- 19 Mart 2019
- 7.883
- 33.203
- 498
Orası öyle bende böyle bir durumun hesabını soramazdım, haddim de değil zaten.
Ama insanın naturasını, olay akışını baz alınca garipserdim.
Orası öyle bende böyle bir durumun hesabını soramazdım, haddim de değil zaten.Yani ne yapabilir ki bu durumda "durun ne yapıyorsunuz sizin yas döneminiz kendinize gelin" diyemeyeceğine göre. Başkalarının ne yaşadığı nasıl yaşadığı bizi ilgilendirmez ve eleştirme hakkına da sahip değiliz. Ben bunları söylüyorum diye yaptıklarını onaylamıyorum davranışları yanlış ama bizim karışmayacağımız şeyler var sonuçta
Siz garip değilsiniz elbette ama hayat artık o kadar acımasız ki insanlar sadece kendisi için yaşıyor bencil.Hanımlar baştan belirteyim dert edilecek bir konu değil ama garipsedigim bir durum var. Evli, cocuklu ve yaşı genç bir akrabam, kırk bile değildi yaşı, kalp krizinden vefat etti iki hafta önce. Ben çok üzüldüm. Eşine, çocuklarına vs. Hep aklimdalar.
Bu akrabanın ablaları telefonumda kayıtlı, doğal olarak WhatsApp durumlarını görebiliyorum. İki hafta önce, dağ gibi abilerini kaybeden ablaları, hiçbir şey olmamış gibi kendi fotolarını, çocuklarını, gittikleri yerleri paylaşıyorlar. En son dün akşam "eltimle kahve keyfi" temalı pastalı borekli bir durum paylaştılar. Açıkçası, neden diye sordum kendi kendime. Neden boyleler bunlar?
Sanane diyeceksiniz belki. Belki içlerinde acılarını yasiyorlardir, illa sizlanmalari mi lazım diyeceksiniz ama içime dokundu bu iki haftada unutma, eğlenmeye başlama halleri. Bilmiyorum, anlamıyorum insanlari. Ablasını Taziye için aradığımda "yaşasaydı zaten felç kalacaktı, beyni hasarlanmis" gibi bir laf etti. "Felç kalabilir, beyni hasarlı da olabilir, yaşamasın mi böyle olanlar, direkt ölsün mü" diyemedim.
Yaptıklarını onaylayıp onaylamamanın da dışardan bir insana düştüğünü düşünmüyorum ben. Herkesin yas tutması, acıyı yaşama biçimi farklı. Ya da üzülmedi ve yas tutmuyor. Kime ne? Üzüleceksin, üzülmek zorundasın demenin ne anlamı var?Yaptıklarını onaylamıyorum ama arkasından da konuşmam. O kişi belki onlar için değerli bile değildi umursamıyorlardı. İnsanların ne yaşadığını bilmeden yorum yapmam
Ben de görüyorum bu tarz durumlar garipsiyorum ama gerçekten insanları anlamaya çalışmaktan bıktım sorgulamıyorum artık ne yaparlarsa yapsınlar. Ben acımı içimde yaşıyorum gerisi ilgilendirmiyor beniOrası öyle bende böyle bir durumun hesabını soramazdım, haddim de değil zaten.
Ama insanın naturasını, olay akışını baz alınca garipserdim.
Aynen öyle. ben mesela cenazelerde hiç ağlayamam hatta olmamış gibi davranırım çünkü kendimi bırakırsam bunalımdan çıkamayacağımı düşünürüm. Beni dışarıdan gören aynı konu sahibi gibi yorum yapar bana.Yaptıklarını onaylayıp onaylamamanın da dışardan bir insana düştüğünü düşünmüyorum ben. Herkesin yas tutması, acıyı yaşama biçimi farklı. Ya da üzülmedi ve yas tutmuyor. Kime ne? Üzüleceksin, üzülmek zorundasın demenin ne anlamı var?
Yukarida okuyun ne yazdığımı. Her sorununda kardeşine koşan biriydi. İnsanın kedisi oluyor aylarca kendine gelemiyor, neyi savunuyoruz burada?İnsanlar içinde ne yaşiyor bilemezsiniz
Belki sabahlara kadar böğüre böğüre ağliyor, belki ağlamiyor.
Belki yeter artık eve kendini kapattın gel bi kahve içelim az değişiklik olur diye çağırdı birisi öyle gitti, belkide cenazenin ertesi günü fık fık gezmeye başladı. Hiç birini bilmezsini ve sizi ilgilendirmezde.
Abisi öldüyse sanmıyorum siz ondan daha çok üzülmüş olun. O günden sonra siz kahve içmedinizmi mesela?
İnsanları kalıba sokmaktan vazgeçin. Kimi acısını 3 günde yaşar kimi 3 sene. Belkide abisinden nefret ediyordu peşinden göbek attı. Buda sizi ilgilendirmez. Siz kendi hayatınıza bakın. Akrabanız ölmüş, arkasından neler yaptınız veya yapabilirsiniz onları düşünün.
Allah razı olsun. Bencil insanlar evet, sanırım bu yüzden çok garipsedim. Ben de annem vefat edeli altı sene oldu hala daha gecemiyorum evinin oldugu sokaktan. Çok teşekkür ederim beni anladığımız için.Siz garip değilsiniz elbette ama hayat artık o kadar acımasız ki insanlar sadece kendisi için yaşıyor bencil.
Anneannem vefat edeli 4 yıl oldu hala kapısının önünden geçemiyorum.
Gencecik bir insan vefat etmiş rabbim esine çocuklarına yardim etsin.
Takla atan sizsinizYukarida okuyun ne yazdığımı. Her sorununda kardeşine koşan biriydi. İnsanın kedisi oluyor aylarca kendine gelemiyor, neyi savunuyoruz burada?
Sabahlara kadar ağlayan biri, gezip tozmalarini, çocuklarıyla selfilerini ve kahve keyfini paylaşır mi?
Beni haksız çıkarın bu mühim değil, bana sizi ilgilendirmez de deyin, bunlara takilmam ama vicdanlı yorum yapın. Bunu nasıl normallestiririz diye takla atmayın.
Elbette yok ama eşini çocuklarını düşün bari, onlar ne halde? Hep ağlıyor çocukları, gördüm içim parçalandı. Duyarlı olmakla "sananeeeee istediğini yaparrrr" diye normale karşı çıkmak burada, bu sitede çok normal ve prim yapar olmuş.Insanlar artik duyarsiz maalesef. Yani kahvesini yedigini paylasmazsa olecegm saniyolar.. ama onlar kardesi icin duyarli degilse senin yapabilecegin birsey yok
Haklısınız desem de, beni bir salsaniz?Takla atan sizsiniz
Her yorumunuzuda okumakla mükellef olduğumu şimdi öğrendim
Tamam kardeşi keyifde, abisinin ölümü onu gram sarsmadı diyelim
Siz naptınız? Arkasından kaç yasin kaç hatim yolladınız? Kaç fakir sevindirdiniz ruhuna gitsin diye? Gidip ailesine maddi-manevi yardımda bulundunuzmu? Hepsini yaptım deseniz bile nerden bilelim, dimi ama çünkü nezaman görsem burda takılıyorsunuz
Ayrıca evet kedim öldü. Halen fotolarına bakar ağlarım, şöyle yapıyordu şunu seviyordu derim. Ama kahvede içerim, selfiede çekerim. Birini yapmak diğerine engel olmuyor.
Arkadaslar, bu dünyada yaşıyoruz. Bakın, kardeş diyorum, kardes. bu sitede hiç tanimadigimiz insanların bile dertleriyle dertleniyoruz, biraz empati yapın kurban olam.bence takmanız gereksiz bu durumu. bir insanın içini asla bilemeyeceğiniz için suizan yapmış olmakla kalırsınız.
yıllar önce dayımın babası vefat etti. çok sevilen bir insandı. dayım çok bağlıydı. cenazede pide dağıtıldı, aldı pidesini güzelce yedi. belki siz olsanız nasıl boğazından lokma geçiyor babasının cenazesinde diyeceksiniz. çok soğukkanlı durdu tüm süreç boyunca. sonradan sohbet ederken, ben düşersem ailem de düşer, benim üzüntüm bana herkese göstermenin faydası yok demişti. aradan yıllar geçti, sohbetlerimizde söyler bir babanın yokluğunu yaşamak çok zormuş diye. koskoca 50 sinde adam kendisi, acısı çok derin ama çok yakın olanları dışında bunu kimse bilmez.
yani yukarıda bir üyede demiş, belki çok üzgündü ve o gün biraz hayata tutunmak için öyle yaptı. ya da belki umrunda da değil. hangisi olduğunu bilemezsiniz, ilgilendirmemeli de.
Çok komiksinizHaklısınız desem de, beni bir salsaniz?
İstediğini yapmıyor mu kadın? Yapıyor. Sizin arkasından konuşmanız bir işe yarıyor mu? Yaramıyor. Ancak dedikodu yapıp belki kadının günahını alırsınız. Onlar kötü ben çok vicdanlı bir insanım diye de kendi kendinizi pohpohlarsınız.Elbette yok ama eşini çocuklarını düşün bari, onlar ne halde? Hep ağlıyor çocukları, gördüm içim parçalandı. Duyarlı olmakla "sananeeeee istediğini yaparrrr" diye normale karşı çıkmak burada, bu sitede çok normal ve prim yapar olmuş.
Umrumda değil kendi utopyasinda yaşayıp, bunu bizlere normali buymuş gibi kabullendirmeye çalışanlar ancak.... Teşekkür ederim cevabınız için.
Evet, aynı durumda olsak belki ben de sizin gibi düşünürdüm ama aynı şey mi, okudunuz mu yazdığımı?benim şuanda dedem 90 yaşında ve acılar çekerek hayatta kalmaya çalışıyor adam kanser, beslenemiyor adam akıllı kendini ifade edemiyor ve kendi de artık ölmek istiyor bunu anlayabiliyorum. bugün kendi kendime şunu dedim ki
‘dedem beni büyüttü canım ciğerim evet eğer ölürse kahrolur çok üzülürüm bir yanım gider ama üzüldüğümden daha çok da sevinirim o acılarından kurtulduğu için’
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?