Evet yanlış okumadiniz. Üniversitede birkaç yıl yakin arkadaşım olan kişinin bencilligine git gide kararan kalbine daha fazla dayanamadigim için birkaç yıl evvel yollarimi ayırmıştım. Tabi saygısızca degil, insan gibi mesaj atip bir daha görüşmek istemediğimi söyledim.
Birkaç yildir da konuşmuyorduk haliyle. Birkaç ay evvel başına bir felaket geldi annesini kaybetti, e tabi ki küslük falan dinlemeden aradım, nerdeyse her gün. Elimden geldiğince yalniz bırakmamaya çalıştım. Farklı sehirlerdeyiz ama arada sırada benim bulunduğum şehre uğrar. Kendisi atandı, bilen bilir ben de uzun zamandır issizim. Her neyse ben buraya geldiğinde muhakkak görüşelim dedim, hatta birkaç arkadaşla daha konusmustuk görüşelim morali düzelir eğlenir vs diye ortam ayarlamaya çalışıyordum. Ama hep bi aksilik çıkıyordu gorusemiyorduk.
Neyse gecen gün tesadüfen aradı, görüşelim dedi. Tamam dedim. Ben de sanıyorum ki güzel bir görüşme olucak eskileri yadedicrz eglenicez vs. Ama beni resmen ezmeye gelmis o. Benim işsiz olduğumu bile bile bana devamlı işinin güzelliğinden , arabasının markasından, çalışma arkadaşlarının mukemmelliginden, parasindan bahsedip durdu. Hadi dedim paylaşmak istiyor, neyse, trafik tikanmisti kâğıt toplayan çocuk ona gülerek " ama yanlış yoldan gectin şurdan geçmeliydin" gibisinden bir şeyler dedi, hani kesinlikle kavga için degil gayet sessiz sakin gariban bir çocuktu. Bu ona bi saydirdi senin ağzına bilmem naparim, benim arkadaşım komiser o yanımda olsaydı görürdün gününü bilmem ne. Çocuğu itin şeyine soktu afedersiniz. Tabi yerin dibine girdim. Elin garibanina bu yapılır mi sana ne dedi ki yaptığın güzel bir şey mi dedim, evet güzel bir şey dedi. Açıkçası tiksindim o tavirdan.
Neyse bir yere çay içmeye gittik, tesadüfen bir arkadaşı aradı geliyorum diye. Kizin ismi ayşe olsun. Bana sormadan ona gel demiş. Benle otururken ikide bir hadi auseee nerde kaldin falan diye sayikliyor, neyse ayşe de geldi tabi. Ben o masada var miyim yok muyum belli değil. Adeta mal gibi kaldım.
Ayşe bana siz ne işle meşgulsunuz diye bir soru sordu, ben de kismetse özelde calisicam dedim. Bizimki suratını eksitti amaan özelde ne kadar alacaksın nereye kadar biz şu kadar alıyoruz memurluk iyidir dedi. Önceki konumdan bilen bilir ne kadar üzülüyorum atanamadigima. Vallahi yerin dibine girdim. Diyeceksiniz belki kizin yakini öldü belki bunalimdadir ama yok , etrafa kahkaha saciyordu. Hem ben onun eski halini biliyorum aşağı yukarı boyle biriydi ama daha beter olmuş. Ben tamamen faydam olur moralini duzeltirim gibi amaçlarla gitmistim yanina. Başka arkadaşlarım da onun yaninda olmam gerektiğini yalniz birakmamami falan ogutleyince ben de boyle bi b.k yemiş bulundum. Ben ne niyetle gittim ama nasıl muamele gördüm. Yemin ediyorum hayatimda geçirdiğim en kotu saatlerdi. Hakikaten eseğim ki boyle insanları beni ezmeye çalışmalarına rağmen dusunebiliyorum.
Birkaç yildir da konuşmuyorduk haliyle. Birkaç ay evvel başına bir felaket geldi annesini kaybetti, e tabi ki küslük falan dinlemeden aradım, nerdeyse her gün. Elimden geldiğince yalniz bırakmamaya çalıştım. Farklı sehirlerdeyiz ama arada sırada benim bulunduğum şehre uğrar. Kendisi atandı, bilen bilir ben de uzun zamandır issizim. Her neyse ben buraya geldiğinde muhakkak görüşelim dedim, hatta birkaç arkadaşla daha konusmustuk görüşelim morali düzelir eğlenir vs diye ortam ayarlamaya çalışıyordum. Ama hep bi aksilik çıkıyordu gorusemiyorduk.
Neyse gecen gün tesadüfen aradı, görüşelim dedi. Tamam dedim. Ben de sanıyorum ki güzel bir görüşme olucak eskileri yadedicrz eglenicez vs. Ama beni resmen ezmeye gelmis o. Benim işsiz olduğumu bile bile bana devamlı işinin güzelliğinden , arabasının markasından, çalışma arkadaşlarının mukemmelliginden, parasindan bahsedip durdu. Hadi dedim paylaşmak istiyor, neyse, trafik tikanmisti kâğıt toplayan çocuk ona gülerek " ama yanlış yoldan gectin şurdan geçmeliydin" gibisinden bir şeyler dedi, hani kesinlikle kavga için degil gayet sessiz sakin gariban bir çocuktu. Bu ona bi saydirdi senin ağzına bilmem naparim, benim arkadaşım komiser o yanımda olsaydı görürdün gününü bilmem ne. Çocuğu itin şeyine soktu afedersiniz. Tabi yerin dibine girdim. Elin garibanina bu yapılır mi sana ne dedi ki yaptığın güzel bir şey mi dedim, evet güzel bir şey dedi. Açıkçası tiksindim o tavirdan.
Neyse bir yere çay içmeye gittik, tesadüfen bir arkadaşı aradı geliyorum diye. Kizin ismi ayşe olsun. Bana sormadan ona gel demiş. Benle otururken ikide bir hadi auseee nerde kaldin falan diye sayikliyor, neyse ayşe de geldi tabi. Ben o masada var miyim yok muyum belli değil. Adeta mal gibi kaldım.
Ayşe bana siz ne işle meşgulsunuz diye bir soru sordu, ben de kismetse özelde calisicam dedim. Bizimki suratını eksitti amaan özelde ne kadar alacaksın nereye kadar biz şu kadar alıyoruz memurluk iyidir dedi. Önceki konumdan bilen bilir ne kadar üzülüyorum atanamadigima. Vallahi yerin dibine girdim. Diyeceksiniz belki kizin yakini öldü belki bunalimdadir ama yok , etrafa kahkaha saciyordu. Hem ben onun eski halini biliyorum aşağı yukarı boyle biriydi ama daha beter olmuş. Ben tamamen faydam olur moralini duzeltirim gibi amaçlarla gitmistim yanina. Başka arkadaşlarım da onun yaninda olmam gerektiğini yalniz birakmamami falan ogutleyince ben de boyle bi b.k yemiş bulundum. Ben ne niyetle gittim ama nasıl muamele gördüm. Yemin ediyorum hayatimda geçirdiğim en kotu saatlerdi. Hakikaten eseğim ki boyle insanları beni ezmeye çalışmalarına rağmen dusunebiliyorum.