Ben ilgilenmesem de kıyaslanmaya maruz kaldığım olabiliyor. Zaten bu benim anlatmak istediğim aa ben mutsuzum başkaları da mutsuz iyi bari anlamında değil kesinlikle eğer öyle anlaşılıyorsa. Bir tek sen bu durumda değilsin, sadece senin başına gelmiyor bunlar, herkeste olur böyle şeyler diye bir nevi “neden ben” dememek aslında
yo hayır bazı insanlar gerçekten mutlu dertsiz zengin güzel sağlıklı hepsini birden vermiş Allah şans talih ne derseniz. Kendimizi herkes mükemmel hayatlar yaşamıyor diye neden teselli etmeye çalışıyoruz. Zira bazı insanlar gerçekten mükemmel hayatlar yaşıyor. Kerimcanın dediği gibi whatever
Herkes mutlu oluherkeste var o hisler .tek ben mutsuzum herkes mutlu hissi
Maddi konular direk kendini ele veriyor zatenKimsenin hayati üzerine o kadar çok düşünmüyorum, insanlarin özel meselelerine bu kadar hakim değilim ailesi umursamiyormuş filan bilmiyorum kimseyi.
Başarili bir insanin aile hayatı sıkıntılı diye içim rahatlamaz zaten.
Sadece sosyal medyada kendini zengin gostermeye calisan ama olmayan 1-2 kişi biliyorum o da yani bilmeyecek bir şey değil.
Ben de en son kapatmıştım hesabımı gayet mutlu ve huzurluyum şu an. En azından bazı bildiğim gerçekleri orada süsleyip lanse edişlerine şahit olmuyorum. Samimiyetsiz gelmeye başlıyor zaten iyice yakında Facebook gibi olur
Olur gider ben de bir daha İstediğim gibi sevip Sevilemeyecek gibi hissediyorum umarım büyük yanılıyorumdurO ilişkim bittikten sonra yani yasını tuttuğumdan degil tabii bir daha kimseyle olmadı bir şekilde devamı gelmedi, yürümedi önceden sorun etmiyordum ama içime sinen biri olmayacak gibi geliyor bazen
Kesinlikle sosyal medya en büyük etken bu konuda
Benim de hayatıma çok özeniyorlar gülüyorum oysa öyle dertlerim sağlık problemlerim var ki gerçekten kimse göründüğü insan değil herkes içinde koskocaman bir okyanus taşıyorÇevremde bazı insanlara çok özenip şanslı görüyorum Ama çoğunlukla bu durumun altından bir sorun çıkıyor. Mesela bunları örneklendireyim: fakülteden uzaktan tanıdığım Bir kız mesela, tanıdık vasıtasıyla çok bilindik köklü bir şirkete girmiş ne kadar şanslı diye düşünmüştük diğer arkadaşlarla, meğer kız ailesi tarafından hiç istenmiyormuş umursanmıyormuş.
Büyükannemin oturduğu yerde bir kadın var oh hayat bana güzel altmışlı yaşlarında gezip tozuyor Diye düşünüyordum meğer kadının oğlu ölmüş de evlere sığamadığından dışarıdaymış hep çok üzülmüştüm.
7 yıldır ilişkisi devam eden arkadaşlarımız vardı geçen onlarla ilgili konuşurken tatile falan gitmişler onlardan bahsediyorduk. Bu bahseden arkadaşım o ilişkisi olan arkadaşla görüşmüş bizim muhabbetin üstüne. Canıma tak etti artık ayrılacağım bir yola girmeden diyormuş iş konusunda da çok sıkıntılıymış.
Bugün arkadaşım arıyor özendiğimiz bir çift vardı maşallahlık. Doktor çocuğunuzun olma ihtimali çok çok düşük demiş onlara.
Simdi diyeceksiniz maşallah dediğin üç gün yaşamıyorAma gerçekten kötü niyetle demiyorum maşallah çok Özendim Allah’ım ya bana da nasip et derim hep böyle bir cümlem vardır ama gerçekten hayırlısını istemek lazımmış.
Aslında bana da derler hayat sana güzel diye Özenir bazıları. Hiçbir düzenim yok neresi güzel derim ama demek ki benim için de düşünenler varmış. Mesela eski birkaç arkadaşım Bir gün diyorlar ki bana dün senden bahsettik vay be kristale bak koskoca ...(mesleğini söylüyorlar burada) ile sevgili. Diye konuştuklarını söylediler çok şaşırdım. Bilmiyor musunuz sanki allah aşkına ne kadar toksik bi ilişki olup bitirmeye çalıştığımı dedim çünkü evlerden ırak bi ilişki modelimiz vardı mantıklı olan öylesini istemezdi göz göre göre. Bundan bir önceki için de aşırı yakışıklı okulu falan bırakıp ajansa yazılsın seninki diyorlardı sırf tipine bakarak( o zaman ben de tipine bakmıştım gerçi) oysa o kişi habire kafasında bir şeyler kurup benim de psikolojime oynardı.
Üniden uzak memleketlerde olan arkadaşlar Bana diyor çok şanslısın ne güzel bir şehirde yaşıyorsun. Sanıyorlar ki ben her gün mekan mekan geziyorum evlere tıkılıp kalıyoruz çoğu zaman hafta sonu bile. Birçok örnek vererek bunun bilincine varmış oldum hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını hatta kendimden de örnekler vererek ama yine de bazen aşamıyorum bu bir tek ben de oluyor hissini, çözüm üretemiyorum kafamda.
Çok dert dert bir konu değil sohbet havasında olsun dedim. Sizin de böyle hissettiğiniz oluyor mu ya da var mı böyle çevrenizde size karşı böyle düşünen ama sizin mutlu olmadığınız şeyler veya sizin özenip aslında göründüğü gibi olmayan durumlar?
Sürekli seyahat eden yerinde duramayan biriyim. Antalya'da okurkende bizde her hafta gezi düzenlemek zorunluydu turizm okuduğum için sınıf arkadaşlarım, çevrem her şey çok güzeldi okurken. Ama bu dertsiz tasasız mükemmel bir hayat yaşadığım anlamına gelmiyor. Hocalarım, akrabalarımda bana hep '' hayat sana güzel valla iyi geziyorsun okumaya mı gittin gezmeye mi?'' derlerdi. Hayır Antalya'ya gitmişim bi zahmet gezeyim zaten mezun olunca bu şansım azalacaktı ki öylede oldu :) İkincisi şuna açıklık getireyim kimsenin kusursuz bir hayatı yok hatta öyle travmalarımız var ki bırak başkalarına anlatmayı kendimize bile hatırlatmamak için çabalarız. Gezmek tam bu noktada bir ihtiyaç oluyor işte. Şahsen benim en büyük ilacım bana kötü anılarımı unutturan, küçük şeylerle mutlu olmamı sağlayan, yüzümde gülümsemeye sebep olan şeydir seyahat etmek farklı yerler görmek tabi o zamanlar ekonomi bu kadar kötü değildi ben 35 tl'ye tura katıldığımı hatırlıyorumÇevremde bazı insanlara çok özenip şanslı görüyorum Ama çoğunlukla bu durumun altından bir sorun çıkıyor. Mesela bunları örneklendireyim: fakülteden uzaktan tanıdığım Bir kız mesela, tanıdık vasıtasıyla çok bilindik köklü bir şirkete girmiş ne kadar şanslı diye düşünmüştük diğer arkadaşlarla, meğer kız ailesi tarafından hiç istenmiyormuş umursanmıyormuş.
Büyükannemin oturduğu yerde bir kadın var oh hayat bana güzel altmışlı yaşlarında gezip tozuyor Diye düşünüyordum meğer kadının oğlu ölmüş de evlere sığamadığından dışarıdaymış hep çok üzülmüştüm.
7 yıldır ilişkisi devam eden arkadaşlarımız vardı geçen onlarla ilgili konuşurken tatile falan gitmişler onlardan bahsediyorduk. Bu bahseden arkadaşım o ilişkisi olan arkadaşla görüşmüş bizim muhabbetin üstüne. Canıma tak etti artık ayrılacağım bir yola girmeden diyormuş iş konusunda da çok sıkıntılıymış.
Bugün arkadaşım arıyor özendiğimiz bir çift vardı maşallahlık. Doktor çocuğunuzun olma ihtimali çok çok düşük demiş onlara.
Simdi diyeceksiniz maşallah dediğin üç gün yaşamıyor
Aslında bana da derler hayat sana güzel diye Özenir bazıları. Hiçbir düzenim yok neresi güzel derim ama demek ki benim için de düşünenler varmış. Mesela eski birkaç arkadaşım Bir gün diyorlar ki bana dün senden bahsettik vay be kristale bak koskoca ...(mesleğini söylüyorlar burada) ile sevgili. Diye konuştuklarını söylediler çok şaşırdım. Bilmiyor musunuz sanki allah aşkına ne kadar toksik bi ilişki olup bitirmeye çalıştığımı dedim çünkü evlerden ırak bi ilişki modelimiz vardı mantıklı olan öylesini istemezdi göz göre göre. Bundan bir önceki için de aşırı yakışıklı okulu falan bırakıp ajansa yazılsın seninki diyorlardı sırf tipine bakarak( o zaman ben de tipine bakmıştım gerçi) oysa o kişi habire kafasında bir şeyler kurup benim de psikolojime oynardı.
Üniden uzak memleketlerde olan arkadaşlar Bana diyor çok şanslısın ne güzel bir şehirde yaşıyorsun. Sanıyorlar ki ben her gün mekan mekan geziyorum evlere tıkılıp kalıyoruz çoğu zaman hafta sonu bile. Birçok örnek vererek bunun bilincine varmış oldum hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını hatta kendimden de örnekler vererek ama yine de bazen aşamıyorum bu bir tek ben de oluyor hissini, çözüm üretemiyorum kafamda.
Çok dert dert bir konu değil sohbet havasında olsun dedim. Sizin de böyle hissettiğiniz oluyor mu ya da var mı böyle çevrenizde size karşı böyle düşünen ama sizin mutlu olmadığınız şeyler veya sizin özenip aslında göründüğü gibi olmayan durumlar?
Bunu insanlar sosyal medyada kendilerini mutlu gösteriyorlar diye adlandırıyorlar ama aksine o insan o şekilde mutlu olduğu için geziyor uçuyor. Sosyal medya bizim için bahane aslında. Ve neden kötü bir anımı, yaşantımı sosyal medyaya yansıtayım ki? Bu daha da eleştirilirdi bence. Duygu Özaslanın kilo aldığı bir dönemde çektiği video vardı ağlayarak çekmişti hatta herkes ''ne saçma niye ağlayarak video çeker ki insan delirmiş '' gibi yorumlar yazmıştı. Yani geziyorsun kusursuz sanıyorlar ağlıyorsun deli diyorlar bırakın herkes istediğini yaşayıp yansıtsın. Şu bi gerçek dertsiz insan yok. Kimileri yansıtabiliyor kimileri de sadece pozitif halini gösteriyor. Lisede hocalar benim mutlu bir ailemin olduğumu sanardı bir ara konusu açılmıştı o zamanlar oysa ki üvey babamla uğraştığım ağlayıp çığırdığım, kabuslarımın olduğu bir dönemdi. Sadece şöyle bir özelliğim var gün boyu ağlasamda etrafımdaki insanlara negatif enerjili, asık suratlı olarak, dertli biri olarak görünmek istemiyorum yapamıyorum. O ağlamanın ardından ortama girdiğimde her daim gülümserim aksi halde hiçbir zaman depresyondan çıkamazdım.
İlk çalıştıgım şubede bir kadın muhendis vardi gerçekten cok begebirdim güçlü duruşunu falan sonra birgun bir yerde karsilastik oturduk evlenmus cocugu vardi önceki şubede arkadaş olacak kadar samimiyetimiz yoktu ama karsilastigimizda sanki bi arkadasiymisim gibi esinin bazı durumladini evlilikte ev islerine destek olmayidini üstelik buna ragmen beklentilerinin coklugundan bahsetmişti çok şaşırmistim o güçlü durus evdede devam ediyor zannetmiştim xok sasirmistim herseyin disardan göründüğü gibi olmadigini sanirim ilk o zama anlamustimÇevremde bazı insanlara çok özenip şanslı görüyorum Ama çoğunlukla bu durumun altından bir sorun çıkıyor. Mesela bunları örneklendireyim: fakülteden uzaktan tanıdığım Bir kız mesela, tanıdık vasıtasıyla çok bilindik köklü bir şirkete girmiş ne kadar şanslı diye düşünmüştük diğer arkadaşlarla, meğer kız ailesi tarafından hiç istenmiyormuş umursanmıyormuş.
Büyükannemin oturduğu yerde bir kadın var oh hayat bana güzel altmışlı yaşlarında gezip tozuyor Diye düşünüyordum meğer kadının oğlu ölmüş de evlere sığamadığından dışarıdaymış hep çok üzülmüştüm.
7 yıldır ilişkisi devam eden arkadaşlarımız vardı geçen onlarla ilgili konuşurken tatile falan gitmişler onlardan bahsediyorduk. Bu bahseden arkadaşım o ilişkisi olan arkadaşla görüşmüş bizim muhabbetin üstüne. Canıma tak etti artık ayrılacağım bir yola girmeden diyormuş iş konusunda da çok sıkıntılıymış.
Bugün arkadaşım arıyor özendiğimiz bir çift vardı maşallahlık. Doktor çocuğunuzun olma ihtimali çok çok düşük demiş onlara.
Simdi diyeceksiniz maşallah dediğin üç gün yaşamıyor
Aslında bana da derler hayat sana güzel diye Özenir bazıları. Hiçbir düzenim yok neresi güzel derim ama demek ki benim için de düşünenler varmış. Mesela eski birkaç arkadaşım Bir gün diyorlar ki bana dün senden bahsettik vay be kristale bak koskoca ...(mesleğini söylüyorlar burada) ile sevgili. Diye konuştuklarını söylediler çok şaşırdım. Bilmiyor musunuz sanki allah aşkına ne kadar toksik bi ilişki olup bitirmeye çalıştığımı dedim çünkü evlerden ırak bi ilişki modelimiz vardı mantıklı olan öylesini istemezdi göz göre göre. Bundan bir önceki için de aşırı yakışıklı okulu falan bırakıp ajansa yazılsın seninki diyorlardı sırf tipine bakarak( o zaman ben de tipine bakmıştım gerçi) oysa o kişi habire kafasında bir şeyler kurup benim de psikolojime oynardı.
Üniden uzak memleketlerde olan arkadaşlar Bana diyor çok şanslısın ne güzel bir şehirde yaşıyorsun. Sanıyorlar ki ben her gün mekan mekan geziyorum evlere tıkılıp kalıyoruz çoğu zaman hafta sonu bile. Birçok örnek vererek bunun bilincine varmış oldum hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını hatta kendimden de örnekler vererek ama yine de bazen aşamıyorum bu bir tek ben de oluyor hissini, çözüm üretemiyorum kafamda.
Çok dert dert bir konu değil sohbet havasında olsun dedim. Sizin de böyle hissettiğiniz oluyor mu ya da var mı böyle çevrenizde size karşı böyle düşünen ama sizin mutlu olmadığınız şeyler veya sizin özenip aslında göründüğü gibi olmayan durumlar?
Gerçekten öyleymiş bu şekilde yorumlarda da okuyunca iyice algılayabiliyorum bunu
Ben bunu hiç beceremiyorum ya. Beni gören direkt anlar yani bir şeyler olduğunu. Beni gören direkt anlar yani bir şeyler olduğunu. Hiç kamufle edemiyorum Mimiklerimle. modum Düşükse güzel bir eğlencede olsam bile toparlayamam kendimi o ruh halini yaşamam lazım biraz kendi içimdeSürekli seyahat eden yerinde duramayan biriyim. Antalya'da okurkende bizde her hafta gezi düzenlemek zorunluydu turizm okuduğum için sınıf arkadaşlarım, çevrem her şey çok güzeldi okurken. Ama bu dertsiz tasasız mükemmel bir hayat yaşadığım anlamına gelmiyor. Hocalarım, akrabalarımda bana hep '' hayat sana güzel valla iyi geziyorsun okumaya mı gittin gezmeye mi?'' derlerdi. Hayır Antalya'ya gitmişim bi zahmet gezeyim zaten mezun olunca bu şansım azalacaktı ki öylede oldu :) İkincisi şuna açıklık getireyim kimsenin kusursuz bir hayatı yok hatta öyle travmalarımız var ki bırak başkalarına anlatmayı kendimize bile hatırlatmamak için çabalarız. Gezmek tam bu noktada bir ihtiyaç oluyor işte. Şahsen benim en büyük ilacım bana kötü anılarımı unutturan, küçük şeylerle mutlu olmamı sağlayan, yüzümde gülümsemeye sebep olan şeydir seyahat etmek farklı yerler görmek tabi o zamanlar ekonomi bu kadar kötü değildi ben 35 tl'ye tura katıldığımı hatırlıyorum
Ya tabi huy karakter meselesi herkes aynı olamaz ama bu moral bozukluğunu çok yansıtmanız hem çevrenizin size bakış açısını kötü etkiler hem de sizi depresyona sürükleyebilir. Bir nevi kendimi iyileştirme yöntemim bu benim :) Gülümseyip mutlu olacağım şeyleri yaparsam o kötü moddan çıkabiliyorum. Ama tabi her şeyi içine atacaksın anlamına gelmiyor. Bu yüzden bana hep özellikle instagramdan '' ne kadar neşelisin, pozitifsin, hep gülüyorsun '' diye mesaj atıyorlar. Sosyal medya dediğin poz verip paylaştığın bir platform sonuçta ne kadar önemli olabilir ki :)
Aha bu biz... Herkesin imtihanı başka türlü oluyor, hayat bu...
