- 21 Nisan 2018
- 8.154
- 30.244
- 548
- 36
- Konu Sahibi Less-is-More
- #1
KV ile yaşananları son konumda anlattım. Eşim gitti konuştu, bayagi da ağır konuşmuş. Ertesi gün KV arayıp özür diledi. Önce açmadım telefonunu. Ben acmayinca eşimi aradi. O da bana uzatinca müsait değilim dedim. Sonra eşimle konuşunca döndüm aramasına. Ama bana yine hiç samimi gelmedi. Ben de içimde ne var ne yoksa döktüm. Hatta o hala konuşurken bebeğim ağlıyor görüşürüz diyip telefonu suratına kapattım. Hala görüşmek istemiyorum ama eşimi arada bırakıyorum. Bu kadar olayın üstüne hala torununa da bakmak istiyor. Ben daha fazla aynı evin içinde kalamam. Eşimle uzun uzun konuştuk. Bakıcı bulalım desek imkansız sabredemez bizim oğlana. Kimsede durmuyor, hele tanımadığı birinde asla. Eylülde iş basi. Ücretsiz izne ayrılsam nereye kadar? Sanırım iki yıl hakkım var ama o zamana kadar ya bizim oğlan krese başlayamazsa. Üç yaşında olacak. Ders programimi üç güne sığdırıp sadece o günler kvye bıraksam, akşamları o yatana kadar yanında dursak, uyuyunca eve gelsek ama eşimin işi dolayısıyla her akşam evde olmayabiliyor. Ben bir de bebeğim başka yerde kalsın istemiyorum. Ne yapacağım ben? Bir çıkar yol gösterin. Çok çaresiz kaldım.