Bebiş kararı?

daha önceki yorumlara ayrıntılı bakmadım benim naçizene fikrim geciktrirmemen.Allah yardım ediyor inan sen buna inan gerisi gelir.bende oğlum 1.5 aylıkken ev taşıdım koca evi kendim topladım bir elim beşik sallardı bir elim ev toplar.çocuğu attım çantaya marketlerden koli topladım.bende öğretmenim.taşınma artık sorun değil şirketlere veriyosun zaten.
30 yaşından sonra ya ilk doğumu bırakmayı dr ler çok önermezler.annelik harika bir duygu.Rabbim sana da nasip etsin.sen strese girmezsen bebekte sakin olur.
yutrlardan çocuk alma fikrine karşıyım nedeni çocuğun hangi fıtrattaki insanlara ait olduğunu bilmemek,karekteri nasıl olacak zeki mi olacak bunların temeli genlere bağlı.onun yerine koruyucu aile olunabilir birçok çocuğa.
 
Arkadaşım bu forumda bu konu resmen tabu. Bir ara başka bir başlıkta ben de böyle sebeplerimi anlattım diye ceza almıştım.Maalesef çoğu kadın çocuk hayali kurduğu için aksi yönde tek kelime edemiyorsun, sana uzaydan düşmüş gibi bakıyorlar..
O yüzden bu konuyu konuşmayı bırakmıştım uzun zamandır dayanamadım ilk defa buraya yazdım..Düşüncelerimizi anlayacak insanlar çok az burada...
[/QUOTE]


Ben de bu konuyla, burada bazı şeylerin belirli bir seviyede konuşulamayacağını tekrar gördüm, annelikle ilgili hiç bir olumsuz yorumda bulunmadığım halde, sadece kaygılarımı ilettiğim için ne anneliği kirletmediğim kaldı ne saygısızlığım... Yakalasalar linç edecekler heralde. Halbuki ben de çocuk düşünür durumdayım, sadece artılarını eksilerini tartiyorum.
Önceki mesajlarımda da yazdım, bana göre çocuk yapmak, bir insanın hayatında verebileceği en önemli karar, geri dönüşü yok, bütün hayatınız değişiyor hatta belki yaptığınız şeyle dünyayı değiştiriyorsunuz, bunun üzerinde uzun uzun düşünmeyi, saçma bahaneler olarak görecek kadar düz mantıklarla tartışmayacağım zaten, beni anlamaları imkansız. Sanırım toplumun bizden beklediği: “evlendik, bir kaç yıl geçti, hadi aşkımızın meyvesini alalım” bir çocuk, 2 yıl sonra “ay buna bi de kardeş lazım” ikinci çocuk, sonra olursa üçüncü beşinci falan ve annelik çoooook kutsal, öyle kutsal ki, eleştiriye, irdelenmeye hatta üzerinde konuşulmaya bile tahammül yok, çocuğuna fiziksel – psikolojik şiddet uygulayan, tecavüzüne göz yuman, aç bırakan, cami avlusuna atan hatta tuvalette doğurup üstüne sifon çeken anneler kutsal, biz üzerinde düşünerek bu kutsallığı kirletiyoruz, arkadaşlar tepkilerinde haklılar galiba, ne diyelim ki.
 
Son düzenleme:
cnm kayınvalidem daha önce özel okula gönderemezsiniz ikiniz calıssanız da olmaz, yapamazsınızz vs benzerinden birseyler söylemişti.. esim babasıyla calısıo. ve bütün yegenleride koleje gidio.. bende dedim kii ama biz 10 yıl sonrada coookkk zengin olmıycazz cocuk yine koleje gidemeyebilir.. evet dedii.. o zaman cocuk yapmıcaz mı dedimm. bana göre cocukk devlet okulunada gidebilir dedim.. ama kocan kolejde okudu o ister falan demiştii. cok kızmıstımm.. günlerce düsündümm.. bende calısırımm gerekirse bütün maasımı okula veririmm die düsünmüstüm kafamdann.. sonra sorununn bu olmadıgını gördümm. cünküü bizim yegenlerden birininn ailesi cokk zengin.. digeri diyormus kii annesine o nekara sanslı dimii.. bak babası onu londraya götürecekk cok istiyo die.. onda falanca oyuncak varr.. onların evinde hizmetlileri var.. vs vs.. onunda annesi üzülüoo.. ama asla o durumda olamayacakk.. bi tek okul degil yani sorunn.. simdi simdi düsününce diorum kii cocuga altındakileri de görmeyi ögretirsenn böyle bir sorun olmaz.. doyumlu bir cocuk yetiştirebilmek önemlii. kimseyle at yarıstırmakk gerekmioo. cünkü zengin zenginn fakir fakir bişi degişmio.. cocukk benim cocugum ve benimm dogrularımla yetisecek.. baskalarında olanlarla mutsuz olmaktansa kendi elindekilerle mutlu olmayı ögretebilmeliyim..


sonra günlük hayatımı düsündümm.. gece uyanıcak mesela.. ben uykuma cok düskünüm.. topic te acmıstım bunla ilgili.. sonra lisedeykenn eve getirdigim yavru köpegi hatırladımm.. babamm istemiyorumm die bagırmıstıı.. inlicekk bütün gece dedii.. ama o kadar kücük tü ki inlememsi kacınılmazdıı.. 1 hafta bizimle kaldıı.. gece saat 2_3 inlemeye baslıyorduu ısık kapanıncada inliodu.. korkuyoduu balım..:97: yataga alıyodum elimi üstüne koyunca susardı genelde.. cay kasıgıyla süt içiriodum sabaha karsıı.. 1 hafta uykusuz kaldımm.. ama zerre koymadı bana.. kucagıma alıp konusuodumm.. hadi bidenemm uyu artıkk hüseyin amca ikimizi birden atcak evden die.. kucak kucaga uyudukk.. bu birr köpekk bide yanii.. kendii bebegimm oldugnu düsünsene.. ölürüm ona benn.. giydircem, süslücemm, oynucamm, yemek yedircemm, beni görünce tanıcakk, o da bana sarılcakk, ay anne die aglıcak kızzzz.... kıyamamm ona benn.. tüylerim diken diken oldu valla..


evin içinde bişiler degişir tabii.. biz 8 aylık evliyiz.. topic te söylenildigi gibi ultra özgürsün.. esinle evde herseyi yapabilirsin.. ama ben mantık olarak söyle düsünüyorumm.. bebek uyuyana kadar hiçbişi yapamazsınn evett canında istemez zatenn odak noktan cocugun zatenn.. ama bebegin uyuyunca kısıtlı zamnda bişiler yapmakk daha da keyifli olacaktır.. flört zamanlarındaki gibi.eş te ihmal edilmemeli tabi. gece dısarı cıkmak zor olurr bebekle bara vs gidemezsinn.. zaten 2 yasına kadar feragat edilebilir bundann.. sonrasında bi akrabandan yardım alabilirsin.. bir gece içinn herkes bakar.. ben simdi görümceleriminkine bakıorum arada onlarda benimkine bakacak nasipse bi misafirlige gittigindede keyifli olurr.. bize cocuklu arkadaslarımız gelioo.. bütün gece cocugun yaptıklarına yaramazlıklarına gülmekle gecioo.. ay mervesiz gelme ne olur diorum hep.. yani böyle işte ne bilim..

tüm bu anlattıklarımm duruma hazır olmanla ilgili tabi.. ama yasınınn yeterli oldugunu düsünüorumm.. cünkü cocuk 10 yasına geldiginde annesi okuldaki annelerden yaslı olursa yada babası bunu bikaç defa burnuna tapmakk suıretiyle pişmann edebiliyorlar.. esin istedigi için o da sana cok yardımcı olacaktır.. en güzelii insanların anlattıgı degill.. sokakta, evde, bankada, restaurant ta cocuklu aileleri izle.. ben hep öyle yaparımm.. bütün cocuklulara dikkat et.. emin ol bi fikir belirecek kafanda..
strese girme.. yapmak zorunda oldugun bir sey de degil cünkü.. en dogrusunu sen bilirsinn.. umarım bi pıncık faydam olur
 
Bende birseyler yazmadan gecemiyecegim
Bebek dunyanin en zor karari bencede. Insanin varolan bir duzeni var ve hersey
cok degisiyor bebekle beraber. Benim ilk bebegim kazayla evliligimin 9. ayinda oldu,
hic istemedik daha yeni evlendik borclarimizda vardi diye dusunduk aldirmak istedik . esim zaten hic istemedi zamani degil diye ama ben aldiramadim. suan 2,5 yasinda . hamilelik sureci oldukca zor ve bunaltici ayni zamanda yeni dogdugundada. ilk 2 yil cok zor geldi bana her anne gibi uykusuz skintili
gunler geceler yasadim ama simdi krese basladi. bende universiteye dil bolumune kayitoldum.
duzenimizi tekrar sagladik. Bana suanda bir zorlugu yok istahi disinda.
bunlari yazmamin sebebi herkes bu yollardan geciyor. evet basta zor hamilelik sureci dogum sureci
gercekten feci zor ama zorlugun sadece 2 yil olur sonra hersey yerine oturuyor
bak ben bu yasta cocugum oldugu halde kendim icin birsey yapiyorum. bana engel degil
saatlerimi ayarliyroum arada biraz yoruluyorum ama olsun. bu ay basi da 5 haftalik bebegimi kaybettim
spiralle hamile kaldim ve aldrimak zorunda kaldik. kendimi toparlayamadim hala. canim cok yaniyor
yasim 28 bir daha cocuk yapmicam diyen ben esimi ikna etmeye calisiyorum
kizim tek cocuk olsun istemiyorum. tekrar anne olmak istiyorum. yas gecince hem bakmak daha zor hemde saglik acisindan riskler oluyor bana gore yani.
bu kararin donusu yok. ben 2 kere hamile kaldim ikisindede hazir degildim.
simdi 3. kez hamile kalmak istiyorum, hazirmiyim? hazir degilim. korkuyormuyum? hemde cok
ama istiyorum. bunun aciklamasi yok.
bir arkadasimiz ne kadar guzel yazmis dunyanin isi bitmez. ne kadar dogru.
cocuk yapinca donusu yok ama eger yapmazsanda belli bir yastan sonra cocuk yapmak icinde
donusun olmayacak bunuda dusunmek lazim. bence psikolojik yardim alabilirisn saglikli karar vermek icin
Umarim senin icin en guzel karar olur.
 


Ben de bu konuyla, burada bazı şeylerin belirli bir seviyede konuşulamayacağını tekrar gördüm, annelikle ilgili hiç bir olumsuz yorumda bulunmadığım halde, sadece kaygılarımı ilettiğim için ne anneliği kirletmediğim kaldı ne saygısızlığım... Yakalasalar linç edecekler heralde. Halbuki ben de çocuk düşünür durumdayım, sadece artılarını eksilerini tartiyorum.
Önceki mesajlarımda da yazdım, bana göre çocuk yapmak, bir insanın hayatında verebileceği en önemli karar, geri dönüşü yok, bütün hayatınız değişiyor hatta belki yaptığınız şeyle dünyayı değiştiriyorsunuz, bunun üzerinde uzun uzun düşünmeyi, saçma bahaneler olarak görecek kadar düz mantıklarla tartışmayacağım zaten, beni anlamaları imkansız. Sanırım toplumun bizden beklediği: “evlendik, bir kaç yıl geçti, hadi aşkımızın meyvesini alalım” bir çocuk, 2 yıl sonra “ay buna bi de kardeş lazım” ikinci çocuk, sonra olursa üçüncü beşinci falan ve annelik çoooook kutsal, öyle kutsal ki, eleştiriye, irdelenmeye hatta üzerinde konuşulmaya bile tahammül yok, çocuğuna fiziksel – psikolojik şiddet uygulayan, tecavüzüne göz yuman, aç bırakan, cami avlusuna atan hatta tuvalette doğurup üstüne sifon çeken anneler kutsal, biz üzerinde düşünerek bu kutsallığı kirletiyoruz, arkadaşlar tepkilerinde haklılar galiba, ne diyelim ki.
[/QUOTE]

arkadasim bu soylediklerine sende inanmiyorsun degilmi? "çocuğuna fiziksel – psikolojik şiddet uygulayan, tecavüzüne göz yuman, aç bırakan," boyle insanlarin anneligi kutsal diyen olmadiki?
oyle insanlarla sizi kiyaslamak kimsenin haddine dusmediki? neden bu kadar alniyorsunuz
sizinkisi duz mantik olmazmi simdi?
artilar ve eksileri dusunmekte haklisiniz
sadece doguran degil anne olan bakan buyuten sevgi gosteren koruyan annedir
ve bunu iliklerine kadar isteyip dusuncesiyle bile heyecanlan bilincli kadinlar anne olsa keske
"evlendik, bir kaç yıl geçti, hadi aşkımızın meyvesini alalım” bir çocuk, 2 yıl sonra “ay buna bi de kardeş lazım” ikinci çocuk, sonra olursa üçüncü beşinci falan ve annelik çoooook kutsal" birde bunu yazmissin toplumun dayattigi bir dusunce haline gelmis olabilir ama bu dusunceyi bilincli sekilde uygulayan ailelerde var onlara haksizlik ediyorsun.. evet otomatik evet bilincli bir kadin evlilikten haz aliyorsa ve esinden cocuk yapmak istiyorsa en az bir sene sonra daha iyisi iki sene sonra cocuk yapmak ister sonra birde kardes ister dayatilandan cok kendi istekleri bu
cok anormal degilki?
ama sende haklisin bilinciyle cocuk istemeyen bir kadina uzaydan inmiscesine bakarlar
anlayamazlar
ben bamya yemegini, kestaneyi severek yiyenlere inanamiyorum
nasil yerler benim mideme giremeyecek gidalar :)
anlayamiyorum onlari
yada sevdigim sairi yazari baskasi nasil sevmez neden hakaret eder neden elstirir
bunuda anlamak istemem
demek insanlar farkli cesit cesit siz insana deger verdiginiz icindir
sizden gelecek bir cana nasil bakabilirim nasil etkileri olur diye dusunuyorsunuz
cokta hassas dusunuyorsunuz hani iyide yapiyorsunuz
ama olumsuz yonde etkilenirken evlenip cocuk sahibi olup sonra birde kardes isteyen
iyi niyetli insanlarada yuklenmeyin derim..

kaygilari kafamda silemedigim halde
her an korkulara teslim oldugum halde
dunyaya bir cocuk getirecegim
30 yasindayim
iyimi yapiyorum kotumu yapiyorum
artik bunlari dusunmuyorum
cocugumun babasina ve kendime olan guvenimle ama
illaki kendime olan guvenimle onu korumaya ve artik birebir
dokunarak sevmeye hazirlaniyorum cok az kaldi!
hafta hafta gebelik sitelerinde
bu hafta bebegimde olan degisiklikleri okuyarak heyecanlandim
mesela
8 hafta gebelik: Bebeğin beyin ve omuriliğinin yerleştiği kemik kanal, yani nöral tüp bu haftada çoktan gelişimini tamamlamıştır.
12 hafta gebelik: Bebegin tüm organları artık oluşmuştur. Bu haftadan itibaren yapısı ve işlevleri belirlenmiş olan organlar artık hacim olarak büyümeye başlarlar.
Parmaklarda tırnaklar ortaya çıkmıştır ve saç ve tırnaklar uzamaya başlar. Bağırsakta peristaltik sindirim hareketleri başlamıştır.
16 hafta gebelik: gozler kulaklar olusuyor govde bacaklar govdesine gore uzamaya baslar
ve hatta goz kirpma refleksleri olusur (daha gozleri acilmamistir ama refleksleri olusmustur)

atlaya atlaya yazdim ama 40 haftada nasil bir can olustugunu
ogrendikce dudagim ucukladi kendime sayginligim artti
sekillenen vucuduma bakarken sismis karnimi severken
dunyadaki pislikler gelmiyor aklima
"ben kutsal bir anneyim" demiyorum :)
sadece onu sevmekle kendimi sevmekle mesgulum
onune gecemeyecegim duygulara birakiyorum kendimi
BILINCLI OLMANIN SANSIYLA BERABER

karisik oldu ama yine kendimce paylasmis oldum
 
hemen hemen aynı durumlarda ve düşüncelerdeyiz sizin yaptığınız hesapları bende yapıyorum iş kilo bakıcı vs..çok kararsızım bende
 
iş bitmez diyen arkadaşlar çok güzel demişler, tayin taşınma hesabı yapıyosunuz haklısınız da bu konuda sizi anlıyorm ben de öğretmenim ama arkadaşım bunlar nasılsa halledilecek şeyler hamile olsanız ya da bebiş olmuş olsa bile anneler babalar eş dost illa ki yardımcı olur. bu sebepler için dünyanın en güzel varlığından daha fazla mahrum kalmayın bence. evliliğinizin tadını yeterince çıkarmışsınız çocuksuz olarak ama bence artık çocuk vakti gelmiş :) Allah hayırlısını nasip etsin inş. her şey gönlünüze göre olsun.
 
Sonunda karar verdim. Öncelikle insanların aylarca ve yıllarca uğraştıklarını, ilk denemede olma ihtimalinin çok zor olduğunu kendime telkin ettim. Bu ay denemekle hemen şıp diye olmayacağını aklıma soktum. Bugün bir adet yumurta takip testi yaptım.Henüz tek çizgi. Sanırım henüz yumurtlamamışım. Eğer ikinci çizgiyi görürsem bu ay denemeyi planlıyorum.Kısmet artık hakkımızda Allah hayırlısını versin.
 
herşeyi oluruna bırak çok plan yapma ALLAHIN gücüne gidiyo başına olmadık şeyler geliyo ben yaşadım hamileliği 5 sene geçiktirdim planlar yaptım hamilelikte yapılan testlerde değerlerim yüksek çıkınca hayat zindan oldu nasıl emzireceğim diye düşünen ben gayette iyi bir anne olduğuma inanıyorum oğlum iyikide var hayatımın anlamı oldu boşuna geçirmişim onca zamanı
 

Ya işte hiç plan yapmadan da olmuyor ki.Mutlaka maddiyat, bakıcı, iş...düşünmek zorunda kalıyor insan. Eskiden ne güzelmiş bu kadar ayrıntı ile kafa yormazmış kimse.Bakalım çıktık bir yola, hayırlısıyla:)
 


hayırlısı olsun cnmm.. umarım herseyy gönlünce olurr....
 

Sadece şunu demek istiyorum yazdıklarınızdan sonra ;
Keşke herkes sizin kadar bilinçli olsa...Ama bilin ki bizim anlattığımız insanlar da çok fazla ve elma ile armudun karıştırılmasına ben de karşıyım..Kimse genel konuşamaz.Bütün anneler şöyle veya bütün çocuk istemeyenler şudur gibi..Ama maalesef ikisi de yapılıyor.
Daha çok şey yazarak bu konuyu açmak isterdim ama konuyla ilgisi olmadığı için susuyorum.
 
Son düzenleme:
bir çocuk dünyaya kolay getirilmio öncelikle ona iyi bir gelecek sağlayabilmenin endişesini herkes taşımalı.ben evlenene kadar hep amann hemen nie çocuk istiyorlar die millete mana bulurdum .ama evlendikten sonra hiçte öyle olmadığını gördüm..ilk aylarda istemedim allah bilior..ama sonra baktımki eşimle bize benzeyen bir bebeğimiz niye olmasın..gezioruz eğlenioruz nie bizim canımızda bizimle gezip tozmasın eğlenmesin onun mutluluğuyla bizde mutlu olmayalım..neden bu dünyaya bir hayırlı evlat getirmeyeyim..iyi yetiştireceğime yüzde yüz eminim..kendime ve eşime çok güveniorum..herşey toz pembe değil ama neden hep dünyaya kötü bakıoruz?ERTELEMEYİN ERTELENMEYİN!
 
Bu haftasonu yumurtlama zamanımdı.Ancak yumura takip testleri bir türlü çift çigi göstermedi. Belki geç yumurtlarım diye beklerken eşimle de saçmasapan bir sebepten tartıştık.Bebeği unut, yapmıyorum çocuk diye azarımı da işittim eşimden.Bir de üstüne ben fedakarlık yapıp bebek yapma isteğini kabul etmiştim ama hiç haketmiyormuşsun demez mi.Sanırım kısmet değil benim için.
 
aynı yaşlardayız canım,bende senin gibi bebek için sürekli hesap kitap işi yapıyordum,yok şimdi hamile kalırsam şu tarihte şununla çakışır falan filan diye...bende böyle kararsız giderken birgün eşim kendisini çekmedi ve bu bahaneyle çalışmalara başladık ama 8.ayımda hamile kaldım ve 16 haftalıkken düşük yaptım,düşük yapalı bir seneyi geçti ama hala hamile kalamıyorum,demek istediğim öyle he deyince hamile kalamıyorsun,bak ben hamilelik çalışmalarına 2 sene önce başladım ve hala kollarım bomboş,eğer bebek istiyorsanız bırak korunmayı canım,ne zaman nasipse o zaman gelsin,kilo vermekte,işlerde birşekilde hallolur...
 

Sizi kim koruyacak??Neden boyle seyler dusunuyorsunuz anlamiyorum gercekten..Her yaptigimiz isi bu kadar ince dusunsek herhalde su anda ustun bir irk olurduk milletce..Benim cocuklarim yurtdisinda dogdu ve buyumekte Turk adetlerine gore buyutuyorum ama annelerin yaptiklari hatalari yapmiyorum..Cocugum parkta yere dusmesin diye surekli pesinde dolanmiyorum,birakiyorum dusuyor..Kesfetmesini kisitlamiyorum..saatlerce kumda onuyor eve gelince yarim kilo kum cikiyor banyoda..oglumu okul kamplarina gonderiyorum yedi yasina yeni girdi ve her isini kendi yapabilecek kapasiteye sahip.Kiziminda ondan kalir yani yok..sorumluluk sahibi olarak yetistiriyorum..Hastalik;olmasi gereken birsey onune gecemezsiniz cocugun bagisiklik sistemi bu sayede olusuyor(Allah caresiz hastalik vermesin)hasta olmadan buyuyen cocuk yok..Ben gerekli almalari gereken besinleri zaten veriyorum..siz ne kadar cok korursaniz o kadar cok hasta oluyor,iyisi mi rahat olun..Bunlar benim yapabileceklerim..Ama dunya'nin heryerinde kotu insanlar var bunun icinde Allah'a emanet ediyorum..(bu soylediklerim genel anlamda herkes icin sizin yazdiklarinizi okuyunca bunlari paylasmak istedim,lutfen hepsini kendi uzerinize alinmayin
 


işte bu gibi durumları düşünüp tek başımıza da kaldığımızda çocuğun tüm sorumluluğunu alabiliyorsak maddi manevi o çocuğu yapmalıyız küçücük bi şeyde bunu söyleyen yapan insanlar erkekler büyük sorunlarda neler yaptıklarını bu forumlarda görüyoruz o yüzden kimse istiyor diye bebek mebek yapılmaz sadece sen istiyorsan ve hazırsan yapmalısın bebeği

hep söylüyorum yine söylüyorum anası olmayanın kimsesi olmaz...
 


Hayatınızın belki de en önemli kararını alıyorsunuz, bunun için ikiniz de çok streslisinizdir sanırım. Kısmet olmadığını düşünmüyorum, sadece eşiniz de korkmuş olabilir (kendimden biliyorum) biraz zamana bırakın, o da siz de rahatlayacaksınızdır.
 
Son düzenleme:
"Böyle bir dünyaya çocuk getirilmez" düşüncesini son derece anlamsız buluyorum.
Evet kötülükler var ama belki sizin çocuğunuz o kötülüklere (hiç değilse bir kısmına) engel olacak.
Hasta olabilir diyenler var.Belki iyi bir doktor veya bilimadamı olacak yavrunuz,o hastalıklara çare bulacak.
Belki onu dünyaya getirmemekle,doğanın dengesini bozuyorsunuz.Bunu hiç düşündünüz mü ?




Sevgili kedibadem,çocuk sahibi olmak gerçekten ciddi bir karardır.
Bir kez karar verdin mi,senin tabirinle "saçma sapan bir tartışma",vazgeçmek için sebep olmaz.
Karı koca arasında tartışma olur,hatta hamileyken bile tartışılabilir.
Bak dikkat ettiysen,eşin "haketmiyormuşsun" demiş.Anneliği aslında ne kadar değerli gördüğü anlaşılıyor.Belli ki seni incitmek istemiş.
Ayrıca bu tartışma meselesi,"eşimle çok iyiyiz,çocuk olursa ilişkimiz bozulur" fikrini çürütüyor bir anlamda.
 


Sizi anlıyorum ama benimki de karakterimle alakalı bir arıza sanırım, burada çok ağır ithamlarla eleştirildim korkularımdan dolayı, ama ben böyleyim ne yapabilirim ki.
Geçtiğimiz hafta kardeşim bendeydi, işe gidiyorum gündüz evde tek, 10 kez arıyorum, ben yokken banyo yapma, ütüyü açma, kapıyı kitle, sürgüyü çek, bensiz dışarı çıkma.... bunalttım, sürekli başına bişey gelecek diye korkuyorum, az önce otobüse bindirdik ama yine aklım onda, üstelik kardeşim 22 yaşında ve sık sık tek başına seyahat eden üniversite öğrencisi bir genç kız, bir de düşünün kendi çocuğum olsa savunmasız bir bebek... bilmem anlatabildim mi?
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…