- 26 Temmuz 2011
- 1.953
- 701
- 163
off kendime itiraf etmesi bile zor. korkuyorum itiraf etmekten ama ben galiba eski çıktığımı özledim.
dün gece rüyamda onu gördüm yanımdaydı. ama sanki rüya değildi de gerçekti. o kadar özlemişim ki onu.
biz onunla facebookta tartışma sayfasında tanıştık.(facebooktan tanışılıp aşık olunur mu demeyin bende inanmazdım görmeden aşık olunur mu diye ama olunuyormuş işte) konuşmaya başladık sonra aşık olduk birbirimize. o hayatımda gördüğüm en düzgün insanlardan bi tanesiydi hala daha da öyledir benim için tam 1.5 yıl çıktık onunlayken her şey o kadar mükemmeldi ki her zaman yanımda olurdu. beni görmeye gelirdi. (bu arada o İstanbul da ben Bursa da oturuyorum) . tartıştığımızda hep ağlardım onu kaybetmekten. telefonda konuşurken saatlerce ağladık onunla. çok seviyorduk birbirimizi çünkü. (hepte barışırdık) ama daha sonradan mesafeler bizi ayırdı. sahi mesafeler aşka engel midir? değildir değil mi.? ama bize engel oldu. aşkımıza engel olamadı ama bizi ayırmaya yetti. (ne kadarda olsa uzak olunca çok ama çok zor oluyo)ondan sonra çok istedim bir başkasıyla çıkayım onu unutayım. ama yapamadım başımı kaldırıpta bir erkeğe bakamıyorum. hala daha ona ihanet ettiğimi düşünüyorum. ama onunla olmamız imkansız. hem ailem istemez hem dönsekte hiçbir şey eskisi gibi olmaz.bi çok kez ayrıldık sonlara doğru ama her ayrılışımızda kavga ederek değilde son cümlemizi seni seviyorum diyerek bitirdik. keşke zamanı geriye alabilsekte ilişkimizi başa döndürsek.. baştan başlasak. ve bu sefer ondan vazgeçmesem..
içimde doldu taştı düşüncelerim ve artık birine anlatmak istedim.
dün gece rüyamda onu gördüm yanımdaydı. ama sanki rüya değildi de gerçekti. o kadar özlemişim ki onu.
biz onunla facebookta tartışma sayfasında tanıştık.(facebooktan tanışılıp aşık olunur mu demeyin bende inanmazdım görmeden aşık olunur mu diye ama olunuyormuş işte) konuşmaya başladık sonra aşık olduk birbirimize. o hayatımda gördüğüm en düzgün insanlardan bi tanesiydi hala daha da öyledir benim için tam 1.5 yıl çıktık onunlayken her şey o kadar mükemmeldi ki her zaman yanımda olurdu. beni görmeye gelirdi. (bu arada o İstanbul da ben Bursa da oturuyorum) . tartıştığımızda hep ağlardım onu kaybetmekten. telefonda konuşurken saatlerce ağladık onunla. çok seviyorduk birbirimizi çünkü. (hepte barışırdık) ama daha sonradan mesafeler bizi ayırdı. sahi mesafeler aşka engel midir? değildir değil mi.? ama bize engel oldu. aşkımıza engel olamadı ama bizi ayırmaya yetti. (ne kadarda olsa uzak olunca çok ama çok zor oluyo)ondan sonra çok istedim bir başkasıyla çıkayım onu unutayım. ama yapamadım başımı kaldırıpta bir erkeğe bakamıyorum. hala daha ona ihanet ettiğimi düşünüyorum. ama onunla olmamız imkansız. hem ailem istemez hem dönsekte hiçbir şey eskisi gibi olmaz.bi çok kez ayrıldık sonlara doğru ama her ayrılışımızda kavga ederek değilde son cümlemizi seni seviyorum diyerek bitirdik. keşke zamanı geriye alabilsekte ilişkimizi başa döndürsek.. baştan başlasak. ve bu sefer ondan vazgeçmesem..
içimde doldu taştı düşüncelerim ve artık birine anlatmak istedim.