Ben bu durumda ne yapayım şimdi?

Less-is-More

Nirvana
Pro Üye
Anneler Kulübü
21 Nisan 2018
8.154
30.244
548
36
KV ile yaşananları son konumda anlattım. Eşim gitti konuştu, bayagi da ağır konuşmuş. Ertesi gün KV arayıp özür diledi. Önce açmadım telefonunu. Ben acmayinca eşimi aradi. O da bana uzatinca müsait değilim dedim. Sonra eşimle konuşunca döndüm aramasına. Ama bana yine hiç samimi gelmedi. Ben de içimde ne var ne yoksa döktüm. Hatta o hala konuşurken bebeğim ağlıyor görüşürüz diyip telefonu suratına kapattım. Hala görüşmek istemiyorum ama eşimi arada bırakıyorum. Bu kadar olayın üstüne hala torununa da bakmak istiyor. Ben daha fazla aynı evin içinde kalamam. Eşimle uzun uzun konuştuk. Bakıcı bulalım desek imkansız sabredemez bizim oğlana. Kimsede durmuyor, hele tanımadığı birinde asla. Eylülde iş basi. Ücretsiz izne ayrılsam nereye kadar? Sanırım iki yıl hakkım var ama o zamana kadar ya bizim oğlan krese başlayamazsa. Üç yaşında olacak. Ders programimi üç güne sığdırıp sadece o günler kvye bıraksam, akşamları o yatana kadar yanında dursak, uyuyunca eve gelsek ama eşimin işi dolayısıyla her akşam evde olmayabiliyor. Ben bir de bebeğim başka yerde kalsın istemiyorum. Ne yapacağım ben? Bir çıkar yol gösterin. Çok çaresiz kaldım.
 
Ucretsiz iznin varsa durumunuzda el veriyosa al bence..
Durumum yok aslında. Eşim işi bırakmayı dusunuyor. Bırakmazsa tayin görüp terör bölgelerinden birine gitmek zorunda kalacağız. Ben izne ayrılırsam o bırakamaz. O kadar zor bir durumdayım ki. Günlerdir düşünmekten yemek yiyemez oldum.
 
Durumum yok aslında. Eşim işi bırakmayı dusunuyor. Bırakmazsa tayin görüp terör bölgelerinden birine gitmek zorunda kalacağız. Ben izne ayrılırsam o bırakamaz. O kadar zor bir durumdayım ki. Günlerdir düşünmekten yemek yiyemez oldum.
Esin baska ise mi girecek? Oe degilse evdeyse esin baksin cocuga?
 
Daha önceki konunuzu okuyup geldim.. Bana öyle hakaretler eden bir insanın bir daha ne yüzüne bakarım, ne çocuğumu emanet ederim.. Ücretsiz izin alın, bakıcı tutun, ailenizden birisi gelsin vs.. Ama bir daha o kayınvalide ile muhatap olmayın.. Yok sayın, ölmüş kabul edin.. Bu tipler düzelmez çünkü..
 
Esin baska ise mi girecek? Oe degilse evdeyse esin baksin cocuga?
Onun işi bırakabilmesi için birikim yapmak zorundayız. O zamana kadar ya asıl bitirdiği işi ya da başka bir işi yapmaya uğraşacak ama garanti değil elbette. O yüzden elimizde biraz birikimimiz olsun diye uğraşıyoruz. Zaten işi bırakmasına bir yıl falan var. O zamana kadar kenara ne atarsak kar. Ama şu durumda ücretsiz izni bile ihtimaller arasına aldım mecburen.
 
KV ile yaşananları son konumda anlattım. Eşim gitti konuştu, bayagi da ağır konuşmuş. Ertesi gün KV arayıp özür diledi. Önce açmadım telefonunu. Ben acmayinca eşimi aradi. O da bana uzatinca müsait değilim dedim. Sonra eşimle konuşunca döndüm aramasına. Ama bana yine hiç samimi gelmedi. Ben de içimde ne var ne yoksa döktüm. Hatta o hala konuşurken bebeğim ağlıyor görüşürüz diyip telefonu suratına kapattım. Hala görüşmek istemiyorum ama eşimi arada bırakıyorum. Bu kadar olayın üstüne hala torununa da bakmak istiyor. Ben daha fazla aynı evin içinde kalamam. Eşimle uzun uzun konuştuk. Bakıcı bulalım desek imkansız sabredemez bizim oğlana. Kimsede durmuyor, hele tanımadığı birinde asla. Eylülde iş basi. Ücretsiz izne ayrılsam nereye kadar? Sanırım iki yıl hakkım var ama o zamana kadar ya bizim oğlan krese başlayamazsa. Üç yaşında olacak. Ders programimi üç güne sığdırıp sadece o günler kvye bıraksam, akşamları o yatana kadar yanında dursak, uyuyunca eve gelsek ama eşimin işi dolayısıyla her akşam evde olmayabiliyor. Ben bir de bebeğim başka yerde kalsın istemiyorum. Ne yapacağım ben? Bir çıkar yol gösterin. Çok çaresiz kaldım.
cocuk 2 yasini gectiyse direkt kres
 
Yüzünü bile görmek istemediğiniz bir insana evladınızı nasıl emanet edeceksiniz? Tamam, babaannesidir. Güzel de bakar büyük ihtimalle. Ama siz nasıl bu kadar iç içe duracaksınız? Ayrıca geceleri neden çocuğunuzu orada bırakıyorsunuz orasını anlamadım?

Ben maddi şartları zorlayıp ücretsiz izin alın derim. 3 yaşında da kreşe başlayabilir.
 
Daha önceki konunuzu okuyup geldim.. Bana öyle hakaretler eden bir insanın bir daha ne yüzüne bakarım, ne çocuğumu emanet ederim.. Ücretsiz izin alın, bakıcı tutun, ailenizden birisi gelsin vs.. Ama bir daha o kayınvalide ile muhatap olmayın.. Yok sayın, ölmüş kabul edin.. Bu tipler düzelmez çünkü..
İçimden gelenleri yazmışsıniz. Ama uzun vadede dusunuyorum. Kendi ailemle de bir sürü sorunlar yaşadım. Oğlum onlari hiç görmedi. ilk doğduğunda gelmişlerdi sadece. Sonra kavgalardan dolayı hiç görüşmedim. Bir sürü olay. Şimdi bir de KV ile böyle olunca. Ya ben bu çocuğu hep düşmanlıkla mı büyütecegim diyorum. Kendi ailemi de düzeltmeye çalışıyorum. İnsanlar yaptıklarından pişman olup özür dilerse içimden gelmese de sırf oğlum bunlardan etkilenmesin diye göz ardı edemez miyim diyorum. Ben hep babamın yüzünden birçok akrabamizla, dayımla, teyzemle vs. küs büyüdük. Tabi ki ben çocuğuma görüşme konuma demem ama ben konusmayinca etkilenmez mı bu çocuk? Hayatta sadece bir dayısı var. Ne halası ne amcası ne teyzesi. Kuzeni olursa dayısının çocuğu olacak. Onunla bile görüşmedik bir yıldır neredeyse. Ben bu kavgalardan o kadar yoruldum ki artık.
 
Yüzünü bile görmek istemediğiniz bir insana evladınızı nasıl emanet edeceksiniz? Tamam, babaannesidir. Güzel de bakar büyük ihtimalle. Ama siz nasıl bu kadar iç içe duracaksınız? Ayrıca geceleri neden çocuğunuzu orada bırakıyorsunuz orasını anlamadım?

Ben maddi şartları zorlayıp ücretsiz izin alın derim. 3 yaşında da kreşe başlayabilir.
Kendisi bakmaya gelirse annesi de yanında gelecek mecbur. Yaşlı ve bakıma muhtaç çünkü. Öyle olunca biz yine koca kış sürekli dip dibe olacağız. Ama dediğiniz doğru, ben de istemiyorum bebeğimin orda kalmasını. Ücretsiz izne ayrılmak daha yakın geliyor mecburen.
 
Back
X