- 14 Ağustos 2014
- 841
- 578
- 128
Kızlar yaklaşık 1 yıla yakın ailemle ciddi anlamda sorunlarım var/dı. Doğru düzgün annemle konuşmuyordum, kızgınlıklarım kırgınlıklarım hat safa (hala öyle gerçi) ama ailemle bildiğiniz savaş halindeydim. Sinirlerim 1 yıldır gerçekten çok yıprandı. Erkek arkadaşımı kabul etmeyişleri, türkiyeye kesin dönüş planları (ben gitmiyorum) vs. Aramızdaki bütün bağları kopardığı düşüncesindeydim. Babamla oldum olası anlaşamam eskiden severdim onu daha sonra nefretle bağlanmıştım ama yine de bağlıydım ona. Mayıs ayında çok ciddi bir kavgamız oldu. Karşısında bugüne kadar hiç konuşmamıştım ama fikrimi söylediğimde ona uymadığı için eşek sudan geleni kadar iyi bir dayak attı evde de başka kimse olmadığı için siniri geçene kadar elinde kaldım diyebilirim her neyse. O gün bu gündür aynı evin içinde tek kelime etmiyoruz ve ona karşı hiçbir bağlılık hissetmiyorum artık. Şöyle ki psikoloğum babana olan bağlılığın tamamen bitmiş dedi. Ben zaten farkındaydım ama anneme bir türlü anlatamıyordum neyse ki psikoloğum söyleyince durumu kabullendi.
Annem çok yıprandığı her gün ağladığı için dün akşam dedim anneme sen üzülme bi miktar paramı kazanayım söz veriyorum bende senin yanına geleceğim. Annem sevinçten deliye döndü inanın dün felç geçiriyor sandım tansiyonu filan fırladı. Çok şükğr bugün iyi.
Ben annemi öyle görünce çok korktum. O an müdahale ettim tabi ama annem düzeldikten sonra farkına vardım, bedenim sanki bana ayit değil gibi hissediyorum. Hareket edebiliyorum. Her işimi yapabiliyorum. Biri dokunduğunda hissediyorum. Ama gelin görün ki hareketlerimi sanki ben değilde bir başkası yapıyormuş gibi hissediyorum. Uyuşmuş gibi. Vücudum titriyor hissi (annem titremiyorsun diyo). Mesela bir bardak alıyorum elime, alabiliyorum, bardağı hissediyorum ama sanki o bardağı ben almamışım gibi geliyo, elimde yokmuş gibi.
Sabah doktora gittim psikolojik senin durumun. O kadar çok yıprandın ki artık son raddeye gelmiştin vücudunda bunu bu şekilde dışarı attı korkacak birşey yok dedi. Nasıl bir hastalık bu diye sorunca VÜCUDUN KENDİNİ SANA AİT HİSSETMİYOR ARTIK dedi. Hiç böyle birşeyle karşılaşan var mı aranızda çok korkuyorum.
Annem çok yıprandığı her gün ağladığı için dün akşam dedim anneme sen üzülme bi miktar paramı kazanayım söz veriyorum bende senin yanına geleceğim. Annem sevinçten deliye döndü inanın dün felç geçiriyor sandım tansiyonu filan fırladı. Çok şükğr bugün iyi.
Ben annemi öyle görünce çok korktum. O an müdahale ettim tabi ama annem düzeldikten sonra farkına vardım, bedenim sanki bana ayit değil gibi hissediyorum. Hareket edebiliyorum. Her işimi yapabiliyorum. Biri dokunduğunda hissediyorum. Ama gelin görün ki hareketlerimi sanki ben değilde bir başkası yapıyormuş gibi hissediyorum. Uyuşmuş gibi. Vücudum titriyor hissi (annem titremiyorsun diyo). Mesela bir bardak alıyorum elime, alabiliyorum, bardağı hissediyorum ama sanki o bardağı ben almamışım gibi geliyo, elimde yokmuş gibi.
Sabah doktora gittim psikolojik senin durumun. O kadar çok yıprandın ki artık son raddeye gelmiştin vücudunda bunu bu şekilde dışarı attı korkacak birşey yok dedi. Nasıl bir hastalık bu diye sorunca VÜCUDUN KENDİNİ SANA AİT HİSSETMİYOR ARTIK dedi. Hiç böyle birşeyle karşılaşan var mı aranızda çok korkuyorum.