Merhaba kızlar.. 1.5 sene önce işim gereği birisiyle tanışmıştım.. kısa bi tanışma, kısa bi sohbet ve kısa bi etkilenme oldu o kadar.. ve 1.5 yıldan sonra ilk kez geçen hafta salı günü o kişiyle tekrar karşılaştım.. bu sefer numaralar alındı.. ve beni kahve içmeye davet etti.. perşembe de kahve içtik.. 3 saat sohbet etmişiz, zaman çok hızlı geçti o gün.. ikimiz de birbirimizden etkilendik.. o gün eve geldiğimde aslında onun gibi birisiyle olmak istediğimi düşündüm.. özgüvenli, cesur, sahiplenen birisi, kendimi güvende hissettim.. egosuz, olduğu gibi.. kendimi rahat hissettim.. ve yakışıklı da.. eğitimlerimiz de denk.. ailelerimiz de birbirine uyuyor bence, memleket, kültür, siyasi görüş vs olarak.. neyse, dün tekrar görüşmek istedi, görüştük.. ve dün bana açıldı.. ve maalesef ki ben ona "bu ne hız" diyemedim.. böyle durumlarda tutulup kalıyorum.. "aslında ben bi ilişki düşünmüyordum bu ara" dedim, "ben de öyle" dedi.. konuştu, konuştu, konuştu ve elimi tuttu.. elimi çekemedim ve buna izin verdikten sonra hiçbir şey diyemedim artık.. oynamadığını, hislerinde ciddi olduğunu düşünüyorum.. iyi niyetli olduğunu hissediyorum.. ben de etkilenmiştim aslında ondan ama o kadar şiddetli değil.. tanımaya değer bulmuştum sadece.. ama adamla sadece iki günde sevgili olduk.. hazırlıksız yakalandım.. ve biraz etkilendiğim için onu kaybetmeyi de göze alamadım o an.. aslında kafam da çalışmadı, o an ne yapacağımı düşünemedim bile.. neyse, olan oldu.. ve biraz önce bi telefon konuşması yaptık.. ve onunla yapamayacağımı anladım.. yarın görüşücez ve konuşucam sanırım.. neden.. nedenler aslında ikinci buluşmada ama daha çok bugünkü telefon konuşmasında ortaya çıktı.. benden sadece 5 yaş büyük olmasına rağmen 15 yaş büyük gibi.. içi geçmiş diyebilirim.. konser muhabbeti oldu kafam götürmüyor dedi.. ve maço biri.. "benim kadınım şöyle olmalı" gibi şeyler söylüyor, hiç hoşlanmam böyle konuşmalardan.. yemek yapabiliyor musun diye sordu bi de, bu da beni iten bi soru oldu.. neden soruyorusun ki bunu yani, yemek mi yaptıracaksın.. öylesine, laf olsun diye soruyor gibi gelmedi.. ve ben kitap okumayı çok severim, o hiç sevmezmiş.. "bana baskı yapmazsın dimi kitap oku" diye diyor.. "yapmam" dedim.. ne bileyim ya.. hayalimdeki erkeğin bi kaç özelliği onda olsa da hayalimdeki erkek o değil.. ama erkeklerin kızları genelde heves olarak gördüğü, kendisini olduğundan farklı göstermeye çalışanların ego savaşlarının çok yoğun olduğu günümüzde onun gibi bi erkekle de ben neredeyse hiç karşılaşmıyorum.. karşılaştıklarım da çoktan kapılmış oluyor.. bilemiyorum ne yapacağımı yani.. her şeyi geçtim, onu da üzeceğim yarın ayrılırsam.. bana zaman ver mi desem.. ne desem.. zaman isteyip ne yapıcam ki.. hem ya olumsuz karar verirsem.. akıl verin kızlar..
duygularım ve mantığımın savaşından mı 
bu arada benim kadınım yemek yapsın demedi aslında yukarıda açıkladım bi yerlerde:)
bunlar şaka tabi, belki de telefonda ne konuşacağını bilemedi böyle ezberden sıraladı. Görüşünce bi daha bakarsın
hepsi binlerce yıllık genetik bir miras taşıyor ve bizim yemek yapmamızı falan istiyorlar yapacak bir şey yok, hepsi de kro. kro olmayanlar da gizli kro 
