• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ben, beni unuttum

Bu yaşadığınız sorunları pek çok kadın yaşıyor, emin olun.

Erkeklik işte. Yenmek istiyor, kontrol altında tutmak istiyor.

Mutlaka terapiye başlayın. Yavaş yavaş içinizdeki düğümler çözülecek.


1 yildir biter bi yerde biz oldugumuzu kabul eder diye bekliyorum. Olmuyor.
Terapiyi kabul ederse belki. Yoksa bu evlilik beni curutuyor :(
 
Çift terapisi değil, onun kabul etmesinden bağımsız, kendiniz terapiye gidin. Bakın, kendimi unuttum diyorsunuz. Bu yaşadıklarınız önce sizinle ilgili. Her şeye çift olarak bakmayın. İnsan yalnızca kendi gözleriyle görüyor hayatı.
 
Çift terapisi değil, onun kabul etmesinden bağımsız, kendiniz terapiye gidin. Bakın, kendimi unuttum diyorsunuz. Bu yaşadıklarınız önce sizinle ilgili. Her şeye çift olarak bakmayın. İnsan yalnızca kendi gözleriyle görüyor hayatı.

Benim icin mi dediniz. Pardon simdi anladim. Gittim ben. Belki de bir yildir tahammulumun sebebi bu. Elimden geldigince sakin kalmaya calisiyorum. Ama bu adam boyle davrandikca hevesim kalmiyor. Cunku ben her seyde mucadele halindeyim. Bu da beni yipratiyor. Esim bu durumu bende olusturdu ve devam ettikce ben daha kotu oluyorum maalesef. Doktorum esimle terapiyi onerdi.
 
Kiskaniyor gibi gorunuyor. Esim bu benim. Insan nasil esini kiskanir ben inanamiyorum.
Kendi ustun elbette, yemek yaparim aferin der. Eline saglik duymadim daha.
Annesi benim yanimda surekli baska kizlari over. Iste bilmem kimin gelinin hizmeti soyle iyiymis boyle iyiymis. Cunku es=hizmetci. Yanlis kisiyle evlenmis benim esim. Ben de.

çözüm yolları deneyin bakalım bi.Terapi gibi.
siz elinizden geleni yaptığınızda tamam yada devam dersiniz o zaman.
erkekler zor ya genellemek istemem ama geneli sorunlu niye böyle bilmiyorum..her evde var inanın..
 
Benim icin mi dediniz. Pardon simdi anladim. Gittim ben. Belki de bir yildir tahammulumun sebebi bu. Elimden geldigince sakin kalmaya calisiyorum. Ama bu adam boyle davrandikca hevesim kalmiyor. Cunku ben her seyde mucadele halindeyim. Bu da beni yipratiyor. Esim bu durumu bende olusturdu ve devam ettikce ben daha kotu oluyorum maalesef. Doktorum esimle terapiyi onerdi.

Devam ediyor musunuz terapiye? Belki de bir süre küçük bir seyahat planlamalısınız (yalnız başına). Bazen bu da iyi gelir berrak düşünmeye...
 
Devam ediyor musunuz terapiye? Belki de bir süre küçük bir seyahat planlamalısınız (yalnız başına). Bazen bu da iyi gelir berrak düşünmeye...


Ediyorum. Seyahat mi, Cok istiyorum ama bunu gerceklestirmek icin saatlerce tartismam lazim.
Birakin yalniz basima seyahati bi kac saatligine biseyler yapmam tartisma mevzusu.
 
Terapiye nasil ikna edecegim hic bilmiyorum. Son cozum yolum oldugunu yine soylicem. Buna da tamam demezse bosanmayi goze aliyor demektir.
Boşanmayı düşünüyorum artık desen durum daha kötüye sokabilirsin ters tepebilir.Evliliğimi kurtarmak istiyorum.Sorunlarınızdan onun tavırlarının sizi yordugundan depresyona sürüklediğinden artık yoruldugunuzdan bahsedebilirsiniz.Etkili bir konuşma iyi gelebilir.
 
Aynı bize yazdığınız gibi anlatıp, durumuna bakın.
Eğer anlamıyorsa ayrılın. Bu egomanyak ile bir ömür zor.
 
Aynı bize yazdığınız gibi anlatıp, durumuna bakın.
Eğer anlamıyorsa ayrılın. Bu egomanyak ile bir ömür zor.


Defalarca anlattim. Beni cok yiprattigini da anlattim. Guzellikle evliligimizi kurtarmak adina da dedim. O anlik tamam diyor, ertesi gun yine ayni seyler. Gene yapiyosun dedigimde ,ben sana bisey demicek miyim,fikrimi soyleyemicek miyim oluyor. Bir insanin fikri esi hakkinda her zaman bu kadar negatif olabilir mi ya
Ne alsam cirkin,ne giysem yakismamis oluyor. Okudugum kitap,yedigim yemek sacmalik. Hobilerim cop gereksiz. Isimdeki basarilar da onemsiz. Boyle bir hayat.
 
Ediyorum. Seyahat mi, Cok istiyorum ama bunu gerceklestirmek icin saatlerce tartismam lazim.
Birakin yalniz basima seyahati bi kac saatligine biseyler yapmam tartisma mevzusu.

İş uydurun, aile ziyareti uydurun, bir şey uydurun. Uzaklaştığınız ve kendinize odaklandığınız sürece berrak zihniniz geri gelecek. Özgüven saldırısı zehir gibidir, zehirleniyorsunuz şu an. Ama bir şey olmaz merak etmeyin, yenersiniz. Biz daha güçlüyüz :)
 
Defalarca anlattim. Beni cok yiprattigini da anlattim. Guzellikle evliligimizi kurtarmak adina da dedim. O anlik tamam diyor, ertesi gun yine ayni seyler. Gene yapiyosun dedigimde ,ben sana bisey demicek miyim,fikrimi soyleyemicek miyim oluyor. Bir insanin fikri esi hakkinda her zaman bu kadar negatif olabilir mi ya
Ne alsam cirkin,ne giysem yakismamis oluyor. Okudugum kitap,yedigim yemek sacmalik. Hobilerim cop gereksiz. Isimdeki basarilar da onemsiz. Boyle bir hayat.

İnsan sevmediği biri hakkında ancak bu kadar negatif konuşabilir gibi geliyor bana. O yüzden anlamlandıramıyorum.
Ben öyleyimdir, sevmiyorsam her türlü eleştiririm.
Çok yorucu. Enerji vampiriyle evlenmişsiniz..
Umarım hakkınızda hayırlısı olur çünkü siz iyi şeylere layıksınız :KK200:
 
:KK200:
İnsan sevmediği biri hakkında ancak bu kadar negatif konuşabilir gibi geliyor bana. O yüzden anlamlandıramıyorum.
Ben öyleyimdir, sevmiyorsam her türlü eleştiririm.
Çok yorucu. Enerji vampiriyle evlenmişsiniz..
Umarım hakkınızda hayırlısı olur çünkü siz iyi şeylere layıksınız :KK200:


Ben de oyle dusunuyorum. Bence beni sevmiyor. Bir insan birini bu kadar elestirebilir mi,esi gectim. Arkadasimi su kadar elestiremem. Beni sevse kirilmamdan rahatsiz olmaz mi, bence de sevmiyor. Kendimi kandirmama gerek yok. Ortada sevgisizlik var.
Cok tesekkur ederim. Insallah.:KK200:
 
kendin olmadan mutlu olamazsın bu bir gerçek. boşanmış ve 2 3 sene sonra başkasıyla tekrar evlenmiş tecrubeli bir ablan-kardeşin olarak ya "o deveyi güdeyeeksin yada bu devirden gideceksin". boşanmak için sadece şiddet aldatmak vb. olması gerekmez. senin kendin olmana izin vermeyen biriyle tam anlamıyla mutlu olamazsın. ve değişmediği surece 2 3 sene sonra tekrar boşanmayı düşünebilirsin.
 
Dik dur, kendinin farkında ol, atacağın adımdan korkma, ben iki çocukla yeniden hayat kurabileceksem sen haydi haydi kurarsın. Ama öncelikle bunları yap. Ciddiyetinin farkında olsun. Radikal bir adım atmazsan kendine gelmez. Yine de kendine gelmiyorsa bitir bu evliliği.

Aynen onsuzda gayet mutlu olduğunu ve bir çırpıda da boşanabileceğini görürse belki değişir tabi sen onla devam etmek istiyor musun
 
Merhaba kizlar.
1 yildir evliyim. Bir yil once cok asik olarak evlendik. Her sey cok guzeldi, ruyada gibiydim.
Ama son bir yildir ben kendimi unuttum. Bir yildir icten mutlu olamiyorum. Kendim icin surekli mucadele vermem gerekiyor bu evde. Esimle ayni yolda yuruyen hayat arkadasi degil de ayni oyunda rakip iki yarisciyiz ve o cok hirsli bu oyunda. Pes etmeme ramak kaldi..
En cok zaman gectikce beni ben yapan seyleri unutmaktan korkuyorum ki unutmaya basladim.. Cok mutsuzum.. Icimi dokmek istedim..

Ek:

size komik gelebilir ama ilk aklima bu geldi, ben son 3 yildir paketlenmis gidalar,rafine sekeri hayatimdan cikardim. Ciddi anlamda etkisini gordum. Esim evlenmeden once bunu biliyor ve gayet normal yaklasiyordu. Evlendikten sonra yemek konusunda hic uyusmadik sorun degil,adam benim sevdiklerimi sevmek zorunda degil. Kendi agir yemekleri sever. Kendime ne yaptiysam ona da onun sevdigi seylerden yaptim. Ayni sofraya getirdim. Bir yildir yediklerime " su sacmaliklar ne ya" demekten vazgecmedi.
- yine ayni sekilde okudugum ve sevdigim kitap turunu her zaman " bos, manasiz, vakit kaybi" diyip durdu. Ne zaman bir bilimkurgu kitabini elime alsam.. Sacma sapan islerle ugrasiyosun cumlesini duydum.
- cok sevdigim sanatcinin konseri oldu, gidemedim. Cunku es bunu "bos" buldu.
Eskiden tiyatroya gider mutlu olurdum. O da benle gelirdi. Evlendikten sonra benle geldi, evde uyumak varken diye diye gunumu rezil etti. Gelmedigi zamanlarda da o kadar cok konustu ki bi yere cikmaktan sogudum.
- yuksek lisansimi tamamladim,es kisisini aradim. Bir tebrik beklerken duydugum sey " once ben bitirmeliydim" oldu. Senin vaktin var tabi senin bitirmen normal dedi.. Tebrik etmedi..
-isimle ilgili guzel bir gelisme oldu ,esimle paylastim. Sen erken sevinme,o isler oyle degil. Daha basindasin dedi. Hevesimi kursagimda birakti.
- ben tezimi yazarken tum ailesi geldi haftalarca kaldi,kendi mesleki sinavina calisirken benim ailem 3 saat gelecek diye " ders calisamadigini, misafirlerin onu engelledigini " iddia etti ki o surecte oyun oynayacak,calismayacakti eminim.
- spor giyinirim, begenmedi. Yaptigim makyaji eksik buldu. Ben hep boyleydim.
-kendi arkadaslari ve esleri ile tanistik. Eve gelince o arkadasinin esiyle neden daha cok konusmamisim diye buyuk tartismalar cikardi. Ben ortak nokta bulmak zorunda miyim herkesle? Gayet normal sicak sohbet etmisim ama neden cok iyi arkadas olamiyomusum. Neden olayim?
- bir ortamda fikrimi soyleyince,neden soyledin,sen karisma laflarini duydum ben.
- cok hasta oldugum zamanlarda bile, eve gelip " yemek nerde" diye surat asti.
- ne zaman ders calissam " sıkılıyorum"dedi. Eskiden cocukca bir hareket olarak gorurdum simdi anliyorum ki basarili olmami istemiyor.
Ve daha bir suru olay. Destan olmasin diye burda birakayim saymayi.

Benligimi sindiren,beni yok eden bi adam. Bir yildir mutlu oldugum seyleri yapamiyorum,yapmak icin mucadele veriyorum. Ve artik korkarim ki eskiden beni mutlu eden seyler beni mutlu etmiyor. Bosanmayi dusunuyorum.

Sanki babamı anlatmissiniz. Babamda ayni kocaniz gibi bir adam. Hep negatif, hep moral bozucu. Anneme hic saygi duymadi, hep moralini düşürdü. Annem babami hala cekiyor tam tamina 40 yildir. Huyu hic degismedi babamin, tam aksine yaslandikca huysuzlasiyor. Sizin daha cocugunuz yok sanirim. Bence bosanin, yoksa omur boyu tum hayat enerjinizi emen bu adam sizi bitirir.
 
Merhaba kizlar.
1 yildir evliyim. Bir yil once cok asik olarak evlendik. Her sey cok guzeldi, ruyada gibiydim.
Ama son bir yildir ben kendimi unuttum. Bir yildir icten mutlu olamiyorum. Kendim icin surekli mucadele vermem gerekiyor bu evde. Esimle ayni yolda yuruyen hayat arkadasi degil de ayni oyunda rakip iki yarisciyiz ve o cok hirsli bu oyunda. Pes etmeme ramak kaldi..
En cok zaman gectikce beni ben yapan seyleri unutmaktan korkuyorum ki unutmaya basladim.. Cok mutsuzum.. Icimi dokmek istedim..

Ek:

size komik gelebilir ama ilk aklima bu geldi, ben son 3 yildir paketlenmis gidalar,rafine sekeri hayatimdan cikardim. Ciddi anlamda etkisini gordum. Esim evlenmeden once bunu biliyor ve gayet normal yaklasiyordu. Evlendikten sonra yemek konusunda hic uyusmadik sorun degil,adam benim sevdiklerimi sevmek zorunda degil. Kendi agir yemekleri sever. Kendime ne yaptiysam ona da onun sevdigi seylerden yaptim. Ayni sofraya getirdim. Bir yildir yediklerime " su sacmaliklar ne ya" demekten vazgecmedi.
- yine ayni sekilde okudugum ve sevdigim kitap turunu her zaman " bos, manasiz, vakit kaybi" diyip durdu. Ne zaman bir bilimkurgu kitabini elime alsam.. Sacma sapan islerle ugrasiyosun cumlesini duydum.
- cok sevdigim sanatcinin konseri oldu, gidemedim. Cunku es bunu "bos" buldu.
Eskiden tiyatroya gider mutlu olurdum. O da benle gelirdi. Evlendikten sonra benle geldi, evde uyumak varken diye diye gunumu rezil etti. Gelmedigi zamanlarda da o kadar cok konustu ki bi yere cikmaktan sogudum.
- yuksek lisansimi tamamladim,es kisisini aradim. Bir tebrik beklerken duydugum sey " once ben bitirmeliydim" oldu. Senin vaktin var tabi senin bitirmen normal dedi.. Tebrik etmedi..
-isimle ilgili guzel bir gelisme oldu ,esimle paylastim. Sen erken sevinme,o isler oyle degil. Daha basindasin dedi. Hevesimi kursagimda birakti.
- ben tezimi yazarken tum ailesi geldi haftalarca kaldi,kendi mesleki sinavina calisirken benim ailem 3 saat gelecek diye " ders calisamadigini, misafirlerin onu engelledigini " iddia etti ki o surecte oyun oynayacak,calismayacakti eminim.
- spor giyinirim, begenmedi. Yaptigim makyaji eksik buldu. Ben hep boyleydim.
-kendi arkadaslari ve esleri ile tanistik. Eve gelince o arkadasinin esiyle neden daha cok konusmamisim diye buyuk tartismalar cikardi. Ben ortak nokta bulmak zorunda miyim herkesle? Gayet normal sicak sohbet etmisim ama neden cok iyi arkadas olamiyomusum. Neden olayim?
- bir ortamda fikrimi soyleyince,neden soyledin,sen karisma laflarini duydum ben.
- cok hasta oldugum zamanlarda bile, eve gelip " yemek nerde" diye surat asti.
- ne zaman ders calissam " sıkılıyorum"dedi. Eskiden cocukca bir hareket olarak gorurdum simdi anliyorum ki basarili olmami istemiyor.
Ve daha bir suru olay. Destan olmasin diye burda birakayim saymayi.

Benligimi sindiren,beni yok eden bi adam. Bir yildir mutlu oldugum seyleri yapamiyorum,yapmak icin mucadele veriyorum. Ve artik korkarim ki eskiden beni mutlu eden seyler beni mutlu etmiyor. Bosanmayi dusunuyorum.
Anladığım kadarıyla siz birlikte aynı yöne bakmıyorsunuz ..Hakkınızda hayırlısı olsun Allah kıymet bilenlerle karşılaştırsın..
 
Merhaba, sorununuzu görüp kendime hesap açtım ve bir şeyler yazmak istiyorum.
Yazdıklarınızı 2 kez okudum baştan sona. Bu tip insanlar (bakın erkek demiyorum illa, bu kompleksin cinsiyeti yoktur)
duygu vampiri gibidirler. Size şöyle izah edeyim. Muhtemelen kocanız kadar ya da kocanızdan daha iyi bir mesleğe/kariyere/maaşa sahipsiniz. Örneğin tez yazmanız, bitirmeniz vb. başarınızla ilgili durumlar ya da sağlığınıza dikkat edip formda kalmanız karşı tarafı rahatsız etmiş. Belki de daha niceleri vardır. Düşünün, başarınızı kıskanan bir adam var, bir insan bunu ancak aşağılık kompleksine sahipse, ya da partnerinin ondan üstün olmamasını -bir nevi egemen kişi erkek olmalıdır düşüncesine sahip olmak- istiyorsa ancak bu şekilde davranabilir. Bunların sebebi, küçüklükten beri gelen eziklik duygusundan veyahut yaşanılan bir travmadan dolayı id'de yer etmesinden ötürü olur. Eşinizi, psikologla görüşmeye ikna edebilirseniz edin, eğer edemezseniz boşanın lütfen... Çünkü bu olay, bu tavır, daha böyle devam edecek emin olun, harekete geçilmezse hiçbir şey düzelmez. Bitirirken şunu söylemek istiyorum, lütfen ama lütfen hiç kimsenin sizi ezmesine, yaptıklarınıza engel olmasına izin vermeyin.
Sağlıcakla ve mutlu kalın :)
 
Back
X