Sevgili Anneler..
benim bebişim 6 hft..daha önümde 7.5 ayın olduğunu düşünmek beni çok sabırsızlaştırıyor...uyuyup;uyandığımda doğum sancıları çekmek istiyorum ve bebişimi sağlıklı bir şekilde elime almak...kucağıma göğsüme bastırmak...ve hatta emzirmenin anneye verdiği hissi yaşamak istiyorum...çünkü öyle bi ayda hamile kaldım ki...düşük yapmama rağmen kendimi kısır hissediyorum..bebiş yokmu die soranlara''yok daha istemiyoruz'' diyerek geçiştiriyordum..fakat o çift çizginin hayatıma kattığı anlam...bnim gibi değersiz bir kul...şimdi kendime bile çok değerli..yakınlarım tarafından üstüne titrenen biri yaptı...Biliyordum Dua Dua yakarışlarım semadan geri dönerken boş dönmeyecekti....RABBİM BANA EN GÜZEL HEDİYESİNİ EŞİMDEN SONRA BEBİŞİMİ YOLLADI....
VE SABIRSIZLIĞIM....SANIRIM BUNUNLA SABRIDA MI ÖĞRENİCEM.....