ben çok kötü biriyim ama hazır değilim

hiç mi vicdan yok sende
psikolojin bozlumuş diye faturasını o günahsızdanmı çıkartıyorsun ya
nasıl kıyabiliyorsun ona Allah'tan damı korkmuyorsun
istemiyoran korunsadın, git aldır bebeğini
ya annelik bu değil... bu kadar basit olamaz ya
 
canım ben bebeğimi istedim, o yüzden psikolojini anlamıyorum .. anladığım şey bebekle yalnız kalma korkun.. büyüklerin bi kenara çekilmesi ve tek başına ona bakmak zorunda kalmanın tedirginliği .. inan bana onu kucakladığında bu korkuların uçup gidiyor, hatta kimseyi istemiyorsun yanında, kimseyle paylaşmak, 1 dakikanı bile ondan ayrı geçirmek istemiyosun .. yapma .. ona yaşama şansı ver..

ben de yalnız büyütüyorum bebeğimi .. iyi ki de öyle olmuş .. dudağının bi kıvrımından anlarım ne istediğini, babası dahi bana sorar ne söylemek istediğini .. o benim minik arkadaşım .. iyi ki benimle ..

Eminim bundan sen çok iyi bi anne olacaksın çünkü bebeğine bakamamaktan korkuyosun.. bu onu çok önemsediğini gösterir, aslında hazır olduğunu tam da zamanı oluğunu gösterir..
 

Evet sana çok kızdım,ama anlamaya da çalışıyorum canım..kötü bir dönem geçiriyorsun anladığım kadarıyla.umarım pişman olmazsın yaptıklarından.çünkü ben de zamanında bu hatayı yaptım.11 sen önce kızım 6 aylıkken hamile kaldım kazara,ve hiç düşünmeden aldırdım.eğer aldırmasaydım şimdi 10 yaşında bir yavrum daha olacaktı.sonra çok ağladım tevbe ettim.çok pişman oldum Rabbim affetsin.annemler de destek olmadı aldırma demediler.neyse sana bişey daha anlatayımmı şimdi ikinci kez anne oldum seneler sonra,1 aylık oğlum var ve ona kavuşabilmek için rahmimi ve mesanemin çeyreğini kaybettim.çok ağır bir ameliyat geçirdim az kalsın ölüyordum.umarım yavrun zarar görmemiştir umarım fikrin duyguların değişmiştir şimdi.o minik yavru adına çoküzüldüm.hayırlısı olsun diyorum.inşallah benim işlediğim günahı sen de işlemezsin....
 
o bebeğin senin gibi bir annesi olacağına hiç doğmasın daha iyi
sen bu kafayla doğursan bile, mazallah dün haberlere çıkan 69 günlük bebeği ağladığı için dövenlerden olursun allah korusun
 
ben bebeğimi çok isteyerek doğurdum kanamalı bir süreç düşük tehlikesi olan yatmam gereken bir kaç ay geçirdim kanamam olduğunda nasıl ağladığımı size anlatamam bence bebek ana rahmine düştüğü andan itibaren Allah annelik içgüdüsü veriyor... Bebeğin seni inanılmaz değiştirecek bu sürece hazır olman gerekiyor vücudun değişecek hormonlar değişecek belki güzelliğine güzellik katacak belki kendini iyi hissetmiceksin karnında hareket edecek ( hayatımın en güzel duygusuydu ) şimdi yaptıgının aksine yediklerine dikkat etmen ağır kaldırmaman yavaş hareket etmen gerekecek ( ben evimi süpüremediğimi viledayı sıkamadıgımı biliyorum ) sonra doğum ve peşine yorucu uykusuz bir dönem gelecek bence bu süreci bile her kadının yaşaması gerekir çünkü ANNE olmak fedakar olmaktır..
Ben incecik bir kadınken duba gibi oldum ama en güzel hamile bendim :) sezeryanla doğum yaptım bazı durumlardan dolayı annem bile kalamadı hastanede yanımda yengem baktı beni ama hiç gocunmadım.. O kadar mutluyum ki kim takar bu sorunları.. Sonra oğlum çok sık uyanan kolikli bir bebek gece 3 te başlar 5 e kadar tam 3 ay o ağlar ben ağlarım ona çare olamadığım için... 1 kere dahi bebeğimi emzirmem için kucağıma birinden yardım alarak almadım..her yataktan kalkışım ızdırap yatışım ızdırap ama onun kokusu cennett ne ağrı ne sızı vız gelir... göğüslerim patladı yara bere içinde ama vazgeçmedim Allah'ın verdiği bu nimetten neden mahrum kalsın ve hala emiyor..bu arada hamile kalmadan önceki kilomdan daha zayıfım o işin en cilveli kısmı :)
Şimdi oğlum 17 buçuk aylık oldu mız mız huysuz ağlak nazlı uykusuz yemek yemeyen göğsümden inmeyen yapışık bir çocuk kimsenin yardımı olmadan ( eşim dahil ) bu zamana getirdim Allah bana ömür versin nice nice 17 aylarımız onunla geçsin.. Oğlum doğalı eşimle eski biz değiliz aramız bile bozuldu diyebilirim
mektup gibi oldu ama bu kadar yazıyı sadece sizin için yazdım amacım sizi vazgeçirmek değil Anneliğin ne olduğunu anlatabilmek bunlara hazır değilseniz benim gözümle bakamıyorsanız zaten kararlı olun ve bebeğinizi aldırın daha doğmadan sevgisiz bir annesi olmasın mecburiyetten bakılmasın doğunca seversin diyenlere inatta yazdım bu yazıyı öyle değil işte bebek annenin kucagına aldıktan sonra sevilecek bir duygu değil...
Ben ANNEYİM bunu yazabilmek bile muhteşem bir duygu.. lütfen eğer annelik duygusu yoksa içinde,içindeki canlıyı bu kadar hırpalama onun bir günahı yok..o senin bir parçan sevgisiz bir bebek ileride sevgisiz bir birey yetiştirmene sebep olacaktır ne zaman tamam ben bunları yaşamak istiyorum dersen o zaman bebek sahibi ol..
umarım kırıcı olmamışımdır..
 
Yazık çok yazık
bende dahil olmak üzere ne kadar anne olmayı isteyen kişiler var burda
bence sen aç o sayfaları oku
oku da allahın sana verdiği en güzel hediyenin farkına var
ne sanıyodun ki bu konuyu acarken destek alcağını falan mı yanılmıssın guzelım
söylenıcek o kadar cok sey var kı sana...
 
Bebekler daha anne rahmine düşer düşmez her şeyi anlıyor. O bebek doğsa bile istenmediğinin farkında. Doğduğunda sorunlu bi bebek ergenlikte sorunlu bir genç olur.
Hem sen kimden destek bekliyorsun ki. O bebek senin sen besleyeceksin ağladığında sarıp sarmalayıp susturacaksın göğüslerinin ucu çatlayacak uykusuzluktan öleceksin yine de en ufak bi sesinde onun yanında olacaksın. Cennetin ayaklarının altına serilmesi için tam anlamıyla ANNE olman gerekir. Ama besbelli bunları gözün yemiyor. Sen en iyisi tedavi ol. İyi bi psikoloğa görün.
Ben de hamileyim ve çok istedim bebeğimin olmasını Rabbim de evlenir evlenmez nasip etti. ilk 5 ayım yoğun bulantıyla geçti Daha sonra büyüdükçe yerini böbrek sancısına bıraktı -ki bu taş sancısı hiçbi şeye benzemez- iki böbreğimde de üçer tane taş çıktı. O sancılar arasında kızımın hareketlerini hissetmem yetti de arttı bile. Şimdi son demlerdeyim onu sabırsızlıkla bekliyorum -ki ben kan aldırmaya ürken biri-
Buraya böyle bi konu açman tepkileri üzerine çekmene neden oldu ama en azından bebeği olmayanlar ve bebeği çok isteyenlerden de yorum almış oldun. Belki ufacık olsun için sızlar da tövbe etmek için geç kalmazsın!
 
bir kere düşürmeye çalışmayı bırak.allah korusun düşmeyip de sakat bir bebek olursa ne olacak.o zaman ne yapacaksın senin gibi hazır olmayan biri için sakat bir bebek çok çok zor olur.
aldırman mümkün değil mi,eşin mi izin vermiyor.bazı arkadaşlar doğum yap o zaman herşeyi unutursun demiş ama öyle değil bence.bebek büyütmek kolay bir iş değil çok isteyerek doğum yapan birinin bile zaman zaman gücünün bittiği sabrının taştığı zaman oluyor.annelik kolay bir iş değil,özveri ve sevgi gerektirir.sen bu çocuğu doğurursan da o çocuğa yazık olur.
eşin kabul etmezse aldırma durumun yoksa da lütfen ona zarar verme artık.eğer sağlıksız bir bebek olursa herşey senin de bebeğin için de çok zor olur.
 
ben kendimi üzdüğüm zaman bile bebeğimi üzüyorum ona haksızlık ediyorum diye kahroluyorum vicdan azabı duyuyorum.oda bir can günah değilmi(
 
Bir hafta önce düşük yapmış biri olarak yapmaya çalıştığınız şey sinirlerimi bozdu. Hoş böyle bi şey yaşamamış olsam da tepkim yine aynı olurdu. Hazır olmayabilirsiniz bunu anlarım fakat bunca korunma yöntemi varken kullanmamanızı anlayamam. Bu rahatlık bu oluruna bırakma nedir böyle? Dünyaya bir can getiriyorsunuz bu bu kadar basit bir şey midir Allah aşkına? Hoplıyım zıplıyım düşsün gitsin. İnsan istemeden kaybedince bile günlerce kahroluyor, kendini sorguluyor bir şeyleri yanlış mı yaptım acaba diye. Siz eğer amacınıza ulaşırsanız rahat edecek misiniz gerçekten? Hem rabbim bir daha nasip edecek mi bakalım.
 
daha çok yeni şoktasın bence 1 hafta düşün taşın seveceksin belki karamsar olma evlisin 1.düşmüş bak ne güzel Rabbim tekrar nasip etmiş daha ne istiyosun illa cebinden 30 40 milyar paramı çıkacak umutlarınmı yıkılacak bunuda kaybedersen ya hiç olmazsa diye korkun yokmu hiç, hem bunun ahireti var hiçmi bilgin ilmin yok senin bari doğurda evlat hasreti çeken birine ver günah kıyma oyuncak sanki yaa yere atıp duruyosun neden hazır değilsin mankenmisin mesleğinin zirvesindemisin?
 

özellikle sizin yorumunuzu çok beğendim çok haklısınız..




Gelelim konu sahibine anlaşılan o ki sen hiç aramamışsın tabi bu çok güzel bişey
aylarca yıllarca bu yolda maddi-manevi emek veren üzülen yıpranan bizleride anlaman mümkün değil anlamanı da senin psikolojindeki birinden beklemek haksızlık olurdu zaten..
sen var ya sen sadece kendini düşünüyorsun belki biraz ağır olacak ama bencillik yapıyorsun senin için o yavrucağın hiç mi hiç önemi yok..
Allah bilir ilk bebeğide plansız bir şekilde yaptın sonra düşürünce ağladın zırladın peşi sıra yine korunmadın hamile kaldın yok ben şimdi istemiyorum hopluyorum zıplıyorum bu nedir yaa bu kadar kolay mı sanıyorsun sen insanlar uzuun yıllardan bahsediyor bu süreçte 10 yılda 20 yılda hatta ömrü boyunca çocuk sahibi olamamış olamayacak olan niceleri var sen oturda haline şükret.. Senin yaptığın şımarıklıktan başka bişey değil bu kadar basitmi???
arkadaşın dediği tamamen boşanma sebebi eşin nasıl olurda sana karşı gelemez sen ne yapıyorsun o çocuğu tek başınamı yaptın diyemez eşinin tutumu da takdire şayan doğrusu..
Hem neden hoplayıp zıplıyorsunki git aldır neden ona gün gün acı çektiriyorsun oda bir yürek
Bir can yazık değilmi senin evladın nasıl kıyabiliyorsun bunu yapmaya hakkın yok..
Bakıyorumda yorumlar da hoşuna gitmemiş olmalı ki kimseye cevap dahi yazamamışsın ne oldu ailen gibi buradaki tanımadığın insanlarda mı sana destek çıkmadı?
Senin günahına ortak olmamızı mı bekliyordun yoksa?
Ne bekliyordun ki evet haklısın psikolojin çok bozuk git aldır denmesini mi?
bırak bu işleri güzel kardeşim böyle katakulliye hiç gerek yok eğer istemiyorsan KORUNACAKTIN eğer korunmuyorsan ALDIRAMAZSIN o minik pıt pıt atan yüreğe bunu yapmaya hakkın yok..
Ne sen ne de kocan o yavrucağı HAKETMİYORSUNUZ…
YAZIK…………..
 
Son düzenleme:
Ya arkadaslar hep birlikte sinirlenip uzulduk ama konu acan arkadasin uye bilgilerine bakarmisiniz ben pek anlamadim ama 2. Uyelikmi konu fakemi
 
arkadaşım yorumları görünce üzüldün belki, destek bulamadın. ama başka birşeyde bekleme, çocuk sahibi olmak bazıları için çok zor ve acılı bir süreç. benim eşim iki yıldır felçli. bebeğimizin olup olamayacağından bile emin değildik. eşim bi kaç sene daha toparlansın ve maddi durumumuzu toparlayalım tüp bebek deneriz diye düşünüyoduk. düşünki eşimin kazasından beri korunmuyorum. üstelik eşimin kullandığı ilaç ve medikal malzemeler sperm kalitesini düşürüyor. tüm bu engellere rağmen süpriz bir şekilde Allah bize nasip etti. benim eşim bana istesede yardımcı olamayacak, üstelik eşiminde bakıma ihtiyacı var, kayınvalidem yok. annem ise başka şehirde artık doğumun son günlerinde gelebilir ama nedense bende onun gelemeyeceği hissine kapılıyorum. ben bütün gebelik sürecini ve zorluklarını tek başıma aşmam gerektiği halde bile herşeye değeceğini düşünüyorum. senin içinde ben bu depresyonu atlatıp bebeğin için harika bir anne olacağına inanıyorum.
 
arkadaşlar ben bu arkadaş ile konuşmuştum aslında bilip bilmeden yorum yapılmış yazık bayan kapattı sonra üyeliğini. bayan yıllardır anksiyete ve panik atak hastasıymış ve atlatamıyormuş. bende anksiyete yaşıyorum çoğu zaman ve anlıyorum onu. bu hastalığı yaşayan bilir yaşamayan bilemez intihara bile sürükleyen öyle kolay kolay tedavisi olan bir hastalık değil. burada en çok şu uazılana söze kızdım çocuk sahibi kolay olmuşsun ondan böylesin yazan olmuş. çocuk sahibi olamayanlarada Allah kısmet etsin ama kolay çocuğu olanlar çocuk kolay oluyor diye suçlu olamaz herhalde. insanları belli yaşanmışlıklar belli noktalara getiriyor. bayan çok kötü bir kazadan sonra bu hastalığa yakalanöış ve atlatamıyor sürekli ölüm korkusu rahatsızlık yaşıyor kimimize kolay geliyor bu yaşananlar ama inanın zor. çoğu kadın burada hamile olabilir ama tam olrak neyle karşı kaşıya olunduğunu bilmiyor ömür boyunca hayatınızdan atamayacağınız bir sorumlulukla karşı karşıyayız. bu sorumluluk kimine kolay kimine zordur herkesi kendimiz gibi düşünmeye zorlamayalım. o bayanda mutlu mesut hamilelik yaşamak ister aynı benim gibi çünkü bende sürekli anksiyete halindeyim ama olmuyor işte herkesin sınavı başka.bayan kime destek çıkmıyor derken bana bu halime psikolojik durumuma kimse destek olmuyor demek istedim yazmıştı. yani aile olayı basite alıyor ama inanın kadının durumu ciddiydi. hepimize sağlıklı hamilelikler :)
 

Selam canım sen nasıl oldun? Değişme iyileşme var mı?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…