Birde bu "kafasinda bitirmek" olayi düşündürücü. Neyi bitirmis kafasinda? Kafasinda bitirecegi ne varmis ki?
Birde siz "Ona asik miyim yoksa hissettigim sadece merhamet mi?" diye dusunuyorsaniz, kesinlikle asik degilsiniz. Cunku aşkı yasayan herkes de bilir ki, aşkla merhamet asla karistirilmayacak bir duygu. Acaba dedirtmeyen bir duygu. Bir hortuma tutulmus gibi, suruklenip onda yok olmaktan kendini alamayacagin lanet bir duygu
Bence baya bir kafaniz karisik.
Ya da anlayamamis da olabilirim ama anladigim kadariyla yorum yapayim.
Oncelikle "dostuna vefali olsaydi" kusku duymayacaktim demissiniz sonrasinda ise neden bitirmedigine takilip "sozunde durmadi" kisvesinin altina saklanmissiniz.
Ancak bence asil hissettiginiz baska.
Benim ve esimin karsi cins arkadaslari yok.
Ancak buna ragmen ben sevgilinizin sadece vefa hissettigi ancak sizi de kirmamaya calisarak boyle bir seyin icine girdigini dusundum.
Daha once de bu konuyu actiniz.
Yalnizca vefa veya sefkat degil hissettiginiz bence.
Egef sadece bunu dusunuyor olsaydiniz aman hasta, destek olayim diye sineye cekerdiniz sefkat duygusuyla.
Bense bu konuda bir tutku goruyorum.
Sadece asiri irdeliyorsunuz genel olarak.
Ve bence siz vazgecmeyeceksiniz.
Allah yardimciniz olsun.
Birini bir arkadaşını hayatından çıkarmak zordur. Hele bunu sevdiğin insan isteyince. Böyle yapmak zorunda bırakılmak çok sinir bozucu. Kadını bir tehdit olarak görmüyorsan bence fazla üzerine gitme.
bence bu sevgi aşk değil merhamet duygusu onun yaptıkları altında eziliyorsunuz ve ondan kopamıyorsunuz gibi geldi
ince eleyip sık dokumanıza devam edin bu adamı hayatınızdan çıkarın deyip vebal altına girmek istemem ama kafanızda bu kadar soru işareti varken bu ilişkinin ilerlemesi pekte mantıklı gelmiyor açıkçası.
Evet, takıldığınız nokta çelişki gibi duruyor haklısınız.
Ama ona bu konudaki rahatsızlığımı ifade ederken gerçekten tersine ikna edilmeyi bekliyordum bir yandan.
Yani öyle şeyler duyacaktım ki, eşli okey oynamaya ikna olacaktım o kadın ve nişanlısıyla çünkü onlar çok iyi dosttu.
Ama o ben bunu söyler söylemez rahatsız olmakta haklı olduğumu söyleyip iletişimi keseceğine sözü verince ardından bu söz verme faslı birkaç kez tekrarlanıp "aradım açmadı, kafamda bitirdim" deyince daha çok karıştı aklım.
Üstelik bir duruş sergilememesine bozuldum yani sırf ben dedim diye arkadaşını silmeyi derhal kabul ediyor, sonra da verdiği sözün arkasında duramıyor, düşününce bunun çok zor olduğunu idrak ediyor.
İleride başka bir konuda bana hak ve söz verip sonra bunun yanlış bir fikir olduğunu düşünerek vazgeçme ihtimalini ve söz verirken ölçüp tartmayışını hazmedemiyorum.
Bu kadar zor bir konuda birden fazla kez hak ve söz verip tutmadığı için kimi nasıl göreceğimi bilemiyorum.
Kafam çok karışık.
Beynim patlarcasına ince eleyip sık dokuyorum.
Kafamda sorular dönüp duruyordu ki sizlerle paylaşayım dedim, dışarıdan bakılınca durum nasıl diye.
Geleceğe dönük olumlu bir şey yazılmadı ama inanır mısınız hafifledim biraz.
Çok ağır bir yük taşıyormuşum da bir köşede birazcık dinlenmiş kadar oldum.
Sadece paylaşınca böyle hissettiysem bir de hallolsa nasıl mutlu olurum kimbilir.
Nasıl hallolacağı konusunda net değilim ama umutluyum.
Çok teşekkür ederim değerli fikirleriniz için hepinize...
Ama eger boyle israr etse dahi siz bundan da iskillenecekmis gibi duruyorsunuz.
Bu hissi ben aldiysam o da fark ettigi icin ne sis yansin ne kebap moduna girmis olabilir dogru olmasa da.
Sunu dusunmek de gerek.
Siz de gemileri yakip gitmis fakat sonra tekrar tekrar defalarca baslamissiniz.
O zaman bu da sizin durussuz oldugunuzu mu gosterir?
Insanlar bazen bir seyi dogru kabul etmeyebilir ama kopamayabilir de.
Ve bilemiyorum ama hasta psikolojisi adi altinda baska bir psikoloji dali varsa bu da baz alinarak degerlendirilmeli belki de.
Belki sizi çok zor hayatına kattığı için her istediğinize evet demek zorunda hissediyordur. Ama arkadaşını da hayatından çıkarmak istemiyordur. Vefa duyulan bir insana seninle artık görüşemem demek çok zor. Ortada somut bir şeyler olmadan daha da zor. Edilen bir kavga söylenen çirkin sözler gibi. Durduk yerde en zor zamanlarınızda yanınızda olmuş birine bunları söylemek üzücü. Siz çok mantıklı bir insansınız. Umarım düşünüp tartarak hakkınızda en hayırlısını bulursunuz. Bu hayırlısı ne olursa olsun.
durup durup aynı konuyu açıyorsunuz,eskisinden devam etseniz olmuyor mu?
Hak verdiğim noktalar var.
Rahatsızlığımı tam olarak ifade etmeye çalışayım.
Tekrar tekrar o kadından rahatsız olmakta haklı olduğumu söyleyerek iletişimi bitireceğine söz verdi hatta kendi hemen ertesi gün arama fikrini attı ortaya.
Sonrasında sorunun onunla gorusmemek değil hastalığında o kadar iyiliği dokunmuşken onu hayatından çıkaracağını söylemek olduğunu söyledi, bunu söylemenin çok ağır geldiğini.
Bunu söylemek çok ağır olmalı, hak veriyorum.
Ama o zaman söz vermemeliydi hatta ona bunu söylemek o kadar ağırsa bana tekrar tekrar tutamayacağı sözü vermek de ağır gelmeliydi diye düşünüyorum.
Asiri irdeleme konusunda kendime benzettim sizi.
Aslinda seviyor ama kendinizi olumsuza ikna etmek istiyor gibisiniz.
Tekrar ediyorum sefkat hissi bu degil bence.
Evet, hasta bir insana destek olmak en az hastaligi ceken kadar zor bir durumdur ama bunu yuk olarak gormuyorsunuz bence.
Yalnizca kendinizi yanlis yonlendiriyorsunuz gibi goruyorum.
Ben rahatsizliginizin bu oldugunu dusunmuyorum acikcasi.
Bu sadece maskeniz.
Adini koyamam belki bu hissin ama bence ilk soylediginiz seye daha cok kiziyorsunuz.
Yani "benim haricimde biriyle daha yazismis hatta belki benim kadar destek vermis bir kadinin varligi..." dediginiz durum daha cok rahatsiz ediyor sanki.
Bu yuzden ikna olamiyorsunuz.
Ve bu sefkat ve vefa hissi degil tanimladigim sey.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?