Ruhsal olarak çok zarar verdim galiba kesinlikle kalabalık arasına karışamıyorum. Surekli birisi dokunuyor gibi geliyor. Bir tek ben yapmışım herkes normalmis gibi geldiginden kendimi aşağılık hissediyorum.
Aşağılık hissetme olan oldu bitti tövbe ettin birdaha tekrari da olmayacak neden kendine eziyet ediyorsun.
kızlık zarının da çözümü var, bundan sonrasına odaklan yanlışlarından ders al
Keşke hiç yapmasaydım o kadar güzel bir hayatım vardı ki, mahfettim bile bile eziyet etmemin sebebi vicdanım pismanlıgım, yarın başlıyorum insallah
Dürüst olmak hatalarına sahip çıkmak yerine dikdirme düzenbazlığı mı çözüm?
Odaklanamıyorum ki hiç bir şeye yemek icmek bile bana layık değil gibi. Cevreme bakıyorum kimsenin boyle bir yanlışı yok. Ya benim ? Yakıştıramıyorum.
Bekaret değil de,evli bir insanla bile bile gönül ilişkisine girmenizi yadırgıyorum ve kabul edemiyorum sadece.Buraya da bu konuyu açmış sınız,çok ta fazla tepki alacağınızı düşünüyorum.Allah akıl fikir versin.
Bu hatamın her saniyesinden dolayı aşağılık hissediyorum, pismanım ama faydası yok unutamıyorum rezilliğimi
Ben düzenbazlık önerisinde bulunmaktansa öneride bulunmamayı tercih ediyorum. Sizin de dediğiniz gibi tam ne durumda bilmiyoruz. Tavsiyede bulunamayız. Kendi çözümünü kendi bulsun.
Benimde öyleydi akılları yok mu nasıl elin adamlarına gidiyorlar diyordum. Buna rağmen bu haltı ettim. Pişmanlık beni mahfediyor zaten o kadar pişmanım ki o kadar utanıyorum ki toparlayamayacağımı hissediyorum gecmiş hep sırtımda kalacak
Vicdanin ve pişman olman birdaha ayni hatayı yapmayacağın anlamina geliyor.
Sorununuz yalnizca evli olmasi. Bedeninizde yasanan bir değişiklik yalnizca sizi ilgilendirir.
Denedim her gün deniyorum ama başaramıyorum. Kendimi ailemin, o ailenin yerine koyuyorum sürekli yaşamaya pekte hakkım yok gibi geliyor. Bu ayıp ile
Intihar kendine zarar verme gibi şeyleri sakın düşünme adam karaktersiz iste kimseye guvenmemen gerektigini gördün ve öğrendin acı da olsa.
Evet biliyordum da evli olduğunu, nasıl bu hatayı yapabildim ? Ben demek ki aşağılık bir insanmışım ama bunu fark edememişim bu olaya kadar. Tekrar kendimi toparlayabileceğimden bir umudum yok. Dediğim gibi herkes bu ayıbımı biliyor da beni ayıplıyor gibi. Insanlarla iletişim kurmakta zorlanıyorum. Bu hatam aklıma geliyor direkt. Odamdan çıkmak konuşmak istemiyorum.
Hata demeye gerek var mi? Onun bedeni sonuçta.