Ben aldığım notlara göre değeri biçilen değersiz biriyim

Bugün yks sınavı vardı bildiğiniz gibi. Sınava alınmadım geç gittiğim için. Evde herkesin morali bozuk. Abime de Ayt'ye de girmeyeceğim yarın dedim yok gireceksin diye itiraz etti. Bin ton laf etti, babam da telefonla aramış anneme kızmış. Onların morali bozuldu sanki onlar girecekti sınava.

Ben meslek lisesinde okudum staj gördüm ayrıca eylül ayından itibaren, paramı kazanıyordum maaşımı alıp ve bu yüzden yks'ye seneye girmeyi düşünüyordum. Öncelikle ailem iyi, baskıcı değiller daha anlayışlılar mesela giyim kuşam, gezmem tozmam konusunda. Ama iş eğitime gelince öyle değil. Ortaokuldan beri aynı şeyi yaptılar. Sanki aldığım notlardan ibaretim. Düşük not alınca zeki bir insan değilim, benden hiç bir halt olmazmış. Ne zaman düşük not olsam, okulda bir sorun olsa babamın hep morali bozulurdu esip gürlerdi. Dert edinirdi. Bana kendimi suçlu hissettirdiler böyle yaparak. Sanki ben bir köleyim ve onların önüne onları memnun etmek için sürekli bir başarı getirmek zorundayım.
Ortaokulda başarısız olma nedenim de o neden akran zorbalığı görmüş olmam ve ben o yaşta depresyon tanısı aldım. Sonuç olarak da meslek lisesine gittim. Bu arada başımdan taciz olayı geçti benim, ailemle psikoloğa gittim ama psikoloğumdan rica ettim anlatmayın istemiyorum diye. Yani ailemin haberi olmadan kendi başıma bazı şeylerle mücadele ettim yine de o kafayla okulda çabalamaya çalıştım. Lisede ilk sınıf hariç takdir, teşekkür aldım. Dün babama aldığım takdir belgesinin fotoğrafını attım sırf o memnun olsun mutlu olsun diye öyle de oldu. Anladım ki onların gözünde sadece bundan ibaretim. Ve beni sürekli yönlendiriyorlar, ablam mesela. Sağlık istemediğim halde sürekli o bölümü seç, şunu seç diyor. Şu bölümü istiyorum derim, yok onun puanı yüksek sen kazanamazsın der. Ben üniversiteyi okumasam da olur diyorum. Bir işe girer çalışırım elime para gelir. Üniversite benim elime para getirmiyor. Ama bunu anlatamıyorum.

Bugün sınava alınmadığım için hiç üzülmedim, suratımı bile asmadım. Diyorlar ki biraz kendin için çabala, aşağılıyorlar bir ton laf. Üniversite okuyunca hayatları mı kurtuluyor? Ve ben geçen hafta ağladım bir dersten kaldım mezun olamayacağım diye. Ama ailem üzülür düşüncesiyle falan değil, ailem bana o başarı hırsını aşıladığı ve ben o dersten kaldığım için ağladım. Öyle düşüncelere girdim ki bir dersten kaldım diye ben neden yaşıyorum dedim kendi kendime... Sonuç olarak takdirle mezun oldum ve o dersten de geçtim ödevi verip. Ama ne yapsam da başarılı olamıyorum sanki illa üniversite okumam lazım. Hiçbir değerim yokmuş ve bundan sonra da artık bir şey yapacak gibi hissedemiyorum.

z3lis .!.:

Bugün yks sınavı vardı bildiğiniz gibi. Sınava alınmadım geç gittiğim için. Evde herkesin morali bozuk. Abime de Ayt'ye de girmeyeceğim yarın dedim yok gireceksin diye itiraz etti. Bin ton laf etti, babam da telefonla aramış anneme kızmış. Onların morali bozuldu sanki onlar girecekti sınava.

Ben meslek lisesinde okudum staj gördüm ayrıca eylül ayından itibaren, paramı kazanıyordum maaşımı alıp ve bu yüzden yks'ye seneye girmeyi düşünüyordum. Öncelikle ailem iyi, baskıcı değiller daha anlayışlılar mesela giyim kuşam, gezmem tozmam konusunda. Ama iş eğitime gelince öyle değil. Ortaokuldan beri aynı şeyi yaptılar. Sanki aldığım notlardan ibaretim. Düşük not alınca zeki bir insan değilim, benden hiç bir halt olmazmış. Ne zaman düşük not olsam, okulda bir sorun olsa babamın hep morali bozulurdu esip gürlerdi. Dert edinirdi. Bana kendimi suçlu hissettirdiler böyle yaparak. Sanki ben bir köleyim ve onların önüne onları memnun etmek için sürekli bir başarı getirmek zorundayım.
Ortaokulda başarısız olma nedenim de o neden akran zorbalığı görmüş olmam ve ben o yaşta depresyon tanısı aldım. Sonuç olarak da meslek lisesine gittim. Bu arada başımdan taciz olayı geçti benim, ailemle psikoloğa gittim ama psikoloğumdan rica ettim anlatmayın istemiyorum diye. Yani ailemin haberi olmadan kendi başıma bazı şeylerle mücadele ettim yine de o kafayla okulda çabalamaya çalıştım. Lisede ilk sınıf hariç takdir, teşekkür aldım. Dün babama aldığım takdir belgesinin fotoğrafını attım sırf o memnun olsun mutlu olsun diye öyle de oldu. Anladım ki onların gözünde sadece bundan ibaretim. Ve beni sürekli yönlendiriyorlar, ablam mesela. Sağlık istemediğim halde sürekli o bölümü seç, şunu seç diyor. Şu bölümü istiyorum derim, yok onun puanı yüksek sen kazanamazsın der. Ben üniversiteyi okumasam da olur diyorum. Bir işe girer çalışırım elime para gelir. Üniversite benim elime para getirmiyor. Ama bunu anlatamıyorum.

Bugün sınava alınmadığım için hiç üzülmedim, suratımı bile asmadım. Diyorlar ki biraz kendin için çabala, aşağılıyorlar bir ton laf. Üniversite okuyunca hayatları mı kurtuluyor? Ve ben geçen hafta ağladım bir dersten kaldım mezun olamayacağım diye. Ama ailem üzülür düşüncesiyle falan değil, ailem bana o başarı hırsını aşıladığı ve ben o dersten kaldığım için ağladım. Öyle düşüncelere girdim ki bir dersten kaldım diye ben neden yaşıyorum dedim kendi kendime... Sonuç olarak takdirle mezun oldum ve o dersten de geçtim ödevi verip. Ama ne yapsam da başarılı olamıyorum sanki illa üniversite okumam lazım. Hiçbir değerim yokmuş ve bundan sonra da artık bir şey yapacak gibi hissedemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Burdaki sorun şeffaf olmamak ya da olamamak. Sen zaten sınava girmek istemediğin için bilerek geç kaldın muhtemelen. Yaşın da küçük şu dediğimi yetişkinler bile yapıyor gerçi o yüzden bir şey de demek istemiyorum ama.. gitmek istemezsen net şekilde ifade eder ve gitmezsin, böyle numara yaparsan karşı taraf da istiyordu ama gecikti, madem gecikti gerçekten insan üzülür biraz, falan diye tepki verir kendince. Ha şimdi bile bunu ifade edebilirsin gerçi. Sizden çekindim ama ben böyle düşünmüştüm, kendimi bu sene hazır hissetm diğim için girmek istemedim, diyebilirsin. Ha şu da olurdu hazırlanmadın ama deneyim olsun diye giricem bilginiz olsun, mesela.
Şimdi onları anlaman zor, sana da ha veriyorum. Toplum olarak ana baba olma rolünde eksik bir şeylerimiz hep oluyor. Sen mesela neden anlatamıyorsun da tek başına mücade ediyorsun? Ama onlar da senn geleceğini düşünüyor. Ülkemizde hala iyi bir okul iyi bir iş demek, iyi bir gelir, iyi bir gelecek demek. Yaşın büyüdükçe anlayacaksın, eğitim, kendi ayakları üstünde durmak ne önemli ne hayati.

cunkuneden .!.:

Burdaki sorun şeffaf olmamak ya da olamamak. Sen zaten sınava girmek istemediğin için bilerek geç kaldın muhtemelen. Yaşın da küçük şu dediğimi yetişkinler bile yapıyor gerçi o yüzden bir şey de demek istemiyorum ama.. gitmek istemezsen net şekilde ifade eder ve gitmezsin, böyle numara yaparsan karşı taraf da istiyordu ama gecikti, madem gecikti gerçekten insan üzülür biraz, falan diye tepki verir kendince. Ha şimdi bile bunu ifade edebilirsin gerçi. Sizden çekindim ama ben böyle düşünmüştüm, kendimi bu sene hazır hissetm diğim için girmek istemedim, diyebilirsin. Ha şu da olurdu hazırlanmadın ama deneyim olsun diye giricem bilginiz olsun, mesela.
Şimdi onları anlaman zor, sana da ha veriyorum. Toplum olarak ana baba olma rolünde eksik bir şeylerimiz hep oluyor. Sen mesela neden anlatamıyorsun da tek başına mücade ediyorsun? Ama onlar da senn geleceğini düşünüyor. Ülkemizde hala iyi bir okul iyi bir iş demek, iyi bir gelir, iyi bir gelecek demek. Yaşın büyüdükçe anlayacaksın, eğitim, kendi ayakları üstünde durmak ne önemli ne hayati.

Genişletmek için tıkla...

Biliyorlar zaten istemediğimi ama zorluyorlar. Ayt ye girmeyecegim yarin dedim yok gireceksin diyor. Anlamiyorlar. İşe gireyim calisayim diyorum yok ona da hayir diyorlar. Ben zaten seneye girecegimi en basindan soyledim ama anlamiyorlar. Babam sabah arayip anneme kizmis. Beni ilgilendiren bir konu ama tum aileyi etkiliyor. Bilmiyor ki yaptiklari sey suclu hissettiriyor beni. Öyle raddeye geliyor ki bu basarisizlik, degersizlik hissi ölsem de onlar da kurtulsa ben de diyorum.

Ergenliğini doruklarında yaşıyorsun

Valla kusura bakmada, ben sinava yetisemeyen herkesin sorumsuz oldugunu dusunuyorum. Madem giresin yok girmeyecegim de. Yazik degil mi o sinava verilen paraya.

-nemesis- .!.:

Valla kusura bakmada, ben sinava yetisemeyen herkesin sorumsuz oldugunu dusunuyorum. Madem giresin yok girmeyecegim de. Yazik degil mi o sinava verilen paraya.

Genişletmek için tıkla...

Ben en basindan aileme soyledim zaten. Zorladilar gir gir diye. Universite okumazsam onlara gore adam olunmuyor. İse gireyim calisayim diyorum ona da yok.

Nasıl geç kalabildin ya?
Bilerek mi yaptın yoksa? Yani sormak zorundayım, o yaşlarda bunu yapanların sayısı az değil.
Senden de epey büyüğüm, ben de ergenlik diyorum. Benim de kızım olsa sınava geç kaldım dese kızardım. Madalya takacak halim yok. Yanlışınızı doğrunuzu bilin azıcık. Her yaptığınız şeyde sırtınız sıvazlanmayacak. İşe gireyim diyorsunuz ya hani, o alanda da yaptığınız hatalara aferin denmeyecek Zeliş hanım.

Aile haklı. Sorumluluk duygunuzla alakalı bir sıkıntı var sanırım.

-Rosa- .!.:

Nasıl geç kalabildin ya?
Bilerek mi yaptın yoksa? Yani sormak zorundayım, o yaşlarda bunu yapanların sayısı az değil.
Senden de epey büyüğüm, ben de ergenlik diyorum. Benim de kızım olsa sınava geç kaldım dese kızardım. Madalya takacak halim yok. Yanlışınızı doğrunuzu bilin azıcık. Her yaptığınız şeyde sırtınız sıvazlanmayacak. İşe gireyim diyorsunuz ya hani, o alanda da yaptığınız hatalara aferin denmeyecek Zeliş hanım.

Genişletmek için tıkla...

Ben en basindan aileme bu sene okumak istemedigimi soyledim. Neden zorluyorlar o zaman kizarak asagilayarak?

z3lis .!.:

Biliyorlar zaten istemediğimi ama zorluyorlar. Ayt ye girmeyecegim yarin dedim yok gireceksin diyor. Anlamiyorlar. İşe gireyim calisayim diyorum yok ona da hayir diyorlar. Ben zaten seneye girecegimi en basindan soyledim ama anlamiyorlar. Babam sabah arayip anneme kizmis. Beni ilgilendiren bir konu ama tum aileyi etkiliyor. Bilmiyor ki yaptiklari sey suclu hissettiriyor beni. Öyle raddeye geliyor ki bu basarisizlik, degersizlik hissi ölsem de onlar da kurtulsa ben de diyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bu denli baskı çok sakıncalı bir durum evet eğer anlattığın gibiyse. Hayır senn bu halde sınava girmen sağlıklı da değil, yapacağın varsa da yapamazsın. Bide ilk sınava giremedin ayt ile tercihya da iyi bir bölüm mümkün mü? Ya da hazırlandın bir sene boyunca da cidden iyi bir sonuç elde etme olasılığın var mı?
Bide çalışmak istiyorum diyosun, nerde çalışıp ne kadar gelir edeceksin? Aileye katkı sağlamak ya da harçlık çıkarmak mı amaç? Eylüle kadar çalışp eylülde bir kursa dersaneye gidip iyi bir çalılma kampına girmek gibi bir amacın mı var? Hani varsa ailene söz etsen üç ay çalışıp sonra sınava hazırlanacağım diye. Bak bizler bile bilince işte sınavı görmezden gelip, yokmuş gibi davranamıyoruz. Acaba bu ihtimali komple eleyip çalışma hayatına gireceksin diye mi endişeleniyor ailen? Şimdi bu yaşta enerji zaman çok, ailen yanı başında, az bir para hayatını yaşarsın. Ama böyle sürüp gitmez bu. Alanın ne? Neyi kazanmak istersin? Bunun iççin kaç net yapmalısın? Böyle ideallerin var mı aCaba?

z3lis .!.:

Bugün yks sınavı vardı bildiğiniz gibi. Sınava alınmadım geç gittiğim için. Evde herkesin morali bozuk. Abime de Ayt'ye de girmeyeceğim yarın dedim yok gireceksin diye itiraz etti. Bin ton laf etti, babam da telefonla aramış anneme kızmış. Onların morali bozuldu sanki onlar girecekti sınava.

Ben meslek lisesinde okudum staj gördüm ayrıca eylül ayından itibaren, paramı kazanıyordum maaşımı alıp ve bu yüzden yks'ye seneye girmeyi düşünüyordum. Öncelikle ailem iyi, baskıcı değiller daha anlayışlılar mesela giyim kuşam, gezmem tozmam konusunda. Ama iş eğitime gelince öyle değil. Ortaokuldan beri aynı şeyi yaptılar. Sanki aldığım notlardan ibaretim. Düşük not alınca zeki bir insan değilim, benden hiç bir halt olmazmış. Ne zaman düşük not olsam, okulda bir sorun olsa babamın hep morali bozulurdu esip gürlerdi. Dert edinirdi. Bana kendimi suçlu hissettirdiler böyle yaparak. Sanki ben bir köleyim ve onların önüne onları memnun etmek için sürekli bir başarı getirmek zorundayım.
Ortaokulda başarısız olma nedenim de o neden akran zorbalığı görmüş olmam ve ben o yaşta depresyon tanısı aldım. Sonuç olarak da meslek lisesine gittim. Bu arada başımdan taciz olayı geçti benim, ailemle psikoloğa gittim ama psikoloğumdan rica ettim anlatmayın istemiyorum diye. Yani ailemin haberi olmadan kendi başıma bazı şeylerle mücadele ettim yine de o kafayla okulda çabalamaya çalıştım. Lisede ilk sınıf hariç takdir, teşekkür aldım. Dün babama aldığım takdir belgesinin fotoğrafını attım sırf o memnun olsun mutlu olsun diye öyle de oldu. Anladım ki onların gözünde sadece bundan ibaretim. Ve beni sürekli yönlendiriyorlar, ablam mesela. Sağlık istemediğim halde sürekli o bölümü seç, şunu seç diyor. Şu bölümü istiyorum derim, yok onun puanı yüksek sen kazanamazsın der. Ben üniversiteyi okumasam da olur diyorum. Bir işe girer çalışırım elime para gelir. Üniversite benim elime para getirmiyor. Ama bunu anlatamıyorum.

Bugün sınava alınmadığım için hiç üzülmedim, suratımı bile asmadım. Diyorlar ki biraz kendin için çabala, aşağılıyorlar bir ton laf. Üniversite okuyunca hayatları mı kurtuluyor? Ve ben geçen hafta ağladım bir dersten kaldım mezun olamayacağım diye. Ama ailem üzülür düşüncesiyle falan değil, ailem bana o başarı hırsını aşıladığı ve ben o dersten kaldığım için ağladım. Öyle düşüncelere girdim ki bir dersten kaldım diye ben neden yaşıyorum dedim kendi kendime... Sonuç olarak takdirle mezun oldum ve o dersten de geçtim ödevi verip. Ama ne yapsam da başarılı olamıyorum sanki illa üniversite okumam lazım. Hiçbir değerim yokmuş ve bundan sonra da artık bir şey yapacak gibi hissedemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bizde kardeşime biraz biraz aynı şeyi yapıyoruz daha doğrusu annem babam boşver kendi haline bırak kendi hayatı o düşünsn diyor ama yok ben basarısiz olmasına tahammül edemiyorum hiç bir konuda kismayiz herşeyin en iyisini istediği gibi alırlar bizimkiler ama keşke oda aynı şeyi dersler için yapsa.
Şimdi mesele şu aslında daha küçüksunuz eğitimin ne kadar önemli olduğunu bilmiyorsunuz, üniversitesi okumak bir yerler görmek bilinçlenmek hele ki kız çocuğu için çok değerli şeyler. ilerde pişman olmanızdan korkuyorlrdr, sizin hadi ben akıl edemedim siz niye beni hiç uyarmadınz bnaa yol göstermedniz dememeniz için bu şekilde davranıyor olabilirler yani ben o sebeble baskı yapıyorm. Haa güzellikle kendi hâlinde de bıraktım olmadı ceseratlenmesi için uğraştım beraber ders çalıştık gene olmadı aklı hep başka yerde sanki karşıma alıp konuştum da olmadı sınava girdi liseye geçiş ama iyi bir lise tutturacağıni sanmıyorum ve aşırı üzülüyorum o ise bana güvenin ben başaracağım diyor hep. Bende öyle yaptım son dönem üstüne düşmedim daha doğrusu düşmemeye çalıştım bakıp görcez ne olacağını.

cunkuneden .!.:

Bu denli baskı çok sakıncalı bir durum evet eğer anlattığın gibiyse. Hayır senn bu halde sınava girmen sağlıklı da değil, yapacağın varsa da yapamazsın. Bide ilk sınava giremedin ayt ile tercihya da iyi bir bölüm mümkün mü? Ya da hazırlandın bir sene boyunca da cidden iyi bir sonuç elde etme olasılığın var mı?
Bide çalışmak istiyorum diyosun, nerde çalışıp ne kadar gelir edeceksin? Aileye katkı sağlamak ya da harçlık çıkarmak mı amaç? Eylüle kadar çalışp eylülde bir kursa dersaneye gidip iyi bir çalılma kampına girmek gibi bir amacın mı var? Hani varsa ailene söz etsen üç ay çalışıp sonra sınava hazırlanacağım diye. Bak bizler bile bilince işte sınavı görmezden gelip, yokmuş gibi davranamıyoruz. Acaba bu ihtimali komple eleyip çalışma hayatına gireceksin diye mi endişeleniyor ailen? Şimdi bu yaşta enerji zaman çok, ailen yanı başında, az bir para hayatını yaşarsın. Ama böyle sürüp gitmez bu. Alanın ne? Neyi kazanmak istersin? Bunun iççin kaç net yapmalısın? Böyle ideallerin var mı aCaba?

Genişletmek için tıkla...

Universiteyi okumak istiyordum zaten seneye girip ama cocuklugumdan beri boyle baski yaptiklari icin artik seneye de girmek istemiyorum. Bir dersten kaldim diye ciddi ciddi intihari dusundum ya keske olseydim dedim o kadar gozumde buyuttum ki. Sanki ailede hic suc yok. Alanim moda tasarim, meslek lisesinde okudum zaten. Uniyi okumasam da elimde iş var.

z3lis .!.:

Ben en basindan aileme bu sene okumak istemedigimi soyledim. Neden zorluyorlar o zaman kizarak asagilayarak?

Genişletmek için tıkla...

İşte onlar da vasıfsız işçi olup bedenini yorarak para kazanmanı istemiyorlar. Rahat iyi bir iş kolunda çalış istiyorlar. Yöntemlerinin doğruluğu tartışılır. Ama akşama kadar 10-11 saat ayakta tezgahtar olarak çalışmak kolay mı sence?

Ben de ailenin yerinde olsam kizardim cunku sinava girmek istemedigin icin bilerek gec kaldigini dusunurdum (ki muhtemelen gercekten de oyle oldu). Ben sinava girmek istemiyorum, gitmeyecegim, bu sene basvuru yapmayalim diretmesini en basindan yapsaydi bu tepkiyi en basinda cekerdin ama su an bir de kandirilmis oldu ailen. Hos degil.

z3lis .!.:

Ben en basindan aileme bu sene okumak istemedigimi soyledim. Neden zorluyorlar o zaman kizarak asagilayarak?

Genişletmek için tıkla...

Yöntemleri iyi mi kötü mü tartışılır ama sen oku istiyorlar zaman kaybetme mesela. Zaman da hayat da çok hızlı akıyor. Okumak isteyen ailesi tarafından okutulmayan okutulamayan ne kadar çok genç var. Sana oku diyorlar işte gayret et vasıfsız işçi olma.

Margaret Hamilton .!.:

Ben de ailenin yerinde olsam kizardim cunku sinava girmek istemedigin icin bilerek gec kaldigini dusunurdum (ki muhtemelen gercekten de oyle oldu). Ben sinava girmek istemiyorum, gitmeyecegim, bu sene basvuru yapmayalim diretmesini en basindan yapsaydi bu tepkiyi en basinda cekerdin ama su an bir de kandirilmis oldu ailen. Hos degil.

Genişletmek için tıkla...

Konuda yazmisim okuyun isterseniz en basindan beri soyledim onlara ama boyle zorlayarak iş yaptiran bi ailem var.

z3lis .!.:

Konuda yazmisim okuyun isterseniz en basindan beri soyledim onlara ama boyle zorlayarak iş yaptiran bi ailem var.

Genişletmek için tıkla...

Duyan da seni ışıklarda dilenmeye zorladılar sanacak

z3lis .!.:

Ben en basindan aileme soyledim zaten. Zorladilar gir gir diye. Universite okumazsam onlara gore adam olunmuyor. İse gireyim calisayim diyorum ona da yok.

Genişletmek için tıkla...

Meslek lisesi mezunu olarak kariyer planın nedir peki? Asgari ücretle tekstilde eşek gibi çalışıp koşa koşa evlenip çocuk yapıp evde koca eline bakmak mı? Şu an marketlere kasiyer üniversite mezunları arasından seçiyolar. Kusura bakma ailen haklı. Tembelsin ve hayatını yakıyorsun.

aileniz size puan kasan bir insan gözüyle bakmıyor sadece iyi bir meslek yada bir meslek sahibi olun diye çabalıyorlar.
ben okulu çok seven bir insan degildim, ama dün kızimın altı üstu bi anasınıfi karnesini elime aldım gözlerim doldu inanın öyle herşeye duygulanan göz dolduran bir insan da degilim.
insan çocuğunun başarılariyla mutlu olup, emeklerinin heba olmadıgıni hissediyormuş.
bundan sonra ki süreçte başarısız olsa üzülurmuyum elbet üzülürum ama çocuguma da kendisini sadece iyi bir notdan ibaret oldugunu boyle daha degerli olacagiblni hissettirmem.
ailenizin tek hatası size farkinda olmadan böyle hissettirmesi ama inanın aileniz icin aldiginiz notdan ibaret degilsiniz.
anlattiklariniza bakilirsa gayet cocugunun gelecegi icin endiselenen iyi olsun isteyen aile kaygilari

z3lis .!.:

Konuda yazmisim okuyun isterseniz en basindan beri soyledim onlara ama boyle zorlayarak iş yaptiran bi ailem var.

Genişletmek için tıkla...

Iste ya iyice direnecektin kabul ettirene kadar ya da etmiyorlarsa ailenin catisi altinda yasadigin surece onlarin kurallari gecerli olur, oflasan da poflasan da gidip sinava girecektin. 18 yasina girdigimizde birden sorumluluk sahibi yetiskin olma formulu yuklenmiyor hicbirimize, ve ailenin evinde yasadigin surece 'benim evim, benim kurallarim' deme haklari var. Ve kizlarini egitim icin yonlendirmek de buna dahil.