Merhaba Kızlar;
Güne kötü başladım yine. Dün Asli Ceza Mahkemesinden celp geldi. Babam ben üniversitedeyken bir arsa almış, hisselerin bir kısmını benim, bir kısmınıda annemin üzerine yapmıştı. Sonrada söz konusu arsaya mahallemizdeki diğer yer sahiplerinin yaptığı gibi kaçak bir bina yapmış. Neticede bu binayı annem ve ben yapmış olarak görünüyoruz.
Kendimi bildim bileli babamın iş maceralarıyla uğraşırız. Evimize sürekli haciz gelir. Borçlular gelince babam kaçar, biz uğraşırız. Evimizin masraflarını dönem dönem anneannem karşılar vs...
Dedemin vefatıyla maddi bağımsızlığımızı kazanmıştık. Allah razı olsun kendisinden hatrı sayılır bir miras kalmıştı ancak babam bu mirasın tamamını saçma sapan işlerine harcadı. Ne mi oldu? Ahir ömrümüzce varlık içinde yokluk çektik.
Yıllarca çok zor şartlarda okudum. Evimizde huzur yoktu velhasıl. Okulumu bitirdim, işe girdim ve evlendim ama yine rahat edemedim. Bizimkilerin borcu, derdi, tasası bitmedi. Borçların bir kısmını ödemek için eşimden habersiz 6000 tl kredi çektim. Ardından benim kefil olduğum bir borcun ödenmediğini öğrendim ve eşimle bu borcuda ödüyoruz. Bizimkilerin sıkıntıları bitmeyince vakti zamanında benim üzerime olan ancak başkasına devrettiğim dükkanı tüm altınlarım karşılığında satın aldım. Dükkan imara aykırı. Dükkandaki kiracı babamın arkadaşı ve adamı çıkartamıyoruz.
Eşimde malum durumlara vakıf olunca kendi ailesinin tüm bencilliklerini görmezden gelerek aylarda çok üzdü, incitti beni, onada hakkımı helal etmiyorum bir yerde.
Şu anda dükkan meselesi sebebiyle sinirlerim alt üst durumda. Mahkemeye çıkacağım ve hiçbir suçum olmayan bu konuda muhtemelen para cezası ödeyeceğim. Eşimle birde bu sebepten aylarca huzurumuz olmayacak muhtemelen. Üstelik 6 aydan sonraki cezalar onanırsa memuriyetimin düşme durumuda var.
Annemi arıyorum dertleniyorum, sinirleniyorum. Üzülünce oda sinirleniyor bu sefer bağırıp çağırıyorum. Annemi üzünce vicdan azabı çekiyorum. Sinirlerim o kadar bozuk ki. Bazen herşeyi bırakıp kaçıp gidesim geliyor.
Sizce ben kötü bir evlat mıyım?
Güne kötü başladım yine. Dün Asli Ceza Mahkemesinden celp geldi. Babam ben üniversitedeyken bir arsa almış, hisselerin bir kısmını benim, bir kısmınıda annemin üzerine yapmıştı. Sonrada söz konusu arsaya mahallemizdeki diğer yer sahiplerinin yaptığı gibi kaçak bir bina yapmış. Neticede bu binayı annem ve ben yapmış olarak görünüyoruz.
Kendimi bildim bileli babamın iş maceralarıyla uğraşırız. Evimize sürekli haciz gelir. Borçlular gelince babam kaçar, biz uğraşırız. Evimizin masraflarını dönem dönem anneannem karşılar vs...
Dedemin vefatıyla maddi bağımsızlığımızı kazanmıştık. Allah razı olsun kendisinden hatrı sayılır bir miras kalmıştı ancak babam bu mirasın tamamını saçma sapan işlerine harcadı. Ne mi oldu? Ahir ömrümüzce varlık içinde yokluk çektik.
Yıllarca çok zor şartlarda okudum. Evimizde huzur yoktu velhasıl. Okulumu bitirdim, işe girdim ve evlendim ama yine rahat edemedim. Bizimkilerin borcu, derdi, tasası bitmedi. Borçların bir kısmını ödemek için eşimden habersiz 6000 tl kredi çektim. Ardından benim kefil olduğum bir borcun ödenmediğini öğrendim ve eşimle bu borcuda ödüyoruz. Bizimkilerin sıkıntıları bitmeyince vakti zamanında benim üzerime olan ancak başkasına devrettiğim dükkanı tüm altınlarım karşılığında satın aldım. Dükkan imara aykırı. Dükkandaki kiracı babamın arkadaşı ve adamı çıkartamıyoruz.
Eşimde malum durumlara vakıf olunca kendi ailesinin tüm bencilliklerini görmezden gelerek aylarda çok üzdü, incitti beni, onada hakkımı helal etmiyorum bir yerde.
Şu anda dükkan meselesi sebebiyle sinirlerim alt üst durumda. Mahkemeye çıkacağım ve hiçbir suçum olmayan bu konuda muhtemelen para cezası ödeyeceğim. Eşimle birde bu sebepten aylarca huzurumuz olmayacak muhtemelen. Üstelik 6 aydan sonraki cezalar onanırsa memuriyetimin düşme durumuda var.
Annemi arıyorum dertleniyorum, sinirleniyorum. Üzülünce oda sinirleniyor bu sefer bağırıp çağırıyorum. Annemi üzünce vicdan azabı çekiyorum. Sinirlerim o kadar bozuk ki. Bazen herşeyi bırakıp kaçıp gidesim geliyor.
Sizce ben kötü bir evlat mıyım?