Ya bir de tanışmak isteyene, görücü olarak ilgilenene sevgilim/nişanlım var evliyim vs demeyi ben sevmiyorum. Alt metni sanki şey oluyor bunun gibi “hayatımda biri olmasa kesin isterdim” der gibi. Erkek arkadaşım olmasına rağmen tanışma teklif edenlere “ilgilenmiyorum” demeyi tercih ediyorum pek yüz bulamıyorlar.
Gerçi geçenki şaşkınlığımla hâlâ kendim de dalga geçiyorum

Hastaneden çıktım. Bahçesinden de çıkınca uzun bir yokuş var. Astımım da var normalde dinlene dinlene zor çıkarım orayı. Neyse, tam yokuşa adım attım, onlarca kişi var yukarı doğru yürüyen, yaklaşan kimseyi fark etmedim önüme bakıyorum. Gökten düşmüş gibi yanıma biri geldi “merhaba” dedi karizmatik olduğunu düşündüğü dik bir duruşu var böyle başını yan çevirmiş açıyı ayarlamış gülümsüyor. Ben de yıllardır bu şehirde yaşıyorum, annemin akrabaları vs de dolusuyla tanıdığımız var. Normalde dönmem, tanıdık mı, ayıp olmasın diye baktım. Tanımadığım 30’lı yaşlarda cılız pek de tipsiz biri (hoş sanki yakışıklı olsa durum değişecek de) şaşkın şaşkın baktım. “Bir şey diye-sorabilir miyim” dedi başımı hayır anlamında sallayıp tabana kuvvet, o koca yokuşu öyle bir çıktım ki

Tam “yanlış anladım belki, ya adam bir şey soracaktıysa, hastanenin önündeyiz zaten belki yardıma ihtiyacı vardır” derken arkamdan bir ses “arkadaş olsaydık?”