Benimki de yeni yeni ayaklanip yurumeye calisiyor. Demin koltuga tutunup bir deneme daha yapti ve popo ustu dustu kuzum
Gozume bakip annii diyo O kadar guzel ki bir minigin sana muhtac olmasi 
Rabbim isteyen kimsenin kucagini bos birakmasin insallah 
O kadar cok evlat hasreti ceken var ki Allahim onlara da versin en hayirli zamanda insallah 
Anne olmama hakkınız hâlâ mevcut. Kısıtlı bir süre kalmış olsa da kürtaj gibi bir seçeneğiniz var. Fakat dikkat ettim, hiç kürtajdan bahsetmiyorsunuz. Sizi korkudan çocuk sahibi olmak değil, çocuğunuza iyi bir anne olamamak. Bu bile iyi bir anne olacağınızın göstergesi. Kimisine göre çok normal bir şeydir, kimisine göre bir mucize ve lütuftur. Hayat bazen korkularımızı alır, korkulacak bir şey olmadığını göstermek için yüzümüze çarpar. Kucağınıza aldığınızda aman aman duygular hissetmeyebilirsiniz ama bir gün o şey büyük ihtimalle kendi canınızdan daha çok sevdiğiniz bir varlık haline gelecek. Yorucu, korkutucu, zahmetli kimse bunu inkâr edemez. Mükemmel anne diye bir şey yok. Çocuğunuza kızacaksınız da, istemeden de olsa bağıracaksınız da. Anne olmayı da onunla öğreneceksiniz.
Gerçekten cinsiyet eşitsizliğini çok iyi gözlemleyebileceğimiz bir alan tıp. Özellikle cerrahi birimlerde kadın asistanlara pek tahammül edemiyorlar. Mobbing vs. Ama olacak yani her alanda kadınları görmeye alışacaklar ve kadınlar yapamaz zihniyeti çürüyecek.
Kürtaj istemiyorum çünkü yani yaşama hakkı var ve bunu elinden almaya hakkım yok gibi geliyor. Evet iyi anne olamamaktan korkuyorum, ruhunu doyuramamaktan korkuyorum. Ve şu an bana yabancı gibi. Sevgi vb. şeyler hissedemeyince korkum ve kaygım pekişiyor.
Canim bi doktor kontrolune git icinde snn parcanin kalp atislarini duy yavas yavas benimsemeye baslayacaksin korkun annen gibi olmak diyorusn ya aslinda olmayacaksin cok iyi bir anne olacaginin gistergesi bunu dusunmen bile
Zaman ayırabiliyor mu çocuklara ve kendine?
Ben isteyerek hamile kaldim. Ama dogurunca anca hissedebildim bu yazdiklarini. Oyle annelik rahme dusunce baslar diyorlar falan ama bence hikaye. Tabiki insan korkuyor. Bundan sonra ne olacak diye. Ben en cok acaba kari koca hayatimiz nasil olacak diye dusunmustum
film izlemek, ani sehir disi seyahatleri... hepsi sanki hayal oldu gibiydi. Ama yaptik ve yapiyoruz. Bebegimiz kundaktayken de gezdik biz hamileyken de. Simdi 10 aylik yine geziyoruz durmadan. Film izlerken genelde yorgunluktan uyuyakaliyoruz ama olsun denemesi bile guzel 
İlk çocuğuma isteyerek hamile kaldım, ne öğrenince nede kalp atışını dinlediğim de birşey hissettim. Hatta kendimi sorgulamışltım niye böyleyim diye. Karnımda hareketlerini hissetmeye başlayıncaya kadar böyle devam etmişti o hissizlik hali. Şuan sizin de birşey hissetmeniz gayet normal o yüzden.
Kalp atisinda ben bön bön ekrana bakarken kocam aglamisti hic unutmuyorum. Doktor bile gulmustu o halimize
Ne duygusuz kadinsin ,icinde kalp atiyo senden bir gozyasi dusmedi demisti bana esim. Tekmelerini benden cok o beklerdi Simdi diyor ki senden bu annelik potansiyelini hic beklemiyordum hamileyken cok ruhsuzdun 
Evet ayırıyor çokta mutlu.
Aynı bizKalp atisinda ben bön bön ekrana bakarken kocam aglamisti hic unutmuyorum. Doktor bile gulmustu o halimize
eşim her doktor kontrolüne önceden izinini ayarlar heyecanla gelirdi, gözleri dolar , ağlar bende tık yok 
hamileliğin ilerleyen zamanlarında ultrason da kızımın hareketlerini izleyince aman aman bir hisse kapılmıyordum ben, tamam güzel bir his ama abartılacak bir durumda yoktu yani 
eşimde tam tersiydi her seferinde.
