim ısıracak bu çocuğu, kedimiz de öyle saldıran bi hayvan değil, garibim kendi halinde... Elimden çekiştire çekiştire götürdü televizyonun yanındaki kaktüsü gösterdi :KK70: Bizim akıllı merak etmiş kaktüse ellemiş, dikeni batmış meğer. Ona diyormuş "Isırdı beni" diye. Gülmemi tutamadım.
Yani böyle tabirlerini, anlatışını duyacaksın daha; o masum hali, merakla başına minik işler açması filan, onun dünyasına katıldıkça daha keyifli olacak.
 
Merhaba Koalina Koalina ,benzer duyguları yaşadım .zaman zaman halen yaşıyorum maalesef .Oglum 3,5 yaşında .Ve o kısıtlanmış ,boğazım sıkılıyor hissi bende de oluyor .Tabiki çocuğumuzu seviyoruz ama biraz özgür ruhlu olmaktan oluyor sanırım .
Bende sizin gibiydim kafamı eseni yapardım .5 dk içinde çantamı alıp çıkardım.Simdi 5 dk ötedeki marketten ekmek alıp gelmek bile en az yarım saat :KK70: bugün evi süpürüp sildik 2 saat sürdü küçücük ev :)) normalde sceleciyim,tez canlıyim o yüzden ruhum daraliyor ama yapacak birşey yok .
Hissediyorlar maalesef .Gecen gün oğluma 'birsz ayrıl benden ,sürekli dibimde durma bı yalnız kalayım diye bile' söylendim ne kadar saçma dimi aslında ? Ama oluyor maalesef sonra sarıldım özür diledim ağladım konuştum .
Güle güle buyutun inşallah cook mutlu olun
 
Yeniden güldüğünü görmek çok güzel canım çok mutlu oldum 😊
Herşey daha da güzel olacak inşallah. İyi ki yazdın bunları. Senin gibi hisseden anneler de okuyup belki içleri rahatlayacak sayende
 
Bu arada hislerim şu şekilde; bebeğini alacağız ve eskiye döneceksin deseler ne cevap vereceğime emin değilim ama muhtemelen hayır derim.
Bir kaç hafta önce hiç düşünmeden dönerim diyordum.

Şimdi bana gülüyor, hep gülüyor çok neşeli, gözümün içine bakıyor iki çift laf edeyim diye :) şımarık hareketler, yapabildiği kadar bıdırdanma şeklinde iletişim kuruyoruz. Bütün gün dışarıda durduğumuz da oldu, pek sorun çıkarmadı. Hava güzelse geziniyoruz, değilse evde saçma sapan oyunlar oynuyoruz:)
Ne istediğini de anlıyorum artık sesinden ve hareketlerinden. Kimsenin onu bu şekilde anlayamayacak olması da garip bir duygu.
Demek istenilen buydu işte canım.gözlerinden anlayacaksın , sesinin tonundan...tek bağlayan şeyin aynı kan aynı can aynı vücutta olmanız değil , kurdugunuz bambaşka bir bağın oldugunun farkına varacaksın böyle zamanla.
 
Homeopatie alternatif tip.. cok ilgiliyim alternatif tipa dikkatimi cekti.. senin rahatsizliginda bitkisel neler kullanilir bilemiyorum.. ama sakinlestirici bitkiler filan diye dusundum nedense.
Toplu iğne başı kadar iki minik hap verdi yüzlerce sorudan sonra. Ne işe yaradı ben de merak ediyorum açıkçası :KK70:
 
Bebis büyüdükçe daha çok rahata kavusacaksiniz, o hisleri eminim tek siz değil çoğu kişi yaşıyordur.
Bebisinizle ve eşinizle mutlu bir hayat dilerim.. :KK200:
 
Çok sevindim Koalina.
Zamanla daha da güzelleşecek; yürümesi bi ayrı heyecan olacak, konuşması bir ayrı. Hayatı anlamaya çalışması, sana anlatışı da ayrıca güldürecek.

Bak 3-4 gün önce, benim oğlan haldır huldur koşarak yanıma geldi "Isırdıığ ısırdığğ anne ısırdı beniğğ" diyerek öbür odadan. "Noldu oğlum kim ısırdı, Safiş mi ısırdı? (Safiş bizim kedi)" diye sordum; "Hayığğ gel gel" dedi elimden tuttu odaya götürdü. Ben de düşünüyorum la evin içinde kim ısıracak bu çocuğu, kedimiz de öyle saldıran bi hayvan değil, garibim kendi halinde... Elimden çekiştire çekiştire götürdü televizyonun yanındaki kaktüsü gösterdi :KK70: Bizim akıllı merak etmiş kaktüse ellemiş, dikeni batmış meğer. Ona diyormuş "Isırdı beni" diye. Gülmemi tutamadım.
Yani böyle tabirlerini, anlatışını duyacaksın daha; o masum hali, merakla başına minik işler açması filan, onun dünyasına katıldıkça daha keyifli olacak.
Allahım hep güzel günlerini göstersin inşallah. Benim de 3 yaşında kızım var. Ablamın hamile haberini alınca kızıma da teyzenin karnında bebek varmış dedim.
Kızım da "anneee teyzem bebeki mi yemiş. o yüsden karnı ağrıyodur onun. Dur bi arayım da bebeği neden yediğini sorayım dedi.
Kurban olur annesi . Rabbim onlarla sınamasın bizi
 
Allahım hep güzel günlerini göstersin inşallah. Benim de 3 yaşında kızım var. Ablamın hamile haberini alınca kızıma da teyzenin karnında bebek varmış dedim.
Kızım da "anneee teyzem bebeki mi yemiş. o yüsden karnı ağrıyodur onun. Dur bi arayım da bebeği neden yediğini sorayım dedi.
Kurban olur annesi . Rabbim onlarla sınamasın bizi

Kuzum ya :KK200:

Amin.
 
'birsz ayrıl benden ,sürekli dibimde durma bı yalnız kalayım diye bile' söylendim ne kadar saçma dimi aslında ? Ama oluyor maalesef sonra sarıldım özür diledim ağladım konuştum .

Böyle çok küçükken annem de bize eteğimin altında dolaşmayın sürekli gibi bir şey derdi, hala hatırlıyorum insanın aklında kalıyor böyle şeyler, istemsiz de söylense. O cahillikle tabi kötü bir şey yaptığının farkında değil siz neyse ki farkındasınız.
 
Böyle çok küçükken annem de bize eteğimin altında dolaşmayın sürekli gibi bir şey derdi, hala hatırlıyorum insanın aklında kalıyor böyle şeyler, istemsiz de söylense. O cahillikle tabi kötü bir şey yaptığının farkında değil siz neyse ki farkındasınız.

Bazen ben de çıldıracak gibi olduğumda evin içinde eşimin adını haykırıp gel beni kurtar diyorum 2 buçuk yaşındaki oğlum da babaaa gel bizi böceklerden kurtar diyor :KK70:
 
Ay çok sevindim iyiye gitmenize. Umarım bu daralma hissi de zamanla geçer gider.

Anne olmak ne zor işmiş burada yazılanlara baktıkça anama sarılasım geliyor. Çocuğu için her şeyi yapıp yinede kendini yetersiz hissedenler, lohusa depresyonları, çocuğumu doğru mu eğitiyorum yok yavruma haksızlık mı yaptım vs.vs. Hepinizi omuzlarından sarsıp “sen iyi bi annesin ve sonuçta sadece insansın yeter artııık kendine yüklenme” diye bağırmak istiyorum :KK68:
 
Icerigi hakkinda birsey soylemedi mi?bu devirde kimseye guven yok malum
Eşim bana seninle konuşacak dedi, ben de olayı anlatacak zannederek hiç araştırmadım. Bir çok kişisel sorudan sonra iki minik hap verdi. Güvenilir biri onda sorun yok ama placebo etkisi falan olabilir diye düşündüm.
 
Eşim bana seninle konuşacak dedi, ben de olayı anlatacak zannederek hiç araştırmadım. Bir çok kişisel sorudan sonra iki minik hap verdi. Güvenilir biri onda sorun yok ama placebo etkisi falan olabilir diye düşündüm.
Allah Allah..placebo ise homeopatlar boyle birseyi verir mi acaba? Onlar dogal ve bitkisel sekilde tedavi ediyorlar ya.. bu dedigin kandirmak gibi :) hani psikiyatrist yapsa daha anlasilir gelir bana.. sana iyi gelmesi onemli olan..
 
X