acayip sinirliyim yani aslında saçma bişey ama yine de insanın canını sıkıyor işte.. bugün öğlene doğru işle ilgili bir konuda bir kız arkadaşımı aradım evlenme aşamasındaydı biraz da hal hatır sorarım dedim kendimce. biraz konuştuk sonra soğuk bi tonla ya ben evleniyorum bekarlarla konuşamam yani nazar filan dedi ben de anlamadım nasıl yani dedim tekrarladı söylediğini evleneceği adamın kardeşi bekar kızlarla konuşursan evinin bereketi kaçar gibisinden bişeyler yumurtlamış bu da inanmış hemen ben de iyi defol git o zaman dedim sinirle telefonu kapattım.
sonra akşam saatlerinde beni aradı önce açmadım sonra tekrar arayınca açtım özür diledi filan saçmaladım ya dedi ama ben artık konuşmak istemiyoruz yani evlenince herşeyi silmeye göze almış resmen. tekrar görüşmek istiyor küs olmayalım öyle şeylere inanmak hatamdı diyor ama benim içim soğumuyor. bir de size sorayım barışayım mı sizce?