- 5 Şubat 2013
- 263
- 36
- 48
- Konu Sahibi Instant Crush
- #1
Öncelikle herkese merhaba.
Benim derdim çok büyük değil belki size göre ama günlerdir içim içimi kemiriyor. Ve konu birçok çiftin de sorunu olan Facebook yazışmaları. Erkek arkadaşımın facebook u yanımda hep açıktır ve ben arada çaktırmadan bakardım mesajlarına, çünkü güvenemiyorum mutlaka bir gün aldatılacağım gibi geliyor. Neyse dikkatimi çeken bir konuşmaya rastladım kız da erkek arkadaşımın köpek gezdirirken tanıştığı biri en fazla 2 3 kere karşılaşmışlar. Çok uzun konuşma yoktu ancak 10 kez konuşma olduysa hepsini erkek arkadaşım başlatmış. Sonra erkek arkadaşım erken kalkmasından yakınmış, sabah beni uyandırır mısın demiş kıza. Sonra kız sabah unutmuş uyandırmayı bizimki mesaj atmış "uyandırmadın beni ,ben uyandıracaktım seni vazgeçtim" diye. Daha sonraları konuşma bitince saat gece 1'de iyi geceler demişler, erkek arkadaşım saat 1.30'da "telefonda face in olması ne güzel" diye mesaj atmış tekrar. Bir konuşmada da kız "Bugün mısırcının önünden geçtim" demiş, erkek arkadaşım da "yedin dimi hepsini beni de çağırsaydın" demiş. Ben tabi bunları okuyunca sinirden öldüm.
Anladı bir şeyler olduğunu, ne olduğunu sorduğunda bilgisayarına bak anlarsın dedim. Konuşmaya baktı ee ne var bunda dedi bana ve güldü şu yaptığına bak diye. O konuştuğum kız liseli küçük bir kız haberin var mı dedi(Ki ben 21 yaşımdayım inanın kız benden büyük duruyor, kime göstersem bu liseli olamaz dedi gerçi orası da muamma belki de gerçekten yaşı küçük değildir). Ben de madem o kadar küçük neden koştur koştur faceden ekledin ya da o ekledi dedim. Madem önemli biri değil, yaşı küçük bizden neden her konuşmayı sen başlattın dedim. Bu olayı kafamdan atamadım. O ise bir şey yapmadığını hep bana sadık olduğunu söyledi. Yapmış olsam facebookum telefonum hep yanında açık olur mu dedi. Ancak ben yapamadım, daha çok soğudum ondan ve inanın çok anlayışlıydım ilişkimde. Kıskançlık huyum değildir ama bu yaptığım kıskançlık değildi anlatamadım ona da. Bu onun yaptığını yanlış bulmaktı ona söylediğimde haklısın yanlış bir şekilde konuşmuşum deseydi belki bu kadar büyütmeyecektim olayı. Sonuç olarak güvensizliğimin de büyümesiyle ayrıldım. Ancak kendini haklı görüyor.
Sizce ben abartmış mıyım? Ya da haksız olduğum noktalar var mı ? Siz olsaydınız ne yapardınız ? Lütfen yardım edin.
Benim derdim çok büyük değil belki size göre ama günlerdir içim içimi kemiriyor. Ve konu birçok çiftin de sorunu olan Facebook yazışmaları. Erkek arkadaşımın facebook u yanımda hep açıktır ve ben arada çaktırmadan bakardım mesajlarına, çünkü güvenemiyorum mutlaka bir gün aldatılacağım gibi geliyor. Neyse dikkatimi çeken bir konuşmaya rastladım kız da erkek arkadaşımın köpek gezdirirken tanıştığı biri en fazla 2 3 kere karşılaşmışlar. Çok uzun konuşma yoktu ancak 10 kez konuşma olduysa hepsini erkek arkadaşım başlatmış. Sonra erkek arkadaşım erken kalkmasından yakınmış, sabah beni uyandırır mısın demiş kıza. Sonra kız sabah unutmuş uyandırmayı bizimki mesaj atmış "uyandırmadın beni ,ben uyandıracaktım seni vazgeçtim" diye. Daha sonraları konuşma bitince saat gece 1'de iyi geceler demişler, erkek arkadaşım saat 1.30'da "telefonda face in olması ne güzel" diye mesaj atmış tekrar. Bir konuşmada da kız "Bugün mısırcının önünden geçtim" demiş, erkek arkadaşım da "yedin dimi hepsini beni de çağırsaydın" demiş. Ben tabi bunları okuyunca sinirden öldüm.
Anladı bir şeyler olduğunu, ne olduğunu sorduğunda bilgisayarına bak anlarsın dedim. Konuşmaya baktı ee ne var bunda dedi bana ve güldü şu yaptığına bak diye. O konuştuğum kız liseli küçük bir kız haberin var mı dedi(Ki ben 21 yaşımdayım inanın kız benden büyük duruyor, kime göstersem bu liseli olamaz dedi gerçi orası da muamma belki de gerçekten yaşı küçük değildir). Ben de madem o kadar küçük neden koştur koştur faceden ekledin ya da o ekledi dedim. Madem önemli biri değil, yaşı küçük bizden neden her konuşmayı sen başlattın dedim. Bu olayı kafamdan atamadım. O ise bir şey yapmadığını hep bana sadık olduğunu söyledi. Yapmış olsam facebookum telefonum hep yanında açık olur mu dedi. Ancak ben yapamadım, daha çok soğudum ondan ve inanın çok anlayışlıydım ilişkimde. Kıskançlık huyum değildir ama bu yaptığım kıskançlık değildi anlatamadım ona da. Bu onun yaptığını yanlış bulmaktı ona söylediğimde haklısın yanlış bir şekilde konuşmuşum deseydi belki bu kadar büyütmeyecektim olayı. Sonuç olarak güvensizliğimin de büyümesiyle ayrıldım. Ancak kendini haklı görüyor.
Sizce ben abartmış mıyım? Ya da haksız olduğum noktalar var mı ? Siz olsaydınız ne yapardınız ? Lütfen yardım edin.
