Ben de mi gariplik var?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Hayır eltisi anladık da gelin ne ara oldu da ne ara mezara bile istemeyecek seviyeye geldiniz
 
E ama öyle değil mi? yakasına yapışıp "üzül ağla diyorum sana" diyebilecek misiniz? duyarsızlar işte. Bu konuda ne yapabileceksiniz ?
 
Burda birkaç kez anlattım. Eşimin kültüründe ölenin ardından yas tutulmaz. Cenaze akşamı güzel bir sofra kurulup arkasından kadeh kaldırılır. Devri daim olsun denir. İnsanların kafasındaki toplumsal normlara uymuyor diye linç mi edelim insanları?
 
Hey!

.bir sakin ya. Ben kötüyüm, ben belki dünyanın en kötü insaniyim, bu yapılanin normal olduğunu gösterir mi?

Ben pohpohlanmak istiyorum, saçımın oksanmasini bekliyorum ve iyi kalpli rolü yapıyorum diyelim, bu o ablanın sacmaladigi gerçeğini değiştirir mi?

Yahu nerede yaşıyoruz. Siz hepiniz hakli olsaniz bile, benim o durumları, gülen suratları görünce yaşadığım iğrenme hissini geri alabilecek misiniz?

Neyi normallestirmye çalışıyorsunuz. Bu yapılan en başta eşe, çocuğa saygisizlik diyorum. Beni geçin, ben sarı cizmeli Mehmet Ağa'nın cizmesinin ipiyim!
 
Kimse durumu normalleştirmedi algı yaratmayın. Tamam onlar dünyanın en berbat insanı saygısızlar. e bu ne değiştirecek ki? Bir anda duyarlı mı olacaklar. Yas tutmuyor diye ağzınıza geleni saymak hakkınız mı? Duyarlılık bu mu? Siz bence gidin acınızı yaşayın başkalarının ne yaptığını izleyip sinirleneceğinize
 
Evet yapılanın normal olduğunu gösterir. Çünkü normal size göre belirlenmiyor. Her insanın normali farklıdır. İğrenme hissiniz de sadece sizi ilgilendirir, kimsenin umurunda değil.

Saygısızlığı bırakın adamın eşi çocuğu düşünsün, isterlerse tepki versinler. Yine sizi ilgilendiren bir durum yok ortada.
 
herkesin acısını yaşama şekli farklıdır. misal ben dedemin öldüğünü öğrendiğimde okuldaydım. arkadaşlarım baş sağlığı diledi. ben hiç üzgün hissetmiyordum. hatta gülesim gelmişti. çünkü öldüğünü tam idrak edememiştim, hala yaşıyor gibiydi. evine gidene kadar da idrak edemedim.
başka bir arkadaşım babası vefat edince 2-3 sene panik atakla boğuştu. ama ilk hafta fitnessda story atmıştı. herkesin baş etme şekli farkı. belki bastırıyor duygularını, belki de üzülmedi cidden aralarındaki ilişkiyi ne kadar biliyorsunuz ki?
 
Aslında bu toprakların kültüründe de varolan bir şey bu, ölenin ardından dövünülmez, ağlanmaz.
Neye inanıyorsan artık duasını edersin, hayrını yaparsın, başladığı işleri bitirirsin, güzel anar ve yoluna devam edersin.
Öbür türlüsü kendine de ölmüşe de eziyettir.

Anneannemi kaybettiğimizde annem bana ‘sen ne biçim torunsun insanlar bakıyor ağla’ demişti
Tahmin edersin ki annem kendini yerden yere atan uçan sabri idi, öyle değilsek ayıplanıyormuşuz.
E ne oldu, 3 gün 5 ay veya 1 sene hayata küssek yeniden eğlenmeyecek, tatiller yapmayacak oh be demeyecek miyiz, küs mü oturacağız hayata?
 
Belki adam çok kötü bir kardeşti, o açıdan düşündünüz mü?
Velev ki çocukluğundan beri eziyetini gördü, evlat kayırma yaşadı bu kadın ya da insan yerine konulmadı.
O zaman normal olacak mı yaptığı gözünüzde, olacaksa öyle görün.
Birini kötü ilan etmeden önce ne yaşadığını bilmeniz gerekir, işin içinde değilseniz de en fazla ‘Allah Allah’ der geçersiniz, kınayamazsınız.
 
Benim eşimin bir akrabasi vefat ettiginde, vefat eden kisinin annesi ve ablalari cenaze günü benim cocuklarimi seviyorlardi gulerek
Benimse aglamaktan gozlerim sismisti oysa vefat eden kisi hepi topu bayramlarda gordugum biriydi

İlk etapta yadirgadim yani tuhaf geldi, cunku cenaze gunuydu ama sonra kulturlerine baktigimda bu insanlarin benim yetistigim kultur kadar acilarini acikca gosteremediklerini gordum
Genel olarak soguk kanli ve donuk gorunuyorlar bir aci karsisinda

Esim de oyledir oturup aglamaz daha dalgasiz daha stabil gorunur ama onu tanidigim icin icinde kopan firtinalari gorurum
Hic alakasiz bir yerde iki kere aglarken gordum esimi ikisi de yavrularimizin dogumuydu on seneyi geckindir tanirim halbuki :)
O da boyle yasiyor duygularini ya da bastiriyor ya da normali bu, bilemiyorum

Benim alanima girilmedigi surece kimsenin ne yaptigiyla da ilgilenmiyorum acikcasi
Garipseyebilirsiniz elbette ama boyle insanlar da varlar ve boyleler.
Bence bu, bu kadar.
 
Okumadan yazmaya devam ediyorsunuz. Yukarıda, ablanın eşiyle her kavgasında kardeşini cagirdigini yazmıştım. Menfaatine gelince "canım kardeşim yetis" ölünce, biraz çevreye saygı bari, o da yok.

Devam edin böyle.
 
profil resminizdeki gibi anahtar deliğinden dünyayı gözetlemekten vazgeçin. küçücük perspektiften sağlıklı bir gözlem yapmak mümkün değil. siyah ve beyaz karakterler masallarda olur. gerçekte herkes özellikle yetişkin insanlar gridir. siz de gri renkle barışın.
başınız sağolsun.
 
Aman Tanrım kardeş çağrılıyorsa inanılmaz iyi kardeş.
Gözdağı vermek için çağrılan kardeşi de böyle konumluyorsak ne diyeyim.

Umarım ben de kayıpların ardından böyle güzel hayata tutunur, nefes almayı kıymetli bilirim, kendimi heba etmeden, ailemin çocuklarımın dinamiğini sarsmadan ‘ölümlü dünya’ yı bilerek yaşarım.
Ayıptan ziyade, imrenilesi…
 
Bundan bize ne ki şimdi. Ölmüş insanın arkasından konuşulmaz
 
Aslında olay ne biliyo musunuz? Bir ölüm olduğunda gerçekten hayat devam ediyor, yani şöyle; yiyorsun içiyorsun hatta kafa dağıtmak için geziyorsun bile. Hayatta en değer verdiğim insanları ardı ardına kaybettim,gerçekten ailemiz çifter çifter zamansız ölümlerle sarsıldı durdu yıllarca, ve en son geçen yıl babamı hiçbişeyi yokken ani bir kalp kriziyle kaybettim ve o sırada 7 aylık hamileydim. O cenaze evlerinde ne kadar absürt olay yaşanıyorsa hepsine şahit oldum hatta bazen başrol oyuncusuydum. İnsan büyük bir kayıp yaşadığında zihni onu o karanlık çukurdan kurtarmak için farklı oyunlar yapıyor, Ben dayımla 22 yaşındaki kuzenimi trafik kazasında kaybeden yengemin ve diğer kızının, cenaze günü olmadık birşeye gülme krizine girdiklerine (hatta hepberaber girdiğimize) şahit olmuş insanım. Beni anneannem büyüttü mesela annemden daha çok severdim onu. Onu da yine ani kaybettim ve 2 hafta sonra tatile gittim kafamı dağıtmak için. Ama bu acıdan kaçma şekillerini toplumla paylaşmanın doğru olduğunu düşünmüyorum. Çünkü aynı sizin gibi düşünenler mutlaka olacaktır. Elalem ne der konularına çok takılan bir insan olmadığım halde, benim içimde ne yaşadığımı, nasıl bir karanlıktan, yeri gelip bir yudum kahveyle kurtulmaya çalıştığımdan birhaber , "aaa kadına bak cenazesi var ama tatile gidiyor, ne rahat insanlar var" diye düşünmesini istemediğim için paylaşmadım, paylaşmam. Zaten sosyal medyayla da pek işi olan bi insan değilim.
 
Ya bilemeyiz ki, belki kötü bir abiydi, belki kardeşlerine kötü davranıyordu, belki taciz ediyordu, belki ben ölürsem sakin üzülmeyin dedi, benim dedem çok acı çekiyordu, babam ölsün artık diye ağlamıştı. Belki o kadın eltisi gidince oturdu ağladı ...bilemeyiz.
 
Konumu kapattıriyorum. bir iki beylik laf edip, öyle gideyim.

Gerçek dünyaya gelin biraz, dünya sizin mükemmel ötesi utopik dünyanızdan ibaret değil. Genel geçer kurallar ve davranışlar var bu dünyada. Herkesin kafasına göre takıldığı bir dünya yok.

Acıya saygı duymayı öğrenin. Bu konu aracılığı ile, ölene olmasa bile, ardından üzülen yakınlarına bari saygi gereği eğlence paylaşımı yapilmayacagini öğrenin. Bu da bu konunun getirisi olsun size. Duyarsız insanı kimse sevmez, ben hiç sevmem mesela. İnsanlara, duygularına duyarlı olun. Empatik olun. Belki uzuluyordur, belki acıdan parmaklarini kemiriyordur. Hayır hanımlar, belkilerle de olmaz, haklı çıkmak böyle bir şey değil. Roman yazdınız hakli cikacam diye. Yapmayın, ayıptır.

kolay gelsin.
 
Herkesin ailevi ilişkileri farklı yalnız. Değil abisi, anası babası öldükten sonra "kurtuldum" diyeni duydum.
Herkes aile bireylerine düşkün olmayabiliyor. Abisi ölmüş, tamam. Ama seviyor muydu, çok yakınlar mıydı bilemeyiz. Dışarıdan normal görünen çoğu şeyin aslı başka olabiliyor. Bazen senin iş arkadaşınla kurduğun ilişki bile bazısının aile bireylerine karşı hissettiklerinden güçlü olabiliyor. Yani aklınıza illa nefret, kötü duygular gelmesin. Nötr de olabiliyor bazen. Aynı kandansın diye otomatik olarak sevgi de gelmiyor ki. Apayrı insanlar oluyorsun, aynı kan dışında hiçbir ortak noktan yok. Böyle şeyler de olabilir.
 
Aslında sizin açtığınız konudan ders alıp ütopik siyah beyaz dünyanızdan sıyrılmanız gerekiyordu ama olmadı gördüğüm kadarıyla. Sabit fikir böyle bişey. Kısmet...
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…