Gelişme bekleyenlere güzel bir haberim yok.
Ama artık çok daha yakın. Galiba böyle yakın olmak hoşuna gidiyor sadece.
Uyandığı gibi arıyor. Kahvaltı yapalım, oraya buraya gidelim diye.
Sürekli ama sürekli yanımda.
Arkadaşlarla bir yerde oturuyorsak ve o benim yanıma denk gelmemişse, türlü türlü bahanelerle yanıma geçiyor.
Ya da direkt "baloon sen geç böyle" diyip yer veriyor, o da yanıma oturuyor.
İlla temas edicek bir de.
Ojelerimle oynar, saçlarımla oynar, yanağımı sıkar. Kolu omzumda oturur hep.
Yolda yürürken ya eli kolumdadır hep, ya da omzumdadır.
Artık o kadar yakınız ki, onla ilgili her şeyi bana soruyorlar. Biliyorum da. Ev arkadaşının haberi olmuyor, benim oluyor.
Arkadaş gurubu olarak otururken bile, biz genelde ikili muhabbet ediyoruz.
Sürekli de mesajlaştığımız için, arkadaşlarımızdan ayrı bir sürü konumuz var.
O konularla ilgili bir laf geçiyor. Biz birbirimize bakıp gülüyoruz diğerleri bakıyor anlamsız anlamsız.
Futbol aşığı adam benimle maç varken mesajlaşıyor. Hatta berabersek ben sıkılcam diye maç izlemiyor.
Her yaptığının hesabını veriyor.
Ama bu durum ilerlemicek bunu hissediyorum artık.
Biz böyle arkadaştan öte, sevgiliden bi tık geride olcaz herhalde yollarımız ayrılana kadar.
