- 26 Haziran 2013
- 2.591
- 4.976
- 133
- 31
e o kadar kişi dedik, bu çocuğun yaptığı artık kullanmak oluyor diye.
bizle konuşurken mantıklı buluyor, ertes, gün vazgeçiyor.
beklemekle olmaz, ben olsam bin kere çatlardım ,kendisine yaptığı haksızlıktan başka bir şey değil.
ama kendi bilir nihayetinde.
Aylardır bekliyor çünkü ama beklemekle olmaz ki. Bence artık açıkça söylemesi lazım. En azından arkadaşsa arkadaş gibi davranmalılar. Bunu belirtmeli. Gaza getirmel değilde cesaretlendirmek lazım baloon'u.
Verzonden vanaf mijn iPhone met behulp van Kadınlar Kulübü
Mesafemi koruyorum.
Gayet normal arkadaşız galiba artık.
Geçen gün görüştüğümüzde otururken kolunu sandalyeme attı, omzuma atmış gibi oldu. Doğruldum hemen, o da fark etti çekti elini.
Mağazada pufa oturdu, "gel sen de otur, sen ayaktayken ben oturunca rahatsız oldum. Centilmenliğime aykırı" falan dedi. "Kalk da yer ver o zaman, kenara kaymakla olmaz centilmenlik" dedim. İnatlaştı, çekeledi oturdum ben de yanına.
Sırtım dönük oturuyordum. Bir şey sordu. Cevap vermek için kafamı yana doğru çevirdim, çat diye kafasını omzuma koydu burun buruna geldik resmen. Kızdım, kalktım apar topar.
Beklentilerimi her geçen gün azaltıyorum sayesinde.
Arkadaş olarak kalırız. Böyle mesafe koya koya zamanla daha az görüşmeye başlarız. Böylelikle vazgeçmiş olurum diye umuyorum.
Evet haklısın; ben olsam aynı şekilde çatlardım. Çocuğun kullandığını düşünmüyorum ama fazla rahat geliyor bana. Gerçi baloon fazla yüz vermiş ama olsun yazık kızcağızada.
Verzonden vanaf mijn iPhone met behulp van Kadınlar Kulübü
e o kadar kişi dedik, bu çocuğun yaptığı artık kullanmak oluyor diye.
bizle konuşurken mantıklı buluyor, ertes, gün vazgeçiyor.
beklemekle olmaz, ben olsam bin kere çatlardım ,kendisine yaptığı haksızlıktan başka bir şey değil.
ama kendi bilir nihayetinde.
oy oy pufa birlikte oturmalar, omza kafa koymalar, burun buruna gelmeler:44:
Kullanıyor mu kullanmıyor mu bilmiyorum.
Öyle biri olduğunu düşünmek bile istemiyorum ama oladabilir tabi.
He ben çatlıyor muyum, çatlıyorum.
Ona bir şey söylemiyor olmam, rahatlığımdan değil inanın.
Söyleyemiyorum, bu böyle gider de demiyorum . Madem söyleyemiyorum en azından uzaklaşayım da bitsin gitsin diye uğraşıyorum.
Bu şekilde bence daha doğru; anlasın artık rahatsız olduğunuzu bu belirsiz durumdan. Belki dayanamayıp neyin var senin diye sorar. O zaman bnce söyleyebilirsin..
Verzonden vanaf mijn iPhone met behulp van Kadınlar Kulübü
Artık istesem de eskisi gibi davranamam zaten.
O kadar ay bekledim ama bugün çok ağır geldi bu durum. Beraberken gülüp eğleniyoruz, mesajlaşmalar falan iyi hoş ama, "neyiz?" sorusunun cevabı yok ya, bu delirtiyor beni.
Şu an dan itibaren çekiyorum kendimi geri. Aynen dediğin gibi. Madem arkadaşız arkadaşça davranırız bundan böyle.
Baş başa değil, arkadaş grubuyla görüşürüz bundan böyle. Diğer arkadaşlarım kalkınca da ben de doğruu eve giderim. Yalnız da kalmam.
Sonrası ona kalmış. Ne kadar sevsem de böyle arkadaşlık-sevgililik arasında kalmaktansa vazgeçmeyi göze aldım ben.
canım bosuna uzmussun kendını..ve anladıgım kadarıyla dahada uzuleceksın, bence onu karsına al ve bu yaptıklarının ne anlama geldıgını sor; eger sadece arkadasım,sın dıyorsa sana o sekılde davranmamasını söyle. eger onunda hıssetıgı bırsey varsa; bır an önce
acıklamasını ıste ve bu duruma bır nokta koy...
Mesafemi koruyorum.
Gayet normal arkadaşız galiba artık.
Geçen gün görüştüğümüzde otururken kolunu sandalyeme attı, omzuma atmış gibi oldu. Doğruldum hemen, o da fark etti çekti elini.
Mağazada pufa oturdu, "gel sen de otur, sen ayaktayken ben oturunca rahatsız oldum. Centilmenliğime aykırı" falan dedi. "Kalk da yer ver o zaman, kenara kaymakla olmaz centilmenlik" dedim. İnatlaştı, çekeledi oturdum ben de yanına.
Sırtım dönük oturuyordum. Bir şey sordu. Cevap vermek için kafamı yana doğru çevirdim, çat diye kafasını omzuma koydu burun buruna geldik resmen. Kızdım, kalktım apar topar.
Beklentilerimi her geçen gün azaltıyorum sayesinde.
Arkadaş olarak kalırız. Böyle mesafe koya koya zamanla daha az görüşmeye başlarız. Böylelikle vazgeçmiş olurum diye umuyorum.
Baloon cok dogru davranmissin.
Bu soyleyeceklerimi yanlis anlamani istemem ama erkek ardasim bile arkadaslarimizin yaninda oyle elini kolunu rahatca atmaz. Aramizda oyle bir cekince de yok aslinda ama insanlarin icinde ikimiz de hoslanmiyoruz. Ona sordugumda "gosteris yapar gibi, bu kiz benim der gibi hissediyorum o yuzden geregi yok fazla samimi davranmaya" demisti. Birkez daha o adami neden sevdigimi anlamistim.
Demek istedigim bu cocuk "fazla" rahat!
Eger vermek istedigi boyle bir mesaj varsa dahi bunu once seninle konusmasi gerek, baskalarina gostermesi degil.
Bizim sınıftada vardı böyle iki arkadaş en son ikinci sınıfta iken sevgili oldular yalnız kimne söyledi bilmiyorum şimdi de evliler.inşallah hayırlısı senin için o ise bi yerde başlarsınız.çünkü bi o iki arkadaşa baya şaşırmıştık böyle gidwr bunlar diyoduk
Bu çocuk aşık falan değil bence.Samimiyetinden faydalandı bunca zaman.Ya da senin ona olan ilgini fark etti,ondan öyle.Fazlasıyla itici gelmeye başladı çünkü adamda ilan-ı aşk edecek adam tavırları yok.Seni üzer bu adam,en doğrusunu yapıyorsun.
Biz bu akşam görüştük.
Akşam üstü "dışarı çıkalım mı?" yazdı "oruçluyum, halim yok" dedim. "Tamam o zaman, yat sen yorma kendini" dedi.
Biraz sustu, sonra "iftarı beraber yapalım?" dedi "olmaz, evdekilerle yapıcam" dedim.
"O zaman, iftardan sonra görüşelim. Buna da bahanen kalmamıştır artık" dedi.
"tamam, sen haber ver diğerlerine de" dedim, o da tamam dedi.
İftardan sonra bir çıktım kii tek başına beni bekliyor sokakta.
Ee nerede diğerleri dedim. Meğer bir tek ev arkadaşına söylemiş, onun da dışarı çıkası yokmuş.
Tuğçeye haber vermedin mi dedim, yoo dedi.
Söylendim biraz. Ramazan akşamları kalabalık oluyor sokaklar. Bu tabi yine kolunu omzuma atıp durdu kalabalık yerlerden geçerken.
İnat ettim her seferinde çektim kendimi.
Sonra oturduk bir yere karşılıklı.
Normal arkadaşça muhabbet ettim tabiki, o kısımlarda soğuk davranmadım.
Oturduk konuştuk saatlerce. Sürekli ilişkisi ciddiye binen arkadaşlarımızı anlatıp durdu.
Millet evleniyor, bize bak bir de diyip durdu.
Sonra bir ara kalktı bu, sandalyesini dibime kadar çekip yanıma oturdu.
"yerine geçsene ya, niye girdin dibime "dedim, daha çok çekti sandalyesini yanıma.
Ben söylenip durdum "bacaklarım sıkıştı, topla bari bacaklarını" diye. Hiç takmadı ama.
En sonunda "ay yeter ama" dedim, toparlandı ama kalkmadı yanımdan da.
Telefonumda bir şey bakıyordum.
O da o anda komik bir şey söyledi. Güldüm kafamı ona doğru çevirdim. Baktım yine burun burunayız biz.
Arkama yaslandım hemen.
Sonrasında telefonumda bir mesaj gösterdim.
Uzaktan gösteriyordum ben "ver bakayım dedi" aldı eline okudu.
Sonra diğer mesajlara indi. Bu kim falan dedi.
"He karıştırıyorsun ciddi ciddi" diyip de çektim elinden telefonu.
Ve tüm bunların sonunda ne oldu dersiniz.
Maç izlemek istiyorsan kalkalım sen de izle arkadaşlarınla dedim, "senle oturmayı tercih ederim ben" dedi.
Yani gram alınmadı.
Eskiden hiç kızmazdı artık niye tepki gösteriyor bu kız demedi.
Bu çocuğu çözmedim ben :44: Sonu nereye gidecek merakla bekliyorum :26:
Biz bu akşam görüştük.
Akşam üstü "dışarı çıkalım mı?" yazdı "oruçluyum, halim yok" dedim. "Tamam o zaman, yat sen yorma kendini" dedi.
Biraz sustu, sonra "iftarı beraber yapalım?" dedi "olmaz, evdekilerle yapıcam" dedim.
"O zaman, iftardan sonra görüşelim. Buna da bahanen kalmamıştır artık" dedi.
"tamam, sen haber ver diğerlerine de" dedim, o da tamam dedi.
İftardan sonra bir çıktım kii tek başına beni bekliyor sokakta.
Ee nerede diğerleri dedim. Meğer bir tek ev arkadaşına söylemiş, onun da dışarı çıkası yokmuş.
Tuğçeye haber vermedin mi dedim, yoo dedi.
Söylendim biraz. Ramazan akşamları kalabalık oluyor sokaklar. Bu tabi yine kolunu omzuma atıp durdu kalabalık yerlerden geçerken.
İnat ettim her seferinde çektim kendimi.
Sonra oturduk bir yere karşılıklı.
Normal arkadaşça muhabbet ettim tabiki, o kısımlarda soğuk davranmadım.
Oturduk konuştuk saatlerce. Sürekli ilişkisi ciddiye binen arkadaşlarımızı anlatıp durdu.
Millet evleniyor, bize bak bir de diyip durdu.
Sonra bir ara kalktı bu, sandalyesini dibime kadar çekip yanıma oturdu.
"yerine geçsene ya, niye girdin dibime "dedim, daha çok çekti sandalyesini yanıma.
Ben söylenip durdum "bacaklarım sıkıştı, topla bari bacaklarını" diye. Hiç takmadı ama.
En sonunda "ay yeter ama" dedim, toparlandı ama kalkmadı yanımdan da.
Telefonumda bir şey bakıyordum.
O da o anda komik bir şey söyledi. Güldüm kafamı ona doğru çevirdim. Baktım yine burun burunayız biz.
Arkama yaslandım hemen.
Sonrasında telefonumda bir mesaj gösterdim.
Uzaktan gösteriyordum ben "ver bakayım dedi" aldı eline okudu.
Sonra diğer mesajlara indi. Bu kim falan dedi.
"He karıştırıyorsun ciddi ciddi" diyip de çektim elinden telefonu.
Ve tüm bunların sonunda ne oldu dersiniz.
Maç izlemek istiyorsan kalkalım sen de izle arkadaşlarınla dedim, "senle oturmayı tercih ederim ben" dedi.
Yani gram alınmadı.
Eskiden hiç kızmazdı artık niye tepki gösteriyor bu kız demedi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?