- 4 Mayıs 2014
- 77
- 2
- 28
Açılmamamın en büyük sebebi yakın arkadaş olmamız. Çünkü ben onu çok iyi tanıyorum, düşüncelerini söyleme konusunda ne kadar rahat bir insan olduğunu biliyorum.
Bu kadar zaman söylemediyse, yoktur bir şey diye düşünüyorum.
Söyleyip reddedilirsem gururumu kaybederim diye düşünmüyorum.
Ama ister istemez hep aynı ortamda olacağım biri olduğu için söyleyemiyorum.
Eğer ki reddedilirsem aynı ortamda bulunmak istemem çünkü.
Bu konuyu görünce yazmadan geçemedim çünkü sanki bir an kendimi gördüm gibi oldu bende bundan tam 6 yıl önce en yakın arkadaşıma aşık oldum ve öyle görmek istediğimdendi belkide ama gerçekten onunda beni sevdiğini hissediyordum çünkü ister istemez yakın olduğumuzdan her saniye birlikteydik herkes sevgili olduğumuzu düşünüyordu bize sevgili misiniz diye sorarlardı birbirimize bakar gülerdik falan yani baya gariptik bana bir yığın güzel söz söylerdi daha aklıma gelmeyen bir çok şey ama 1 senenin sonunda en son dayanamayıp arkadaşlığımızın bitmesini dahi göze alarak söyledim ve karşılıksız olduğunu beni arkadaşı olarak gördüğünü öğrendim sonuca gelecek olursak ile o dahada beter....4 yıl hiç konuşmadık öyle bir boşluk ve acıydı ki hayatımda hem en yakın arkadaşımın yokluğu hemde beni sevmediğini bilmem....ve son 2 yıldırda biraz biraz konuşuyoruz ama tabiki eskisinden eser yok bana gelecek olursak hala onu gördüğüm yerde bile gözlerim doluyor.unutamadım yani olmuyor çıkmıyor aklımdan
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi